Quantcast
NEWS
0 ΣΧΟΛΙΑ
ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ ΑΡΘΡΟ:

Ίντερ: Το όνειρο των «Νερατζούρι» έγινε ο εφιάλτης της Μίλαν

Μια πόλη, δύο ομάδες και το τέλος μιας άτυπης κούρσας. Οι «νερατζούρι», είχαν εχθές την ιστορική ευκαιρία να κατακτήσουν το 20ο Σκουντέτο της ιστορίας τους κόντρα στην συμπολίτισσα και «αιώνια» αντίπαλο Μίλαν. Και δεν την άφησαν να χαθεί. Νίκησαν τους «ροσονέρι» με 2-1, εξασφάλισαν το πρωτάθλημα και έβαλαν τέλος στη χρόνια μάχη των δύο ομάδων, για το ποια από απο τις δύο θα «ράψει» πρώτη το δεύτερο αστέρι στο έμβλημά της

«Όχι αυτό. Οτιδήποτε άλλο εκτός από αυτό. Δεν μπορεί να συμβεί. Δεν θα το κάνει», καθησύχασε τους οπαδούς της Μίλαν, ο αρχηγός της ομάδας,  Νταβίντε Καλάμπρια. Και μόνο η σκέψη των οπαδών των «ροσονέρι» να κατακτήσει η Ίντερ το 20ο Σκουντέτο στο «Derby della Madonnina» τους προκαλούσε ανατριχίλα. «Θα κερδίσουν το πρωτάθλημα, αλλά θα κάνουμε τα πάντα για να κερδίσουμε το ντέρμπι», δήλωσε ο προπονητής Στέφανο Πιόλι λίγες ώρες πριν το μεγάλο ντέρμπι. Δεν ενέπνευσε εμπιστοσύνη.

Από τότε που ο Ιταλός έκανε τατουάζ το Σκουντέτο στον καρπό του για να πανηγυρίσει τη νίκη εις βάρος της Ίντερ στην τελευταία αγωνιστική πριν από δύο χρόνια, η Μίλαν έχει χάσει κάθε ντέρμπι! Πέντε στη σειρά για πρώτη φορά στην ιστορία της. Πέντε, όπως ο αριθμός των γκολ που έβαλε η Ίντερ σε αυτήν τον Σεπτέμβριο. Ήταν η βαρύτερη ήττα που είχε υποστεί η Μίλαν σε αυτή την αντιπαλότητα για σχεδόν μισό αιώνα!

Οι «ροσονέρι» χρησιμοποίησαν τα χρήματα από την πώληση του Σάντρο Τονάλι και την πορεία προς τα ημιτελικά του Champions League για να υπογράψουν 10 παίκτες με σκοπό να είναι πιο ανταγωνιστική γενικά, αλλά ειδικά εναντίον της Ίντερ. Ήταν οι «νερατζούρι», άλλωστε, που την απέκλεισαν από το Champions League στο πρώτο ιταλικό ντέρμπι της διοργάνωσης μετά από 18 χρόνια. Η Ίντερ είχε γίνει ο κρυπτονίτης του Πιόλι.

Την περασμένη εβδομάδα, το τραγούδι «Pioli's on fire» ακουγόταν στο «Μεάτσα». Τίποτα ασυνήθιστο εκεί, ίσως σκεφτείτε. Μόνο που η Ίντερ ήταν αυτή έπαιζε εντός έδρας και όχι η Μίλαν. Υπήρχε χαρά σε όλο το γήπεδο, με την προοπτική της εξασφάλισης του Σκουντέτο στο ντέρμπι να γίνεται πραγματικότητα.

«Είναι μια τρελή ευκαιρία», δήλωσε ο εγκεφαλικός μέσος της Ίντερ, Χένρικ Μιχιταριάν, κάτι που είπε και ο Φεντερίκο Ντιμάρκο, ένας μεγάλος οπαδός της Ίντερ, του οποίου ο πατέρας, ο οποίος ήταν μανάβης στη γειτονιά, Πόρτα Ρομάνια, της πόλης, συνήθιζε να τον πηγαίνει σε παιχνίδια και προπονήσεις.

