Υδραυλικάρα δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ!

 Τις εποχές που τα παροδικά καλά περνάνε στην ΑΕΚ και εν μέσω της εκ νέου μετάβασης στα παραδοσιακά δύσκολα, υπάρχει πάντα κάτι θετικό: Εμφανίζεται πάντα ένας τύπος που για διάφορους λόγους κρατάει την κατάσταση όρθια, έστω και από συναισθηματικής πλευράς. Άλλοτε επειδή απλά είναι «Θεός», έχει χαίτη και χάρισε ασύλληπτες αναμνήσεις στο παρελθόν, άλλοτε γιατί είναι ψηλός, ευθυτενής μαθητευόμενος μάγος με χωρίστρα, άλλοτε γιατί είναι κοντός, βάζει γκολ και έχει τατουάζ τον Δικέφαλο στο μπράτσο.

Αρχικά στιγμές μαγείας στο Youtube

Την εποχή που πρωτοεμφανίστηκε (τουλάχιστον στην Ελλάδα) το Youtube, για περίπου ένα μήνα ο υπολογιστής στο ΠΡΟΠΟ του Σίμου είχε κυριολεκτικά λιώσει από τα (λίγα) βιντεάκια του Αργεντίνου μπαλαδόρου που ετοιμαζόταν να φέρει η ΑΕΚ από την Πούμας στο Μεξικό. «Για ξαναβάλτο λίγο να το δω» και ξανά μανά «για βάλε να τον δούμε πάλι» για μια επανάληψη τζούρας από τον «υδραυλικό» στο Τιχουάνα-Πούμας. Οι μέρες πέρασαν, ο Νάτσο πάτησε στην Ελλάδα, υπέγραψε στα γραφεία της ΠΑΕ που ήταν τότε στη Γράμμου και η πρώτη προπόνηση ξεκινούσε σε λίγη ώρα. Σαν γνήσιοι γραφικοί ανηφορήσαμε στους εξωτικούς Θρακομακεδόνες για το ξεκίνημα μιας σεζόν, το τέλος της οποίας μας βρήκε -κλασικά- να κουτουλάμε τα κεφάλια μας στον τοίχο. Πρώτη εικόνα στους Θρακομακεδόνες και αξύριστη γάμπα με τη σημαία της Αργεντινής Όπως γίνεται πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις το βλέμμα πέφτει πρώτα στους καινούργιους. Μοιραία, λοιπόν, έπεσε σε αυτό τον υπερτεράστιο μερακλή της μπάλας από το Ροζάριο. Θες η αξύριστη γάμπα (που ήταν η μοναδική στο τερέν των Θρακομακεδόνων) με τατουάζ τη σημαία της Αργεντινής, θες ο λάτιν λασπωτήρας, θες το πρώτο σχεδόν ερωτικό κοντρόλ με την μπάλα, θες ένα τελείωμα λες και έστειλε τηλεκατευθυνόμενα την μπάλα με… μίσος στη γωνία της εστίας, ήταν η πρώτη φορά που το μονίμως απαισιόδοξο ΑΕΚτζήδικο ένστικτό μου με οδήγησε στη σκέψη: «Τι υδραυλικάρα πήραμε». Η σεζόν ξεκίνησε, το πουλέν αποβλήθηκε στη ρεβάνς με την Ομόνοια, η ομάδα αποκλείστηκε και όλα ήρθαν… ανάποδα, κλασικά και εικονογραφημένα. Ελλείψει στόχων από πολύ νωρίς, είδαμε το πράγμα πιο χαλαρά απαλλαγμένοι από το άγχος για τους στόχους που (δεν) κυνηγούσαμε. Καφές, σπόρια και χάζεμα αυτού του παιχταρά από τα ορεινά του ΟΑΚΑ παρόλο που τα γενικά σιχτιρίσματα δεν λείπουν ποτέ από την ΑΕΚτζήδικη ζωή μας.

Το πρώτο και το τελευταίο του γκολ

Το πρώτο του γκολ ήταν με κεφαλιά σε ένα ματς στην Καλογρέζα με τον Ηρακλή, το τελευταίο του ένα διαολεμένο σουτ από το υπερπέραν μέσα στην Τούμπα σε ένα ματς με τον ΠΑΟΚ για τα play-off. Ενδιάμεσα έκανε τόσα διαστημικά, σε βαθμό που ακόμα και σήμερα εμείς οι άρρωστοι πιστοί του, αναγκαστήκαμε να αλλάξουμε ομάδα στα γεράματα. Από Νιούελς γίναμε Ρίβερ. Δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ! Μεγάλε Νάτσο, θα σε ακολουθάμε πάντα σε ότι κι αν κάνεις. Ακόμα κι αν ανοίξεις τσιπουράδικο στον Κολωνό, θα ερχόμαστε κάθε μέρα να σε βλέπουμε να σερβίρεις. Ακόμα και εκεί, είσαι ικανός να πηγαίνεις τα κατρούτσα με ποδαράκια, να κάνεις ποδιές στους πελάτες, να σουτάρεις από την κουζίνα τον μεζέ, αυτός να φτάνει κατευθείαν στο τραπέζι και μετά να φεύγεις τρέχοντας στα στενά της γειτονιάς για να πανηγυρίσεις. ΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