Συνέντευξη στην Σεμίνα Χριστοδούλου και στην Αργυρώ Φλουρή
Γεννημένος στην Πάτρα ο Γιώργος Παναγιωτόπουλος έκανε τα πρώτα του βήματα στο στίβο στα 200μ. με την Παναχαϊκή και πραγματοποίησε το μεγάλο του όνειρο να αγωνιστεί με την φανέλα της ΑΕΚ στα 28 του χρόνια, μετά από 12 χρόνια στην ομάδα της Πάτρας. Από τη στιγμή που ολοκλήρωσε την πορεία του σαν αθλητής, δεν θα μπορούσε να αποχωριστεί το αγαπημένο του άθλημα και συνεχίζει να βρίσκεται μέσα στα πράγματα σαν προπονητής. Μεγάλη του επιτυχία θεωρείται το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο που κατέκτησε σαν προπονητής της Φανής Χαλκιά στους Αγώνες της Αθήνας το 2004. Καθώς και η επιτυχία του 20χρονου Λυκούργου Τσάκωνα που στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα εφήβων/νεανίδων στα 200μ. τερμάτισε με χρόνο 20.94 καταρρίπτοντας έτσι το ρεκόρ του Κώστα Κεντέρη που κρατούσε από το Ευρωπαϊκό το 1992 στη Σεούλ. Ο 41χρονος προπονητής μίλησε στο aek365.gr για την αρχή της καριέρας του, το όνειρο που έγινε πραγματικότητα, τα χρόνια που πέρασε στην ΑΕΚ, αλλά και τις γλυκόπικρες αναμνήσεις που του αφήνει η προπονητική του πορεία. Δείτε επίσης τι λέει ο νεαρός αθλητής, Λυκούργος Τσάκωνας για τον προπονητή του και πόσο τον έχει βοηθήσει στις πολύ καλές επιδόσεις του.
_ Πως ξεκίνησες να ασχολείσαι με τον αθλητισμό και ειδικά με το στίβο;
_ Ξεκίνησα να ασχολούμαι από το σχολείο με τον αθλητισμό και το αγαπούσα πολύ. Η αρχή έγινε με τους σχολικούς αγώνες που με βοήθησαν να μπω στο κλίμα και να αγαπήσω ακόμα περισσότερο τον αθλητισμό.
_Ασχολήθηκες ποτέ με κάποιο άλλο άθλημα του στίβου εκτός από τα 200 μέτρα;
_Ναι, στους σχολικούς αγώνες είχα ξεκινήσει να αγωνίζομαι στο ύψος, αλλά αυτό που ήταν μέσα στο αίμα μου ήταν το να τρέχω. Κάποια στιγμή στο σχολείο βγήκα πρώτος στα 200μ. και με δική μου πρωτοβουλία άλλαξα άθλημα και ασχολήθηκα αποκλειστικά με το σπριντ.
_ Σε ποιο σύλλογο έκανες τα πρώτα σου βήματα;
_Σε μικρή ηλικία έκανα τα πρώτα μου βήματα στην Παναχαϊκή, αφού μου έδωσε τη δυνατότητα το γεγονός ότι τερμάτισα πρώτος στους σχολικούς αγώνες. Πέρασα στο σύλλογο 12 χρόνια με τη σκέψη στο πίσω μέρος του μυαλού μου κάποια μέρα να πάρω μεταγραφή στην αγαπημένη μου ΑΕΚ. Κάτι που τελικά έκανα πραγματικότητα.
_Το 1997 καταφέρνεις να πάρεις μεταγραφή στην ΑΕΚ, αφού είχες συμπληρώσει το 28ο έτος της ηλικίας σου, που ήταν το δικαίωμα ελεύθερης μεταγραφής. Ένα όνειρο έγινε πραγματικότητα!
_Απο τη στιγμή που συμπλήρωσε τα 28 μου χρόνια ήθελα επιτέλους να πραγματοποιήσω το όνειρο μου, κάτι που ήθελα να κάνω από πολύ μικρή ηλικία, να είμαι αθλητής της ΑΕΚ. Τη στιγμή λοιπόν που η Ένωση ενδιαφέρθηκε να με εντάξει στο δυναμικό της. Χωρίς να έχω τον παραμικρό ενδοιασμό, ούτε να με νοιάζουν τα χρήματα κι άλλες τέτοιες λεπτομέρειες πήρα την απόφαση να αγωνιστώ με την ΑΕΚ, τον Οκτώβριο του 1997.
_Είσαι ευχαριστημένος από την πορεία σου με την φανέλα της ΑΕΚ ή θα ήθελες να είχες κάνει κάτι περισσότερο;
_Σίγουρα θα μπορούσα να είχα κάνει πολύ καλύτερα πράγματα, αλλά γενικά όταν κάνω τον απολογισμό μου αισθάνομαι ευχαριστημένος. Είχα πάρει μεταγραφή στην ΑΕΚ μετά από μια πολύ καλή χρονιά, ειδικά μετά το Παγκόσμιο και αν και είχα μερικούς τραυματισμούς κατάφερα να τρέξω στους αγώνες και να πραγματοποιήσω γενικά καλές εμφανίσεις.
_ Συνέχισες να βρίσκεσαι μέσα στα πράγματα, ακόμα και μετά το τέλος της καριέρας σου σαν αθλητής, αυτή τη φορά από άλλο πόστο αυτό του προπονητή. Τι γεύση σου αφήνει η προπονητική σου καριέρα;
_ Σίγουρα δεν θα μπορούσα να αποχωριστώ τον στίβο, αφού είναι κάτι που το αγαπώ πολύ και για αυτό ήθελα να συνεχίσω και να μην χάσω την επαφή μου με το άθλημα. Από την πορεία μου σαν προπονητής φυσικά έχω να θυμάμαι και πολύ καλά γεγονότα και κάποια που μου αφήνουν μια κακή ανάμνηση. Γενικά η γεύση που μου αφήνει η πορεία μου μέχρι τώρα είναι γλυκόπικρη.
