ΑΕΚ - Μαρσειγ: Πώς ο σεβασμός για την κόλαση της Φιλαδελφειας που τρόμαξε και τον… Ταπί γέννησε μια αδερφική φιλία (VIDEO-ΦΩΤΟ)

Ο αγώνας με τη Μαρσέιγ στη Νέα Φιλαδέλφεια την 1η Νοεμβρίου του 1989 ήταν σίγουρα ένας από τους πιο επεισοδιακούς ευρωπαϊκούς αγώνες σε ολόκληρη την ιστορία της ΑΕΚ.

Τα όσα έγιναν -κυρίως- πριν, κατά τη διάρκεια αλλά και μετά, στοίχισαν στην «Ένωση» την καθόλου ευκαταφρόνητη καμπάνα του μονοετούς αποκλεισμού από όλες τις διοργανώσεις της UEFA. Το κλίμα ήταν τεταμένο λόγω του αισθήματος αδικίας για τη διαιτησία στο Βελοντρόμ και κανείς δεν περίμενε πως όλα αυτά θα γίνονταν η αιτία για τη δημιουργία μιας ισχυρής σχέσης με φιλικούς δεσμούς ανάμεσα στους σκληροπυρηνικούς οπαδούς των δυο ομάδων. 

Ένα σκηνικό εντελώς 80s

Όλα αυτά βέβαια οδήγησαν στη σύνθεση ενός σκηνικού βγαλμένου μέσα από την καρδιά εκείνης της, κατά γενική ομολογία, υπερβολικής σε όλα έως και cult εποχής. Και μόνο η ανάμνηση του ιδίου του προέδρου της ΑΕΚ, Στράτου Γιδόπουλου να παίρνει το μικρόφωνο του γηπέδου και να καλεί τον κόσμο να είναι ήρεμος γιατί η UEFA καραδοκεί, υποσχόμενος ότι η ομάδα στο τέλος θα προκριθεί, τα λέει όλα για το mood εκείνης της βραδιάς. Για την ιστορία σε αγωνιστικό επίπεδο, η ΑΕΚ δεν κατάφερε να ανατρέψει το 2-0 του Βελοντρόμ και έφερε ισοπαλία 1-1 με τους Γάλλους στο «Νίκος Γκούμας» χαιρετώντας την Ευρώπη. 

Η… βόλτα των τροπαίων

Πριν την έναρξη της ρεβάνς κόντρα στη Μαρσέιγ στη Νέα Φιλαδέλφεια τα δύο τρόπαια που μόλις είχαν κατακτηθεί, αυτό του πρωταθλήματος και αυτό του Σούπερ Καπ (1-1 και 5-3 στα πέναλτι τον Κυπελλούχο Παναθηναϊκό) έκαναν τον γύρο του στίβου τη Νέας Φιλαδέλφειας πάνω στα προχείρως ντυμένα στα κιτρινόμαυρα αυτοκίνητα, κατόπιν ιδέας του τότε προέδρου της «Ένωσης» Στράτου Γιδόπουλου. Η πιο... καλτ εικόνα όμως ήταν εκείνη του δεύτερου αυτοκινήτου με την ταμπέλα «Ευρωπαϊκό: τον Μάιο κι αυτό εδώ». 

Ο Ταπί για την κολασμένη Φιλαδέλφεια!

Φεύγοντας από τη Νέα Φιλαδέλφεια ο κροίσος πρόεδρος της Μαρσέιγ και «πατέρας» ενός εκ των μεγαλύτερων σκανδάλων της εποχής, Μπερνάρ Ταπί έκανε δηλώσεις σε ελληνική εφημερίδα. Οι οπαδοί της ΑΕΚ τον… περιέλαβαν κατά τη διάρκεια του αγώνα βρίζοντάς τον στα αγγλικά. Λίγο το ακυρωθέν γκολ του Τζίμη Πατίκα στη Μασσαλία από τον Ελβετό διαιτητή Σάντοζ, λίγο οι ομοιότητες με τον Κοσκωτά, δεν ήθελαν και πολύ να μετατρέψουν τον Ταπί σε κόκκινο πανί. 

Ερωτώμενος για το αν τον ενόχλησαν οι αποδοκιμασίες των οπαδών της ΑΕΚ, ο Ταπί απάντησε με μάλλον υπεροπτικό ύφος: «Όποιος φοβάται πολύ, φωνάζει πολύ και αντιδρά ακραία». 

Στη συνέχεια πρόσθεσε: «Οι οπαδοί της ΑΕΚ είναι πολύ φανατικοί και το κλίμα στη Νέα Φιλαδέλφεια είναι αρκετά πιο καυτό από το Βελοντρόμ. Πιστεύω όμως ότι είναι λίγο ανοργάνωτοι παρότι είναι κυριευμένοι από το πάθος. Πάντως είναι πολύ ωραίο να ενισχύει έτσι ο κόσμος την ομάδα του, αφού σε κάθε περίπτωση μιλάμε για ένα φανατισμένο κοινό». 

