Κάποιοι παίκτες έχουν μείνει στην ιστορία για πολλούς και διάφορους λόγους. Ο Πελέ για το γεγονός ότι κατέκτησε τρία Μουντιάλ με τη Βραζιλία. Ο Ντιέγκο Μαραντόνα για το ότι έβγαλε από την ανυποληψία μια ομάδα όπως η Νάπολι, για το ότι πήρε στις πλάτες του την Αργεντινή στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 86’ και για το ότι τα έβαζε με… θεούς και δαίμονες.
Ο Γιόχαν Κρόιφ, που έφυγε σαν σήμερα (24/3) πριν από οκτώ χρόνια, έμεινε στην ιστορία για την επιρροή του στην εξέλιξη του αθλήματος. Παρότι δεν κατέκτησε τίτλο με την εθνική του ομάδα, συγκαταλέγεται στους κορυφαίους, όχι μόνο για τα επιτεύγματά του μέσα στο γήπεδο, αλλά και για την ευφυία του και τις επαναστατικές του ιδέες.
Τα χρόνια του στον Άγιαξ
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Άμστερνταμ, ενώ έχασε τον πατέρα του σε μικρή ηλικία από ανακοπή. Πίστευε ότι και η δικιά του μοίρα ήταν να «φύγει» νέος, για αυτό ζούσε την κάθε στιγμή στο έπακρο. Το 1964 και έπειτα από εισήγηση του τότε προπονητή του Άγιαξ, Βικ Μπάκινγκχαμ, ο Κρόιφ προωθήθηκε στη πρώτη ομάδα του «Αίαντα» και έκανε το ντεμπούτο του στον αγώνα πρωταθλήματος με αντίπαλο τη Χρόνιγκεν, στις 15 Νοεμβρίου 1964, σημειώνοντας το μοναδικό τέρμα της ομάδας του στην ήττα με 3-1.
Την επόμενη χρονιά, ο Ρίνους Μίχελς ανέλαβε την τεχνική ηγεσία του συλλόγου. Μαζί έφτασαν τον «Αίαντα» στην κορυφή του ολλανδικού ποδοσφαίρου και της Ευρώπης και αποτέλεσαν τον ακρογωνιαίο λίθο του «Total Football». Ενός στυλ ποδοσφαίρου, όπου κυριαρχεί η κατοχή της μπάλας, όπου συμμετέχει όλη η ομάδα, χωρίς να υπάρχουν σταθερές θέσεις στο χορτάρι. Από το 1970 ως το 1973, ο Κρόιφ οδήγησε τον Άγιαξ σε τρεις διαδοχικές κατακτήσεις Κυπέλλου Πρωταθλητριών, προτού πάρει μεταγραφή για την Μπαρτσελόνα και ξανασμίξει με τον μέντορά του.
Η μεταγραφή στη Μπαρτσελόνα και η κατάκτηση του τίτλου μετά από 14 χρόνια
Για πολλούς, αυτή ήταν η σημαντικότερη μεταγραφική κίνηση της ιστορίας των Καταλανών. Με τον Κρόιφ ήρθε η εκτόξευση. Πρώτα ήρθε το 5-0 επί της Ρεάλ Μαδρίτης στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου». Στο τέλος της σεζόν θα ακολουθούσε το πρωτάθλημα, το πρώτο έπειτα από 14 χρόνια ξηρασίας. Μέχρι το 1978 που θα αποχωρούσε και από εκεί, άλλος τίτλος εκτός του Κυπέλλου (1978) δεν ήρθε.
Το Μουντιάλ του 1974 και η ντρίμπλα που άλλαξε το ποδόσφαιρο
Αυτή η καριέρα θα μπορούσε να είχε τίτλους και με την Ολλανδία. Ο τελικός του Μουντιάλ του 1974 ήταν η χρυσή ευκαιρία. Οι «οράνιε» μέχρι τότε δεν είχαν κάποια αξιοπρόσεκτη παρουσία στα Παγκόσμια Κύπελλα (9οι το 1934 και 14οι το 1938), ενώ είχαν απουσιάσει από έξι σερί διοργανώσεις (1950-1970). Ήταν φανερό όμως πως πήγαιναν στη Δυτική Γερμανία με μεγάλες φιλοδοξίες. Η υπερομάδα του Ρίνους Μίχελς, ήταν ένα σύνολο εκπληκτικών παικτών: Άρι Χάαν, Πιτ Κάιζερ, Ρενέ και Βίλι Φαν ντε Κέρκοφ, Ρούουντ Κρολ, Γιόχαν Νέεσκενς, Ρομπ Ρένσενμπρινκ, Τζόνι Ρεπ, Βιμ Σουουρμπίρ, Τέο ντε Γιόνγκ και πολλοί άλλοι.
