«Κέρδισα, αλλά θέλω να κερδίσω παραπάνω. Έτσι μετατρέπεσαι σε νικητή. Η ΑΕΚ είναι ένωση και έτσι πρέπει να μείνει»

Του Θοδωρή Καρβουνιάρη:

Δεν ήταν μία τυπική συνέντευξη Τύπου ενός προπονητή με τους δημοσιογράφους αυτό που έγινε το πρωί της Παρασκευής (8/9) στα Σπάτα. Ήταν περισσότερο μία συζήτηση, η οποία οργανώθηκε έπειτα από επιθυμία των δημοσιογράφων και αποδέχθηκε με χαρά ο Ματίας Αλμέιδα.

Η συζήτηση μαζί του έγινε μετά το τέλος της πρωινής προπόνησης στην αίθουσα Τύπου στο «Σεραφείδειο». Ήταν τόσο παρεϊστίκο το κλίμα, που ο Αργεντίνος, μόλις μπήκε στην αίθουσα, πήρε μία καρέκλα και κάθισε απέναντι από τους δημοσιογράφους και όχι πάνω στο κεντρικό βήμα. Χαλαρός, άνετος, φορώντας την προπονητική του στολή, μίλησε για περίπου 70 λεπτά. Και πήρε θέση για όλα. Απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις, τονίζοντας πράγματα που και ο ίδιος όπως φάνηκε είχε ανάγκη να επικοινωνήσει…

Αναλυτικά όσα είπε ο Ματίας Αλμέιδα:

-Για τη διακοπή, τι του άρεσε και τι όχι αυτό το διάστημα, για τα έξι ματς στα οποία η ΑΕΚ δέχεται πρώτη γκολ και γενικά μία αποτίμηση από την έως τώρα εικόνα;

«Για μένα η ανάλυση που έχω κάνει γι’ αυτά τα έξι παιχνίδια είναι θετική. Επίσης, υπολογίζοντας, ότι είναι δύσκολο να διατηρήσεις μία ομάδα να είναι στο ίδιο επίπεδο, ακριβώς με την ίδια ομάδα που ήταν πέρυσι και πήρε το νταμπλ. Σε σχέση με αυτό που είδαμε πέρυσι, τώρα φαίνεται κάτι λιγότερο σε σχέση με την απόδοση. Βλέπω τα παιχνίδια πάνω από μία φορά, που παίξαμε. Προφανέστατα, ο πρώτος που κοιτάζω πρώτα τον εαυτό μου και προς τα μέσα, είμαι εγώ. Οπότε σκέφτομαι και πρέπει να διαχωρίσω: έχω μια ομάδα που πήρε το πρωτάθλημα. Ξεκινήσαμε μία προετοιμασία και ήμασταν 14 παίκτες, γιατί έχουμε πολλούς παίκτες στις Εθνικές. Μετά ήταν κάποιοι παίκτες. Έπρεπε να αλλάξω κάπως την προετοιμασία με βάση το φορτίο που έφεραν από τις Εθνικές. Το πήγαμε βήμα – βήμα. Στα φιλικά ξεκινήσαμε προοδευτικά. Ξεκινήσαμε με 30, 45, 60 λεπτά. Στα φιλικά η ομάδα τα πήγε καλά. Προφανώς και δεν παίζαμε για τους βαθμούς. Όταν ξεκινήσαμε να παίζουμε για τους βαθμούς, στο ματς με τους Κροάτες, στα πρώτα 35 λεπτά ο αντίπαλος ήταν καλύτερος. Μετά ισορροπήσαμε το παιχνίδι και βρεθήκαμε σε μειονέκτημα με γκολ – φάουλ. Καταφέραμε μετά να το γυρίσουμε, γιατί είχαμε μία πολύ καλή συμπεριφορά και στυλ παιχνιδιού. Οπότε απ’ αυτό το ματς βγάζω καλά συμπεράσματα. Μετά το παιχνίδι στην Αθήνα: λαμβάνοντας υπόψιν την ποιότητα του αντιπάλου κάναμε καλό παιχνίδι, αν και βρεθήκαμε πίσω στο σκορ. Τεράστια χαρά το να μπορέσουμε να περάσουμε στην επόμενη φάση. Ήμασταν παραπάνω ενθουσιασμένοι από το νορμάλ!

