ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΣΠΥΡΟ ΚΟΝΤΟΥΛΗ, ΠΑΙΚΤΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 200 ΤΗΣ ΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ ΤΟΥ 44 ΣΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ.

Κι επειδή κάποια πράγματα είναι πάνω απ'το ποδόσφαιρο και τις οπαδικές αντιπαραθέσεις, επιτρέψτε μου να σας πώ για μερικούς ποδοσφαιριστές άλλων ομάδων που είχαν παρόμοια τύχη και πλήρωσαν την πίστη τους σε πανανθρώπινα ιδανικά ακόμα και με τη ζωή τους.... ΣΥΝΕΧΕΙΑ
ΝΙΚΟΣ ΓΟΔΑΣ (Ολυμπιακός): Ο παίκτης του Ολυμπιακού συνέδεσε από μικρός το όνομά του με το ποδόσφαιρο και τους κοινωνικούς αγώνες, μέσα από τις τάξεις του ΚΚΕ. Στην Κατοχή πολέμησε εναντίον των ναζί και των συνεργατών τους, φέροντας το βαθμό του λοχαγού στον επίλεκτο 5ο Λόχο Κοκκινιάς του ΕΛΑΣ, ενώ πήρε μέρος και στις μάχες του Δεκέμβρη του '44 ενάντια στους Αγγλους. Μετά τη συμφωνία της Βάρκιζας, ο Νίκος Γόδας συνελήφθη και εξορίστηκε, μένοντας 3,5 χρόνια φυλακή. Ανυποχώρητος και ασυμβίβαστος, δεν υπέγραψε «δήλωση μετανοίας», αν και του ζητήθηκε αρκετές φορές. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι τότε ιδιοκτήτες του Ολυμπιακού, τη φανέλα του οποίου είχε τιμήσει ο Νίκος Γόδας, δεν έκαναν τίποτα για να τον σώσουν και στις σχετικές εκκλήσεις απαντούσαν «όπως έστρωσε, να κοιμηθεί». Ο Νίκος Γόδας εκτελέστηκε στις 19 Νοέμβρη 1948, στο Λαζαρέτο της Κέρκυρας. Τελευταία του επιθυμία ήταν να πεθάνει φορώντας τη φανέλα του Ολυμπιακού.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΜΕΣΣΑΡΗΣ (ΠΑΟ): Υπήρξε από τους σπουδαιότερους παίκτες του Παναθηναϊκού και βασικό στέλεχος της «χρυσής» ομάδας του 1930, η οποία στέφθηκε αήττητη πρωταθλήτρια, με πρώτο σκόρερ τον ίδιο. Ηταν μέλος της ΟΚΝΕ, όπως και πολλοί άλλοι παίκτες, και από τους πρώτους που πήραν μέρος στην Αντίσταση. Ο τότε ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού απαίτησε από τον παίκτη να σταματήσει να εκφράζει τις πολιτικές του πεποιθήσεις προκειμένου να συνεχίσει να είναι μέλος της ομάδας. Μετά από έντονες διαφωνίες, ο Μεσσάρης αποχώρησε από τον Παναθηναϊκό και στη συνέχεια, το 1931, σταμάτησε το ποδόσφαιρο σε ηλικία 21 ετών. Το 1932 διαγράφηκε διαπαντός από τον Παναθηναϊκό λόγω της πολιτικής του δράσης.

ΚΩΣΤΑΣ ΛΙΑΡΟΣ (Απόλλων Καλαμαριάς): Ηταν σπουδαίος ποδοσφαιριστής και γενικά αθλητής, διακρίθηκε μάλιστα και στο αγώνισμα της κολύμβησης. Μέλος της ομάδας του Απόλλωνα Καλαμαριάς, που την περίοδο της Κατοχής χαρακτηρίστηκε παράδειγμα αντίστασης. Ο ίδιος, ακολουθώντας το παράδειγμα του συλλόγου, πήρε μέρος στην Αντίσταση μέσα από τις γραμμές του ΕΛΑΣ, ενώ αργότερα βρέθηκε εξόριστος στη Μακρόνησο. Μετά την εξορία κλήθηκε στην Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου, αλλά δεν πρόλαβε να παίξει, καθώς ο τότε προπονητής τον ενημέρωσε πως η κλήση έγινε «κατά λάθος» και πως η Εθνική ήταν «μόνο για τους εθνικόφρονες».

ΠΑΝΟΣ ΑΛΕΞΑΣ (Παναιτωλικός): Γεννημένος στο Αγρίνιο, υπήρξε σπουδαίος παίκτης του Παναιτωλικού, φέροντας το βαθμό του ανθυπολοχαγού του ΕΛΑΣ, μέλος του ΚΚΕ. Από τους πρωτεργάτες της λαϊκής αντίστασης κατά της τρομοκρατίας των χιτών και των ταγματασφαλιτών στην περιοχή. Συνελήφθη και εκτελέστηκε στις 31 Γενάρη 1949, με απόφαση του Εκτακτου Στρατοδικείου Μεσολογγίου. Πριν την εκτέλεσή του άφησε δύο γράμματα, ένα για τους γονείς του και ένα για τους υπόλοιπους συγγενείς. Στο πρώτο, έγραφε: «Δεν θέλω να λυπηθείτε για τον άδικο σκοτωμό μου. Σας ζητώ να συνεχίσετε τον αγώνα που εγώ άφησα μεσοστρατίς.».

ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΟΥΡΑΤΗΣ (Ολυμπιακός): Φτωχόπαιδο ξεκίνησε να παίζει μπάλα στους χωματόδρομους δίπλα στο «Καραϊσκάκη», και μετέπειτα έκανε σπουδαία καριέρα στον Ολυμπιακό και στην Εθνική ανδρών. Αντιστάθηκε ως σαλταδόρος στους Γερμανοϊταλούς κατακτητές, ενώ συμμετείχε και στην ποδοσφαιρική ομάδα της ΕΠΟΝ δίπλα στον Νίκο Γόδα, στο πλάι του οποίου πολέμησε στη Μάχη της Ηλεκτρικής. Το 1954 αποκλείστηκε από την Εθνική επειδή διεκδικούσε τις αποζημιώσεις των συμπαικτών του.

Αντίστοιχες περιπτώσεις είναι πολλές και πρέπει να πούμε ότι σε αντίθεση με τις διοικήσεις της ομάδας μας, οι διοικήσεις των ΠΑΟ & ΟΣΦΠ ΠΟΤΕ δεν πήραν το μέρος των αθλητών τους, ούτε έκαναν προσπάθειες να τους σώσουν.

Ομάδα της προσφυγιάς και της αντίστασης! Αιώνια η μνήμη του!