Το ίδιο και για τον Χακάν Τσαλχάνογλου, τον Τούρκο πλέι μέικερ που άφησε την Μίλαν για να ενταχθεί στην Ίντερ, τη χρονιά του τελευταίου Σκουντέτο των «ροσονέρι».  «Ξέρω στο παρελθόν πώς γιόρταζε η Μίλαν», είχε δηλώσει ο έμπειρος μέσος, αλλά η ευκαιρία να κατακτήσει το Σκουντέτο εναντίον της πρώην ομάδας του, σαφώς τον ενθουσίασε.

«Αν συμβεί, θα είναι τρελό», είπε. Ήταν. Δεν θα ήταν αρκετά τρελό για τον προπονητή της Ίντερ, Σιμόνε Ιντζάγκι, να πάει και να «χτυπήσει» ένα τατουάζ μετά την χθεσινή νίκη των «νερατζούρι» με 2-1. Δύο γκολ για δύο λαμπερά αστέρια.

«Δεν είμαι οπαδός των τατουάζ», είπε ο Ιταλός τεχνικός  όταν ρωτήθηκε αν θα πήγαινε να κάνει ένα, όπως είχαν κάνει ο Πιόλι και ο Λουτσιάνο Σπαλέτι - οι δύο τελευταίοι προπονητές της Serie A που κέρδισαν το πρωτάθλημα. Η μόνη βελόνα που ήθελε να δει ήταν αυτή που έραψε ένα δεύτερο αστέρι πάνω από το έμβλημα της Ίντερ.

Εκτός Ιταλίας, κάτι τέτοιο μπορεί να φαίνεται ασήμαντο. Αλλά μέσα στο «calcio», τον κόσμο του ιταλικού ποδοσφαίρου, είναι από τους τίτλους που λάμπουν περισσότερο.

 

 

 

Ήταν ιδέα του πατέρα του Αντρέα Ανιέλι, Ουμπέρτο, ο οποίος, ως πρόεδρος της Γιουβέντους και της Ιταλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας στα τέλη της δεκαετίας του 1950, πρότεινε οι σύλλογοι να ράβουν ένα αστέρι πάνω από το σήμα τους για κάθε 10 τίτλους που κερδίζουν. Η Γιουβέντους κέρδισε το πρώτο της το 1958 και ήταν, μέχρι τώρα, ο μόνος σύλλογος που είχε περισσότερα από ένα. «Η πραγματικότητα είναι ότι θέλουμε να κερδίσουμε το Σκουντέτο για να βάλουμε το δεύτερο αστέρι στη φανέλα», είχε δηλώσει ο διευθύνων σύμβουλος της Ίντερ, Τζουζέπε Μαρότα.

Μόνο αυτό έλειπε από τους «νερατζούρι» του Ιντζάγκι. Ο Ιταλός τεχνικός είχε κατακτήσει το Κύπελλο Ιταλίας και το Super Cup back to back. Είχε επίσης φτάσει στον τελικό του Champions League μετά από αρκετά χρόνια. «Η Ευρώπη είναι ένα όνειρο που σχεδόν έγινε πραγματικότητα πέρυσι», δήλωσε ο Μαρότα. «Η κατάκτηση του Champions League θα ήταν μια πηγή εξαιρετικής ικανοποίησης για όλους μας, ένα δώρο για τους "interisti" (οπαδούς της Ίντερ). Αλλά ως ρεαλιστής είναι δύσκολο. Η καλύτερη ομάδα δεν κερδίζει πάντα το Champions League. Εξαρτάται από τις συνθήκες, τις κληρώσεις, την κατάσταση στην οποία βρίσκονται οι αντίπαλοί σας. Το πρωτάθλημα είναι ένας μαραθώνιος όπου κερδίζει η καλύτερη ομάδα. Γι' αυτό προτιμώ το Σκουντέτο».

 

 

Το δεύτερο αστέρι θα προσθέσει ένα επιπλέον επίπεδο δόξας στο φετινό πρωτάθλημα. Και μόνο το γεγονός  ότι η Ίντερ «πρόλαβε» την Μίλαν και έραψε πρώτη το δεύτερο αστέρι καθιστά το φετινό της επίτευγμα μυθικό. Το ότι κατάφερε να το πετύχει κόντρα σε αυτήν το κάνει ακόμα πιο μυθικό! Για τους οπαδούς του συλλόγου,  που ποτέ δεν πίστευαν ότι θα μπορούσαν να ζήσουν κάτι καλύτερο από εκείνο το βράδυ στο «Μπερναμπέου» το 2010, όταν ο Ζοσέ Μουρίνιο οδήγησε την ομάδα στο τρεμπλ, ίσως το χθεσινό να τους αλλάξει την άποψη.

