«Να πάρουμε ώθηση για τη συνέχεια…»

ΦΕΤΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΦΙΛΙΚΑ ΦΑΝΗΚΕ ΟΤΙ ΑΛΛΑΞΕ Η ΟΜΑΔΑ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ: ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ (ΣΥΣΤΗΜΑ-ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΟΙ ΓΡΑΜΜΕΣ-ΑΛΛΗΛΟΚΑΛΥΨΗ-ΠΑΣΙΝΓΚ ΓΚΕΙΜ-ΣΩΣΤΗ ΚΑΤΟΧΗ-ΣΩΣΤΗ ΠΙΕΣΗ ΑΠ' ΟΛΟΥΣ-ΒΕΛΤΙΩΜΕΝΗ ΑΝΑΣΤΑΛΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ-ΟΜΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΚΛΠ) ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ: ΣΤΗΡΙΞΗ ΝΤΟΥΣΑΝ ΣΕ ΠΑΙΚΤΕΣ, ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ, ΣΩΣΤΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΣΤΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΣΕΙΣ, ΟΡΕΞΗ ΑΠ' ΟΛΟΥΣ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΝΕ ΟΤΙ ΤΟ ΠΕΡΣΙΝΟ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΑΝΑΛΗΦΘΕΙ. ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΝΤΟΥΣΚΟ, ΕΧΕΙΣ ΣΥΜΒΑΛΕΙ... ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ. ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΕΤΣΙ. ΜΑΓΚΕΣ, ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ, ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ, ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΜΑΣ ΣΑΝ 12ος ΠΑΙΚΤΗΣ ΤΗΣ ΑΕΚΑΡΑΣ.

ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΖΩ...ΝΑΤΗ ΔΩ ΚΙ ΑΣ ΜΗΝ ΤΗ ΠΙΣΤΕΨΩ!

