Παπανδρέου: Μόνο με εγχείρηση καρδιάς κέρδιζες φάουλ κόντρα στον Ολυμπιακό-Ντροπή του ποδοσφαίρου ο Ανατολάκης

Έλληνας φίλαθλος, παρακολουθείς ποδόσφαιρο για τουλάχιστον 10-15 χρόνια. Τα ξέρεις όλα. Τα έχεις δει όλα. Μια κατάσταση που παίζει σε λούπα πολλά έτη, είτε σε επίπεδο πράξεων, είτε θέλησης. Με μια λέξη, Ολυμπιακός. Πώς ξεκίνησε να «χτίζει» δυναστεία, πώς τη διατήρησε, πως τη γιγάντωσε. Μαζεύοντας τίτλους, πρεστίζ, αλλά και χρήμα με ουρά. 

Τοποθετήσεις που δεν αφορούν δικές μας διαπιστώσεις. Πρόκειται για βιώματα αυτών που αισθάνθηκαν στο… πετσί τους. Αντιμετώπισαν, «σφάχτηκαν» με κάθε τρόπο. Είδαν διαιτησίες, είδαν συμπεριφορές παικτών μόλις έβαλαν την φανέλα με τις ερυθρόλευκες ρίγες. 

Δε θα… πέσετε απ’ τα σύννεφα επειδή τα ξέρετε, αλλά καλό είναι να ανοίγουν στόματα πρωταγωνιστών. Διότι εδώ και δεκαετίες, μοιάζουν παλιές ιστορίες σε πολλούς. Όχι όμως, πρόκειται για τις στιγμές που ριζώθηκε το κακό. Η γάγγραινα του ποδοσφαίρου μας. Όσοι την έζησαν πρέπει να τα λένε για να μην ξεχνιέται το παραμικρό. 

Ο Γιώργος Παπανδρέου υπήρχε απ’ τους πλέον αξιόπιστους Έλληνες επιθετικούς στα late 90s early 00s. Ακριβώς πάνω στη «γέννηση» του κακού. Ο παλαίμαχος στράικερ μίλησε στο Gazzetta και ανάμεσα στα όσα είχε να πει για την καριέρα του, θυμήθηκε και τι σήμαινε να παίζεις με τον Ολυμπιακό. 

«Κάποια στιγμή είπα: Εγώ εναντίον του Ολυμπιακού δεν ξαναπαίζω. Έπαιξα σε μια περίοδο που τον Ολυμπιακό τον είχαν πάρει αγκαζέ. Όπως έχει γίνει κατά καιρούς και με άλλες ομάδες. Τότε για να πάρεις φάουλ εναντίον του Ολυμπιακού, έπρεπε να σου κάνουν εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς. Είχα έναν καημό απέναντι στον Ολυμπιακό, δεν έβαλα γκολ, αλλά δεν ήθελα και να ξαναπαίξω εναντίον του. Ήταν άνισος ο αγώνας».

Λόγια επαγγελματία ποδοσφαιριστή. Δεν ήθελε να παίζει εναντίον τους γιατί ήξερε πως θα είναι «άνισος» ο αγώνας. Όχι διαφοράς δυναμικότητας και παικταράδων, όπως θα δοκιμάσουν να σας πείσουν οι Γκέμπελς της δεκαετίας μας. Διαφοράς αντιμετώπισης. Ο Ολυμπιακός έπρεπε να νικήσει. Και νικούσε. Και τσέπωνε. Και έκτιζε δυναστείες ανίκητες με αθέμιτο ανταγωνισμό και δεκάδες εκατομμύρια χάντικαπ κάθε χρόνο από τον εκάστοτε δεύτερο. Τόσο απλά!

Έτσι «μεγάλωσαν» γενιές Ολυμπιακών. Οι ίδιοι που θεώρησαν ως φυσιολογικό να χρειάζεται «εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς» ο αντίπαλος (όπως είπε ο Παπανδρέου) για να του δοθεί φάουλ. Φτάσαμε στο σήμερα που η απλή ακτινογραφία φέρνει σφύριγμα και θεωρείται η εποχή της… αδικίας για την ομάδα του λιμανιού. 

Οι μέρες που περιγράφει ο Παπανδρέου, είναι αυτές που θέλει να επαναφέρει ο Ολυμπιακός. Εποχές που «πότιζαν» με Ολυμπιακισμό όχι μόνο τους φιλάθλους, αλλά και τους αθλητές των Πειραιωτών. Χαρακτηριστική η περιγραφή Παπανδρέου για τον Γιώργο Ανατολάκη. Ναι, αυτόν που όλη η φίλαθλη Ελλάδα απορούσε κάθε αγωνιστική, πώς γίνεται να τελειώνει αγώνα στο γήπεδο και όχι με πρόωρη πορεία προς τα αποδυτήρια λόγω αποβολής. 

«Μιλάμε ότι αυτός ο άνθρωπος αποτέλεσε για μένα από τις ντροπές του ελληνικού ποδοσφαίρου. Όπως ακριβώς σας το λέω. Υπήρξαν παίκτες που ήταν δυνατοί, άλλοι που πάνω στην ανικανότητά τους να μαρκάρουν έναν παίκτη γινόντουσαν βρώμικοι. Αυτός ήταν κακός. Και προσέξτε τι θα σας πω: Κακός όταν παίζεις στον Ολυμπιακό κι έχεις τις πλάτες μιας μεγάλης ομάδας. Και τιμήθηκε με βραβείο fair play, έτσι; Μη το ξεχνάμε αυτό! Τα 'χαμε δει όλα. Ο Ανατολάκης με τον οποίο όταν έβγαινε ο Ολυμπιακός στην Ευρώπη, γελούσε και το παρδαλό κατσίκι τότε...».

Τα είχαμε δει όλα… Η φράση του Παπανδρέου για τον Ολυμπιακό, την εποχή που «γέννησε» τη δυναστεία του οικονομικά και αγωνιστικά, αλλά και για τη συμπεριφορά του Ανατολάκη. Αυτόν που μετά τον είδαμε από βουλευτή της χώρας μας, μέχρι πρόεδρο ΕΠΣ Πειραιά.