Γιατί ο Καρέρα ξεκινάει από την άμυνα (Ανάλυση-Infographics)

Με την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας από τον Μάσιμο Καρέρα, η ΑΕΚ μπαίνει και… τυπικά σε διαφορετικού τύπου συντεταγμένες σε σχέση με αυτές που ξεκίνησε τη σεζόν. Για την ακρίβεια σε σχέση με τον τρόπο, με τον οποίο θα ήθελε να ξεκινήσει τη σεζόν αλλά όπως αποδείχτηκε δεν της βγήκε. 

Η ΑΕΚ ξεκίνησε ως μια ομάδα που πίστεψε πως πήρε ότι ήταν να πάρει από τον προηγούμενο τρόπο παιχνιδιού. Ήθελε να γίνει από μια ομάδα που πόνταρε τη μοίρα της στο πόσο συμπαγής ήταν, μια ομάδα που θα πάρει εκείνη την πρωτοβουλία και θα ποντάρει το παρόν και το μέλλον της σε έναν πιο επιθετικογενή τρόπο παιχνιδιού. Η σκέψη της δεν ήταν λάθος, ήταν όμως σίγουρα λάθος ο τρόπος εκτέλεσης της συγκεκριμένης διαδικασίας από τον Μιγκέλ Καρντόσο.

Πλέον, μετά και το πέρασμα του Νίκου Κωστένογλου από την τεχνική ηγεσία σε συνδυασμό με τα άσχημα αποτελέσματα πήρε μια νέα απόφαση και η ΑΕΚ διανύει την εποχή που πρώτο θέμα μέσα της αλλά και στον περίγυρό της, γίνεται η ανάγκη για σουλούπωμα της άμυνας ειδικότερα και της ανασταλτικής της λειτουργίας γενικότερα.

Είναι αυτό λογικό;

Εννοείται πως είναι λογικό, δεδομένης της ήδη διαμορφωμένης κατάστασης. Εδώ που έφτασαν τα πράγματα το να είχε ασχοληθεί η ΑΕΚ με οτιδήποτε άλλο πέραν της αποτελεσματικότητας και της ουσίας, είναι σαν να παλεύει ένα καράβι σε φουρτούνα και το πλήρωμα να συζητά για το χρώμα της μοκέτας.

Χώρια που οι αριθμοί συμφωνούν πως το βασικό πρόβλημα της «Ένωσης» εντοπίζεται κυρίως στο ανασταλτικό κομμάτι. Όχι πως δεν υπάρχει πρόβλημα και στη δημιουργία, αλλά από τη μέση και μπροστά η παραγωγικότητα είναι σε καλά επίπεδα. Η ομάδα βρίσκει γκολ, έχει βάλει ήδη 23 στο πρωτάθλημα, όσα και ο Ολυμπιακός ενώ μετράει δύο γκολ λιγότερα από τον ΠΑΟΚ που έχει μέχρι στιγμής την πιο παραγωγική επίθεση της κατηγορίας. Με λίγα λόγια, η παραγωγικότητα είναι κοντά στον ανταγωνισμό, γεγονός θετικό για μια σεζόν που κυλάει όπως η τρέχουσα.

Εκεί που η ΑΕΚ όχι μόνο απέχει από τον ανταγωνισμό αλλά είναι κοντά ακόμα και σε ομάδες που παλεύουν για την παραμονή τους στην κατηγορία είναι το παθητικό, το οποίο είναι φυσικά άρρηκτα συνδεδεμένο με την ανασταλτική της λειτουργία. Έχει δεχτεί ήδη 17 γκολ στο πρωτάθλημα, όσα η Λαμία και ο Παναθηναϊκός στον χειρότερο πρώτο γύρο της ιστορίας του. Ένα περισσότερο έχει δεχτεί ο Αστέρας Τρίπολης που βρίσκεται στη 12η θέση του βαθμολογικού πίνακα, κάτι που αναδεικνύει το μέγεθος του προβλήματος.

Αν σκεφτεί κανείς πως πέρσι σε μια μέτρια σεζόν, η ΑΕΚ είχε δεχτεί συνολικά 19 γκολ σε όλη τη σεζόν αντιλαμβάνεται την κατάσταση. Είναι επίσης χαρακτηριστικό πως στην πολύ δύσκολη σεζόν 2016-17 (Κετσπάγια, Μοράις, Χιμένεθ) η ομάδα είχε δεχτεί μαζί με τα play-off μόλις 6 γκολ παραπάνω απ’ όσα δέχτηκε φέτος στον πρώτο γύρο ο οποίος έγινε και με λιγότερες ομάδες! Οποιαδήποτε σύγκριση με την ανασταλτική λειτουργία της σεζόν 2017-18 εκτός από αχρείαστη (ήταν η καλύτερη επίδοση στην Α’ Εθνική την τελευταία 50ετία) προκαλεί έως και… ταμπλά.

Το μέγεθος της απειλής και η αιτία

Το παράδοξο είναι πως τα νούμερα που αφορούν τον βαθμό απειλής που δέχεται η άμυνα της ΑΕΚ φέτος, δεν έχουν μεγάλες διαφορές με τα περσινά. Δέχεται ανά μέσο όρο 9 τελικές ανά ματς, κερδίζει γύρω στις 65 αμυντικές μονομαχίες (66.32 φέτος, 65.38 πέρσι) και έχει πάνω κάτω τα ίδια κλεψίματα. Μόνο στη σεζόν 2017-18 αποτυπώνεται μια διαφορά στους αριθμούς, αφού η αντίπαλη απειλή ήταν τότε αισθητά πιο μειωμένη. Το βασικό αρνητικό, πάντως, της φετινής ΑΕΚ είναι το γεγονός ότι δέχτηκε αρκετές φορές γκολ με αρκετούς παίκτες της πίσω από την μπάλα. Μπορεί να είναι έλλειψη συγκέντρωσης, μπορεί να είναι θέμα δουλειάς, μπορεί να είναι θέμα προδιαγραφών. Πάντως σίγουρα κάτι είναι.

ΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