Η Ίντερ έχει χάσει μία φορά στο πρωτάθλημα όλη τη σεζόν, από την Σασουόλο. Μέχρι την ισοπαλία του περασμένου Σαββατοκύριακου με την Κάλιαρι, ήταν ακόμα σε καλό δρόμο για να τερματίσει στους 103 βαθμούς και να σπάσει το ρεκόρ που έθεσε ο Αντόνιο Κόντε στη Γιουβέντους πριν από 10 χρόνια.

 

 

Ο Κόντε είχε γκρεμίσει το σπίτι που έχτισε όταν τερμάτισε την εννιάχρονη κυριαρχία της Γιουβέντους στη Serie A. Το σκουντέτο που κέρδισε με την Ίντερ το 2021 ήταν το πρώτο του συλλόγου μετά το τρεμπλ. Ήρθε κατά τη διάρκεια του Covid-19 και οι περιορισμοί σήμαιναν ότι δεν μπορούσε να γιορταστεί όπως αυτό. Αλλά αποχώρησε, όπως έκανε και με τη Γιουβέντους το 2014, χωρίς εμπιστοσύνη στην ικανότητα του συλλόγου να συνεχίσει να προοδεύει. Ήταν το καλοκαίρι που οι ιδιοκτήτες της Ίντερ χρειάζονταν δάνειο 275 εκατομμυρίων ευρώ για να στηρίξουν τον σύλλογο - ένα δάνειο που πρέπει να αποπληρωθεί στις 20 Μαΐου.

Ήταν το καλοκαίρι που ο MVP του πρωταθλήματος, Ρομέλου Λουκάκου πωλήθηκε στην Τσέλσι, ο Ασράφ Χακίμι μετακόμισε στην Παρί Σεν Ζερμέν και το συμβόλαιο του Κρίστιαν Έρικσεν τερματίστηκε μετά την καρδιακή ανακοπή του στο Euro 2020. Φαινόταν σαν να είχε τελειώσει ο κύκλος της Ίντερ.

Και όμως, όπως συνέβη στη Γιουβέντους, όπου ο διάδοχός του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι κέρδισε πέντε τίτλους πρωταθλήματος, έκανε το νταμπλ τέσσερις φορές και έφτασε σε δύο τελικούς Champions League, ο Ιντζάγκι έχει οδηγήσει την Ίντερ σε νέα ύψη και μεγαλύτερη αναγνώριση. Έφερε το Κύπελλο Ιταλίας πίσω στο «Μεάτσα» και έστειλε την Ίντερ στα νοκ άουτ στάδια του Champions League μετά από μια δεκαετία. Τίποτα από αυτά δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο.

«Το (τελευταίο) σκουντέτο προκάλεσε μερικά οικονομικά ζητήματα», τόλμησε να πει ο Ιντζάγκι. Ο σύλλογος έπρεπε να γίνει πιο πειθαρχημένος. Η Ίντερ μείωσε το μισθολογικό κόστος και πούλησε παίκτες αξίας 405 εκατομμυρίων ευρώ κατά τη διάρκεια της θητείας του. Επτά μέλη της ομάδας του Κόντε- Χαντάνοβιτς, Σκρίνιαρ, Πέρισιτς, Μπρόζοβιτς, Έρικσεν, Χακίμι, Λουκάκου- αποχώρησαν. Οι αντικαταστάτες για μερικούς από αυτούς, συμπεριλαμβανομένων των Ονανά και Τζέκο, έχουν έρθει και φύγει.

Δεν ήταν μια εύκολη κατάσταση στη διαχείριση και γρήγορα ξεχάστηκε ότι ο Ιντζάγκι βρέθηκε μια ανάσα από το να απολυθεί την περασμένη σεζόν. Η Ίντερ είχε χάσει 12 παιχνίδια πρωταθλήματος για πρώτη φορά από τη σεζόν 2011-12. Για έξι μήνες, η ομάδα είχε τεράστια προβλήματα στο εσωτερικό της, αγωνιζόμενη να ξεπεράσει την απώλεια του Σκουντέτο την τελευταία αγωνιστική.

Η ιδιοκτησιακή κατάσταση είχε θέσει υπό αμφισβήτηση το μέλλον των παικτών. Οι αλλαγές του Ιντζάγκι και η διαχείριση του στα παιχνίδια δέχτηκαν έντονη κριτική. Είχε ξεκινήσει μια «μάχη» τίτλου με τη Λάτσιο κατά τη διάρκεια της σεζόν 2019-20, στη συνέχεια με την Ίντερ στην πρώτη του σεζόν, αλλά απέτυχε και τις δύο φορές.

