Σπάνιο φαινόμενο η ΑΕΚ του Αλμέιδα χωρίς αμυντικό μέσο αλλά… ανταποκρίθηκε!

Η ταυτόχρονη απουσία Σιμάνσκι και Γιόνσον από το χθεσινό παιχνίδι με τον Αστέρα Τρίπολης συν το γεγονός πως ο Γαλανόπουλος είχε χάσει αρκετές προπονήσεις και ήταν αδύνατον ξεκινήσει από την αρχή, διαμόρφωσαν μια σπάνια συνθήκη. Το να παρατάξει ο Ματίας Αλμέιδα μια ενδεκάδα, χωρίς καθαρόαιμο αμυντικό μέσο. Και το χαρακτηρίζουμε σπάνιο το γεγονός αυτό, καθώς μόλις σε μια περίπτωση κατά το παρελθόν έχει συμβεί κάτι παρόμοιο.

Ήταν ο πρώτος αγώνας Κυπέλλου απέναντι στον Πανσερραϊκό στη Νέα Φιλαδέλφεια (3-0) όταν ο Ματίας Αλμέιδα είχε ξεκινήσει στον άξονα με Πινέδα-Φράνσον αφήνοντας στον πάγκο, στο πλαίσιο του rotation τον Γιόνσον, καθώς ακολουθούσε η κρίσιμη μάχη στη Νίκαια απέναντι στον Ιωνικό που είχε κριθεί με το γκολ του Τσούμπερ στο φινάλε. Από εκεί και πέρα σε όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια πρωταθλήματος-κυπέλλου, ένας εκ των Σιμάνσκι-Γιόνσον-Γαλανόπουλου, πάντοτε θα βρισκόταν στην ενδεκάδα αποτελώντας τον παίκτη μπροστά από τα στόπερ. Θυμίζουμε για παράδειγμα, πως στη ρεβάνς Κυπέλλου με την Κηφισιά είχαν παίξει δίδυμο Μουστακόπουλος-Γαλανόπουλος, ενώ από εκεί και πέρα στα ημιτελικά,  μονιμοποιήθηκε το δίδυμο Γαλανόπουλος-Μάνταλος που τα πήγε περίφημα και στο 3-0 της Νέας Φιλαδέλφειας και στη ρεβάνς στο Καραϊσκάκη. Βεβαίως, η χθεσινή συνθήκη είναι διαφορετική, με δεδομένο πως ο Ματίας Αλμέιδα ουσιαστικά αναγκάστηκε να ξεκινήσει χωρίς καθαρόαιμο αμυντικό μέσο, βάζοντας Πινέδα-Μάνταλο.

Πάντως οι δύο τους πρέπει να πούμε πως έκαναν εξαιρετική δουλειά, συνεργάστηκαν άψογα και έδωσαν μια ισορροπία στον άξονα που ήταν καθοριστική για την εξέλιξη του αγώνα και το νικηφόρο αποτέλεσμα. Ο Μεξικανός σαφώς κινούνταν σε άλλους χώρους από αυτούς που τον έχουμε συνηθίσει καθώς είχε το νου του πολύ στα ανασταλτικά του καθήκοντα για να μην αφήσει κενούς χώρους μπροστά από τα στόπερ και επι της ουσίας άφησε στον Μάνταλο τον ρόλο του δημιουργού-οργανωτή. Ο Πέτρος τα πήγε εξαιρετικά και εκτός από την εκτέλεση κόρνερ που έχει στο 1-0 του Πόνσε, άπλωνε ιδανικά το παιχνίδι της ομάδας, προσέφερε σιγουριά στο passing game που ζητούσε ο Αλμέιδα με ακρίβεια στις μεταβιβάσεις και βεβαίως στην επανάληψη έχει φτιάξει το τέταρτο γκολ του Γκαρσία με μια καταπληκτική κάθετη πάσα, έχοντας λίγο πριν και άλλη μια σπουδαία μεταβίβαση προς τον Λιβάι.

Το σπουδαιότερο απ’ όλα επαναλαμβάνουμε όμως είναι πως ο Αλμέιδα σε μια σπάνια συνθήκη μπόρεσε να καμουφλάρει το κενό που προέκυψε λόγω απουσιών και παρουσίασε ένα σύνολο διαβασμένο που κέρδισε κατα κράτος τη μάχη του άξονα και κατ’ επέκταση συνολικά του αγώνα απέναντι σε έναν αξιόμαχο αντίπαλο που με την ποιότητα του μπορεί να σου δημιουργήσει ζητήματα έχοντας την μπάλα στα πόδια.