Το δεύτερο ημίχρονο της ΑΕΚ στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ ήταν πραγματικά αποκαρδιωτικό. Όχι ότι στο πρώτο μέρος η «Ένωση» κατάφερε να κάνει κάτι σπουδαίο, όμως η επανάληψη ήταν ακόμα χειρότερη γιατί η ομάδα δεν μπορούσε να υποστηρίξει με τίποτα τον ρόλο της ομάδας που καιγόταν για το αποτέλεσμα και έπαιζε με έναν αντίπαλο ο οποίος και να έχανε δε θα έτρεχε και τίποτα. Για την ακρίβεια η εικόνα του δευτέρου ημιχρόνου έδειχνε μάλλον το αντίθετο. Αν έβλεπε π.χ. ένας Κινέζος το ματς, θα πίστευε ότι η ομάδα που καιγόταν περισσότερο να πάρει το παιχνίδι ήταν ο ΠΑΟΚ, που δεν έχασε ποτέ τη συγκέντρωση του και απειλούσε ουσιαστικά στην κόντρα.
Ότι έπαθε, το έχει ξαναπάθει
Από την άλλη δυστυχώς η ΑΕΚ, ήταν για μια ακόμα φορά η ομάδα που είχε την μπάλα χωρίς να ξέρει τι να την κάνει (65% κατοχή της μπάλας στο δεύτερο μέρος) αποδεικνύοντας το πόσο αδούλευτη είναι για να αντεπεξέλθει στις συνθήκες όταν συναντά κλειστές άμυνες. Με τον Αραούχο να αναγκάζεται να τρέξει σε όλο το γήπεδο και να αφήσει άδεια την περιοχή, αφού υπήρχε κλασικά πρόβλημα στη δημιουργία από τον άξονα ενώ ήταν σε κακή βραδιά και οι Τσούμπερ, Άμραμπατ. Και μέσα σε όλα με την παραδοσιακή ανεύθυνη αγωνιστική συμπεριφορά τόσο του σοφτ άξονα, όσο και της άμυνας οι οποίοι όχι μόνο έκαναν από 2-3 λάθη ο καθένας στο γκολ του ΠΑΟΚ, αλλά παρακολούθησαν τον αντίπαλο να επιχειρεί τελικές ακόμα και σε κόντρες που έβγαινε με αριθμητικό μειονέκτημα.
Τρεις τελικές, ένα… τακουνάκι, ένα σουτ από τη μεσαία γραμμή!
Σε όλο το δεύτερο ημίχρονο κόντρα στον ΠΑΟΚ η ΑΕΚ έβγαλε όλη κι όλη μία σημαντική προϋπόθεση για γκολ και αυτή με τον παραδοσιακό τρόπο, το καλό γύρισμα του Γκαρσία στο 86’ όμως καταστράφηκε από τον Σιμάνσκι ο οποίος έκανε… τακουνάκι (!!!) παίρνοντας την μπουκιά από το στόμα του Αραούχο που ήταν έτοιμος να εκτελέσει. Η επόμενη τελική προσπάθεια της ΑΕΚ στο δεύτερο ημίχρονο ήρθε δύο λεπτά αργότερα με τον Άμραμπατ κάπου μεταξύ γραμμής πλαγίου και μεσαίας γραμμής!
Η μοναδική φυσιολογική τελική προσπάθεια σε όλο το δεύτερο ημίχρονο -χωρίς ωστόσο ούτε αυτή να είναι απειλητική- ήταν στο 89ο λεπτό με ένα σουτ του Αραούχο έξω από την περιοχή που κόντραρε και η μπάλα πέρασε άουτ. Καμία τελική προσπάθεια από τις συνολικά τρεις του δευτέρου ημιχρόνου δεν πήγε στην εστία του ΠΑΟΚ…
Και μόνο το γεγονός ότι σε ένα ματς που η ΑΕΚ καιγόταν να το πάρει έκανε σε όλο το δεύτερο ημίχρονο τρεις τελικές προσπάθειες στα χασομέρια, εκ των οποίων οι δύο ήταν για να απορείς, τα λέει όλα.
ΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
Συγνώμη που θα το χαλάσω σε μερικούς, μου αρέσει κι εμένα ο Τσίνο αλλά δυστυχώς (κι αυτός) διανύει μεγάλη περίοδο ντεφορμαρίσματος. Σύμφωνοι, σε αντίθεση με άλλους αυτός τρέχει να πιέσει, να καλύψει κενούς χώρους και να μαρκάρει αλλά παραμένει αργός, όχι μόνο σε σπριντ αλλά και σε ταχύτητα εκτέλεσης σουτ ή πάσας καθώς επίσης,ναι, 7/10 δεν τροφοδοτείται σωστά αλλά ακόμα και αυτές τις ελάχιστες φορές που γίνεται αυτό σπαταλάει τις προσπάθειες είτε από αστοχία κι... ΣΥΝΕΧΕΙΑ αναποτελεσματικότητα είτε από κακές επιλογές και λάθος τοποθετήσεις. Η παράγοντας ατυχία δεν επηρεάζει μόνο αυτόν για να επιρρίψουμε τις ευθύνες καθαρά και μόνο στο θέμα ατυχίας, ούτε αρκεί μια μικρή προσπάθεια. Δεν αρκεί να είσαι μονόφθαλμος στους τυφλούς για να βοηθήσεις την ομάδα σου. Αυτό συμβαίνει με τον Αραούχο, ο οποίος -και βάλτε μου όσα dislikes θέλετε- πολύ φοβάμαι και -και με ενοχλεί το γεγονός- ότι εκμεταλλεύεται το momentum που έχει στα social media "πουλώντας" με την εικόνα του ευ αγωνιζόμενου αθλητή και τον πλασάρουν ως πολυτέλεια για την ΑΕΚ και το Ελληνικό πρωτάθλημα. Δεν ήρθε φέτος ο Τσίνο, τον ξέρουμε, τον αγαπάμε, ξέρουμε να εκτιμάμε και να αναγνωρίζουμε την προσπάθεια και την προσφορά του στην ομάδα, ξέρουμε την αξία του αλλά κάπου κράτει με την θεοποίησή του. Μικραίνουμε τις πραγματικά απαιτήσεις που πρέπει να έχει η ομάδα χαμηλώνοντας τον πήχη.
Ειναι τοσο δυσκολο να παιξουμε 433 ή και 352; Τι φοβομαστε; Μηπως και χαλασουμε τη σουπερ επιθετικη λειτουργια της ομαδας; Ετσι κι αλλιως, ουτε με τρισαγιο δε μπαινει γκολ κι επισης κανουμε ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ευκαιριες και τρωμε γκολ με ολους τους πιθανους και απιθανους τροπους... Μια ατελειωτη στεναχωρια ειστε ρε...
Αποψη μου ειναι πως δεν ειναι θεμα υλικου αλλα θεμα νοοτροπιας.. Νιωθαμε ολοι χθες πως ο ΠΑΟΚ αν χρειαζοταν να βαλει και 2ο γκολ, θα το εκανε ΟΠΟΤΕ ΗΘΕΛΕ.. Στα ντερμπι, θελεις παικτες με τσαμπουκα, πρεπει να βαλεις τα ποδια σου στη φωτια, να ριξεις μια κλωτσια παραπανω και να κανεις το φαουλ για κιτρινη καρτα να ειναι....οριακο για κοκκινη!! Ετσι κερδιζονται τα ντερμπι σε ολα τα αθληματα και σε ολα τα πρωταθληματα..... ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Ποιος ειναι ο Μιτριτσα που θα περνουσε καποτε αναμεσα σε Ζηκο, Κατσουρανη, Εμερσον κτλ. και δεν θα του εδιναν τα ποδια στο χερι; Ποιος ειναι ο Τσιγγαρας που θα κανει καθετη κινηση αναμεσα σε 4 παικτες μας (Τζαβελα - Μοχαμαντι - Μητογλου - Κρκοβιακ) και δεν θα τον αντιληφθει κανενας;;
Η αγωνιστικη κατρακυλα της ομαδας ξεκινησε οταν εφυγαν απο την ομαδα παικτες με ηγετικα χαρακτηριστικα! Παικτες που εβγαιναν μπροστα και ειχαν αυτη τη μιση εμπνευση που θα εκανε τη διαφορα!!
Τετοιοι παικτες ηταν στην καλη μας 3-ετια οι Λαζαρος, Αραουχο & Λιβαγια.. Δειτε ποσα ματς με Αρη, ΠΑΟΚ, ΠΑΟ, ΟΣΦΠ καθαρισαν την προηγουμενη 5ετια μεχρι να φυγουν.. Και δειτε τι πετυχαν ολοι οσοι ηρθαν μετα ή προυπηρχαν..