Θράσος, πίστη και… λίγο τύχη!

Καλημέρα! Καλή επιτυχία στην ομάδα μας. Καλή επιτυχία στον Ματίας και τα παιδιά του. Πάντα δίπλα τους θα είμαστε. Ότι κι αν γίνει. Η αποψινή μάχη, θα είναι δύσκολη. Οποίος παρακολούθησε τα δύο τελευταία παιχνίδια και τον - σχεδόν - σοκαριστικό τρόπο με τον οποίο η Μπράιτον κατάπιε ποδοσφαιρικά Νιούκαστλ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αντιλαμβάνεται πλήρως τι λέω. Και ποιες είναι οι απαιτήσεις του αγώνα στην Αγγλία απέναντι - πιθανότατα - στην πιο φορμαρισμένη ομάδα της Premier League τούτη την περίοδο. 

Η ΑΕΚ θα παίξει χωρίς φόβο! Αυτό το γκρουπ δεν καταλαβαίνει από φόβο έχοντας στον πάγκο έναν πολεμιστή που δίνει τον τόνο, τον παλμό και το μέταλλο του νικητή. Θα χρειαστεί ποδοσφαιρικό Θράσος! Θράσος ελεγχόμενο. Όχι με αφέλεια. Η Μπράιτον είναι μια ομάδα που επιβάλει τους δικούς της κανόνες μέσα στο γήπεδο και εκεί η ΑΕΚ πρέπει να φερθεί γενναία. Θα χρειαστεί πίστη. Που την έχει στον υπέρτατο βαθμό. Όποιος κι αν λείπει, όσες απουσίες κι αν υπάρχουν, η λογική είναι ίδια. Είναι ένα από τα πρώτα… μαθήματα που μας δίδαξε η φιλοσοφία του Ματίας. Θα χρειαστεί και… λίγο τύχη. Που πάντα τη χρειάζεσαι όταν έχεις απέναντι έναν αντίπαλο ανώτερου επιπέδου. Και η οποία μας έχει λείψει φέτος από το ξεκίνημα...

Αν εξαιρέσουμε την ιδανική εξέλιξη των πραγμάτων στις δύο αναμετρήσεις με τη Ντινάμο Ζάγκρεμπ από εκεί και πέρα έχουμε δει πράγματα φέτος να συμβαίνουν κόντρα στην ποδοσφαιρική λογική. Θαρρείς και υπάρχει ένα μαύρο σύννεφο πάνω από το κεφάλι μας. Βγάζω στην άκρη την Αντβέρπ. Που και εκεί θα μπορούσαν να πάνε καλύτερα τα πράγματα ιδίως στο Βέλγιο και στο πρώτο διάστημα του αγώνα με τις ευκαιρίες που χάθηκαν… μαζί με τον Λιβάι Γκαρσία. Που αν δεν τραυματιζόταν, δεν θα πω ότι αυτό θα σήμαινε απαραίτητα και πρόκριση γιατί κανείς δεν το ξέρει. Σίγουρα όμως η απώλεια του πιο επιδραστικού παίκτη που έχει αυτό το γκρουπ, ήταν καθοριστική. Και οι πιθανότητες με αυτόν μέσα, θα ήταν σαφώς μεγαλύτερες. 

Να μιλήσουμε, τώρα, για το 1-1 με τον Πανσερραϊκό στο ματς των 36 τελικών προσπαθειών; Να μιλήσουμε για το πως πήγε να στραβώσει ο Βόλος; Το τι έγινε την Κυριακή με τον Ολυμπιακό στη Νέα Φιλαδέλφεια; Όπου οι συγκυρίες - αγωνιστικές και μη - ευνόησαν ολοκληρωτικά τον αντίπαλο. Μια στιγμή από όλες αυτές να ήταν υπέρ της ΑΕΚ, τα πράγματα θα ήταν πολύ-πολύ διαφορετικά. Για το φαινόμενο στην άμυνα και όσα συμβαίνουν εκεί ας μη το συζητήσουμε καλύτερα. Αγγίζει το… μεταφυσικό. Υγεία να έχουν όλα τα παιδιά και να επιστρέψουν όταν κριθεί ότι είναι απολύτως εντάξει. Ο Ματίας θα τη βρει την άκρη. «Οσο θα έχω 11 παίκτες και θα στέκονται όρθιοι θα δώσουν τη μάχη τους», έχει πει. Ποτέ οι δικαιολογίες δεν του άρεσαν. Δεν (θα) το κάνει ούτε τώρα. Αυτοί που θα παίξουν απόψε στο Μπράιτον θα είναι οι καλύτεροι έντεκα του κόσμου για εκείνον και αυτοί που θα έρθουν από τον πάγκο επίσης. Δεν τελειώνει κάτι απόψε. Μην το ξεχνάμε. Το ευρωπαϊκό ταξίδι ξεκινά. Και υπάρχει και συνέχεια. Χωρίς ανάσα. Τη Δευτέρα έχουμε Λεωφόρο και σε ένα 20ημερο Άγιαξ στην Αγιά Σοφιά, αφού έχουν μεσολαβήσει και άλλα δύο παιχνίδια Πρωταθλήματος σε ένα πρόγραμμα απαιτητικό.

Τώρα που είπα Αγιά Σοφιά. Μπορεί η ευλογημένη αύρα της Νέας Φιλαδέλφειας να μας κάνει τόσο ευτυχισμένους που φεύγουμε μετά από κάθε αγώνα σαν να έχουμε… κερδίσει, όμως η ΑΕΚ δεν έχει πανηγυρίσει νίκη ακόμα τη φετινή σεζόν μέσα στο Ναό. Μάλιστα, έχουν στραβώσει τόσα πράγματα και καταστάσεις. Γκέλα στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος με τον Πανσερραϊκό, αποκλεισμός από το Champions Legue, ισοπαλία με τον Ολυμπιακό. Το επίπεδο που έχει δείξει ο κόσμος της ΑΕΚ καθ’ όλη τη διάρκεια αυτών των αγώνων… Αγώνων, υψηλής έντασης και πίεσης με ότι αυτό συνεπάγεται, συν το αρνητικό του πράγματος όσον αφορά το αποτέλεσμα… Αλλά και ο ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟΣ τρόπος με τον οποίο ο κόσμος αντιμετωπίζει τον Ματίας και τα παιδιά του μετά το τέλος κάθε αγώνα με χειροκρότημα και αναγνώριση ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ απέναντι στην τοξικότητα που υπάρχει τριγύρω. Γιατί ο εχθρός είναι κοινός κάθε φορά. Και η ΑΕΚ της Νέας Φιλαδέλφειας, του Μελισσανίδη και του Ματίας, είναι αυτή που τρέμουν.