Ανάλυση: Οι επιλογές και οι παρεμβάσεις του Μιλόγεβιτς στον αγώνα της Κρήτης

Αρκετά μεγάλη είναι η κουβέντα που έχει γίνει ως προς τη διαχείριση των τελευταίων λεπτών του αγώνα στο «Γεντί Κουλέ». Όταν συμβαίνει μια τέτοια ανατροπή, ειδικά σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα και με δεδομένα τα νεύρα για τις αποφάσεις των Φωτιά και Σκουλά, είναι λογικό να υπάρχουν και ξεσπάσματα κατά δικαίων και αδίκων. Έτσι γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, φέρνουν αμηχανία και καμιά φορά, επειδή πάντα κάτι πρέπει να φταίει, η αμηχανία φέρνει γκρίνια και για πράγματα που αν τα δεις ένα-ένα δεν μοιάζουν παράλογα. Αυτή τη φορά το «πράγμα» ήταν η διαχείριση του Βλάνταν Μιλόγεβιτς. Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά:

Επιλογή 11άδας

Ο Σέρβος ξεκίνησε το ματς τους καλύτερους έντεκα που είχε διαθέσιμους. Χώρεσε τους Τσούμπερ και Άμραμπατ που έκαναν φοβερό ματς και στην πρεμιέρα με τον Ιωνικό, επαναφέροντας τον Γκαρσία στο δεξί φτερό της επίθεσης και τον Αραούχο στην κορυφή. Μεταξύ των άλλων βγήκε πολύ καλά η συγκεκριμένη επιλογή του Τσούμπερ, αφού η θέση πίσω από τον φορ με ελευθερία στις κινήσεις και βοήθειες όπου χρειάζεται, έδειξε να του ταιριάζει ο συγκεκριμένος ρόλος. Επέλεξε τους παίκτες που μπορούν να βγάλουν την μεγαλύτερη ένταση και δικαιώθηκε για αυτή την επιλογή. Ειχε όμως την ατυχία λόγω των απουσιών Σιμόες και Γαλανόπουλου να μην έχει στον πάγκο και τους πλέον κατάλληλους παίκτες για αλλαγή σε ομάδα με παίκτη λιγότερο ώστε να διατηρήσει στο ίδιο επίπεδο την ένταση όταν απόλυτα φυσιολογικά οι παίκτες από την μέση και μπροστά είχαν φορτωθεί υπερβολικά παίζοντας από το 33 δέκα εναντίον έντεκα χωρίς όχι απλά να χάσουν τον έλεγχο αλλά έχοντας μεγαλώσει το υπέρ τους προβάδισμα. 

«Η ομάδα γύρισε πίσω»

Μεταξύ των όσων ακούγονται, υπάρχει και μια… δυσαρεστημένη τάση με το γεγονός ότι η ΑΕΚ γύρισε πίσω από ένα σημείο και μετά γιατί έπαιζε με παίκτη λιγότερο. Αφενός το να παίζεις με παίκτη λιγότερο είναι μειονέκτημα για οποιαδήποτε ομάδα και αφετέρου μια ομάδα που «γυρίζει πίσω» επειδή μένει με παίκτη λιγότερο δεν φτάνει το σκορ στο 0-3 χάνοντας ευκαιρίες και για 4ο γκολ, ούτε πιέζει ψηλά, όπως έκανε η ΑΕΚ την Κυριακή στο Ηράκλειο. 

Η διαχείριση των δύο φορ

Ο Μιλόγεβιτς έκανε την πρώτη αλλαγή με τον Αραούχο και τον Ανσαριφάρντ στο 64ο λεπτό, σε ένα διάστημα που ο ΟΦΗ μπήκε φυσιολογικά για να πιέσει αφού έχανε στην έδρα του με 0-2 και έπαιζε με παίκτη παραπάνω. Βγήκε ο «Τσίνο» που είχε προηγουμένως ξεμπουκώσει σκοράροντας και μπήκε ο Καρίμ, σε μια διαχείριση που δείχνει φυσιολογική δεδομένης της κατάστασης που υπάρχει με τους φορ. Σκόραρε και ο Καρίμ, η ομάδα πήρε από ένα γκολ από τους δύο σέντερ φορ της, οπότε όλα καλά εδώ. 

