Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
Ακόμη θυμάμαι ένα γκολ του Μίμη κόντρα στον Άρη που ντρίπλαρε 5-6 παίκτες στη σειρά για να το βάλει. Το έψαξα να το ξαναδώ αλλά δεν τα κατάφερα.
Πυλώνας της ιστορίας της ΑΕΚ, όπως είναι και πυλώνας του γηπέδου. Πιστεύω πως, αν κάτι πρέπει να κρατήσουμε από την απώλεια του Μίμη, είναι πως στην εποχή μας λείπουν οι σημαίες, από όλες τις μεγάλες ομάδες, όχι μόνο από την ΑΕΚ. Μακάρι από εκεί ψηλά ο Μίμης να στείλει στην ΑΕΚ ένα παιδί που θα εξελιχθεί σαν τον Νεστορίδη, τον ίδιο τον Μίμη, τον Μαύρο, τον Ντέμη. Έναν παίχτη σημαία, που θα κάνει μικρούς και μεγάλους να ερωτευτούν την ΑΕΚ, έναν παίχτη κόσμημα για το ελληνικό ποδόσφαιρο,... ΣΥΝΕΧΕΙΑ που θα συνδεθεί στενά με τον κόσμο και τον σύλλογο. Ίσως αυτό είναι το μόνο που λείπει από την ΑΕΚ, η οποία αυτή την περίοδο μοιάζει να τα έχει όλα.
Θυμάμαι το πέναλτυ που χτύπησε με την QPR......
Πρώτο ματς που είδα το Μίμη, 7 Οκτωβρίου 1968 ΑΕΚ-Πανιώνιος 2-1 στη Λεωφόρο...ο Μίμης μας έμαθε να είμαστε περήφανοι που είμαστε ΑΕΚ...σκεφτείτε σε 15 χρόνια πήρε 5 πρωταθλήματα...μακάρι να γινόταν πάλι ..!! Εκτοτε στις ιστοσελίδες και στα τσατ χρησιμοποιούσα το όνομα mimis....για το θρύλο μας...δεν τον ξέραν οι νεώτεροι αλλά δεν πειράζει...τον μάθαν με την Α. Σοφιά....Καλό ταξίδι ΜΙΜΗ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ
Ο αγαπημένος του συγχωερεμενου πατέρα μου,ο άνθρωπος που σηκώθηκε στον Θεό για να βάλει γκολ με κεφαλιά στον αξέχαστο αγώνα με ΚΠΡ.Μολις δέκα εγώ τότε θυμάμαι τον πατέρα μου να πετάει παντόφλες από την χαρά του.Εφυγε ο Μίμης στα 81 όπως ο πατέρας...Θα είναι μαζί τώρα και θα μιλάνε για την αγαπημένη τους Καλό παράδεισο αιώνιε αρχηγέ.
Και φυσικα θα ηταν πολυ καλυτερη η πορεια της ομαδας διαχρονικα αν παρεμενε σε διοικητικο ποστο επι μακρον.
Ομως την πρωτη φορα παραιτηθηκε, εντος λιγο ημερων, επειδη δεν συμφωνουσε με την εξωγηπεδικη ζωη των ποδοσφαιστων κ την δευτερη παλι οταν καταλαβε οτι οι μετοχες δεν ηταν στα χερια του τοτε προεδρου!!!
