Το ιταλικό ποδόσφαιρο έχει αναγεννηθεί. Την περασμένη σεζόν τρεις σύλλογοι της Serie Α βρέθηκαν στους τελικούς των τριών ευρωπαϊκών διοργανώσεων της UEFA. Η Ίντερ στο Champions League, αφού απέκλεισε μια άλλη ιταλική ομάδα στα ημιτελικά, την Μίλαν, η Ρόμα στο Europa League και η Φιορεντίνα σε εκείνον του Conference League. Και παρότι, δεν κατάφερε τελικά καμία από αυτές να κατακτήσει το τρόπαιο, η πορεία τους, δείχνει πως αν μη τι άλλο το ιταλικό ποδόσφαιρο έχει επιστρέψει για τα καλά.
Φέτος, τα πράγματα δεν άλλαξαν και πολύ, καθώς εκτός από το Champions League, οι άλλοι δύο τελικοί θα έχουν και πάλι ιταλικό άρωμα. Η Αταλάντα, έφτασε σε εκείνον του Europa League, αποκλείοντας την Μαρσέιγ, ενώ η Φιορεντίνα σε αυτόν του Conference League, πετώντας εκτός συνέχειας την Κλαμπ Μπριζ.
Ο τελικός της «Αγιάς Σοφιάς» στις 29 Μαΐου θα είναι ο τρίτος του Ιταλιάνο σε ισάριθμες σεζόν στη Φιορεντίνα, αλλά και το τελευταίο του παιχνίδι με τον σύλλογο, καθώς έχει ήδη ενημερώσει τη διοίκηση του κλαμπ για την απόφασή του να μην ανανεώσει το συμβόλαιό του και να αποχωρήσει στο τέλος της σεζόν. Το Δουβλίνο θα είναι ο πέμπτος του Γκασπερίνι σε οκτώ χρόνια με την Αταλάντα.
Για τους «μπεργκαμάσκι» ένας ευρωπαϊκός τελικός είναι κάτι πρωτοφανές. Ο σύλλογος έφτασε κοντά σε έναν, το 1988, όταν ως ομάδα δεύτερης κατηγορίας, έφτασε στα ημιτελικά του παλιού Κυπέλλου Κυπελλούχων της UEFA. Ήταν λίγα λεπτά μακριά από τα ημιτελικά του Champions League το 2020, επίσης, όμως τα γκολ των Τσούπο-Μότινγκ και Μαρκίνιος στο τέλος της αναμέτρησης, είχαν δώσει στην Παρί Σεν Ζερμέν το εισιτήριο για την τετράδα.
Αφού προσπάθησαν πολλές φορές, οι «μπεργκαμάσκι» τελικά κατάφεραν να βρεθούν σε έναν ευρωπαϊκό τελικό. Θα εμφανιστούν στο Δουβλίνο ντυμένοι το ίδιο, αλλά δείχνοντας διαφορετικοί μετά την κατασκευή, την πώληση και την οικοδόμηση της μιας ομάδας της Αταλάντα μετά την άλλη. Οι Αντρέα Κόντι, Λεονάρντο Σπινατσόλα, Φρανκ Κεσιέ, Ματία Καλντάρα, Πάπου Γκόμεζ, Γιόσιπ Ίλισιτς και Ντουβάν Ζαπάτα, που κάποτε ήταν απαραίτητοι, αντικαταστάθηκαν από τους Σκαμάκα, Ντε Κέτελαρ, Πάσαλιτς, Λούκμαν και Έντερσον.
Είναι μια παρόμοια ιστορία με τη Φιορεντίνα. Η ομάδα που έχασε στο 90ο λεπτό από τη Γουέστ Χαμ στον τελικό του Conference League της περασμένης σεζόν «διαλύθηκε». Η Μπράιτον αγόρασε τον Ιγκόρ, τον κεντρικό αμυντικό του οποίου το λάθος οδήγησε στο γκολ του Τζάροντ Μπόουεν. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ πήρε δανεικό τον Σοφιάν Άμραμπατ. Η Μπενφίκα επένδυσε μερικά από τα 65 εκατομμύρια ευρώ που πλήρωσε η Παρί Σεν Ζερμέν για τον Γκονσάλο Ράμος και έκανε κάτοικο «Ντα Λουζ» τον πρώτο σκόρερ των «Βιόλα», πέρυσι, Αρτούρ Καμπράλ. Ο συμπαίκτης του στην επίθεση, Λούκα Γιόβιτς, έφυγε για τη Μίλαν.
Αλλά η Φιορεντίνα, μια ομάδα που δεν είχε προκριθεί στην Ευρώπη για πέντε χρόνια, έχει καταφέρει να φτάσει σε back-to-back ευρωπαϊκούς τελικούς για πρώτη φορά από το 1960. Και να σκεφτεί κανείς ότι ο Ιταλιάνο πήρε τη δουλειά μόνο αφού η Φιορεντίνα ήρθε σε ρήξη με τον Τζενάρο Γκατούζο και αποφάσισε να χωρίσει τους δρόμους της με τον Ιταλό, μετά από λίγες εβδομάδες, λόγω της αποτυχίας ευθυγράμμισης με τη μεταγραφική στρατηγική και της διαφαινόμενης παρουσίας του ατζέντη του, Ζόρζε Μέντες.
