Η κορύφωση του αριστουργήματος που χτίζει από το καλοκαίρι ο Αλμέιδα…

«Πιστεύω στα πρότζεκτ. Αν κάποιος δεν πιστεύει σε μένα είναι επειδή δεν με γνωρίζει. Με απασχολεί να με πιστεύουν οι παίκτες που κάνουμε προπόνηση. Ξέρω γιατί είναι έτοιμοι. Αν λέω ότι πιστεύω στο γκρουπ, πρέπει τα λόγια να τα κάνω έργα. Είναι η εμπιστοσύνη που έχω σε καθέναν ξεχωριστά. Δεν κάνω σε κάποιους παίκτες προπόνηση για να είναι απλά στο ρόστερ, αλλά να συμμετέχουν».

Οι περισσότεροι μίλησαν για ρίσκο. Για τον ίδιο τον Ματίας Αλμέιδα, ρίσκο δεν υπήρξε ποτέ! Πολύ απλά, γιατί αντιμετωπίζει ένα γκρουπ ισότιμα. Με πράξεις, όχι με λόγια. Είχε δείξει δείγματα εκτεταμένου rotation ή «ενδεκάδας Κυπέλλου» αν θέλετε, όπως έχει βαπτιστεί, και σε προηγούμενα παιχνίδια. Μόνο που χθες, το έκανε σε ένα κρίσιμο ντέρμπι απέναντι στον Ολυμπιακό στη Νέα Φιλαδέλφεια. Και του βγήκε. Επέλεξε και εμπιστεύτηκε αυτούς που τον έφεραν μέχρι εδώ στη διοργάνωση. Και το έκανε απόλυτα φυσιολογικά. Και πιθανότατα, αυτό θα κάνει και στη συνέχεια… 

Ίσως μιλάμε για την κορύφωση της φιλοσοφία της ισότητας που χτίζει από το καλοκαίρι. Ίσως μιλάμε για το επιστέγασμα μιας δουλειάς και μιας διαδικασίας που εμείς βλέπουμε τη βιτρίνα της. Πιστέψτε με όμως, έχοντας παρακολουθήσει δύο προετοιμασίες στην Ολλανδία με τον Ματίας Αλμέιδα, όλο αυτό έχει πολύ βάθος. Έχει δουλειά μέσα και έξω από το γήπεδο. Σε αθλητικό και ανθρώπινο επίπεδο. Κάθε μέρα, σε κάθε προπόνηση, κάθε στιγμή. Συμπεριφέρεται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο σε όλα τα μέλη του γκρουπ, είτε μιλάμε για τον Αραούχο, τον Βίντα και τον Γκατσίνοβιτς, είτε για τον Κοσίδη, τον Ντάικο και τον Παρρά…

Και αναφέρω τους τρεις τελευταίους διότι ήταν από τους «μικρούς» που βρίσκονταν στο Μπουργκ  Χάμστεντε στη χειμερινή προετοιμασία, μαζί βέβαια και με άλλα παιδιά. Κατά τη διάρκεια, λοιπόν, των προπονήσεων στις οποίες οι ποδοσφαιριστές χωρίζονταν συνήθως σε γκρουπ, ο Αλμέιδα έδινε ακριβώς την ίδια προσοχή, έτσι ώστε και εκείνοι, να εκτελούν την άσκηση που ζητούσε με τον σωστό τρόπο, με τον τρόπο των… βασικών! Αν δεν γινόταν αυτό, πολλές φορές διέκοπτε και πήγαινε σε επανάληψη ενώ ήταν σύνηθες φαινόμενο κατά τη διάρκεια ή και στο τέλος των προπονήσεων, να έχει τετ-α-τετ με τους ποδοσφαιριστές για να τους εξηγήσει προσωπικά τι ζητά απ’ αυτούς… 
 
Η προσοχή που έδινε και δίνει, λοιπόν, σε κάθε μέλος του γκρουπ γεννά από μόνη της, μια σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα σε προπονητή-ποδοσφαιριστή. Αυτή η σχέση εμπιστοσύνης είναι και το μυστικό της φετινής ΑΕΚ. Για την ακρίβεια, είναι ο θεμέλιος λίθος πάνω στον οποίο ο Ματίας Αλμέιδα έχει χτίσει το φετινό δημιούργημα από το μηδέν, πριν πάει στα πιο αγωνιστικά ζητήματα και στις τακτικές που ακολουθεί. 

Και μπορεί να ακούγεται απλό, όμως δεν είναι καθόλου εύκολο να συμβεί. Δεν είναι καθόλου εύκολο αφενός να χτίσεις αυτή την εμπιστοσύνη με τους ποδοσφαιριστές σου, εμπιστοσύνη που χτίζεται με πράξεις και όχι με λόγια. Και από την άλλη, δεν είναι εύκολο να φτάσει η στιγμή που θα πρέπει να υποστηρίξεις τη φιλοσοφία σου σε ένα δύσκολο ντέρμπι όπως αυτό με τον Ολυμπιακό, όπως έκανε ο Αλμέιδα, καταφέρνοντας να παρουσιάσει ένα γκρουπ παικτών έτοιμο τόσο πνευματικά όσο και αγωνιστικά. Διότι χθες, αυτοί που έπαιξαν ήταν έτοιμοι και στους δύο αυτούς βασικούς τομείς. Επιστρέφοντας την εμπιστοσύνη στον προπονητή τους κάνοντας τον περήφανο με την εικόνα που παρουσίασαν και κυρίως, δικαιώνοντας τη δουλειά που κάνουν όλοι μαζί, σαν ένα γκρουπ, από το καλοκαίρι μέχρι και σήμερα… 

ΝΙΚΟΣ ΤΖΑΛΙΔΗΣ