23 Δεκέμβρη 1962, μικρό Πειραιωτάκι που μεγάλωνε μέσα σε μιά οικογένεια γαύρων, ο θείος μου εκτελώντας τη Χριστουγεννιάτικη επιθυμία μου με πήγε στο "Ποδηλατοδρόμιο" που δεν είχε γίνει "Καραϊσκάκη" ακόμα, να δω τον Σιδέρη. Όμως εγώ είδα δυό θεούς της μπαλας, τον Νεστορίδη και τον Παπαϊωάννου να κάνουν τους αμυντικούς του Ολυμπιακού να κουτουλάνε μεταξύ τους και να βάζουν 2 αυτογκόλ, αν θυμάμαι καλά στο 1ο ημίχρονο. Στο δεύτερο ο Μίμης έβαλε και το κερασάκι. Ο θείος σήκωσε... ΣΥΝΕΧΕΙΑ πυρετό κι εγώ γυρνώντας σπίτι ανακοίνωσα σε όλους ότι δεν είμαι "κουρέλα Ολυμπιακός", αλλά Α.Ε.Κ. Απόφαση στην οποία παραμένω πιστός 60 χρόνια μετά. Χάρη στη μαγεία του "Βλάχου" και του "Νέστορα". Ήμουν μόλις 5 χρονών τότε, αλλά οι εικόνες από εκείνο το πρώτο μου ματς, δεν έφυγαν ποτέ απ' το μυαλό μου. Κι ο Μίμης φρόντισε να τις εμπλουτίσει με πολλές ακόμα στα χρόνια που ακολούθησαν. Να 'σαι καλά Μίμη που μ' έβαλες στο σωστό δρόμο.
23 Δεκέμβρη 1962, μικρό Πειραιωτάκι που μεγάλωνε μέσα σε μιά οικογένεια γαύρων, ο θείος μου εκτελώντας τη Χριστουγεννιάτικη επιθυμία μου με πήγε στο "Ποδηλατοδρόμιο" που δεν είχε γίνει "Καραϊσκάκη" ακόμα, να δω τον Σιδέρη. Όμως εγώ είδα δυό θεούς της μπαλας, τον Νεστορίδη και τον Παπαϊωάννου να κάνουν τους αμυντικούς του Ολυμπιακού να κουτουλάνε μεταξύ τους και να βάζουν 2 αυτογκόλ, αν θυμάμαι καλά στο 1ο ημίχρονο. Στο δεύτερο ο Μίμης έβαλε και το κερασάκι. Ο θείος σήκωσε... ΣΥΝΕΧΕΙΑ πυρετό κι εγώ γυρνώντας σπίτι ανακοίνωσα σε όλους ότι δεν είμαι "κουρέλα Ολυμπιακός", αλλά Α.Ε.Κ. Απόφαση στην οποία παραμένω πιστός 60 χρόνια μετά. Χάρη στη μαγεία του "Βλάχου" και του "Νέστορα". Ήμουν μόλις 5 χρονών τότε, αλλά οι εικόνες από εκείνο το πρώτο μου ματς, δεν έφυγαν ποτέ απ' το μυαλό μου. Κι ο Μίμης φρόντισε να τις εμπλουτίσει με πολλές ακόμα στα χρόνια που ακολούθησαν. Να 'σαι καλά Μίμη που μ' έβαλες στο σωστό δρόμο.
Υποστολή σημαίας. Ο ογκόλιθος που έκανε πολλούς να γίνουν ΑΕΚ.Θα είναι για πάντα στις καρδιές μας.
Στη πρώτη σου πρόταση άρχισα ηδη να δακρίζω Κώστα - συνειδητοποιώντας το ίδιο για τη μητέρα μου...
Οσο για το Μίμη, σοκαρίστηκα χθες οταν με κάλεσε ο πατέρας μου να μου πει τα δυσάρεστα, με τρεμάμενη φωνή, οτι ο παιδικός του ήρωας έφυγε
Παιδί γυμνασίου μία καθημερινή γυρνώντας σπίτι από το σχολείο αντικρίζω το καλύτερο δώρο που έχω πάρει στη ζωή μου.Ηταν η βιογραφία του Μίμη με προσωπική αφιέρωση!Δεν το πίστευα!Το διάβασα 'στο πόδι΄ από τη χαρά μου χωρίς διάλλειμα και αυτό ήταν...μαγεύτηκα ακόμα πιο πολύ.Αμέτρητες οι ιστορίες από τον πατέρα μου αλλά τότε τα 'έζησα΄ και εγώ.Αξεπέραστος ο Μίμης,κάθε γενιά ΑΕΚτζήδων πρέπει να μαθαίνει την ιστορία του.
Α ρε Κώστα... Να είσαι καλά (και) για αυτό το κείμενο. Ο Μίμης Παπαϊωάννου θα παραμείνει αθάνατος μέσα από την μεγάλη ιστορία της ΑΕΚ και θα μνημονεύεται στην αιωνιότητα