ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
ΒΡΑΖΙΛΙΑ 1950
24 Ιουνίου - 16 Ιουλίου
Συμμετείχαν: 13 ομάδες.
Νικητής: Ουρουγουάη.
Πρώτος Σκόρερ: Αντεμίρ (Βραζιλία) 9 γκολ.
Γήπεδα διοργάνωσης: 7 Μαρακανά (Ρίο ντε Τζανέιρο), Σέτε ντε Σετέμπρο, Μινέιρο (Μπέλο Οριζόντε), Πασαέμπου (Σάο Πάολο), Μπέιρα Ρίο (Πόρτο Αλέγκρε), Μπρίτο (Κοριτίμπα), Ίλια ντο Ρετίρο (Ρεσίφε).
Αγώνες που διεξήχθησαν: 22
Γκολ που σημειώθηκαν: 88
Μ.Ο. γκολ ανά αγώνα: 4
Σύνολο θεατών: 1.337.000
Μ.Ο. θεατών ανά αγώνα: 60.773
Στη Βραζιλία φιλοξενήθηκε το πρώτο Μουντιάλ μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο. Επιλογή λίγο ως πολύ αναπόφευκτη καθώς η χώρα του καφέ ήταν η μόνη που έθεσε υποψηφιότητα για την ανάληψη της διοργάνωσης. Συνηγόρησε υπέρ της Βραζιλίας και το ότι η Ευρώπη ήταν ακόμα μπαρουτοκαπνισμένη από τον δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο.
Νικήτρια ήταν η Ουρουγουάη που ...τόλμησε να νικήσει στον τελευταίο αγώνα (δεν ήταν τελικός αλλά ο τελευταίος ενός περίεργου συστήματος με βαθμολογία) τη γηπεδούχο Βραζιλία ενώπιον 200.000 εμβρόντητων θεατών. Ήταν μια τραγωδία που οι Βραζιλιάνοι δεν ξεπέρασαν ούτε με τα 5 Κύπελλα που κατέκτησαν από τότε. «Κάθε χώρα έχει τη δική της καταστροφή. Τη δική της... Χιροσίμα. Η δική μας Χιροσίμα ήταν η ήττα από την Ουρουγουάη», είχε γράψει ο γνωστός Βραζιλιάνος συγγραφέας, Νέλσον Ροντρίγκες.
Στο αγωνιστικό κομμάτι, στο Μουντιάλ του 1950 καθιερώθηκε και η ονομασία «Ζιλ Ριμέ» στο τρόπαιο ως δώρο στην 25η επέτειο του Ριμέ στην προεδρία της ΦΙΦΑ. Επίσης, για πρώτη φορά σε αυτό το Μουντιάλ συμμετείχαν οι βρετανικές ομάδες. Η Αγγλία έφτασε στη Βραζιλία ως ένα από τα μεγάλα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου. Φευ. Στο Μπέλο Οριζόντε, η Αγγλία γνωρίζει μια από τις πιο ντροπιαστικές ήττες στην ιστορίας της. Μια ομάδα με πλούσιο ταλέντο, αποτελούμενη από ποδοσφαιριστές μεγάλης κλάσης όπως οι οι Μπίλι Ράιτ, Αλφ Ράμσεϊ, Τομ Φίνεϊ, Σταν Μόρτενσεν και Στάνλεϊ Μάθιους, υποκλίνεται σε κάποια... Αμερική. «Θέλαμε να ανοίξει η γη και να μας καταπιεί», δήλωνε λίγη ώρα αργότερα ο Τομ Φίνεϊ.