«Ήταν αδιανόητο όταν έφτασα στη Φλωρεντία. Είπα στους φιλάθλους ότι θα κάνω τα πάντα για να παίξουμε σε τελικό. Δεν το είχα κάνει ως παίκτης. Ήμουν νέος στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Αντιμετωπίζεις κορυφαίους αντιπάλους και παίζεις σε εχθρικές ατμόσφαιρες. Είμαι χαρούμενος που είμαστε ξανά σε τελικό», είχε δηλώσει ο Ιταλιάνο.
Όπως και με την Αταλάντα (και τη Ρόμα το 2022 και το 2023), ήταν μια διαδικασία μάθησης. Πιο επιταχυνόμενη στην περίπτωση της Φιορεντίνα. Μια νοοτροπία που σφυρηλατήθηκε στις αρχές της περασμένης σεζόν, όταν ήρθε ισόπαλη με την Ρίγα στο «Φράνκι» και έχασε από την Μπασακσεχίρ με 3-0 εκτός έδρας στη φάση των ομίλων.
Το μόνο παιχνίδι που έχει χάσει η Φιορεντίνα στο Conference League από τότε ήταν ο περσινός τελικός στην Πράγα, μια απογοήτευση που ώθησε τον βετεράνο πυρήνα του συλλόγου των Τερατσιάνο, Μιλένκοβιτς, Μπιράγκι, Μποναβεντούρα να «επανορθώσουν» και να βοηθήσουν τον σύλλογο να επιστρέψει και πάλι σε τελικό.
Το ίδιο συνέβη και με την Αταλάντα. Οι ευρωπαϊκοί αποκλεισμοί από την Ντόρτμουντ και στη συνέχεια από την Κοπεγχάγη(2018) και την Παρί(2020) στο Champions League, βοήθησαν την ομάδα να χτίσει χαρακτήρα και με πρωτεργάτες τους Ντε Ρουν, Τολόι, Χάτεμπερ και Τζιμσίτι, οι οποίοι βρίσκονται στον σύλλογο αρκετά χρόνια, να γίνει ικανή να πραγματοποιήσει μεγάλες εμφανίσεις και να πάρει ιστορικά αποτελέσματα, όπως το 3-0 στο «Άνφιλντ» επί της Λίβερπουλ την φετινή σεζόν.
Ένα τρόπαιο συνεχίζει να διαφεύγει και από τους δύο προπονητές. Η Φιορεντίνα δεν έχει κερδίσει ούτε ένα από το 2001 και η Αταλάντα δεν έχει κερδίσει τίποτα από το Coppa Italia πριν από περισσότερα από 60 χρόνια, εκτός από τη Serie B το 1984, το 2006 και το 2011. Και οι δύο προπονητές θέλουν ένα τρόπαιο, αλλά δεν το χρειάζονται. «Είναι ηλιθιότητα να κρίνεις τους προπονητές και τις ομάδες με βάση τους τίτλους», είχε δηλώσει ο Γκασπερίνι.
Το επιχείρημά του έχει βάση. Τα οικονομικά του ποδοσφαίρου καθιστούν τους τίτλους πρωταθλήματος της Λέστερ, της Λεβερκούζεν και της Μονπελιέ ακραίους. Οι σύλλογοι με πάρα πολλά λεφτά, μπόρεσαν να συγκεντρώσουν ταλέντα, να πάρουν ποδοσφαιριστές από τις υπόλοιπες ομάδες και να μειώσουν τις πιθανότητες όλων των άλλων να κερδίσουν οτιδήποτε σε σημείο που η επιτυχία για όλους τους άλλους δεν μπορεί να μετρηθεί αποκλειστικά μόνο με τρόπαια.
«Δεν είναι αλήθεια ότι δεν κερδίζεις», υποστήριξε ο Γκασπερίνι. «Ακόμα κερδίζεις. Κερδίζεις πολλά στην πραγματικότητα. Είναι σαν να παίρνεις προαγωγή στη δουλειά και να μπορείς να δώσεις στην οικογένειά σου μια καλύτερη ζωή». Έτσι έμοιαζε η πρόκριση στην Ευρώπη για πρώτη φορά από το 1991 για την Αταλάντα. Έτσι ένιωσα όταν μαζέψαμε 78 βαθμούς και τερματίσαμε στη τρίτη θέση το 2020 και το 2021. Δεν υπάρχουν πολλά τρόπαια στην καριέρα μου, αλλά έχω μερικά μετάλλια. Το να νικήσεις τη Λίβερπουλ δύο φορές στο «Άνφιλντ» έμοιαζε σαν να πήρα δύο. Κερδίζοντας εκτός έδρας τον Άγιαξ άλλο ένα».
«Θα είμαστε στα βιβλία της ιστορίας», δήλωσε ο Ιταλιάνο αφού έγινε ο πρώτος προπονητής της Φιορεντίνα μετά τον Νάντορ Χιντεγκούτι που έφτασε σε διαδοχικούς ευρωπαϊκούς τελικούς. «Είναι υπέροχο να σε θυμούνται για πάντα». Ένας ή και οι δύο μπορεί να κερδίσουν ένα τρόπαιο στο εγγύς μέλλον. Ίσως και αυτόν το μήνα. Αλλά ο Γκασπερίνι και ο Ιταλιάνο, έχουν ήδη γράψει την δικιά τους ιστορία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΑΣΣΟΠΟΥΛΟΣ
ΠΗΓΗ: The Athletic
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
