H «όμορφη» ΑΕΚ και η φάση – πρόκριση

Δικαιοσύνη και πραγματικότητα

Του Ηλία Τομαρά, αρχισυντάκτη του aek365.gr

Αντίθετα με όσα έχουμε μάθει στην Ελλάδα το ποδόσφαιρο είναι συνήθως δίκαιο άθλημα. Πληρώνεις τα λάθη σου, τις αδυναμίες σου και οι σοβαρές επενδύσεις αποδίδουν. Η ΑΕΚ και λάθη κάνει, και μεγάλες αδυναμίες έχει και δεν μπορεί να περιμένει αποτελέσματα από μια σοβαρή επένδυση που πολύ απλά δεν έχει γίνει. Η Ζενίτ ήταν προκλητικά αδιάφορη στο πρώτο ημίχρονο και όμως κατάφερε (χωρίς καν να το επιδιώξει) να πάει στα αποδυτήρια έχοντας κεφάλι στο σκορ. Ως εκείνη τη στιγμή το σκηνικό έμοιαζε κάτι σαν αυτοχειρία αλλά το δεύτερο μέρος απέδειξε ότι ήταν δικαιοσύνη.

Η ΑΕΚ στην επανάληψη εμφάνισε εικόνα μιας ανήμπορης ομάδας ακόμα και απέναντι στα δεύτερα των Ρώσων που έπαιζαν στο ρελαντί. Το ότι η Ζενίτ είναι δύο ταχύτητες πάνω δεν περιμέναμε να το δούμε σε αυτό το παιχνίδι. Αυτό που περιμέναμε είναι η Ένωση να δείξει ότι μπορεί να σταθεί απέναντι σε μια τέτοια δύναμη που αγωνίζεται με αναπληρωματικούς και χωρίς κίνητρο. Τελικά ακόμα και έτσι αυτή η ομάδα δεν μπορούσε.

Κάλοί οι ηρωισμοί αλλά κάποια στιγμή τελειώνουν και ξεκινά η πραγματικότητα. Το ρόστερ της ΑΕΚ, δυστυχώς, δεν δικαιολογεί όνειρα για πορείες και μεγάλες ευρωπαϊκές νύχτες. Αν οι άνθρωποι της Ένωσης τα θέλουν αυτά πρέπει να επενδύσουν και να δώσουν στον προπονητή όπλα και όχι «στρακαστρούκες» για να τρομάζει τα άρματα και τα κανόνια. Η ΑΕΚ χρειάζεται γήπεδο και παίκτες για να μπορέσει και πάλι να διεκδικεί στα ίσα και να μην ποντάρει σε δώρα από αδιάφορα μεγαθήρια.

Υ.Γ. Πέναλτι χάνουν μόνο αυτοί που έχουν τη μαγκιά να τα χτυπάνε. Ας αφήσουμε λοιπόν τον Μπλάνκο στην ησυχία του και ας ασχοληθούμε με άλλα θέματα.

Οι γύρω την κάνουν «όμορφη»

Του Τάσου Καπετανάκου, ρεπόρτερ ΑΕΚ στο aek365.gr

Η ΑΕΚ είναι «αγαπησιάρικη» ομάδα. Ολοι οι γύρω της πάντα την βλέπουν ως την «καλύτερη από όλες». Μέχρι εδώ είμαστε καλά… Στην Ελλάδα αυτά σε παίρνει να τα λες και πολλές φορές να τα αποδεικνύεις όπως έκανε και η ΑΕΚ του Χιμένεθ με Αρη, Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό. Η Ευρώπη πάντα ήταν άλλο θέμα. Πολλές φορές στο παρελθόν η ΑΕΚ με μεγαθήρια είχε μεγάλες επιτυχίες. Δεν είναι η ώρα να τα θυμίσω… Η φετινή έγινε «ωραία» και «όμορφη» περισσότερο από τους γύρω της παρά από την ίδια με «αποδείξεις». Και αν στην φτωχή Ελλάδα αυτά περνούν, στην Ευρώπη όχι..