Απρόοπτα υπήρξαν κι άλλα. Όπως το ότι αρκετές ομάδες αποχώρησαν από τη διοργάνωση λίγο μετά την κλήρωση των ομίλων (!) για διάφορους λόγους. Η Ινδία για παράδειγμα αποχώρησε γιατί η ΦΙΦΑ δεν επέτρεψε στους ποδοσφαιριστές της να αγωνιστούν ξυπόλητοι! Έτσι, οι όμιλοι και το πρόγραμμα είχαν μια περίεργη σύνθεση. Δύο εξ' αυτών αποτελούνταν από τέσσερις ομάδες, ένας από τρεις και ο άλλος από δύο! Οι πρώτοι των ομίλων θα προκρινόντουσαν σε έναν άλλο όμιλο όπου ο πρώτος θα κατακτούσε τον τίτλο. Δηλαδή, το Μουντιάλ αυτό ήταν το μοναδικό της ιστορίας χωρίς τελικό.
Μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις της ιστορίας σημειώθηκε καθώς η Αμερική νίκησε την Αγγλία 1-0 και την άφησε εκτός. Η Ουρουγουάη που ήταν τυχερή αφού κληρώθηκε στον όμιλο των δύο ομάδων συνέτριψε την Βολιβία 8-0 και προκρίθηκε, όπως και οι Σουηδία και Ισπανία που πήραν την πρώτη θέση των ομίλων τους.
Στο ματς που έκρινε τον νικητή η Βραζιλία ήταν το απόλυτο φαβορί. Οι 200.000 θεατές που ήταν παρόντες σε εκείνη την αναμέτρηση ήταν σίγουροι για τη νίκη καθώς η Βραζιλία ήταν σε καλή φόρμα έχοντας νικήσει 7-1 και 6-1 την Σουηδία και την Ισπανία αντίστοιχα στις προηγούμενες αναμετρήσεις του ομίλου. Σε αντίθεση με την Ουρουγουάη που νίκησε 3-2 την Σουηδία και είχε αναδειχθεί ισόπαλη 2-2 με την Ισπανία. Ο κυβερνήτης του Ρίο πριν τον αγώνα έβγαλε λόγο τονίζοντας: «Εσάς, Βραζιλιάνοι ποδοσφαιριστές σας θεωρώ σαν τους καλύτερους του κόσμου. Σε λίγες ώρες θα έχετε κερδίσει το Παγκόσμιο Κύπελλο και εκατομμύρια συμπατριώτες μας σε όλη τη χώρα θα σας αποθεώνουν. Εσείς είστε ανώτεροι από κάθε άλλη ομάδα και για αυτό χαιρετώ από τώρα του νέους παγκόσμιους πρωταθλητές».
Το ματς ήταν κακό στο πρώτο μέρος με τη Βραζιλία να έχει μπει υπεροπτικά. Στο δεύτερο μέρος ξεκίνησε δυνατά και το γκολ του Φριάκα στο 47' έβαλε φωτιά στο στάδιο. Η Ουρουγουάη όμως δεν το έβαλε κάτω και στο 66' ισοφάρισε με τον Σκιαφίνο. Μετά το 1-1 οι Βραζιλιάνοι έτρεμαν. Το άγχος του είχε διαλύσει. Στο 79' ο Γκίτζια με σουτ έκανε το 2-1 και έδωσε το τρόπαιο στην Ουρουγουάη καθώς η Σελεσάο ήταν ανήμπορη να αντιδράσει.
ΤΕΛΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ
Ρίο 3 Ιουλίου: Βραζιλία-Σουηδία 7-1 (17', 36', 51', 64' Αντεμίρ, 39', 87' Κίκο, 65' Μανέκα / 57' πέν. Άντερσον).
Σάο Πάολο 9 Ιουλίου: Ισπανία-Ουρουγουάη 2-2 (39', 41' Μπασόρα / 29' Γκίγκια, 73' Βαρέλα).
Ρίο 13 Ιουλίου: Βραζιλία-Ισπανία 6-1 (15', 57' Αντεμίρ, 21' Ζαίρ, 29', 55' Κίκο, 67' Ζιζίνιο / 70' Ιγκόα).
Σάο Πάολο 13 Ιουλίου: Ουρουγουάη-Σουηδία 3-2 (39' Γκίγκια, 77', 85' Μίγκεζ / 5' Πάλμερ, 40' Σάντκβιστ).