Μετά παίξαμε επίσης, κόντρα σε μία μεγάλη ομάδα (σ.σ. Αντβέρπ) όπου τα παιχνίδια ήταν ισοδύναμα. Και προφανώς λόγω των προσόντων των αντιπάλων και δικών μας λαθών βρεθήκαμε πάλι πίσω στο σκορ. Τώρα σε αυτό το παιχνίδι (σ.σ. στο Βέλγιο) κάναμε κάποια καλά πράγματα, όμως μας έλειψαν κι άλλα, κυρίως όταν μείναμε με έναν παίκτη παραπάνω. Τι μας έλειψε; Τα τελειώματα! Όταν μία ομάδα είναι κλεισμένη, αυτό που μας έλειψε ήταν τα σουτ έξω από την περιοχή. Πρέπει να κάνεις περισσότερα σουτ. Νομίζω στη ρεβάνς αν βγάλουμε έξω τα δυο λάθη που κάναμε, η ομάδα τα πήγε καλά. Επρεπε να προσέξουμε να μη δεχθούμε γκολ, γιατί ξέραμε ότι θα ήταν δύσκολο μετά. Γνωρίζαμε ότι ήταν πολύ καλοί στις αντεπιθέσεις. Με βάση την ανάλυση του αντιπάλου που είχαμε κάνει, εμείς αυτό που προσπαθούσαμε να κάνουμε ήταν να προσέχουμε τις κινήσεις τους. Αυτό μας αφήνει ένα τεράστιο μάθημα και στο ελληνικό ποδόσφαιρο: Ότι οι πολύ μικρές λεπτομέρειες, μεταμορφώνονται σε πολύ μεγάλες! Με τις ίδιες κινήσεις, πριν λίγες ημέρες, το είχε κάνει η Μπράγκα στον Παναθηναϊκό. Και οι δυο από ένα πλάγιο δεχθήκαμε γκολ! Προφανώς και όταν αποκλειστήκαμε χάσαμε ένα όνειρο που ήταν να παίξουμε στο Champions League. Αλλά πιστεύω η εικόνα που άφησε η ΑΕΚ σε αυτά τα ευρωπαϊκά παιχνίδια ήταν καλή. Όχι μόνο εγώ, αλλά όλοι θέλαμε κάτι παραπάνω. Μετά τα δυο ματς στο πρωτάθλημα: Στο πρώτο με τον Πανσερραϊκό στα 15 δευτερόλεπτα είχαν ευκαιρία για γκολ και στα 45 δευτερόλεπτα δεχθήκαμε γκολ! Ήταν κάτι που είχαμε συζητήσει και δουλέψει πριν το παιχνίδι. Ισοφαρίσαμε, μέσω ενός πέναλτι κι άλλων ευκαιριών προσπαθήσαμε να το κερδίσουμε και… ισοπαλία. Τώρα, στο τελευταίο παιχνίδι (σ.σ. με το Βόλο), όλα ξεκίνησαν ανάποδα! Τι εννοώ ανάποδα: είχαμε αποκλειστεί από το Champions League, το γκολ του αντιπάλου ήρθε από εμάς, μετά το γκολ μείναμε με 10 και νομίζω ότι όλα αυτά μας βοήθησαν για να δείξουμε αυτό που είμαστε. Δεν είναι εύκολο να κάνεις ανατροπή σε δυο παιχνίδια και να κερδίζεις με 10 παίκτες. Αυτός ο αριθμός παιχνιδιών που είναι μικρός σε σχέση με τα υπόλοιπα που έρχονται μέσα στη χρονιά, είναι μικρός. Είμαστε στην αρχή της χρονιάς. Όμως βγάζουν αλήθειες: Κάνεις λάθος; Μένεις εκτός! Αν έχεις κάνει 30 ευκαιρίες και οι έξι έχουν πάει στο τέρμα, τότε σημαίνει ότι πρέπει να βελτιωθείς στα τελειώματα. Να είσαι πιο σίγουρος στην αμυντική φάση λειτουργίας. Να είσαι πιο ασφαλής. Εχει να κάνει με τη δουλειά όλο αυτό. Άρα πρέπει να το δουλέψουμε. Τώρα είδατε πως η δουλειά που πρέπει να γίνει, σήμερα, ήμασταν με 10 παίκτες. Οπότε όλη τη δουλειά που πρέπει να κάνει ένας προπονητής περιορίζεται σε σύντομο χρόνο. Θα έρθουν παίκτες τώρα δυο ημέρες πριν το ματς με τον Ολυμπιακό. Οπότε αρχίζει μια σειρά αγώνων με την επανέναρξη, που θέλουμε να έχουμε διορθώσει τα λάθη μας και να είμαστε πιο σίγουροι. Επειδή δεν θα έχουμε πολύ χρόνο για προπονήσεις, θα προσπαθήσουμε να διορθώσουμε αυτά τα λάθη, μιλώντας. Δεν μου αρέσει ποτέ να δικαιολογούμε. Αλλά μου αρέσουν οι αλήθειες. Οντως η αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε σε μία τοπ στιγμή αυτή τη στιγμή. Αλλά έχουμε μία πολλή καλή συμπεριφορά, γιατί πνευματικά δείξαμε ότι είμαστε δυνατοί. Το ποδόσφαιρο είναι ακριβώς όπως παίζεις με τους φίλους σου: μπορεί να μην είσαι στα καλύτερά σου, αλλά ο τρόπος που παίζεις, το πάθος, το να σέβεσαι εκεί που βρίσκεσαι αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο με τους παίκτες.