Η Ολλανδία ολοκλήρωσε τον όμιλο στην πρώτη θέση, με δυο νίκες και μια ισοπαλία. Στο πρώτο ματς οι «οράνιε» κέρδισαν 2-0 την Ουρουγουάη με ισάριθμα τέρματα του Ρεπ, στη συνέχεια έμειναν στο 0-0 με τη Σουηδία και ολοκλήρωσαν τις υποχρεώσεις τους με το 4-1 επί της Βουλγαρίας (2 γκολ ο Νέεσκενς και από ένα οι Ρεπ και Ντε Γιόνγκ).
Η διοργάνωση συνεχίστηκε με τη δεύτερη φάση των ομίλων, εκεί όπου οι Ολλανδοί βρέθηκαν στο ίδιο γκρουπ με την κάτοχο Βραζιλία, την Ανατολική Γερμανία και την Αργεντινή. Στο πρώτο ματς, η ομάδα του Μίχελς διέλυσε την «αλμπισελέστε» με το εμφατικό 4-0 (2 γκολ ο Κρόιφ και από ένα οι Κρολ και Ρεπ), ενώ στο δεύτερο, «καθάρισε» εύκολα τους Ανατολικογερμανούς 2-0 (Νέεσκενς και Ρένσενμπρινκ).
Στο τρίτο και τελευταίο παιχνίδι, οι ισόβαθμες στην κορυφή Ολλανδία και Βραζιλία (αμφότερες με δυο νίκες), διεκδίκησαν το ένα εισιτήριο για τον μεγάλο τελικό (το σύστημα σε εκείνη τη διοργάνωση δεν είχε νοκ άουτ). Η «σελεσάο» χρειαζόταν μόνο τη νίκη, αλλά οι «οράνιε» δεν της άφησαν το παραμικρό περιθώριο. Με τέρματα των Νέεσκενς και Κρόιφ (2-0), ξεπέρασαν άνετα το εμπόδιο των Βραζιλιάνων και έφτασαν για πρώτη φορά στην ιστορία τους στον τελικό του τουρνουά, όπου τους περίμενε η οικοδέσποινα Δυτική Γερμανία. Εκεί, ο Κρόιφ προσπάθησε πολύ. Κέρδισε πέναλτι, η ομάδα του άνοιξε το σκορ, όμως η Δ. Γερμανία έκανε την ανατροπή, πήρε τη νίκη με 2-1 και κατέκτησε το τρόπαιο.
Κάθε Παγκόσμιο Κύπελλο μας έχει χαρίσει μια μαγική στιγμή. Σε αυτό στα γήπεδα της Γερμανίας, η στιγμή άνηκε αναμφίβολα στον «Ιπτάμενο Ολλανδό». Στις 19 Ιουνίου 1974 και τον αγώνα της Ολλανδίας με την Σουηδία, ο Κρόιφ έμελλε να αλλάξει την ιστορία του ποδοσφαίρου, καθώς στο 24ο λεπτό πραγματοποίησε το περίφημο Cruyff Turn με... θύμα τον Γιαν Όλσον. Η αριστοτεχνική προσποίηση, το μαγικό άγγιγμα, «η στροφή του Κρόιφ» αποτελούν απόδειξη ότι «Το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι που παίζεις με το μυαλό», όπως δήλωσε ο ίδιος.
????️ June 19, 1974
— The Sportsman (@TheSportsman) May 26, 2020
⚽ Netherlands vs. Sweden
The 'Cruyff Turn' is born.@JohanCruyff ????pic.twitter.com/f0iyjmm8vB
Η εκδίκηση
Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία σχετικά με τον Κρόιφ και την τελευταία του χρονιά ως ποδοσφαιριστής. Ήταν τη σεζόν 1982/83, με τον σπουδαίο Ολλανδό να πηγαίνει στη μισητή, για τον Άγιαξ, Φέγενορντ. Αυτό έγινε, διότι ο «Αίαντας» δεν του ανανέωνε το συμβόλαιο κι έτσι αποφάσισε να εκδικηθεί τους ανθρώπους του συλλόγου. Και το έκανε με στιλ, καθώς πήρε πρωτάθλημα και Κύπελλο με την ομάδα του Ρότερνταμ και στη συνέχεια κρέμασε τα παπούτσια του. Δύο χρόνια μετά, πάντως, οι σχέσεις μεταξύ των δύο πλευρών αποκαταστάθηκαν.
Το «Total Football»
Έχοντας αφήσει το στίγμα του ως ο καλύτερος Ευρωπαίος παίκτης όλων τον εποχών, αποφάσισε να συνεχίσει από την άκρη των πάγκων. Κατάφερε να «μεταφράσει» στην τακτική του, όλες τις απόψεις που είχε ως παίκτης και έγινε ένας από τους πιο καινοτόμους προπονητές με τις «τρελές» και ενίοτε παρεξηγημένες ιδέες του.
