Ο πρώτος τελικός στο ΟΑΚΑ

Το 1983 τέλειωνα το Λύκειο, το οποίο παρακολουθούσα στο 1ο Γυμνάσιο-Λύκειο στην Πλάκα και το μεσημέρι της ημέρας του τελικού για να γυρίσω σπίτι με το τρόλεϊ πέρασα όπως κάθε μέρα από το Σύνταγμα (για να το πάρω). Εκεί βλέπω μία παρέα Ιταλών οπαδών με κασκόλ και σημαίες της Γιουβέντους και για να τους πικάρω, τους φώναξα «Χρούμπες (το όνομα του Γερμανού σέντερ φορ του Αμβούργου) τρε α τζέρο (δηλ. υπονοώντας ότι το σκορ θα ήταν 3-0 υπέρ του Αμβούργου)». Αμέσως μόλις το άκουσε ένας από την... ΣΥΝΕΧΕΙΑ παρέα των Ιταλών, σήκωσε το ένα του χέρι με σηκωμένα τα δάχτυλα του δείκτη και του μικρού δαχτύλου (χειρονομία που στην Ιταλία σημαίνει «κερατάς») και χωρίς να φοβηθεί κανέναν ούρλιαξε μέσα στο Σύνταγμα «κορνούτο Χρούμπες!», δηλ. «κερατά Χρούμπες!». Χαχαχα! Αξέχαστα χρόνια! Τελικά τον ήπιανε οι Ιταλοί, εγώ τελειώνοντας το Λύκειο δεν πέρασα σε καμμία Σχολή, γιατί ήταν η πρώτη χρονιά εφαρμογής των νέων Πανελλαδικών εξετάσεων με τις Δέσμες στη θέση των παλιών Πανελληνίων, και είχα κάνει το λάθος να διαλέξω τη 2η Δέσμη των Ιατρικών Σχολών που εκείνη τη χρονιά είχε υψηλότατες βάσεις, παρά το ότι είχα γράψει καλά και αν είχα επιλέξει άλλη Δέσμη θα πέρναγα είτε Πανεπιστήμιο είτε Πολυτεχνείο. Όμως κάθε εμπόδιο για καλό, γιατί έτσι πήγα να σπουδάσω στην Ιταλία, όπου και το Πτυχίο μου πήρα και μυήθηκα στο ιταλικό ποδόσφαιρο το οποίο εκείνη την εποχή ήταν πολύ μπροστά και η Ιταλία ήταν Πρωταθλήτρια Κόσμου. Άλλες εποχές εκείνες, αλλά πραγματικά ωραία χρόνια!