Και για να το τελειώσω: Υπάρχουν στιγμές που οι ομάδες μπορεί να έχουν όλους τους παίκτες τους σχεδόν στα καλύτερά τους. Υπάρχουν κι άλλες στιγμές που μπορεί να έχεις έξι παίκτες στα καλύτερά τους κι άλλους που δεν είναι στα καλύτερά τους. Τώρα αν ένας παίκτης δεν είναι στα καλύτερά του και τον βγάλουμε ή αν πέσουμε όλοι πάνω του, αυτό είναι το λάθος που δεν μου αρέσει σε αυτό το περιβάλλον! Οι παίκτες είναι άνθρωποι. Θα έχουν και καλές και κακές στιγμές. Τώρα εδώ είμαστε εμείς για να μπορέσουμε να τους ανεβάσουμε. Και προσπαθούμε τον καθένα να τον ανεβάσουμε».

-Αν είναι ικανοποιημένος πλέον με το ρόστερ και πως περιμένει τη δύσκολη εβδομάδα που έρχεται στη συνέχεια με Ολυμπιακό, Μπράιτον και Παναθηναϊκό;

«Πρώτα απ’ όλα θα σας έλεγα ότι πρέπει να ανέβει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Υπάρχουν τέσσερις ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη. Η επικοινωνία είναι κάτι πολύ σημαντικό στη ζωή. Τώρα είμαστε μονίμως σε αυτή τη διαμάχη και βλέπουμε πάντα τι θα κάνει ο απέναντι. Αμα ο ένας φέρει 4 παίκτες, εσύ πρέπει να φέρεις πέντε. Αν φέρει έξι ή επτά, εσύ πρέπει να φέρεις οκτώ… Για μένα αυτό είναι ανασφάλεια. Και λίγη εμπιστοσύνη σε αυτό που κάνει ο καθένας… Εγώ για παράδειγμα έχω μιλήσει με 100 παίκτες. Για να μπορέσει να έρθει κάποιος βλέπω 30 παίκτες για κάθε θέση. Και όταν αναλύω έναν παίκτη και τον εξετάζω είναι σίγουρα πάνω από μία ώρα το κάθετι που κάνω. Για να γίνει αυτό, επίσης, σίγουρα έχει γίνει προεργασία από τους ανθρώπους του κλαμπ. Επίσης, είναι και ένα άλλο κομμάτι που δεν υπολογίζουμε πολλές φορές: Όταν παίρνεις τηλέφωνο έναν παίκτη για να έρθει, οι παίκτες δεν θέλουν να έρθουν στην Ελλάδα. Αυτό πρέπει να αλλάξει. Κι αυτό το αλλάζεις μόνο με σοβαρότητα. Με επιμονή, με σοβαρότητα, με δουλειά. Εκεί προχωράνε όλα. Αλλά στον κόσμο που ζούμε υπάρχουν πολλά συμφέροντα. Βασικά δε λειτουργούν όλα με απώτερο σκοπό να βελτιωθούν όλα τα πράγματα. Για μένα μονίμως ο άνθρωπος κοιτάει τον αφαλό του. Κοιτάει την πάρτη του. Για μένα αυτό είναι λάθος. Αν ζούμε σε ένα πρωτάθλημα που δίνει σε όλους φαγητό, πρέπει να υπάρχει μία ιεραρχία. Εγώ προσπαθώ να το κάνω και πολύς κόσμος επίσης. Τώρα σκέφτεσαι αυτοί οι