Ήταν ένας βασιλιάς των κυπέλλων, που δεν φαινόταν ικανός να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Αλλά πέρυσι όλα ξαφνικά έκαναν κλικ. Οι παίκτες που ταλαιπωρούνταν από τραυματισμούς επέστρεψαν και ο Ιταλός μπορούσε να δοκιμάζει διάφορα συστήματα και τακτικές. Ο Τσαλχάνογλου μας ξανασυστήθηκε ως ένα «εξάρι» παγκόσμιας κλάσης στην παρατεταμένη απουσία του Μπρόζοβιτς.

«Πριν από λίγους μήνες ισχυριζόμουν ότι ήμουν ο καλύτερος "regista" (βαθύς πλέι μέικερ) στον κόσμο και κανείς δεν με πίστευε», είπε. «Αλλά πιστεύω στον εαυτό μου και δεν φοβάμαι κανέναν».

Η ομάδα όχι μόνο φρεσκαρίστηκε φέτος, αλλά άρχισε να παίζει ένα στυλ ποδοσφαίρου που ήδη υπαινισσόταν αλλαγή φρουράς στην Ιταλία. Η Νάπολι ήταν πρωταθλήτρια, αλλά ο τρόπος με τον οποίο τελείωσε η Ίντερ τη περσινή σεζόν ήταν εντυπωσιακή.

Έφτασε στον τελικό του Champions League για πρώτη φορά μετά από 13 χρόνια. Μπορεί να έχασε με 1-0 από τη Μάντσεστερ Σίτι, αλλά δεν επέστρεψε από την Κωνσταντινούπολη ηττημένη. Αντίθετα, αυτή η ομάδα είχε την πεποίθηση ότι μπορούσε και έπρεπε να κερδίσει το παιχνίδι. «Είμαι πρωταθλητής Ευρώπης επειδή ένας επιθετικός (Λουκάκου) έχασε μια κεφαλιά από τα τρία μέτρα», θυμήθηκε ο προπονητής της Σίτι, Πεπ Γκουαρδιόλα, μόλις την περασμένη εβδομάδα.

Η Ίντερ έχει κάνει τη Serie A να φαίνεται εύκολη από τότε. «Παρατήρησα μετά την Κωνσταντινούπολη πώς βελτιώθηκε πολύ η αυτοεκτίμησή μας», δήλωσε ο Μαρότα.

Η ομάδα παίζει πλέον με άλλη αύρα, όμως ο Ιντζάγκι δεν πιστεύει ότι τα πράγματα άλλαξαν εν μία νυκτί για την ομάδα του. «Δεν συμφωνώ ότι αυτή η ομάδα γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Το βλέπω σαν ένα ταξίδι που κάνουμε εδώ και τρία χρόνια. Κοιτάζω πώς περάσαμε τη φάση των ομίλων στην πρώτη μας σεζόν. Παίξαμε σπουδαία παιχνίδια εναντίον της Λίβερπουλ (κερδίζοντας στο Άνφιλντ) και της Ρεάλ Μαδρίτης, των δύο φιναλίστ εκείνη τη χρονιά».

Είναι μια άποψη που συμμερίζεται ο Αλεσάντρο Μπαστόνι, ο κεντρικός αμυντικός της Ίντερ, ο οποίος έσπευσε να υπενθυμίσει στον Τύπο πώς κανείς δεν είχε τους «νερατζούρι» ως φαβορί για τον τίτλο στην αρχή της σεζόν. «Ήμασταν φαβορί με τον Κόντε, αλλά όχι αυτή τη φορά. Δεν θυμάμαι κανέναν στη βιομηχανία να βάζει την Ίντερ μπροστά από όλους τους άλλους. Δεν γνωρίζαμε καν τι είδους παιδιά, εκτός από το πώς ήταν ως ποδοσφαιριστές, εντάχθηκαν στην ομάδα. Έτσι, ο τίτλος θα ήταν μια ωραία εκδίκηση για εμάς μετά την ενσωμάτωση νέων παικτών. Θα ήταν επιτυχία για εμάς ως ομάδα».