Το 1985 ο Κρόιφ ανέλαβε τον Αγιαξ και στα τρία χρόνια που έμεινε εκεί, τον οδήγησε σε δύο πρωταθλήματα (1986, 1987), αλλά και στο Κύπελλο Κυπελλούχων του 1987. Το καλοκαίρι του 1988, επέστρεψε και πάλι στη Βαρκελώνη, έχοντας ως στόχο να βάλει τέλος στη…βασιλεία της «Βασίλισσας».
Στις δυο πρώτες σεζόν τα βρήκε δύσκολα, έχοντας καταφέρει να κατακτήσει μονάχα ένα κύπελλο. Οι φωνές αμφισβήτησης πολλές, όμως το ένστικτο του Νούνιεθ τον κράτησε στο Βαρκελώνη. Η δικαίωση ήρθε.
Τα τέσσερα διαδοχικά πρωταθλήματα που ακολούθησαν (1991-’94) ήταν αποτέλεσμα του ολοκληρωτικού του ποδοσφαίρου. Μεγάλα πράγματα έγιναν κι εκτός Ισπανίας. Η κατάκτηση του Κυπελλούχων του 1989 και το Πρωταθλητριών του 1992 κόντρα στη Σαμπντόρια (1-0) έκαναν τη Μπαρτσελόνα το επίκεντρο του ποδοσφαιρικού κόσμου.
Από πού προήλθε, όμως, το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο; Ένας θρύλος αναφέρει ότι βασίστηκε στην αρχιτεκτονική. Ο Ολλανδός, Κορνέλις Λέλι ήταν αυτός που σχεδίασε τα φράγματα στη χώρα τον 19ο αιώνα και ο Ρέινολντς (κι εν συνεχεία ο Μίχελς και ο Κρόιφ) βασίστηκαν πάνω στην ιδέα του σπουδαίου αρχιτέκτονα: ότι ο χώρος του γηπέδου είναι ευμετάβλητος, δηλαδή μπορεί να μεγαλώσει ή να μικρύνει αναλόγως του πώς θέλει να τον χρησιμοποιεί κάποιος. Όσο οι παίκτες είχαν τη μπάλα στην κατοχή, απλώνονταν στο γήπεδο, προσπαθώντας με αυτό τον τρόπο να «μεγαλώσουν» τις πραγματικές του διαστάσεις. Από την άλλη, όταν δεν είχαν την κατοχή, πίεζαν ψηλά, προσπαθώντας να «μικρύνουν» το γήπεδο.
Βέβαια, το μεγαλύτερο επίτευγμά του ως προπονητής, αυτό που ξεπερνά κάθε τίτλο, ήταν η ικανότητα που είχε στο να «γεννά» ποδοσφαιριστές και να τους μεταλαμπαδεύει τα δικά του χαρίσματα. Ο Πεπ Γκουαρδιόλα, ο Λουίς Ενρίκε ακόμα και ο Τσάβι είναι προϊόντα της σχολής και του στυλ του ποδοσφαίρου του και η σχεδόν αδιάκοπη συνέχεια από το 2004 και τη περίοδο του Φρανκ Ράικαρντ μέχρι σήμερα είναι ένα μνημείο της διαρκούς επιρροής του Κρόιφ.
Οι ιστορικές ατάκες του «Ιπτάμενου» Ολλανδού
Ο Γιόχαν Κρόιφ μπορεί να έφυγε από τη ζωή στα 68 του χρόνια, ωστόσο θα μείνει για πάντα στην ιστορία όχι μόνο για τις τεράστιες ποδοσφαιρικές αρετές του αλλά και για τις ιδιαίτερες ατάκες του. Ατάκες που μας κάνουν να δούμε το ποδόσφαιρο με άλλο μάτι. Αυτές είναι 20 από τις πιο χαρακτηριστικές του.
1) Τεχνική δεν είναι να μπορέσεις να κάνεις τσαλιμάκια με τη μπάλα 1000 φορές. Ο καθένας μπορεί να το κάνει αυτό αν εξασκηθεί αρκετά. Και τότε μπορεί να πάει να δουλέψει σε τσίρκο. Τεχνική είναι να μπορέσεις να δώσεις την πάσα με ένα άγγιγμα, τη σωστή ταχύτητα και να τη στείλεις στο σωστό πόδι του συμπαίκτη σου.
2) Διάλεξε τον καλύτερο παίχτη για κάθε θέση και θα καταλήξεις όχι με μία δυνατή ενδεκάδα αλλά με έντεκα δυνατές μονάδες.
