Στο μέλλον θα αντιληφθούμε πόσα πολλά σπουδαία πράγματα πέτυχε η φετινή ΑΕΚ μέσα σε ελάχιστους μήνες!

Το μεθύσι της χαράς γι’ αυτή την ευλογημένη χρονιά, γι’ αυτόν τον υπέροχο Μάιο συνεχίζεται. Δεν θα κοπάσει! Δεν πρέπει να κοπάσει. Η ΑΕΚ ζει ιστορικές στιγμές μετά την κατάκτηση του νταμπλ. Εχουν ειπωθεί και γραφτεί ύμνοι γι’ αυτή την ομαδάρα του Αλμέιδα. Θα ειπωθούν και θα γραφτούν κι άλλα. Πρέπει να συμβεί αυτό, γιατί συνήθως τέτοιες μεγάλες στιγμές αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος της επιτυχίας όχι τη στιγμή που συντελείται αλλά αργότερα. Σιγά – σιγά βάζοντας κάτω κάθε κομμάτι αυτού του αριστουργηματικού παζλ θα αντιληφθούμε τι τεράστιο πέτυχε φέτος η ΑΕΚ! Πόσα πράγματα κατάφερε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα.

Το φετινό νταμπλ είναι τεράστιο γιατί το κατέκτησε η ομάδα που την περσινή σεζόν τερμάτισε 5^η και εκτός Ευρώπης. Το κατέκτησε μία ομάδα με νέο προπονητή στην πρώτη του χρονιά. Το κατέκτησε ενώ στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος είχε δύο ήττες στις 4 πρώτες αγωνιστικές! Το κατέκτησε αν και βρέθηκε κάποια στιγμή στο -8 από την κορυφή! Το κατέκτησε παίζοντας ξανά στη Φιλαδέλφεια μετά από 19 χρόνια στην εξορία. Το κατέκτησε με τον προπονητή της να φέρνει και να βάζει στο παιχνίδι της καινοτόμα, για την Ελλάδα, πράγματα: σούπερ φυσική κατάσταση για να παίζει επιθετική άμυνα, με ένταση και πίεση ψηλά, με γρήγορη μετάβαση από άμυνα σε επίθεση και αντίστροφα, με γρήγορο Passing game, με πολλές τελικές, με επιθετικό πνεύμα και ένα ποδόσφαιρο, όχι άναρχο, με την ΑΕΚ να μαθαίνει στη χρονιά να παίζει και άμυνα – όπως φάνηκε περίτρανα στον τελικό. Άνοιξε επίσης το ροτέισον σε τέτοιο βαθμό που σε όλους εμάς τους επ’ έξω δεν μας έκανε καμία έκπληξη όποιος παίκτης κι αν έπαιζε. Το ποδόσφαιρο μετά τις 5 αλλαγές που μπορούν πλέον να γίνονται σε κάθε παιχνίδι έχει αλλάξει ριζικά. Λίγοι προπονητές το έχουν εκμεταλλευτεί αυτό θετικά για την ομάδα τους στον υπέρτατο βαθμό. Ο Αλμέιδα το έκανε! Είδαμε φέτος πράγματα καθαρά ποδοσφαιρικά που θαυμάζαμε μόνο στην τηλεόραση από ομάδες τοπ επιπέδου σε τοπ πρωταθλήματα και διοργανώσεις.

Αυτό το νταμπλ το κατέκτησε η ομάδα που ποτέ μέσα στη σεζόν δεν έψαξε καμία δικαιολογία. Και είχε τόσες πολλές! Όχι μόνο τη βασική και λογική δικαιολογία που είχε να κάνει με το γεγονός ότι η φετινή ΑΕΚ ήταν μία καινούργια ομάδα. Αλλά κι άλλες που βγήκαν μέσα στη σεζόν. Η ΑΕΚ έχασε παίκτες «κλειδιά» για μήνες! Παίκτες που έκαναν πολλή δουλειά και αντιμετώπισαν σοβαρούς τραυματισμούς! Θυμίζω: Ελίασον, Γκατσίνοβιτς, Άμραμπατ, Τσούμπερ, Μοχαμάντι και τελευταίος ο Αραούχο μπήκαν χειρουργείο!!!

Αυτή η ομάδα είχε κάτι πολύ σημαντικό: ΠΙΣΤΗ! Δεν κρύφτηκε στα προβλήματά της. Δούλεψε για να τα λύσει. Και τα έλυσε γιατί πίστεψε! Πέθανε η μιζέρια! Σβήστηκε! Πέθανε η ηττοπάθεια, γι’ αυτό και νίκησε και όλους τους αντιπάλους της σε όλα τα επίπεδα! Η ΑΕΚ τα προηγούμενα χρόνια… πυροβολούσε τα πόδια της. Η διοίκηση φέτος κι αυτό το υπέροχο γκρουπ γιάτρεψε τις πληγές της. Η ΑΕΚ πήρε το Κύπελλο πετώντας έξω τον Ολυμπιακό και κερδίζοντας στον τελικό τον ΠΑΟΚ από τους οποίους έχανε συνεχώς τα τελευταία χρόνια! Η ΑΕΚ πήρε το πρωτάθλημα έχοντας ως βασικό διεκδικητή μέχρι το φινάλε τον Παναθηναϊκό κι ενώ είχε φροντίσει εκείνη να πετάξει εκτός μάχης του τίτλου αρχικά τον ΠΑΟΚ και μετά τον Ολυμπιακό κερδίζοντας και τους δύο στο σπίτι τους μέσα!

Ξεχνάω κι άλλα σίγουρα… Μπορείτε να συμπληρώσετε από κάτω στα σχόλια ό,τι θέλετε! Απ’ όλα τα παραπάνω κρατάω κάποια βασικά στοιχεία για το μέλλον: Την αγάπη, την πίστη, τον σεβασμό και την υπομονή όλων μας προς την ομάδα! Αυτή την ΑΕΚ είχαμε να δούμε δεκαετίες… Ήρθε τώρα αυτή η αρμάδα του Αλμέιδα να μας θυμίσει πολλά και να μας κάνει ξανά ποδοσφαιρικά ευτυχισμένους! Και του χρόνου να είμαστε καλά… Χαρείτε το!