Το επιμύθιο της συνέντευξης είχε και μια αγωνιστική… τζούρα, με τον Ταπί να ερωτάται για το αν του άρεσε κάποιος παίκτης της ΑΕΚ και να απαντάει: «Μου αρέσουν πολύ Παπαϊωάννου, Μανωλάς, Οκόνσκι και Σαββίδης. Πιστεύω ότι αυτοί είναι παγκόσμιας κλάσης»!

Η συγκλονιστική μαρτυρία των Ultras της Μαρσέιγ

Ένα πλήρως αντιπροσωπευτικό κείμενο για εκείνο το βράδυ έγραψε ένας από τους Ultras της Μαρσέιγ που βρέθηκαν στις εξέδρες της Νέας Φιλαδέλφειας. Το κείμενο δημοσιεύτηκε σε ένα βιβλίο των οργανωμένων οπαδών της γαλλικής ομάδας και αναδημοσιεύτηκε μετά από χρόνια στο εφημεριδάκι της Original. Το παρουσιάζουμε αυτούσιο γιατί είναι πραγματικά άκρως περιγραφικό. 

«Είχα το προνόμιο να πάω στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 1989 για να υποστηρίξω την Μαρσέιγ στον αγώνα με την ΑΕΚ. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα πού έμπλεκα. Στο πρώτο ματς στο Βελοντρόμ είχαμε πάρει μια ιδέα από τους 200 ημίγυμνους τρελούς Έλληνες που ήταν σε μια γωνία του σταδίου. 

Στην Αθήνα, την παραμονή του αγώνα έγινε η τελευταία προπόνηση της Μαρσέιγ στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας. Οι Μαρσεγιέζοι δημοσιογράφοι που πήγαν στο γήπεδο για να την καλύψουν περιέγραφαν ένα εχθρικό περιβάλλον ακόμα και κατά τη διάρκεια της προπόνησης. 

Και δε λέω ψέματα, το κλίμα που δημιουργήθηκε ήταν τόσο εχθρικό, που την επόμενη μέρα οι υπόλοιποι οπαδοί της Μαρσέιγ που ήταν μαζί μας, φοβήθηκαν τόσο πολύ που προσπάθησαν να πείσουν εμάς τους Ultras να μη φορέσουμε τα κασκόλ μας για να μη δώσουμε στόχο. Εμείς αρνηθήκαμε και τους είπαμε «Αν πρέπει να… πεθάνουμε, τότε καλύτερα να πεθάνουμε με το μπλε και το άσπρο»!

Δε θα ξεχάσω ποτέ εκείνη την εκκωφαντική, σχεδόν πολεμική ιαχή μόλις μπήκαμε: ΑΕΚ-ΑΕΚ! Μέσα στο καυτό γήπεδο της Φιλαδέλφειας ζήσαμε δυο ώρες απίστευτες. Μοιρασμένες ανάμεσα στην αμφιβολία και την έξαψη, την τρέλα και την υπερβολή. 

Στο τέλος του ματς προς μεγάλη μας έκπληξη ήρθαν 5-6 οπαδοί της ΑΕΚ να μας χαρίσουν κάποιες φανέλες και κασκόλ. Δε θα το ξεχάσω ποτέ. Με το μυαλό μέχρι τον ουρανό επιστρέψαμε στη βάση μας. «Άντε παιδιά, ευτυχώς θα επιστρέφουμε όλοι πίσω». Από μια εκδρομή που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ και μας στιγμάτισε για πάντα.

Αν τραγουδάμε ημίγυμνοι στις κερκίδες, είναι από εκείνη τη μέρα. Αν το γήπεδό μας μιλάει και αποκρίνεται, επίσης. Αν χοροπηδάμε κρατώντας τα χέρια, είναι γιατί έχουμε το συρτάκι μέσα μας, κληρονομημένο από τους Έλληνες ιδρυτές της πόλης μας. 

Εκείνο το βράδυ του καπνού και της υπερβολής φούντωσε τις ρίζες μας. Έκανε τα γήπεδά μας, το Βελοντρόμ και τη Φιλαδέλφεια, ξαδέρφια και εμάς με τους οπαδούς της ΑΕΚ αδέρφια. Και η φιλία στη ζωή είναι το πιο σημαντικό πράγμα». 

Ξανά μαζί!

Η τύχη τα έφερε έτσι ώστε ΑΕΚ και Μαρσέιγ να συναντηθούν ξανά στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Με διαφορετικό, σίγουρα, κλίμα μεταξύ τους σε σχέση με την πρώτη φορά, τουλάχιστον σε επίπεδο οπαδών. Τα δυο ματς σε Βελοντρόμ και Νέα Φιλαδέλφεια θα είναι μια πραγματική γιορτή ως προς τη συνύπαρξη των οπαδών και των δυο ομάδων. Τα δυο ματς δεδομένα θα είναι σπουδαία και για τις δυο ομάδες, η καθεμία θέλει να κερδίσει γιατί το διακύβευμα είναι κάτι παραπάνω από σημαντικό, ωστόσο σε κάθε περίπτωση το αντάμωμα της ΑΕΚ με τη Μαρσέιγ έχει και έναν επιπλέον ιστορικό χαρακτήρα λόγω του background που χτίστηκε από το 1989 και διατηρείται μέχρι σήμερα. 

ΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