Σάο Πάολο 16 Ιουλίου: Σουηδία-Ισπανία 3-1 (15' Σάντκβιστ, 34' Μέλμπεργκ, 80' Πάλμερ-82' Ζάρα)
Το ματς που έκρινε τον τίτλο
Ρίο 16 Ιουλίου
Ουρουγουάη-Βραζιλία: 2-1
ΣΚΟΡΕΡ: Ουρουγουάη: 66' Σκιαφίνο, 79' Γκίτζια Βραζιλία: 47' Φριάκα
ΓΗΠΕΔΟ: Μαρακανά
ΘΕΑΤΕΣ: 199.854
ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ: Τζορτζ Ρίντερ (Αγγλία)
ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ: Μασπόλι, Μ.Γκονζάλες, Τεχέρα, Γκαμπέτα, Βαρέλα, Αντράντε, Γκίτζια, Πέρεζ, Μίγκεζ, Σκιαφίνο, Μόραν.
ΒΡΑΖΙΛΙΑ: Μπαρμπόζα, Αουγκούστο, Γιουβέναλ, Μπάουερ, Ντανίλο, Μπιγκόντε, Φριάκα, Ζιζίνιο, Αντεμίρ, Ζαίρ, Κίκο.
Το αστέρι: Χουάν Σκιαφίνο (Ουρουγουάη)
Ο Χουάν Σκιαφίνο δεν ήταν ο καλύτερος παίκτης της εποχής αλλά ήταν σίγουρα ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη στιγμή. Ηταν αυτό που λέμε «παίκτης περιοχής». Μύριζε το γκολ και με δικά του κρίσιμα τέρματα οδήγησε την Ουρουγουάη στην κατάκτηση του Μουντιάλ στο σπίτι της Βραζιλίας. Ο γεννηθείς στο Μοντεβιδέο το 1925 ο Σκιαφίνο ξεχώρισε από τα 17 του χρόνια. Ξεκίνησε την καριέρα του στην Πενιαρόλ και στα 19 του ήταν μέλος της Ουρουγουάης που κατέκτησε το πρωτάθλημα Νοτίου Αμερικής. Η Μίλαν ξόδεψε 72.000 λίρες εκείνη την εποχή (ρεκόρ παγκοσμίως) για να τον αποκτήσει αμέσως μετά το Μουντιάλ του 1954. Κατέκτησε με τους ροσονέρι τρία πρωταθλήματα και το 1959 μετεγγράφηκε στην Ρόμα. Το 1962 αποσύρθηκε από την ενεργό δράση και αργότερα έγινε προπονητής της Πενιαρόλ και της Εθνικής Ουρουγουάης.
ΟΙ ΣΚΟΡΕΡ
Γκολ Όνομα Χώρα
9 Ανεμίρ Βραζιλία
6 Χουάν Σκιαφίνο Ουρουγουάη
5 Τέλμο Θάρα Ισπανία
4 Φραντσίσκο Τσίκο Βραζιλία
Backstage
* Το σοκ της ήττας από την Ουρουγουάη ήταν τόσο μεγάλο που πολλοί οπαδοί της Σελεσάο, μετά τον αγώνα είτε πέθαναν από καρδιακή προσβολή, είτε επιχείρησαν να αυτοκτονήσουν. Παρεμπιπτόντως. Στα πρώτα τέσσερα Μουντιάλ, οι Βραζιλιάνοι αγωνίζονταν με λευκές φανέλες. Μετά την ήττα από την«σελέστε» καθιέρωσαν τις κίτρινες.
* Κανείς άλλος Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής δεν στιγματίστηκε (μετά τον τελικό) τόσο πολύ, όσο ο τερματοφύλακας της Σελεσάο, Μπαρμπόζα. Σε αυτόν χρέωσαν την ήττα τα ΜΜΕ της χώρας του καφέ, ωστόσο, ο ίδιος δεν φάνηκε να πτοήθηκε, συνέχισε να αγωνίζεται με τη Βάσκο Ντα Γκάμα και κέρδισε πολλούς τίτλους. Ποτέ όμως, δεν ξεπέρασε το τίτλο που του αποδόθηκε... «Ο ένοχος του Μαρακανά».
