«Έφυγε» ο Ντούσαν Ίβκοβιτς

Το ευρωπαϊκό μπάσκετ θρηνεί τον χαμό του Ντούσαν Ίβκοβιτς, ο οποίος έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 78 ετών.

Τις τελευταίες ημέρες, ο σπουδαίος προπονητής νοσηλευόταν τις τελευταίες μέρες στην εντατική νοσοκομείου του Βελιγραδίου και σήμερα το πρωί η καρδιά του σταμάτησε να χτυπά.

Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς αντιμετώπιζε τα τελευταία χρόνια κάποια προβλήματα με την καρδιά του, ωστόσο το τελευταίο διάστημα είχε παρουσιάσει μία ασθένεια στους πνεύμονες του.

Ο Ντούντα γεννήθηκε το 1943 στο Βελιγράδι και εξελίχθηκε σε κορυφαίο προπονητή, αλλά και προσωπικότητα του παγκοσμίου μπάσκετ.

Κάθισε στον πάγκο πέντε ελληνικών ομάδων, μεταξύ των οποίων και σε αυτόν της ΑΕΚ, το διάστημα 1999-2001. Ο απολογισμός του, στην τεχνική ηγεσία της Βασίλισσας, καθόλου ευκαταφρόνητος αφού κατέκτησε τρεις τίτλους, το Κύπελλο Σαπόρτα του 2000 και το Κύπελλο Ελλάδας και στις δύο σεζόν.

Πρωτοήρθε στα μέρη μας το 1980 για λογαριασμό του Άρη και στη συνέχεια εργάστηκε σε ΠΑΟΚ (1991-93), Πανιώνιο (1994-96), ενώ κατέγραψε δύο θητείες στον Ολυμπιακό (1996-99, 2010-12). Επί ελληνικού εδάφους, κατέκτησε, επίσης, ένα πρωτάθλημα με τον ΠΑΟΚ (1992), δυο νταμπλ με τον Ολυμπιακό (1997 και 2012) και δυο Euroleague με την ομάδα του Πειραιά (1997 και 2012).

Η καριέρα του Ντούσαν Ίβκοβιτς είχε ξεκινήσει προπονητικά στα τμήματα υποδομής της Ράντνιτσκι και στη συνέχεια στην Παρτιζάν με την οποία το 1979 κατέκτησε το Πρωτάθλημα Σερβίας. Δούλεψε σε πολλές ακόμη ομάδες (Βοϊβοντίνα, Σιμπένκα, ΤΣΣΚΑ και Ντινάμο Μόσχας, Εφές) κατακτώντας διάφορους τίτλους ενώ με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας και Σερβίας σάρωσε τα μετάλλια.

Χρυσά στα Ευρωμπάσκετ 1989, 1991 και 1995 ασημένιο στους Ολυμπιακούς του 1988 στη Σεούλ, χρυσό στο Παγκόσμιο Κύπελλο το 1990, ασημένιο στο Ευρωμπάσκετ του 2009.

Όσο για τις ατομικές διακρίσεις; Είναι μέλος του Hall of Fame της FIBA και ένας από τους 50 πιο σημαντικούς ανθρώπους του μπάσκετ στην ιστορία της Ευρωλίγκα.

Από τα χέρια του πέρασαν δεκάδες μετέπειτα σταρ του παγκόσμιου μπάσκετ όπως ο Νίκος Γκάλης, ο Ντράζεν Πέτροβιτς και πάρα πολλοί άλλοι τόσο στη Σερβία όσο και στην Ελλάδα όπου ήταν το 2ο σπίτι του.