Σάκχοφ σε timing που ήθελε έναν επιπλέον χαφ

Η δεύτερη -ταυτόχρονη- αλλαγή ήταν του Σάκχοφ με τον Άμραμπατ, σε ένα σημείο που η ομάδα έπρεπε κάτι να θυσιάσει κάτι για να πάρει έναν επιπλέον χαφ και ο Ουκρανός -δεδομένης της απουσίας του Γαλανόπουλου και του Σιμόες- ήταν ο μόνος διαθέσιμος στον πάγκο. Αποδείχτηκε αποδοτικό αυτό; Ναι, γιατί το 3ο γκολ με τον Καρίμ προήλθε από πίεση του Σάκχοφ ψηλά. Ο Σάκχοφ με τα μειονεκτήματα και τα πλεονεκτήματα του ήταν η μόνη διαθέσιμη λύση. 

Έξω Τσούμπερ, μέσα Μάνταλος

Στο 75ο λεπτό και με το σκορ 0-3 ο Μιλόγεβιτς, έχοντας μπροστά του δύο ματς να διαχειριστεί την εβδομάδα που ακολουθεί με τη Λαμία στο Στάδιο και τον ΠΑΟΚ μέσα στην Τούμπα, έβγαλε τον Τσούμπερ ο οποίος την προηγούμενη εβδομάδα λόγω κάποιων ενοχλήσεων στους προσαγωγούς έκανε δικό του πρόγραμμα στις τρεις προπονήσεις της εβδομάδας. Προφανής λόγος να ρισκάρει παραπάνω με τον Ελβετό με τα δεδομένα εκείνης της στιγμής, δεν υπήρχε οπότε και αυτή δείχνει μια λογική απόφαση. Έβαλε τον Μάνταλο που τις προηγούμενες σεζόν ήταν ένας σταθερά βασικός παίκτης και του έδωσε 15 λεπτά για να κρατήσει την μπάλα να κερδίσει φάουλ κλπ. Αν δεν εξετάσουμε το θέμα… μεταφυσικά ο αρχηγός της ΑΕΚ έκανε την δουλειά για την οποία μπήκε. 

Ένα στόπερ στο τέλος για τον αέρα

Τελευταία αλλαγή στο τελευταίο λεπτό του ματς (89ο) με τον Σβάρνα να περνάει στη θέση του Σιμάνσκι για να έχει η ΑΕΚ έναν επιπλέον στόπερ για τις στημένες φάσεις και το ψηλό παιχνίδι σε ένα timing που η μπάλα σηκωνόταν αρκετά στον αέρα. Ηταν ο μόνος σέντερ μπακ στην αποστολή.

Τα δύο δείγματα της ΑΕΚ

Ο φόβος στο τέλος και το κλατάρισμα της ομάδας στο τελευταίο 10λεπτο είναι ένα ανησυχητικό δείγμα που άφησε πίσω του το ματς στο «Γεντί Κουλέ». Η διακύμανση του ματς σίγουρα έχει πληγώσει την ΑΕΚ, μαζί με όσα συνέβησαν (ή δε συνέβησαν) στο τελευταίο 10λεπτο. Στα συμπεράσματα από την Κρήτη, όμως, δεν μπαίνει μόνο το φινάλε του ματς, αλλά και η αρχή του. Το πρώτο ημίχρονο, που έδειξε ότι η ΑΕΚ έχει ψηλά ταβάνια και όπως ήρθαν τα πράγματα, καλό είναι να κρατήσει μόνο αυτό από το «Γεντί Κουλέ» και να πάει παρακάτω. Είχαμε καιρό να τη δούμε να πατάει αντίπαλο παίζοντας με 10 εναντίον 14, οπότε είναι αμαρτία από το Θεό να μην μπει και αυτό το στοιχείο στα συμπεράσματα της μυστήριας αυτής Κυριακής. 

Δε χρειάζονται οι υπερβολές στο βωμό του «κάποιος πρέπει να φταίει» ειδικά όταν ο συγκεκριμένος κάποιος στο χθεσινό ματς δε φόραγε ούτε φανέλα της ΑΕΚ, ούτε φόρμα της ΑΕΚ. Η ομάδα δεν έφυγε νικήτρια χθες γιατί ολιγώρησε στο τέλος και αυτό ακριβώς είναι που λέμε ότι μια νέα ομάδα θέλει τον χρόνο της για να τελειοποιήσει το παιχνίδι της, αλλά κυρίως γιατί ο ένας με τη σφυρίχτρα και ο άλλος που έπαιζε Tetris μπροστά από οθόνες (γιατί VAR δεν το λες αυτό) ήταν… βγαλμένοι από άλλες εποχές. 

ΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