Ανάλυση – Άμραμπατ: Του πάει ο ρόλος του game changer...

Στα δυο τελευταία ματς της ΑΕΚ με ΠΑΣ Γιάννενα στη Ριζούπολη και Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, ο Νορντίν Άμραμπατ πέρασε σαν αλλαγή παίζοντας στο πρώτο 19 λεπτά και στο ντέρμπι 37. Ωστόσο και στα δύο ματς ο Μαροκινός κατάφερε να κάνει πάνω κάτω το ίδιο πράγμα: Να πάρει ενεργό ρόλο και πρωτοβουλίες στα παιχνίδια προσπαθώντας να «αφυπνήσει» τους συμπαίκτες του. Στο ματς με τα Γιάννενα η παρουσία του στέφθηκε με επιτυχία βάσει ουσίας, αφού -με ένα φοβερό τελείωμα με το αριστερό- είχε σκοράρει το γκολ που «κλείδωσε» τη νίκη, ενώ στη Λεωφόρο ήταν άτυχος όχι γιατί ο ίδιος δεν ήταν καθοριστικός αλλά γιατί οι συμπαίκτες του αστόχησαν τις φορές που τους έβγαλε σε θέση βολής. 

«Ζωντάνεψε» κατευθείαν τη δεξιά πλευρά

Ο Άμραμπατ με το που μπήκε «ζωντάνεψε» το δεξί φτερό της επίθεσης καθώς η αλήθεια είναι πως μέχρι τότε στον Γκαρσία δεν πήγαινε καθόλου το ματς. Ο μεσοεπιθετικός από το Τρινιντάντ είχε έναν πιο «προσεκτικό» ρόλο στο ντέρμπι, ενώ για περίπου 60 λεπτά παιχνιδιού μέχρι να μπει ο Μαροκινός στο ματς, ο Γκαρσία είχε 0/3 ντρίμπλες, μηδέν τελικές προσπάθειες. 

Ντρίμπλαρε, δημιούργησε, σούταρε

Στο χρονικό διάστημα που ο Άμραμπατ μπήκε στο παιχνίδι, πρόλαβε να πάει τέσσερις φορές στο ένας εναντίον ενός (τρεις φορές πέρασε τον προσωπικό του αντίπαλο), δημιούργησε τις δυο καλύτερες ευκαιρίες της ΑΕΚ στο ματς βγάζοντας τόσο τον Αραούχο όσο και τον Γκαρσία σε θέση βολής, ενώ έκανε και ένα σουτ μέσα από την περιοχή (διαγώνια μετά από κόρνερ στο 59ο λεπτό) με τα σκασίματα της μπάλας να μην του κάνουν το χατήρι. Βάσει αριθμών, δηλαδή, αλλά και γενικότερης… ουσίας, από όταν μπήκε ο Άμραμπατ η ΑΕΚ πήρε περισσότερα πράγματα σε κάτι παραπάνω από 35 λεπτά σε σχέση με ότι πήρε τα προηγούμενα 57 λεπτά παιχνιδιού. 

Οι ρόλοι και το βάθος καθιστούν εφικτή την επέμβαση του πάγκου στα ματς

Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Μπορεί ο καθένας έχει την άποψή του για το ρίσκο που πήρε ο Αλμέιδα λίγο μετά το πρώτο δεκάλεπτο του δευτέρου ημιχρόνου στη Λεωφόρο, όμως το προφανές είναι το εξής: Πιστώνεται στον Αργεντίνο ότι αρχίζει να δίνει ρόλους στην ομάδα, να ποντάρει στο βάθος της για να αλλάξει (ή να «κλειδώσει») παιχνίδια και κάνει τη διαδικασία να μοιάζει αποτελεσματική έχοντας ενεργούς τους ποδοσφαιριστές που βρίσκονται στον πάγκο. 

Αποτελεσματική διαχείριση

Ο Άμραμπατ είναι μια τέτοια (και όχι εύκολη) περίπτωση την οποία ο Αλμέιδα διαχειρίζεται σωστά για δεύτερη συνεχόμενη εβδομάδα, με αποτέλεσμα να παίρνει πράγματα η ομάδα και να είναι ΟΚ και ο ποδοσφαιριστής με τον ρόλο που έχει πάρει. Ο πανηγυρισμός στον πάγκο στον αγώνα με τον ΠΑΣ στη Ριζούπολη και η διάθεση του Μαροκινού στη Λεωφόρο μαρτυρούν του λόγου το αληθές. 

ΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