Διαβάστε αναλυτικά πατώντας ΕΔΩ!
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι είχα εισητήριο στην 11 και κατέληξα από τους πανυγυρισμούς να βγαίνω από το γήπεδο από την 13. Πως βρέθηκα εκεί δεν θυμάμαι...
Παρακολουθούσαμε το ματς με φίλους στο γήπεδο και όταν ο Μίτσελ ετοιμαζόταν να χτυπήσει το φάουλ, ο ένας φίλος που καθόταν στα δεξιά μου, μου λέει: Έλα απο ΄δω να αλλάξουμε θέσεις. Άντε έλα του λέω χαμογελώντας. Αλλάζουμε θέσεις ο Μίτσελ εκτελεί και μετά επικράτησε τρέλα. Όλη η παρέα χάθηκε στο γκολ από τους πανηγυρισμούς. Ούτε που ξέρω που βρέθηκα, έχασα τα λογικά μου . Όντως το πιο παλαβό γκολ που έχω δει και λόγω απόστασης και τροχιάς αλλά και χρονικής στιγμής. Και παρεπιπτόντως από... ΣΥΝΕΧΕΙΑ τότε όταν στραβώνει το ματς αλλάζω πάντα θέση!
Παιδιά υπάρχει και το τρελό γκολ του Σουηδού Τσάνκο, πάλι στο Βάζελο, με απευθείας βολέ στην κίνηση από 40+ μέτρα, πρέπει να ήταν το 2005 ή το 2006, επί εποχής Ντέμη.
τοτε που τους βαλαμε 3 γκολ στα εξι τελευταια λεπτα.
Ήμουν λύκειο τότε. Δεν είχα δυνατότητα να το παρακολουθήσω το ματς ούτε από τη τηλεόραση. Οπότε ήμουν δύο ώρες μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή διαβάζοντας τη περιγραφή σε σάιτ. Η ώρα να περνάει μετά το 1-3 και να μη βάζουμε γκολ. Και ενώ ετοιμαζομουν να κλείσω το παράθυρο διαβάζω: κερδίζει φάουλ η ΑΕΚ στο ύψος του κέντρου. Όλοι μπροστά. Η κάτι παρόμοιο. Περιμένω λοιπόν με αγωνία, χωρίς πολλές ελπίδες....... ΣΥΝΕΧΕΙΑ
ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΓΚΟΛ.
Αυτές τις τρεις λέξεις έγραψε ο ρεπόρτερ. Δεν θα τις ξεχάσω ποτέ. Με τρεις λέξεις με έστειλε στα ουράνια. Ένας άνθρωπος που δεν έχω ιδέα ποιος είναι, πληκτρολογησε κάτι τόσο απλό απο κάπου μακριά και μου έδωσε τοσο μεγάλη χαρά. Σε μένα και σε όσα αδέρφια παρακολουθούσαν από κει.. Και φαντάζομαι ταυτόχρονα έκανε τη καρδιά των παναθηναϊκών να χάσει ένα χτύπο, όπως παθαίνω εγώ όταν δέχεται η ΑΕΚ γκολ.
Είναι απίστευτο το ποδόσφαιρο.
Θυμάμαι μετά βγήκα τρέχοντας από το δωμάτιο μου στο διάδρομο ουρλιάζοντας ΓΚΚΟΟΟΟΛΛΛ.. Μέχρι που κοπανησα το πόδι μου στη συρταριερα και έπεσα κάτω. Ξύπνησα και το πατέρα μου που με έστειλε για ύπνο με ψαλμωδίες.
Είναι ωραία η ζωή.
Εχουμε καθησει ορθιοι και περιμενουμε μηπως γινει το θαυμα.....Γινεται η καμιναδα φαουλ και κοιταμε την μπαλα να ταξιδευει.....Και ξαφνικα να παιρνει πορεια για τα καρε........Και μπαινει μεσα...Πηδαω 3 θεσεις μπροστα απο την τρελα και παταω σε βρεγμενο καρεκλακι μιας και ειχε βρεξει.....Και τρωω μια τουμπα...Πω ρε φιλε και σκαω με την πλατη στην εξεδρα...Μου κοπηκε η αναπνοη και ερχονται δυο φοβισμενοι φιλοι οτι επαθα χερτ ατακ! Αλλα οταν καταφερα να παρω ανασα η πρωτη λεξη ηταν... ΣΥΝΕΧΕΙΑ Γκοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοολ!!!!!!!!
Ένα από τα παιχνίδια που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ όσα χρόνια και αν περάσουν και μια παλαβή πραγματικά σεζόν.
Θυμάμαι πήγαινα δευτέρα λυκείου και μετά το 0-2 στο πρώτο παιχνίδι με τα 2 γκολ του Λύμπε είχαμε ρίξει απίστευτο δούλεμα στους βάζελους του σχολείου,καθώς θεωρούσαμε σίγουρη την πρόκριση.Στο... ΣΥΝΕΧΕΙΑ μεταξύ όμως μεσολαβεί το ντροπιαστικό 0-4 από τον Ολυμπιακό Βόλου που όχι μόνο δίνει θάρρος στον Παναθηναικό οτι μπορεί να το γυρίσει τούμπα αλλά δημιουργεί τρομερή εσωστρέφεια στην ΑΕΚ.
Παρ'όλα αυτά προηγούμαστε με το γκολ του Λαγού και πλέον φαίνεται απίθανο να φάμε 3 γκολ.Ο Παναθηναικός όμως ισοφαρίζει γρήγορα με τον Σισσέ και ενώ χαρίζονται 2 κόκκινες στον Βύντρα χτυπάει στο χειρότερο χρονικά σημείο στο 45+ με την γκολάρα του υπερπαίχτη Τζιλμέρτο Σίλβα.Εκεί παίρνει τέτοια ψυχολογία πουυ κάνει το 1-3 με τον Βύντρα σε μια κοιμισμένη ΑΕΚ και παροτι ο ίδιος παίκτης αποβάλλεται (επιτέλους) χάνει μεγάλες ευκαιρίες για το 1-4 καθώς έχουμε ανέβει για το γκολ της πρόκρισης.
Και ενώ μετά το σουτ του Μπάχα όλοι αρχίζουμε και φεύγουμε απογοητευμένοι και εγώ σκέφτομαι πως θα αποκρούσω την αυριανή καζούρα στο σχολείο,καθώς περπατάμε προς το πάρκινγκ ακούμε σφύριγμα για φαουλ και μπαίνουμε στη θύρα 3 να δούμε την τελευταία φάση.Ξαφνικά βλέπω τη μπάλα να παίρνει ύψος και τον Καρνέζη να έχει βγει χωρίς ιδιαίτερο λόγο απο την εστία του μέχρι να συνειδητοποιήσω οτι μπήκε γκολ.Το τι έγινε πραγματικά δεν περιγράφεται και μόνο όσοι ήταν εκεί μπορούν να το καταλάβουν.Κόσμος να τρέχει πάνω κάτω, να ουρλιάζουνε, να χοροπηδάνε πραγματικά μια αξέχαστη βραδιά που πήρε την θέση μιας διαφαινόμενης μεγάλης ντροπής.Παρ΄όλα αυτά αξίζαμε την πρόκριση και στο τέλος κατακτήσαμε το κύπελλο δικαιότατα παρά τα όσα ντροπιαστικά συνέβησαν στον τελικό, αλλά και την 6ρα απτον γαύρο που θέλουμε να ξεχάσουμε γρήγορα. Ρε μιτσελ μονο για αυτό το γκολ θα σε θυμόμαστε πάντα