τέσσερις που θα παίξουν στην Ευρώπη, πώς θα παίξουν αυτά τα παιχνίδια που είναι τα πιο όμορφα. Που ο κόσμος περιμένει αυτά τα παιχνίδια. Και παιχνίδια που οι προπονητές μπορεί να χάσουν τη θέση τους. Όλα αυτά πρέπει να γίνουν σε 15 ημέρες. Αν με ρωτήσεις αν υπάρχει… μαγεία, δεν υπάρχει μαγεία. Θα πρέπει να το δούμε. Εγώ το πρώτο που θα πρέπει να κάνω είναι να δω σε τι κατάσταση θα είναι οι παίκτες που θα έρθουν από τις Εθνικές. Πώς μπορείς να οργανωθείς σε τρεις ημέρες, εγώ μπορώ να κάνω ένα πρόγραμμα, αλλά μένει ένας εκτός… Αυτό που λέω ότι αυτή η διοργάνωση θα πρέπει να είναι υπέρ του ελληνικού ποδοσφαίρου και όχι να σκέφτεσαι “α, εσύ έχεις λιγότερους παίκτες, άρα μας συμφέρει να παίξουμε τώρα στα μεταξύ μας παιχνίδια”. Αυτό δεν οδηγεί πουθενά. Όταν παίξαμε το δεύτερο παιχνίδι με την Αντβέρπ, εκείνο το Σαββατοκύριακο αποφάσισαν να μην παίξουν στο πρωτάθλημά τους. Εμείς πήγαμε στο Βέλγιο σχεδόν χωρίς προπόνηση! Την ώρα της ανάλυσης, το ξέρω και το βλέπω, αλλά δεν μπορώ να βγω όμως να πω ότι ξέρεις δεν δουλέψαμε τις στατικές φάσεις ή δεν κάναμε προπόνηση. Αυτό θα είχε συμβεί με ομάδες που έχουν μεγαλύτερη ιστορία στην Ευρώπη; Θα είχαν επιτρέψει να παίξουν μετά από δυο ημέρες ευρωπαϊκό παιχνίδι όπως έκαναν με εμάς, αν αυτό είχε γίνει με μεγαλύτερες ομάδες από εμάς; Δεν πιστεύω! Οπότε αυτό που πιστεύω είναι ότι μερικές φορές δεν υπάρχει το ίδιο μέτρο. Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να κερδίσουμε, να συμπληρώσουμε αυτά που πρέπει να κάνουμε, σε συνθήκες που είμαστε σε μειονέκτημα. Τώρα λέμε ότι για όλες τις ομάδες είναι το ίδιο. Θα μπορούσαν να δώσουν περισσότερο χρόνο για παράδειγμα σε μας, τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό για να υπάρχει μεγαλύτερη ποιότητα. Θα υπάρχει μεγαλύτερη ξεκούραση και χρόνος. Αν υπήρχε μία εβδομάδα μπροστά θα ήταν καλύτερα τα πράγματα. Θα δουλεύαμε καλύτερα εμείς, εμείς, οι διοικούντες, όλοι. Έχω βρεθεί σε ομάδες που έχω παίξει μεγάλα ντέρμπι. Για εσάς ακόμα τι είναι καλύτερο; Να πουλάς εφημερίδες πριν το παιχνίδι και την επόμενη. Αλλά τώρα να τελειώσει ένα παιχνίδι, να ετοιμάζεσαι αμέσως για το επόμενο, να γράφεις. Είναι μία τρέλα όλο αυτό. Δεν έχεις χρόνο να κάνεις τίποτα».