* Στο Μουντιάλ του 1950, για πρώτη φορά οι ποδοσφαιριστές των ομάδων παρατάχθηκαν με νούμερα στις φανέλες τους. Να σημειωθεί δε, ότι κάθε παίκτης είχε δικαίωμα να αλλάζει αριθμό από αγώνα σε αγώνα.
* Ήταν τόσο απίστευτη στο άκουσμά της η ήττα της Αγγλίας από την Αμερική, που την επομένη πολλές εφημερίδες στο νησί θεωρούσαν πως επρόκειτο για λανθασμένη είδηση και δημοσίευσαν στις σελίδες τους νίκη της ομάδας τους με... 10-1!
* Αν εξαιρέσει κανείς το Μουντιάλ του 1958, η διοργάνωση του 1950 είναι η μοναδική που η οικοδέσποινα χώρα φτάνει στο τελικό και δεν κατακτά το τρόπαιο.
*Στον αγώνα της Βραζιλίας με τη Γιουγκοσλαβία, οι Γιουγκοσλάβοι ξεκίνησαν τον αγώνα με δέκα παίκτες. Αιτία; Ένας ποδοσφαιριστής των Γιουγκοσλάβων, ο Ράικο Μίτιτς, χτύπησε το κεφάλι εξερχόμενος των αποδυτηρίων. Ο διαιτητής της αναμέτρησης, αρνήθηκε να καθυστερήσει την έναρξη του αγώνα και όταν ο Μίτιτς εισήλθε στο γήπεδο (αφού τα παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες) ήταν πια αργά. Η ομάδα του βρισκόταν πίσω στο σκορ από το τρίτο μόλις λεπτό...
*Ο σκόρερ της Αμερικής στην ιστορική νίκη (1-0) επί της Αγγλίας δεν ήταν... Αμερικανός. Ο Λάρι Γκέτγιενς, περί ου ο λόγος γεννήθηκε στην Αϊτή ποτέ δεν έγινε ήρωας για τους Αμερικάνους, αφού το ποδόσφαιρο στην Αμερική δεν ήταν γνωστό. Έγινε όμως ήρωας για τους συμπατριώτες του καθώς μετά το Μουντιάλ άφησε το ποδόσφαιρο και οργάνωνε αντικυβερνητικά συλλαλητήρια. Γι' αυτή του τη δράση, φυλακίστηκε και πέθανε σε φυλακή της Αϊτής προς τα τέλη του 1950.
*Η απογοήτευση και η πίκρα που ένιωσαν οι Βραζιλιάνοι για την απώλεια του τροπαίου ήταν πρωτόγνωρη. Την επόμενη μέρα, η μεγαλύτερη -σε κυκλοφορία- εφημερίδα της εποχής κυκλοφόρησε με τίτλο "NUNCA MAIS MEU BRASIL" (Ποτέ πια Βραζιλία μου)
*Ο προπονητής της Βραζιλίας Φλάβιο Κόστα ήταν ο μόνος που φοβόταν τον "τελικό" κόντρα στους Ουρουγουανούς και που δε συμμεριζόταν την υπέρμετρη αισιοδοξία των συμπατριωτών του. Και δικαιώθηκε από το τελικό αποτέλεσμα, όμως οι Βραζιλιάνοι δε του το συγχώρεσαν ποτέ. Μετά το τέλος του αγώνα, ο Φλάβιο Κόστα φυγαδεύτηκε καθώς χιλιάδες οπαδοί τον περίμεναν έξω από τα αποδυτήρια για να τον λιντσάρουν. Ο Κόστα για πολύ καιρό μετά τον χαμένο τελικό δεχόταν απειλές για τη ζωή του και τελικά αποφάσισε να φύγει από τη Βραζιλία και να μεταναστεύσει στην Πορτογαλία.
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