Η Ζενίτ στην... προπόνηση της στο ΟΑΚΑ απέδειξε ότι είναι 2-3 κλάσεις παραπάνω και δεν έχει διάθεση να παίξει με το όνομα της. Βρήκε μία ΑΕΚ που δεν ήταν σε καλή μέρα και οι 2-3 παίκτες που μπορούν να κάνουν πράγματα δεν βρήκαν χώρο και τρόπο να τα κάνουν. Ετσι, το πρώτο ημίχρονο πέρασε με την Ζενίτ να κοιτά, την ΑΕΚ να προσπαθεί, αλλά να μην φτάνει και τον Μπλάνκο να πετά στα σκουπίδια την μία και μοναδική ευκαιρία της ΑΕΚ να μας… ξεγελάσει.

Το δεύτερο ημίχρονο ήταν σκληρό μάθημα. Η Ζενίτ βγήκε στην αντεπίθεση και άρχισαν τα ζόρια. Πώς να σταθούν οι παίκτες της ΑΕΚ σε αυτό το επίπεδο; Καλοί και τίμιοι όλοι τους. Φιλότιμοι και παθιασμένοι. Όπως και η διοίκηση. Αλλά δεν φτάνει κύριοι αυτό. Αποδείχθηκε. Η ΑΕΚ είχε μεγάλο όνομα στην Ευρώπη, τώρα χαμηλώνει ο πήχης. Όταν παίζεις για δύο αποτελέσματα στην έδρα σου για να περάσεις και χάνει 0-3 την ώρα που Αρης – ΠΑΟΚ περνούν με πιο δύσκολες συνθήκες, χάνεις γενικώς… Η ΑΕΚ της Ελλάδας είναι άλλο θέμα. Άλλη ανάλυση, άλλα δεδομένα.
Υ.Γ.: Μπρούνο η υπόκλιση σου και η καρδιά σου ήταν και είναι τεράστιες… Απέδειξε και χθες στο ΟΑΚΑ πολλά. Σε περιμένουμε ξανά πίσω.
Υ.Γ.1: Δεν ξέρω τι είναι πιο θλιβερό. Η ΑΕΚ που δεν κατάφερε να ξεπεράσει το υψηλό εμπόδιο, ή η στάση του κόσμου της που την άφησε μόνη στο κρύο και στην παγωνιά;
Υ.Γ.2: Τι έχει ο Αρης και ο ΠΑΟΚ που δεν έχει η ΑΕΚ και πέρασαν; Δείτε λίγο τι βαθμούς μάζεψαν στην έδρα τους. Στο «σπίτι» τους, εκεί που ο αντίπαλος «νιώθει».


Μία φάση, μία  πρόκριση

Του Αλέξανδρου Λυμπέρη, ρεπόρτερ ΑΕΚ στο aek365.gr

Την ημέρα της  κλήρωσης και όταν η ΑΕΚ μάθαινε  τους αντιπάλους της για τους ομίλους  του Europa League, γνώριζε πως η Ζενίτ θα τελείωνε τους έξι αγώνες της με ισάριθμες νίκες. Μία ομάδα που από σπόντα βρέθηκε σε αυτή την διοργάνωση, δεν θα είχε κανένα πρόβλημα να πάρει τους 18 βαθμούς και να τερματίσει στην πρώτη θέση. Για να προκριθείς λοιπόν ως δεύτερος, όφειλες να κερδίσεις τον άμεσο ανταγωνιστή σου, που ήταν η Άντερλεχτ. Κάτι που δεν κατάφερες σε κανένα από τα δύο παιχνίδια και ενώ ήξερες πολύ καλά πως το ματς της Αθήνας, η νίκη σου χάριζε ουσιαστικά την πρόκριση. Η ΑΕΚ, παρόλο που προηγήθηκε, δεν κατάφερε να κρατήσει το σκορ και ουσιαστικά εκεί έψαχνε το… θαύμα. Ή καλύτερα θετικό αποτέλεσμα απέναντι στην αδιάφορη Ζενίτ την τελευταία αγωνιστική.