3) Στις ομάδες μου ο τερματοφύλακας είναι ο πρώτος που επιτίθεται και ο επιθετικός ο πρώτος που αμύνεται.
4) Γιατί να μην μπορείς να νικήσεις μια πιο πλούσια ομάδα; Δεν έχω δει ποτέ ένα τσουβάλι με λεφτά να βάζει γκολ.
5) Πάντα έστελνα τη μπάλα μπροστά, γιατί αν αυτή επέστρεφε σε μένα πάει να πει ότι θα ήμουν ο μόνος αμαρκάριστος.
6) Είμαι πρώην παίκτης, πρώην τεχνικός διευθυντής, πρώην προπονητής, πρώην μάνατζερ, πρώην επίτιμος πρόεδρος. Μια όμορφή λίστα που δείχνει ότι όλα έχουν ένα τέλος.
7) Οι παίκτες που δεν είναι πραγματικοί ηγέτες, αλλά προσπαθούν να είναι, ρίχνουν φταίξιμο στους άλλους παίκτες όταν κάνουν λάθος. Οι πραγματικοί ηγέτες στο γήπεδο ξέρουν ήδη ότι οι παίκτες κάνουν λάθη.
8) Τι είναι η ταχύτητα; Τα αθλητικά μέσα συχνά μπερδεύουν την ταχύτητα με τη διορατικότητα. Αν όμως αρχίσω να τρέχω λίγο πιο πριν από τον άλλον μοιάζω πιο γρήγορος.
9) Υπάρχει μόνο μία στιγμή κατά την οποία είσαι στην ώρα σου. Αν δεν είσαι εκεί, πάει να πει ότι πήγε ή πολύ νωρίς ή πολύ αργά.
10) Πριν κάνω ένα λάθος, δεν κάνω αυτό το λάθος.
11) Όταν παίζεις σε ένα αγώνα είναι στατιστικά αποδεδειγμένο ότι θα έχει τη μπάλα στα πόδια σου για περίπου τρία λεπτά κατά μέσο όρο. Το σημαντικό λοιπόν είναι τι κάνεις τα υπόλοιπα 87 λεπτά. Αυτό καθορίζει το αν είσαι καλός παίκτης ή όχι.
12) Δεν είμαι θρησκευόμενος. Στην Ισπανία και οι 22 παίκτες κάνουν το σταυρό τους πριν το ματς. Αν δούλευε αυτό όλα τα ματς θα έπρεπε να τελειώνουν ισόπαλα.
13) Πρέπει να κάνουμε σίγουρο ότι οι χειρότεροι παίκτες τους θα πάρουν τη μπάλα τις περισσότερες φορές. Έτσι θα την πάρουμε πίσω αμέσως.
14) Όταν έχεις τη μπάλα πρέπει να κάνεις τον αγωνιστικό χώρο όσο μεγαλύτερο γίνεται και όταν δεν την έχεις όσο μικρότερο γίνεται.
15) Η ποιότητα χωρίς αποτελέσματα είναι ανούσια, τα αποτελέσματα χωρίς ποιότητα είναι βαρετά.
16) Οι παίκτες σήμερα σουτάρουν μόνο με τα κορδόνια. Μπορούσα να σουτάρω με το εσωτερικό, τα κορδόνια και το εξωτερικό και των δύο ποδιών. Ήμουν έξι φορές καλύτερος από τους σημερινούς παίκτες.
17) Υπάρχουν λίγοι παίκτες που ξέρουν τι να κάνουν όταν δεν τους μαρκάρουν. Έτσι καμιά φορά λες σε ένα παίκτη: Αυτός ο επιθετικός είναι πολύ καλός, αλλά μην τον μαρκάρεις.
18) Νιώθω άθλια όταν πραγματικά ταλέντα απορρίπτονται λόγω στατιστικών. Με βάση τα σημερινά κριτήρια του Άγιαξ θα με είχαν απορρίψει. Όταν ήμουν 15 δεν μπορούσα να κλοτσήσω τη μπάλα πάνω από 15 μέτρα με το αριστερό μου πόδι και 20 με το δεξί. Η τεχνική και το όραμα μου δεν είναι ανιχνεύσιμα από τους υπολογιστές.
19) Το να παίζεις ποδόσφαιρο είναι πολύ απλό, το να παίζεις απλό ποδόσφαιρο είναι το πιο δύσκολο πράγμα.
20) Αν ήθελα να καταλάβεις, θα το είχα εξηγήσει καλύτερα.
8 years of missing Johan, but with us forever. ????♾️ pic.twitter.com/PbSoR6Sxyp
— OnsOranje (@OnsOranje) March 24, 2024
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΑΣΣΟΠΟΥΛΟΣ
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