8 παίκτες, 5 πάσες, 10 δευτερόλεπτα, 1 γκολ-ποίημα! Βλέποντας και ξαναβλέποντας το γκολ του Μπερνς, όλο και περισσότερο αντιλαμβάνομαι το πόση δουλειά έχει γίνει στην Αυστρία και, κυρίως, το πόσο διατεθειμένοι να διδαχθούν ήταν οι παίκτες φέτος. Η μπάλα παίζεται στον άξονα προς τα δεξιά, 15 μ. περίπου έξω από την περιοχή των Ρέιντζερς. Ο Λεονάρντο αποφασίζει να αλλάξει παιχνίδι κι ενώ στα δεξιά του έχει ήδη ανέβει ο Γιάχιτς, οπότε το "φυσιολογικότερο" θα ήταν να περάσει την μπάλα στον... ΣΥΝΕΧΕΙΑ Βόσνιο για να κάνει την κλασική σέντρα στην περιοχή. Ο "μικρός μάγος", όμως, δίνει αριστερά του στον Μανωλά (1η πάσα) που έχει ανέβει κι εκείνος αμέσως στον Έντερ (2η πάσα) ο οποίος ψιλοπιεζόμενος κάνει δυο τρία βήματα και ενώ το "φυσιολογικότερο" (πάλι) είναι να ανοίξει στον Καράμπελα που έχει ήδη φύγει φορτσάτος παράλληλα στην γραμμή του αράουτ εκείνος πασάρει (3η πάσα) μπροστά και δεξιά διαγώνια στον Γκέντζογλου. Εδώ μπαίνει το 1/3 του γκολ. Ο πιτσιρικάς με την μια κάνει την κάθετη μπαλιά (4η πάσα) προς τον αριστερό μπακ που έχει φτάσει δυο-τρία μέτρα πριν το άουτ ο οποίος σεντράρει (5η πάσα) με ακρίβεια (το άλλο 1/3 του γκολ) στο ύψος του πέναλτι, όπου σηκώνεται ο Αυστραλός και με αρχοντική κεφαλιά ολοκληρώνει την διαδικασία του γκολ (το τελευταίο 1/3). Η ποιότητα και η αξία του γκολ, βέβαια, μεγενθύνεται λόγω και της ταχύτητας με την οποία εξελίχθηκε η φάση. Από την στιγμή που ο Λεονάρντο δίνει την 1η πάσα μέχρι την στιγμή που η μπάλα καταλήγει στο κεφάλι του Μπερνς μεσολαβούν μόλις... 10 δευτερόλεπτα!!! Το επίσης αξιοσημείωτο στοιχείο είναι ότι η επίθεση εκδηλώνεται με... 8 παίκτες! Από δεξιά προς τα αριστερά, περιοχή πατούν ο Λεονάρντο, ο Τζεμπούρ, ο Μπερνς και ο Γκέντζογλου, λίγο πιο πίσω τους έξω από την περιοχή είναι ο Έντερ, πίσω από τον Βραζιλιάνο είναι ο Μανωλάς και φυσικά ο Καράμπελας. Την ώρα που γίνεται η σέντρα υπάρχουν 4 παίκτες στο ύψος του πέναλτι. "Λεπτομέρεια" της επιθετικής λειτουργίας; Αμέσως μόλις αρχίζει να εκδηλώνεται η επίθεση με τον αριστερό μπακ, ο
Γιάχιτς που είχε ήδη προωθηθεί αρχίζει κι επιστρέφει. Ένα τελευταίο, αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, είναι η αμυντική διάταξη των Σκοτσέζων. Με διπλή ζώνη 4 (μέσα στην περιοχή) - 5 (έξω από την περιοχή) έχουν γεμίσει όλο το πλάτος της άμυνάς τους, κλείνοντας τους διαδρόμους προς την εστία τους. Η κίνηση-ματ, όμως, που σπάει την άμυνα-μπετόν είναι αυτή η κάθετη μπαλιά του Γκέντζογλου προς τον Καράμπελα και, φυσικά, η σωστή ανάπτυξη της ΑΕΚ με τους 4 παίκτες να παίρνουν σωστή θέση μπροστά από τον γκολκίπερ. ------------------------------------------------------------------------------------ Το επιθετικό DNA της ΑΕΚ επανενεργοποιήθηκε! Ένα από τα ουσιαστικότερα και οφθαλμοφανέστερα κέρδη της φετινής προετοιμασίας είναι το επιθετικό ξεμπούκωμα της ομάδας. 14 γκολ από 8 παίκτες σημειώθηκαν στα έξι φετινά φιλικά σε Αυστρία και Αυστραλία. Από 3 Λυμπερόπουλος και Σκόκο, από 2 Λεονάρντο και Μπλάνκο, από 1 Δέλλας, Αργυρίου, Καφές, Μπερνς. Χωρίς την παρουσία του, μάλλον "μεταλλαγμένου" προς το καλύτερο, Τζεμπούρ, η επίθεση έβγαζε φωτιές, αφού πέτυχε τα 11 από τα 14 γκολ. Είτε επί της γ' κατηγορίας Σβατς (3-0), είτε επί της ρουμάνικης Ουνιρέα (2-0) που διεκδικεί την είσοδό της στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, είτε επί της 9ης στο πρωτάθλημά της ισραηλινής Χάποελ Μπερ Σεβά (1-0), είτε επί της πρωταθλήτριας Αυστραλίας Σίδνεϊ (5-3), είτε επί της 10ης στην Πρέμιερσιπ Μπλάκμπερν (2-1), είτε επί της μόνιμης πρωταθήτριας Σκοτίας Ρέιντζερς (1-0), οι έξι επιθετικογενείς παίκτες έκρυψαν το τόπι (ποιος μπορεί, άραγε, να ξεχάσει το πρώτο γκολ επί των Άγγλων ή αυτό επί των Σκοτσέζων;) και δημιούργησαν βάσιμες προσδοκίες για ατελείωτα πάρτι στο ΟΑΚΑ. Εκείνα, πάντως, που με χαροποίησαν ιδιαίτερα είναι τα γκολ των Αργυρίου και Μπερνς, για διαφορετικούς λόγους το καθένα. Του μεν Αργυρίου επειδή αφενός επιτεύχθηκε σε μια χρονική στιγμή που διεγράφετο η πρώτη "αποτυχία" σε φιλικό (ισοπαλία με μια άσημη ισραηλινή ομάδα) και αφετέρου μου αρέσουν τα μπακ που σκοράρουν και δίνουν λύσεις από το
πουθενά. Του δε Μπερνς επειδή ήταν το επιστέγασμα μιας μακράς προσπάθειας του Αυστραλού που ήρθε από τόσο μακριά, "ξενιτεύτηκε" ακόμη και μέσα στην Ελλάδα (από την ΑΕΚ στον ΑΟΚ) για να πάρει "μπρος" ως παίκτης και επέστρεψε στην πατρίδα του για ένα φιλικό τουρνουά όπου και τελικά δίκαια αποθεώθηκε για την εν γένει παρουσία του. Έχει κάτι το μυθικό η περίπτωση του "καγκουρό". * Χωρίς να υπο/υπερτιμάται ο φιλικός χαρακτήρας των αγώνων, οι δυο λευκές ισοπαλίες του ΟΣΦΠ με Αστέρα και Εργοτέλη, αλλά και η με το ζόρι νίκη του επί των μειονεκτούντων αριθμητικά ισραηλινών, μπορούν να αποτελέσουν ένα ακόμη δείγμα (αχνό, έστω, για τους πλέον δύσπιστους) σύγκρισης για την δυναμικότητα της φετινής ΑΕΚ.

a re dusko proponitara !!!