-Για τα social media κι αν θεωρεί ότι υπάρχει ισοπέδωση και αν είναι ικανοποιημένος από το μεταγραφικό καλοκαίρι.

«Σε σχέση με τα social πιστεύω ότι αν χρησιμοποιηθούν με καλό τρόπο μπορούν να βοηθήσουν ανθρώπους. Εγώ είμαι μεγάλος πλέον, αλλά δεν μπορώ να τα ακολουθήσω… Καλή χρήση των social βοηθάει. Τώρα η κακή χρήση των social, να είμαι πίσω από ένα πληκτρολόγιο, μπορώ να αρχίσω να γράφω και το μόνο που είναι να κάνω είναι να… βαράω! Βγάζουν και βάζουν προέδρους σε χώρες τα social! Γιατί μπορούν και χειρίζονται το μυαλό σου. Προφανώς αδύναμα μυαλά. Εγώ πιστεύω στη χειραψία. Μου το πουλάς; Οκ! Τέλος! Προφανώς είμαστε λιγότεροι πλέον που πιστεύουμε στην επαφή. Γιατί αυτό που συμβαίνει τώρα με πρώτο σκεπτικό είναι πως έρχεται ένας παίκτης, ο παίκτης το έχει κανονίσει με τον προπονητή, ο προπονητής με τον ατζέντη, ο ατζέντης με τη διοίκηση, η διοίκηση με τους δημοσιογράφους, αυτό είναι τα σκατά που λέω. Εγώ μέρος σε αυτά τα σκατά δεν θα είμαι ποτέ. Σας έχω ξαναπεί ότι δέχομαι την κριτική, αλλά δεν θα σας δώσω λεφτά για να πείτε καλά λόγια για εμένα. Μπορεί να λειτουργώ πάντα με την καρδιά μου και στα καλά και στα άσχημα. Δεν μου αρέσει η υποκρισία. Δεν είμαι μέρος της. Θα μπορούσα να είμαι ο χειρότερος προπονητής, αλλά τη μέρα που θα σταματήσω το ποδόσφαιρο δεν θα χρωστάω σε κανέναν. Όταν κάποιος με κοιτάει στα μάτια και μου το λέει, τότε δέχομαι οποιαδήποτε κριτική. Ζούμε σε έναν κόσμο πολύ ευαίσθητο. Αυτό που θα πρέπει να ισχύει είναι η κριτική να είναι εποικοδομητική για να βελτιώνονται τα πράγματα. Τώρα ομαλοποιείται το ψέμα σε σχέση με την αλήθεια. Μπορούμε να έχουμε μια διαφωνία αν εσάς σας αρέσει ένας παίκτης κι εμένα ένας άλλος. Είναι νορμάλ, αλλά εγώ είμαι προπονητής. Ουτε εγώ θα γίνω δημοσιογράφος, ούτε εσείς για την ώρα μπορείτε να γίνεται προπονητές. Αν ίσχυε το ανάποδο τότε θα σήμαινε ότι αυτή τη στιγμή δεν θα ήμασταν χαρούμενοι. Αν ήθελα να γίνω δημοσιογράφος θα πήγαινα σε σχολή, θα έπαιρνα το πτυχίο μου χωρίς να θέλω να γίνω προπονητής. Πραγματικά αυτό που πιστεύω πολύ είναι η επικοινωνία. Κανείς δεν πρέπει να προσβάλλεται αν ακούει κάτι διαφορετικό, γιατί πιστεύω ότι ζούμε σε μία δημοκρατία. Οπότε στη δημοκρατία πρέπει να δέχεσαι, να λες τη γνώμη σου, χωρίς να κάνεις κακό. Να σέβεσαι».

-Στο κομμάτι της προσέγγισης των αγώνων είδαμε ότι η ομάδα δεν έχει ξεκινήσει με το ίδιο πρέσινγκ. Πότε θεωρεί ότι θα δούμε την ομάδα με την ίδια επιθετικότητα που είχε πέρυσι;

«Η ομάδα είχε το aggressive στοιχείο παίζοντας με καλές ομάδες. Αυτό που μας έλειψε ήταν τα τελειώματα. Είχαμε τον έλεγχο πιέζοντας απέναντι σε ομάδες που στα πρωταθλήματα τους είχαν την κατοχή. Εμείς πήραμε το ρίσκο γιατί οι αντίπαλοι ήταν γρήγοροι και έπαιζαν κάθετα. Στο πρώτο μέρος με την Αντβέρπ κλέψαμε πολλές μπάλες λόγω πίεσης. Το γκολ στα αλλάζει όλα. Όταν κάποιος έχει ένα γκολ υπέρ του τα αλλάζει όλα και όταν κερδίζεις φαίνονται όλα πιο όμορφα. Το ίδιο και στο λάθος στο πλάγιο άουτ. Αν ήμασταν πιο προσεκτικοί δεν θα μιλάγαμε γι' αυτό. Αλλά από τη στιγμή που κατέληξε σε γκολ πρέπει να αναφερθούμε σε αυτό. Όλες οι προπονήσεις έχουν υψηλή ένταση. Μετά από κάθε παιχνίδι βλέπουμε τα νούμερα των παικτών και στο τεχνικό κομμάτι και στη φυσική κατάσταση, με το GPS που έχουν οι παίκτες. Με βάση τα στατιστικά αυτά οι αριθμοί είναι παρόμοιοι με τους περσινούς. Αλλά είναι νούμερα αυτά. Μπορεί να υπάρχει ένας παίκτης που να είναι καλός στα άλματα αλλά να μην βρίσκει όλες τις μπάλες μέσα στο παιχνίδι. Πολλές φορές με βάση τα νούμερα σκέφτεσαι άλλα, όμως με αυτά που συμβαίνουν είναι κάτι διαφορετικό. Θα είναι δύσκολο να διατηρήσουμε το ίδιο επίπεδο με πέρυσι. Πέρυσι πετύχαμε το νταμπλ. Και από τις τρεις διοργανώσεις στην Ευρώπη είμαστε στη δεύτερη σε δυναμικότητα. Είδαμε λάθη που πέρυσι δεν κατέληξαν σε γκολ φέτος να καταλήγουν. Η ομάδα θα συνεχίσει να κάνει λάθη, γιατί αυτό συμβαίνει σε όλες τις ομάδες».

