Ο Ηλίας Ατματσίδης για τους πραγματικούς ήρωες, την ιστορία και το ποδόσφαιρο όπως θα έπρεπε να είναι

Ανήμερα της επετείου της επανάστασης για την απελευθέρωση από τον τουρκικό ζυγό ο Ηλίας Ατματσίδης μίλησε για τη δήλωση που είχε κάνει το 1997 περί ηρώων αλλά και το όνειρο του για το ελληνικό ποδόσφαιρο.

«Οι ποδοσφαιριστές δεν είναι ήρωες. Ήρωες είναι ο Παπαφλέσσας και ο Κολοκοτρώνης, αυτοί που πολεμούσαν για την Ελλάδα. Εμείς δεν πολεμάμε για την Ελλάδα, εμείς παίζουμε ποδόσφαιρο» είχε τονίσει μετά από μια εκπληκτική του εμφάνιση σε ντέρμπι με τον ΟΣΦΠ.

Τώρα εξηγεί σε συνέντευξη που έδωσε στο sportdog.gr: «Εγώ το είπα, γιατί ένιωθα ότι αυτή είναι η πραγματικότητα. Δεν νομίζω ότι κάποιος από εμάς, είτε είναι ποδοσφαιριστής, είτε μπασκετμπολίστας ή αθλητής, να φαίνεται ήρωας. Και φυσικά ήθελα να στείλω ένα μήνυμα σε όλους, ότι ήρωες είναι αυτοί που πολέμησαν για εμάς, για να ζούμε ελεύθερα στη χώρα μας. Ήθελα να τονίσω αυτό ακριβώς, οι πραγματικοί ήρωες της πατρίδας μας είναι αυτοί. Έδωσαν το αίμα και την ψυχή τους, για να απελευθερωθεί η χώρα».

Δηλαδή οι νέοι και όλος ο κόσμος πρέπει να βλέπει το ποδόσφαιρο και γενικότερα τον αθλητισμό από άλλη οπτική γωνία; «Ακριβώς. Το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι χαράς όχι έχθρας. Είναι τρόπος διασκέδασης όχι άσκησης βίας. Μπορεί εγώ να υποστηρίζω την ΑΕΚ, αλλά είμαι αντίπαλος με τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, τον ΠΑΟΚ μέσα σε λογικά πλαίσια. Έτσι πρέπει να είμαστε όλοι μας. Πρέπει να ξέρουμε πότε κάνουμε χιούμορ και πότε μιλάμε σοβαρά. Δεν πρέπει να γίνεται αιτία το ποδόσφαιρο να γίνονται συγκρούσεις μέσα και έξω από το γήπεδο. Εμένα επιθυμία μου ήταν και είναι να βλέπω όλους τους φιλάθλους μαζί. Δυστυχώς είμαστε πολύ πίσω».

Κλείνοντας αναφέρει: «Εγώ ως Ηλίας έτσι μεγάλωσα, διαβάζοντας ιστορία, η οποία μας δίδαξε, ότι αυτοί οι άνθρωποι έδωσαν μάχες για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι και ωραίοι. Για τον Κολοκοτρώνη, τον Παπαφλέσσα, αλλά και τον Μέγα Αλέξανδρο. Ιδιαίτερα για τον τελευταίο δεν πρέπει να βροντοφωνάξουμε αυτήν την εποχή, ότι η Μακεδονία είναι ελληνική. Μόνο αυτές τις εικόνες πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας. Και με αυτά τα διδάγματα πρέπει να μεγαλώνουμε τα παιδιά μας, ότι υπήρχαν άνθρωποι που ήταν οι πραγματικοί ήρωες. Εμείς δεν μπορούμε να φτάσουμε ούτε μία τρίχα της κεφαλής τους. Θα ήταν ευλογία να μπορούσαμε να τους μοιάσουμε. Δεν ξέρω αν θα βγούνε ξανά ήρωες. Μακάρι να υπάρξει κάποιος που θα μπορέσει να σηκώσει την Ελλάδα στις πλάτες του».