Οι Ρώσοι ήρθαν  πραγματικά έτσι στην Αθήνα και ας μην μας ξεγελάει το τελικό σκορ. Οι πρωταθλητές Ρωσίας έφτασαν στη χώρα μας μετά από διακοπές, για ένα ματς… αγγαρεία, με πέντε απουσίες, χωρίς προπονήσεις, απλά και μόνο γιατί τους υποχρέωνε το πρόγραμμα. Η ΑΕΚ είχε λοιπόν την μεγάλη ευκαιρία να πάρει από τον κακό της… δαίμονα στην Ευρώπη, ένα θετικό σκορ και να περάσει στην επόμενη φάση, αφού το αποτέλεσμα του Βελγίου ήταν λίγο πολύ αναμενόμενο. Οι ποδοσφαιριστές του Μανόλο Χιμένεθ μπήκαν ακριβώς έτσι όπως έπρεπε. Θέλησαν να «κοιμίσουν» τη Ζενίτ, που δεν είχε κανέναν λόγο να «ξυπνήσει» και έκαναν για 36 λεπτά το παιχνίδι τους. Τότε τους δόθηκε η μεγάλη ευκαιρία. Ήταν το λεπτό που κρίθηκε το παιχνίδι. Ο Μπλάνκο ή θα το έβαζε και η ΑΕΚ θα περνούσε στην επόμενη φάση ή θα το έχανε και όπως αποδείχθηκε, θα έλεγε «αντίο».

Μπορεί οι ίδιοι  οι συμπαίκτες του Αργεντινού να μην  μίλαγαν με σιγουριά πως η εν λόγω φάση έκρινε το παιχνίδι και κατ΄ επέκταση και την πρόκριση, ωστόσο είναι δεδομένο πως η συγκεκριμένη Ζενίτ, δεν θα είχε καμία διάθεση να γυρίσει το ματς. Στην καλύτερη να πετύχαινε ένα γκολ και να το έφερνε στα ίσα. Φάνηκε ξεκάθαρα μέσα στο γήπεδο αυτό. Όπως όμως ξεκάθαρα φάνηκε και η ανωτερότητα αυτής της ομάδας. Ένα σύνολο που πραγματικά χαίρεσαι να το βλέπεις. Που προσωπικά, μαζί με τη Σεβίλλη, είναι η καλύτερη ομάδα που έχει περάσει ποτέ από το ΟΑΚΑ, όλα αυτά τα χρόνια. Με παίκτες που θα μπορούσαν να παίξουν σε οποιονδήποτε σύλλογο της Ευρώπης και με έναν προπονητή που δεν σηκώθηκε ούτε μία φορά από τον πάγκο του για να δώσει οδηγίες. 

Η Ευρώπη λοιπόν τελείωσε. Μένει μόνο ο θεσμός του  Κυπέλλου και ο Μανόλο Χιμένεθ  είναι υποχρεωμένος πλέον να βρει κίνητρα για τους παίκτες του προκειμένου να τους κρατάει «ζεστούς» για το υπόλοιπο της σεζόν. Ας ελπίσουμε πως αυτή η ΑΕΚ δεν κρύβει άλλες δυσάρεστες εκπλήξεις. Για το τέλος κρατάω την αποχώρηση του Μπρούνο από το γήπεδο. Με το χέρι να χτυπάει την καρδιά του, δείχνοντας την αγάπη του σε όλο τον κόσμο, ακόμα και αν ήξερε ότι τον είχε… πληγώσει, πάντα θα βρίσκεται στις καρδιές μας. Και πάντα θα περιμένουμε να τηρήσει την υπόσχεσή του…