-Πώς δουλεύεται το πνευματικό κομμάτι τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση από έναν ποδοσφαιριστή για να αποφεύγονται τα λάθη σε ανασταλτική λειτουργία και τελειώματα;

«Θα ξεκινήσω από την επίθεση. Τα τελειώματα θέλουν πολλή προπόνηση. Έχει να κάνει με ένα προσωπικό θέμα στον καθένα μας ξεχωριστά. Άλλοι χρειάζονται τρεις ενέργειες για να βάλουν ένα γκολ, άλλοι θέλουν μισή ενέργεια για να σκοράρουν. Αυτός που κάνει μια ενέργεια και κάνει ένα γκολ παίρνει πάνω από 10 εκατ. τον χρόνο και αξίζει πάνω από 30 εκατ. Αυτές είναι οι πραγματικότητες που λέγαμε για το ποδόσφαιρο. Γι' αυτό λέμε ότι οι ομάδες που επενδύουν είναι αυτές που κερδίζουν και περισσότερο. Είναι διαφορετικά πρότζεκτ στο ποδόσφαιρο. Για μένα υπάρχουν 3 τρόποι να διορθώσεις το λάθος. Μια είναι μιλώντας. Για παράδειγμα μπορείς να μου πεις ότι θα παίξεις 4-4-2. Εγώ μπορώ να σου πω ότι είναι ψέμα. Οπότε αυτό έχει να κάνει με τον λόγο, αυτά που λες θα πρέπει να τα δουλεύεις στην προπόνηση και να τα διορθώνεις βλέποντας μετά την εικόνα. Σε αυτήν την περίπτωση θα μου έδειχνες την εικόνα ή το ακουστικό κομμάτι. Οπότε η διόρθωση γίνεται με το στόμα και με την εικόνα και τις τρεις αισθήσεις. Μπροστά σε αυτό που βλέπει κάποιος δεν υπάρχουν δικαιολογίες. Μετά είναι θέμα ερμηνείας από τον καθένα. Αν το δεχθώ θα πω είναι αλήθεια, έκανα λάθος. Αν δεν το δεχτώ όμως, τότε αυτό δεν αλλάζει γιατί εκεί μπαίνει ο εγωισμός, που σκοτώνει. Πέρυσι βγήκαμε νικητές γιατί δουλέψαμε όλοι μαζί ως ομάδα. Η ομάδα πρέπει να γίνει πιο δυνατή γιατί η νοοτροπία ενός παίκτη είναι κέρδισα άρα χαλαρώνω. Η δική μου νοοτροπία είναι ότι κέρδισα, αλλά θέλω να κερδίσω παραπάνω. Γιατί εκεί μετατρέπεσαι σε νικητή. Αν κέρδισες δύο φορές κάτι μπορεί να είναι σύμπτωση. Είναι ένας από τους τρόπους τους οποίους σκέφτομαι για το πως μπορώ να διορθώσω κάτι. Σήμερα οι παίκτες βλέπουν πολύ τα social media και η νεολαία γνωρίζεται μέσω αυτών. Πολλές φορές αυτό μπορεί να τους βλάπτει. Αν εγώ έχω κάνει ένα λάθος και βλέπω ότι όλοι στα social με @@@@@ και εγώ είμαι αδύναμος πνευματικά, αυτό θα με επηρεάσει. Τώρα πως ξέρει ο καθένας ότι αυτός που με βρίζει είναι της ΑΕΚ; Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που διαχειρίζονται μέσα και κανάλια. Μπορεί να είμαι για παράδειγμα από άλλο κλαμπ και να σε βρίζω μέχρι να σε καταστρέψω. Εμένα οι κόρες μου τα βλέπουν και καταλαβαίνω ότι με βρίζουν όταν έρχονται και μου λένε “μπαμπά τι έγινε, είσαι καλά σήμερα; (σ.σ γέλια)”».

-Η κριτική, μετά τον αποκλεισμό από την Αντβέρπ και την ισοπαλία με τον Πανσερραϊκό, επηρεάσει την ομάδα;

«Νομίζω πως όχι. Στον Βόλο τα πρώτα 15 λεπτά φαινόταν ότι μας έχει επηρεάσει. Δεχθήκαμε το γκολ, ήρθε η κόκκινη. Μετά με δέκα παίκτες η ομάδα ξύπνησε. Αν είχαμε χάσει σήμερα θα λέγαμε ότι μας επηρέασε. Αλλά κερδίσαμε ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι. Θα μπορούσαμε βέβαια να είχαμε κερδίσει πιο ήρεμα (σ.σ. γέλια)!».