Ένας πυρήνας Ιταλών παικτών, η «nazionale»- ο Μπαστόνι, ο Ατσέρμπι, ο Ντιμάρκο, ο Νταμιάν και ο Μπαρέλα- βοήθησαν τους 12 νέους παίκτες της ομάδας να εγκατασταθούν.

Ο Ζόμερ έσπασε το ρεκόρ συλλόγου για clean sheets σε μια σεζόν. Ο Φρατέζι αναδείχθηκε ως ένας game changer ερχόμενος από τον πάγκο. Ο Τουράμ ήταν αναμφισβήτητα η καλύτερη μεταγραφή χαμηλού κόστους, οπουδήποτε στην Ευρώπη αυτή τη σεζόν, με 21 συμμετοχές σε γκολ.

Για άλλη μια φορά, η ικανότητα του Λαουτάρο Μαρτίνες να παίζει με οποιονδήποτε επιθετικό ήρθε στο προσκήνιο. Σκόραρε 20 γκολ για τρίτη συνεχόμενη σεζόν και βρίσκεται στο top10 των κορυφαίων σκόρερ του συλλόγου όλων των εποχών! Το χαμένο πέναλτι του στη «ρώσικη ρουλέτα» εναντίον της Ατλέτικο Μαδρίτης στη φάση των «16» του Champions League ήταν το μόνο ψεγάδι στην σεζόν του.

Ο τραυματισμός του Τουράμ στο πρώτο παιχνίδι στο «Μεάτσα» σήμαινε ότι δεν ήταν 100% έτοιμος για το παιχνίδι στο «Metropolitano». Ο αντικαταστάτης του, Μάρκο Αρναούτοβιτς, θα έπρεπε να είχε σκοράρει περισσότερες από μία φορές και οι Τουράμ και Μπαρέλα δεν εκμεταλλεύτηκαν τα τετ-α-τετ που τους έφτιαξε ο Λαουτάρο στη Μαδρίτη, όπου η Ίντερ πήρε ακόμη και το προβάδισμα. Ο αποκλεισμός της ήταν ένα σοκ. Η Ίντερ είχε κερδίσει και τα 13 παιχνίδια το 2024 μέχρι το ταξίδι της στην Ισπανία, παίζοντας ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο.

Το δεκαπενθήμερο που ακολούθησε ήταν η μόνη φορά που μαύρα σύννεφα μαζεύτηκαν πάνω από την ομάδα. Έχασε βαθμούς στο επόμενο παιχνίδι πρωταθλήματος, εναντίον της πρωταθλήτριας Νάπολι, της οποίας ο αμυντικός, Χουάν Ζεσούς, κατηγόρησε τον Ατσέρμπι ότι του έκανε ρατσιστική επίθεση. Ο Ιταλός αμυντικός αργότερα αθωώθηκε λόγω έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων, αλλά ήταν μια δυσάρεστη κατάσταση.

Το ποδόσφαιρο της Ίντερ αυτή τη σεζόν ήταν από τα πιο πρωτοποριακά στην Ευρώπη. Συνεχής εναλλαγές θέσης, μπακ-χαφ που σκοράρουν και δημιουργούν, κεντρικοί αμυντικοί που επιτίθενται. «Αν περάσω στην επίθεση, ο Λαουτάρο ή ο Μχιταριάν ξέρουν ότι πρέπει να αμυνθούν», είπε ο Μπαστόνι. «Όλοι αμύνονται. Όλοι επιτίθενται. Υπάρχει ένας κώδικας που σεβόμαστε».

Η Ίντερ έχει την καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος, έχει σκοράρει σε 40 συνεχόμενα παιχνίδια και μετράει 17 διαφορετικούς σκόρερ!  Τα τελευταία χρόνια στην Ιταλία υπάρχει μια δυναστεία των «νερατζούρι». Μια δυναστεία που κορυφώθηκε με ένα Σκουντέτο στο «Derby della Madonnina»  και ένα αστέρι που θα λάμψει στην ιστορία. Και καθώς η μία πλευρά του Μιλάνου γιόρταζε μέσα στη νύχτα, η άλλη ήταν άγρυπνη για έναν άλλο λόγο.

 

 

 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΑΣΣΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΗΓΗ: The Athletic




Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
ΜΟΙΡΑΣΟΥ ΤΟ ΑΡΘΡΟ:


ΣΧΟΛΙΑ
ΣΧΟΛΙΟΣΟΥ
ΕΠΟΜΕΝΟ