Νέλσον Ολιβέιρα: Ο δικός του ο δρόμος (ΙΝFOGRAPHICS)

Όταν η ΑΕΚ το περασμένο καλοκαίρι χάριζε στον Νέλσον Ολιβέιρα το πιο μεγάλο συμβόλαιο που έδωσε σε ποδοσφαιριστή από το 2013 μέχρι σήμερα, είχε δικαιολογημένα στο μυαλό της ότι θέλει να φέρει έναν παίκτη που θα κάνει τη διαφορά. Οι ατυχίες, ο τραυματισμός στην Τρίπολη, οι διακοπές στο πρωτάθλημα και ο… αγωνιστικός χώρος του γηπέδου της Λάρισας δεν επέτρεψαν στον Ολιβέιρα να κάνει τη διαφορά μέχρι στιγμής, όμως η εικόνα του «φωνάζει» ότι πρόκειται για παίκτη που μπορεί να αποτελέσει βαρόμετρο για πλάκα. 

Με τα λίγα που έχουμε προλάβει να δούμε μέχρι σήμερα από τον Ολιβέιρα, κάνει μπαμ πως αρχίζει να αυξάνει σιγά-σιγά τη σημαντικότητα του στην ομάδα και μοιραία δημιουργούνται μεγάλες προσδοκίες. Βρήκε γκολ στην πρώτη του συμμετοχή με τη φανέλα της ΑΕΚ για το πρωτάθλημα σε μια δύσκολη βραδιά κόντρα στην Ξάνθη, έπαιξε σημαντικό ρόλο στο ανέφικτο όπως αποδείχτηκε εγχείρημα ανατροπής στην Τραπεζούντα, πρόλαβε να βάλει σφραγίδα στο διπλό της Τρίπολης, είχε καθοριστική συμμετοχή στη νίκη της Ριζούπολης την Κυριακή. 

Στο ματς με τον Βόλο ο Πορτογάλος κέρδισε ένα πέναλτι εκμεταλλευόμενος με τον καλύτερο τρόπο την έξυπνη πάσα του Γιακουμάκη, έγραψε μια ασίστ (στο γκολ του Μάνταλου) και είχε τρεις τελικές προσπάθειες. Οι δύο εξ αυτών στην ίδια φάση (σε εκείνη του γκολ του Λιβάγια που ακυρώθηκε) στο κέντρο της εστίας και η τρίτη, η πιο επικίνδυνη, στο 57ο λεπτό, στην οποία έστειλε την μπάλα στη δεξιά γωνία της εστίας κάτω χαμηλά και ανάγκασε τον τερματοφύλακα του Βόλου Γκαραβέλη σε πολύ δύσκολη επέμβαση. 

Με λίγα λόγια ο Ολιβέιρα είχε συμμετοχή στα 2 από τα 3 γκολ της ΑΕΚ και είχε δύο σημαντικές ευκαιρίες προκειμένου να χριστεί και ο ίδιος σκόρερ. Όχι και μικρή σούμα ως προς τις απαιτήσεις που πρέπει να έχεις από τον επιθετικό σου. Θα πει κάποιος, η δουλειά του επιθετικού δεν είναι να βρει ευκαιρίες για να χριστεί σκόρερ, αλλά να… σκοράρει. Σωστό, όμως στο ποδόσφαιρο δεν παίζει κανείς μόνος του, υπάρχουν και οι τερματοφύλακες. Η εκτέλεση του Νέλσον ειδικά στο τελευταίο του σουτ ήταν πολύ καλή, έστειλε την μπάλα εκεί που έπρεπε.

Τι έχουμε δει μέχρι στιγμής

Έχουμε δει έναν ποδοσφαιριστή που δεν βγάζει την τάση Λιβάγια «δώστε μου την μπάλα να τους περάσω, να σουτάρω και να τους πάρω μόνος μου», ενδεχομένως και να μην βγάλει τέτοιο πράγμα.  Έχουμε δει όμως έναν παίκτη που από το ξεκίνημα όντας ακόμα ανέτοιμος είχε προλάβει να δείξει πως είναι ένας σημαντικός κρίκος για την επίθεση της ΑΕΚ. Έχει ποιότητα, είναι καλός με την μπάλα, τη μοιράζει σωστά και εκτελεί καλά. 

Ρίχνοντας μια ματιά στα νούμερά του την εποχή που αγωνιζόταν στην Αγγλία αλλά και στο στιλ του όταν έπαιρνε συνεχόμενα παιχνίδια εκεί, μπορεί να καταλάβει ο καθένας πως δεν είναι ο φορ περιοχής που απλά εκμεταλλεύεται το ύψος του, την εκτελεστική του δεινότητα και τη δύναμη που έχει. Τα νούμερά του σε κομμάτια του παιχνιδιού που δεν αποτελούν τα φόρτε ενός φορ όπως οι πάσες, οι ντρίμπλες και ο καλός χειρισμός της μπάλας είναι αρκετά παρόμοια με αυτά του Λιβάγια. Σε μερικές κατηγορίες, μάλιστα, είναι και πιο καλά από του Μάρκο. Αν τον βάζαμε σε μια κατηγορία σέντερ φορ που πέρασαν από την ομάδα θα λέγαμε -παρά την αντίθετη άποψη που κυκλοφορεί- ότι είναι περισσότερο «Αραούχο» παρά «Πόνσε». Μιλάμε για κατηγορία με βάση τα χαρακτηριστικά, δεν κάνουμε ούτε σύγκριση σε ποιότητα ούτε σε προσφορά. 

Τι περιμένει να δει η ΑΕΚ

Η ΑΕΚ περιμένει αυτό που είπε ο ίδιος ο παίκτης μετά το ματς της Κυριακής. «Δεν έχετε δει ακόμα τις πραγματικές μου δυνατότητες». Επίσης περιμένει αυτό που είπε ο Ίβιτς στην πρόσφατη κουβέντα που είχε με τους ρεπόρτερ της ομάδας στα γραφεία της ΠΑΕ: «Δεν έχουμε δει την ομάδα ολοκληρωμένη αφού ένας από τους καλύτερούς μας παίκτες δεν έχει μπει καλά-καλά στη σεζόν λόγω του τραυματισμού». Με λίγα λόγια, στην περίπτωση του Ολιβέιρα περιμένει να δει ρεαλιστικά πράγματα που είναι εφικτό να δει, με βάση την ποιότητα του παίκτη αλλά και το βιογραφικό του. Οι μέχρι στιγμής… τζούρες προσφοράς που έχει πάρει η ομάδα από τον Νέλσον, προϊδεάζουν θετικά. Η διάρκεια είναι αυτή που κρίνει, όμως, στο ποδόσφαιρο. Μέχρι τότε, όλα είναι δρόμος. 

ΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