-Ποιος είναι ο βαθμός ετοιμότητας και ενσωμάτωσης του Πόνσε και του Πισάρο;

«Ο Πόνσε προερχόταν από λίγο χρόνο συμμετοχής με ένα εντελώς διαφορετικό σύστημα από το δικό μας. Τελευταία είχε έναν πιο επιθετικογενή προπονητή, αλλά έπαιζε λίγο. Όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν μέχρι το μισό του γηπέδου, οπότε θα χρειαστεί χρόνο προσαρμογής σε ένα διαφορετικό σύστημα. Για τον Πισάρο το ίδιο, γιατί δεν είναι εύκολο να προσαρμοστείς στην Ευρώπη. Άλλοι προσαρμόζονται γρήγορα, άλλοι όχι. Το ότι ο Πισάρο έπαιξε για 90 λεπτά τις προάλλες, τα πήγε καλά, γνωρίζοντας ότι έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά. Είναι πιο πολύ στο ένας εναντίον ενός, στην κοντινή πάσα, οπότε σκεφτόμαστε ότι σε κάποια παιχνίδια μπορούμε να τον χρησιμοποιήσουμε για να αλλάξει και το σύστημα».

-Στόχος είναι φέτος να φτάσει η ομάδα στο ίδιο επίπεδο με πέρυσι ή να βελτιωθεί ακόμα περισσότερο σε σχέση με τα αγωνιστικά κριτήρια;

«Κάποιες στιγμές έχει την ίδια λειτουργία η ομάδα σε σχέση με πέρυσι. Η ιδέα είναι πάντα η ίδια. Πέρυσι τέτοια εποχή μετά το δεύτερο ματς είχαμε ένα βαθμό λιγότερο. Αυτό που επιθυμώ είναι η ομάδα να είναι το ίδιο. Είναι δύσκολο να κρατήσεις αυτή τη γραμμή και να είσαι στο ίδιο επίπεδο, αλλά η ομάδα θα είναι το ίδιο ανταγωνιστική γιατί όλοι θέλουν να μας κερδίσουν. Τη μέρα που θα παίξεις με μια ομάδα και δεν θα θέλει να σε κερδίσει, αυτό θα σημαίνει ότι δεν θα είσαι στα καλά σου. Όσοι έρχονται να παίξουν απέναντί μας δίνουν ένα έξτρα. Τώρα εμείς πρέπει να βελτιώσουμε αυτά που πρέπει να βελτιώσουμε. Εξαρτάται από εμάς να διατηρήσουμε τη νοοτροπία νικητή και από εμάς εξαρτάται όταν γίνεται ένα λάθος να καταφέρνουμε να το γυρνάμε. Γι' αυτό έχει μεγάλη αξία να μείνεις με δέκα και να γυρίσεις ένα παιχνίδι. Αυτό είναι ένα τεράστιο μήνυμα. Έχεις μια ομάδα που παρότι παίζει με παίκτη λιγότερο, δίνει και την ψυχή στο γήπεδο. Με δέκα παίκτες δημιουργήσαμε πολλές ευκαιρίες και είχαμε μεγαλύτερη κατοχή και ένταση από τον αντίπαλο που έπαιζε με 11. Και αυτό στο ποδόσφαιρο δεν είναι εύκολο. Είδατε τι έγινε όταν έβαλε το γκολ ο Γιόνσον; Πήγε να αρπάξει την μπάλα για να μπει και το δεύτερο. Όταν μας ισοφάρισε ο Βόλος και έπρεπε να παίξει ο τερματοφύλακας τι έγινε; Μόλις έγινε το 2-2 τρέξαμε να πετύχουμε το τρίτο γκολ. Αυτό έχει να κάνει με τη νοοτροπία και τη θέληση. Εμείς ποτέ δεν πετάμε μπάλες στο γήπεδο για να μην παιχθεί το παιχνίδι, εμείς δεν αναβάλαμε κανένα παιχνίδι. Εμείς πάντα θέλουμε να παίζουμε. Κάποιες φορές μπορεί να μην παίξουμε καλά, αλλά όταν κάνει κάποιος κριτική πρέπει να τα λαμβάνει όλα υπόψιν. Δεν πιστεύω πως ένας οπαδός της ΑΕΚ θέλει τον προπονητή της ΑΕΚ να πετάει τις μπάλες μέσα. Αλλά να τρέχει να δώσει την μπάλα στους παίκτες του παρότι παίζουν με δέκα. Για μένα αυτό είναι μήνυμα. Αυτό που έκανε ο Γιόνσον είναι μήνυμα. Αυτό που έκανε ο Άμραμπατ επίσης είναι μήνυμα. Δείχνει την ένωση. Είμαστε όλοι μαζί. Αυτό είναι η ΑΕΚ. Και μακάρι αυτό να διατηρηθεί στον χρόνο».

