Η νίκη επί της ελβετικής Γκρασχόπερς με 3-1 σαν σήμερα πριν από 22 χρόνια ήταν για την ΑΕΚ, τη στιγμή που επιτεύχθηκε, λύτρωση και ανάσα ζωής. Μετά από ένα περιπετειώδες καλοκαίρι με οικονομικά αδιέξοδα, με αγωνία αν θα εξασφαλιζόταν η άδεια από την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού, με αποχώρηση Νικολαϊδη και με επεισοδιακή προετοιμασία, η ΑΕΚ βρήκε τον τρόπο να ενισχυθεί με μεγάλα ονόματα (Οκκάς και Λυμπερόπουλος χάρη στον Δημήτρη Μελισσανίδη!) και να προκριθεί στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Με το γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας ήδη κατεδαφισμένο και με το ΟΑΚΑ κλειστό λόγω των επικείμενων Ολυμπιακών Αγώνων, η Λεωφόρος Αλεξάνδρας ήταν το μοναδικό διαθέσιμο γήπεδο με στοιχειώδεις προδιαγραφές Τσάμπιονς Λιγκ. Μετά την ήττα με 1-0 στη Ζυρίχη, η ΑΕΚ δεν είχε άλλη επιλογή από το να παίξει τα ρέστα της στη ρεβάνς.
Στις 27 Αυγούστου του 2003 όλα πήγαν πρίμα για ένα ημίχρονο. Τα γκολ του Κώστα Κατσουράνη και του Νίκου Λυμπερόπουλου στο 21’ και 25’ αντίστοιχα ανέτρεψαν το σκορ του πρώτου αγώνα και το αυτογκόλ του Καστίγιο έστειλε τις ομάδες στα αποδυτήρια με ένα 3-0 που έμοιαζε με υποθήκη ενός μεγάλου σκορ.
Κι όμως, το δεύτερο ημίχρονο ήταν γεμάτο από… λαχτάρες. Οι Ελβετοί μείωσαν με τον Νούνιες στο 68’, αλλά στο 73’ έμειναν με δέκα παίκτες λόγω αποβολής του (μοιραίου) Καστίγιο που υπέπεσε σε πέναλτι. Το εκτέλεσε ο Λυμπερόπουλος, αλλά αστόχησε και το 4-1 δεν ήρθε ποτέ. Αντίθετα, οι παίκτες του Μπάγεβιτς απειλήθηκαν από τους δέκα αντιπάλους τους και οι οπαδοί της ΑΕΚ θυμούνται ακόμα πώς πάγωσε το αίμα τους όταν η κεφαλιά του Γκάνε στις καθυστερήσεις έφυγε.. ξυστά από το δοκάρι της εστίας του Σάκη Χιώτη
Η ΑΕΚ κράτησε το 3-1 και πέρασε. Στον όμιλο, όμως, με Λα Κορούνια, Μονακό και Αϊντχόφεν, βγήκαν στην επιφάνεια όλα εκείνα τα σοβαρά προβλήματα που έφεραν την ΑΕΚ στα πρόθυρα της διάλυσης το καλοκαίρι του 2004. Εκείνη η βραδιά στη Λεωφόρο ήταν η τελευταία στιγμή χαράς για πολύ καιρό…
Η σύνθεση της ΑΕΚ: Χιώτης, Μπορμπόκης, Αμπονσά, Καψής, Γεωργέας, Ζαγοράκης, Κατσουράνης, Τσιάρτας (53' Μαλαδένης) Γεωργάτος (61’ Ναλιτζής) Οκκάς, Λυμπερόπουλος (80’ Κωστένογλου).
Στις 27 Αυγούστου
27/8/95 ΑΕΚ-Πανηλειακός 3-0 (Α’ Εθνική –πρεμιέρα κεκλεισμένων των θυρών λόγω τιμωρίας από τον τελικό του Κυπέλλου του 1995 και γκολ από τον Ντανιέλ Μπατίστα στην επιστροφή του)
27/8/06 ΟΦΗ-ΑΕΚ 1-1 (Α’ Εθνική –απίστευτη ατυχία για την ΑΕΚ που έσπασε τα δοκάρια και έχασε σίγουρη νίκη)
27/8/2009 ΑΕΚ-Βασλούι 3-0 (προκριματικός Γιουρόπα Λιγκ –πανηγυρική ανατροπή της ήττας με 2-1, με ένα γκολ του Μπλάνκο και δύο του σούπερ Σκόκο εκείνου του απογεύματος)
27/8/2022 ΑΕΚ - Βόλος 0-1 (Ήττα σοκ για την ΑΕΚ στη Ριζούπολη)
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
τα πρωτα 30' ηταν GOAT
1. 13/14 Έλληνες
2.Απίστευτη ομαδάρα με δυο επιθετικούς (Οκκάς, Λύμπε) που εκείνην την περίοδο ήταν ό,τι καλύτερο στο ελληνικό πρωτάθλημα και από πίσω 3 μαγικά πόδια να τους τροφοδοτούν (Τσάρτας, Γεωργάτος, Μπορμπόκης). Συν τις υπερχαφάρες για Ελλάδα Ζαγοράκη, Κατσουρ
3. Το ματς ήταν για 5-0 και στο τέλος παραλίγο να αποκλειστούμε. Η άγρια ομορφιά του ποδοσφαίρου!... ΣΥΝΕΧΕΙΑ
4. Η ομάδα είχε χαρακτηριστεί dream team καθώς είχε κλείσει την προηγούμενη σεζόν με ένα εκκωφαντικό σερί 12 συνεχόμενων νικών (με διπλό στην Ριζούπολη και διπλό στην Τούμπα) και είχε ενισχυθεί με Οκκά,Λύμπε. Παρ' όλα αυτά όχι μόνο δεν σηκώσαμε κούπα αλλά βγήκαμε 4οι, κάτω ακόμα και απ΄τον ΠΑΟΚ.
Είχε ενισχυθεί αλλά είχε φύγει και ο Ντέμης ως παίκτης..Ουσιαστικά είναι η χρονιά που "διαλυθήκαμε" (παρότι βγήκαμε τσάμπιονς λιγκ!!!) και ήρθε το επόμενο καλοκαίρι ο Ντέμης ως Προέδρος..
Έτσι είναι. Ήμουν μέσα σε εκείνο το μάτς! Τότε έλεγαν όλοι ότι αν δεν περάσουμε θα τιναχθουν στον αέρα τα ταμεία της ΠΑΕ κτλ κτλ...! Τελικά περάσαμε αλλά η σεζόν ήταν καταθλιπτική! Άλλη μια επιβεβαίωση ότι δεν σου εξασφαλίζει την καλή σεζόν στο πρωτάθλημα μια πρόκριση στα καλοκαιρινά προκριματικά...! Αν δεν υπάρχει συσπείρωση μεταξύ των παιχτών , του κόσμου και όλου του οργανισμού δεν γίνεται τίποτα όσο καλούς παίχτες και να έχεις...