«Σας το λέω με το χέρι στην καρδιά και ορκίζομαι και στις κόρες μου ότι εδώ είμαι ευτυχισμένος»

-Ποιο ήταν το σκεπτικό του όταν είπε πως, μετά τον αποκλεισμό από την Αντβέρπ,  δύσκολα θα έχει πάλι την ευκαιρία να παίξει στο Champions League;

«Την επόμενη χρονιά αλλάζει έτσι δεν είναι; Πρέπει να πάρεις το πρωτάθλημα και να αποκλείσεις τρεις ομάδες. Εγώ πάω μέρα με τη μέρα. Είναι μια πραγματικότητα. Δεν πιστεύω ότι θα είμαι για δέκα ακόμα χρόνια προπονητής. Εδώ και 12 χρόνια προπονώ. Είχα τη δυνατότητα να κερδίζω πράγματα, έζησα την αποτυχία, αλλά από πίσω μας υπάρχει και μια ζωή. Εγώ βάζω πολύ το συναισθηματικό κομμάτι σε αυτό. Είμαι συνολικά 15 χρόνια εκτός της χώρας μου. Δεν ξέρω μέχρι πότε. Είμαι ένας μαχητής για ένα ποδόσφαιρο που μου αρέσει και πολλές φορές κουράζεσαι. Σήμερα είμαι πολύ ευτυχισμένος εδώ. Ούτε κοιτάζω να ψαχτώ αν μπορώ να πάω σε άλλο μέρος. Σας το λέω με το χέρι στην καρδιά και ορκίζομαι και στις κόρες μου ότι εδώ είμαι ευτυχισμένος. Το να μπορέσεις να διατηρηθείς στο ίδιο επίπεδο είναι πολύ δύσκολο, γιατί πολλοί από εσάς θα ζητήσετε κάποια στιγμή να φύγω. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Έτσι ζούμε εμείς, δυστυχώς. Εξαρτιόμαστε από τα αποτελέσματα».

-Για το αν υπήρξε ενδιαφέρον για τον ίδιο από άλλες ομάδες το καλοκαίρι;

«Ναι. Έχω πέντε χρόνια συμβόλαιο και μία ρήτρα. Εγώ ακούω αυτά που μου λένε, τα συζητάω με τη διοίκηση για να μην το μάθουν από αλλού. Αλλά ποτέ δεν θα το χρησιμοποιήσω για να πω ότι με πήραν από εκεί και μου δίνουν δέκα, εσείς μου δίνετε ένα, να μου δώσετε τη διαφορά. Ξέρετε γιατί; Γιατί όταν είσαι προπονητής και τα πράγματα δεν πάνε καλά, υπάρχουν διοικήσεις που πάνε και μιλάνε με άλλον προπονητή. Εμένα δεν μου αρέσει αυτό. Εσείς ποτέ δεν το μάθατε αυτό, ότι με πήραν τηλέφωνο από αλλού, γιατί εγώ δεν μιλάω. Μιλάω με αυτόν που πρέπει και δεν το χρησιμοποιώ. Τώρα τι γίνεται στο ποδόσφαιρο; Γράφει κάτι ο προπονητής, βγαίνουν τα πράγματα προς τα έξω, και εγώ με κάποιον τρόπο θα το μάθω. Εγώ αυτό που θέλω είναι ειλικρίνεια και τιμιότητα. Γι' αυτό πρέπει και εγώ να είμαι τίμιος και ειλικρινής. Έφυγα από τη Ρίβερ μετά από όλη την αγάπη και τη θυσία που είχα κάνει. Η ομάδα ήταν 4η και έμεναν δύο αγωνιστικές. Ήταν να βγούμε στο Copa Sudamericana. Η ομάδα επειδή δεν είχε λεφτά δεν είχε ενισχυθεί. Οπότε κάναμε μια ισοπαλία και οι δημοσιογράφοι άρχισαν να πετάνε το όνομα του Ραμόν Ντίας. Παίρνω τον Πασαρέλα τηλέφωνο που ήταν πρόεδρος και τον ρωτάω “τι έγινε, είναι να με διώξεις”; Μου λέει “όχι, τι λες”. Του λέω “έρχομαι σπίτι σου”. Πήγα και του λέω “γιατί το κάνεις αυτό, γνωριζόμαστε τόσα χρόνια. Δεν αξίζω αυτή την αντιμετώπιση. Δίνουμε τα χέρια εδώ και τώρα, φέρνεις τον Ραμόν Ντίας χωρίς να κάνεις όλη αυτή τη στρατηγική που έχεις κάνει, κι εγώ μαζί με το επιτελείο μου φεύγουμε”. Ξέρουν το πόσο αγαπούσα τη Ρίβερ, αλλά πραγματικά αυτό δεν μου αρέσει».