_ Αν σας ζητούσαμε να επιλέξετε την καλύτερη στιγμή που έχετε ζήσει μέχρι τώρα στον στίβο, σαν προπονητής. Ποια θα ήταν αυτή;
_ Όλες οι στιγμές που έχω ζήσει μέχρι τώρα είναι πολύ σημαντικές και ξεχωριστές. Σίγουρα όμως το να κατακτάς ένα Ολυμπιακό μετάλλιο έχει άλλη χάρη! Αν πρέπει να επιλέξω θα προτιμήσω αυτό το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο σαν προπονητής της Φανής Χαλκιά στους Αγώνες της Αθήνας το 2004. Είναι πολύ ξεχωριστό συναίσθημα. Αλλά και πάλι τονίζω ότι όλες οι προσπάθειες των παιδιών με κάνουν το ίδιο χαρούμενο.
_ Ας περάσουμε στο θέμα του ντόπινγκ που το έχεις ζήσει, ειδικά μετά την εμπλοκή της Χαλκιά, όταν το δείγμα της βρέθηκε θετικό σε έλεγχο ντόπινγκ. Πως το έζησες όλο αυτό; Σε έχουν πλησιάσει ποτέ για να σου προτείνουν κάτι τέτοιο;
_ Όπως όλος ο κόσμος κι εγώ είμαι κατά του ντόπινγκ, είναι κάτι που δεν προάγει τον αθλητισμό και δεν μου αρέσει να το συζητάω. Δεν πρόκειται να βγει κάποιο αποτέλεσμα από αυτό και το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει τέτοια θέματα να ανακυκλώνονται γιατί μόνο κακό θα κάνουν στον αθλητισμό, αλλά και στους αθλητές.
_Ποιος είναι ο λόγος που πιστεύετε ότι ο αθλητισμός στην Ελλάδα βρίσκεται σε φθίνουσα πορεία;
_Σίγουρα ο αθλητισμός αυτά τα χρόνια δεν βρίσκεται και στην καλύτερή του πορεία, όπως πριν μερικά χρόνια και ένα σημαντικός λόγος είναι η οικονομική κρίση που ταλανίζει την χώρα μας. Αν σκεφτούμε το γεγονός ότι ο αθλητισμός εξαρτάται από το κράτος και όλα τα αθλητικά γεγονότα πραγματοποιούνται με κρατικές επιχορηγήσεις είναι ένας πολύ σημαντικός λόγος να περνάει κρίση και ο αθλητισμός. Επίσης ένας άλλος λόγος είναι η νοοτροπία που επικρατεί στα σχολεία. Όλη αντιμετώπιση είναι λάθος και αποτρέπει τα παιδιά να ασχοληθούν με οποιοδήποτε άθλημα και ειδικά με τον στίβο. Κάτι που δεν έπρεπε να γίνεται αφού σαν χώρα έχουμε ιστορία από τα αρχαία χρόνια κιόλας και μεγάλη ιστορία. Τα περισσότερα παιδιά έχουν γίνει πλέον του καναπέ και της τηλεόρασης.
_Αυτή την περίοδο με τι ασχολείσαι;
_Αυτή την περίοδο είμαι προπονητής του Λυκούργο Τσάκωνα ενός πολύ ταλαντούχου αθλητή στα 200μ.Ο Λυκούργος κατάφερε να σπάσει ένα ρεκόρ που κρατούσε 17 ολόκληρα χρόνια, από το 1992 στη Σεούλ στο Ευρωπαϊκό Εφήβων -Νεανίδων του Κώστας Κεντέρη. Ενώ είχε και πολύ καλή απόδοση στα Παπαφλέσεια. Είμαι πολύ χαρούμενος που συνεργάζομαι μαζί του, ειδικά το γεγονός ότι αγωνίζεται στα 200μ. όπως κι εγώ με κάνει να νιώθω ακόμα πιο δεμένος μαζί του.
Με τον Γιώργο Παναγιωτόπουλου είχαμε δώσει ραντεβού στο προπονητικό κέντρο στο ΟΑΚΑ και ήδη είχε ξεκινήσει η προπόνηση του Λυκούργου Τσάκωνα. Φυσικά δεν θα μπορούσαμε να τον έχουμε μπροστά μας και να μην του ζητήσουμε να μας πει δύο λόγια για την συνεργασία του με τον προπονητή του, αλλά και για τις εξαιρετικές επιδόσεις του, αν και είναι σε νεαρή ηλικία, μόλις 20 ετών. Έτσι λοιπόν λίγο μετά το τέλος της προπόνησης τον πλησιάσαμε για να μας αναλύσει πως τα βλέπει ο ίδιος από την πλευρά του.
_Λυκούργο, σίγουρα το να σε προπονεί ο Γιώργος Παναγιωτόπουλος είναι κάτι σημαντικό. Εσύ πως το βιώνεις όλο αυτό;
_ Είναι σίγουρα μεγάλη μου τιμή και είμαι πολύ τυχερός που τον έχω για προπονητή. Με βοηθάει πάρα πολύ και σε άσχετα θέματα εκτός του στίβου και εκτός προπόνησης. Έχουμε μια πάρα πολύ καλή χημεία και ταιριάζουμε πολύ σαν αθλητής με προπονητή. Για μένα είναι απλά ο καλύτερος.
_ Πριν από την κατάρριψη του ρεκόρ του Κεντέρη ήσουν προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο ή απλά σου βγήκε στην πορεία;
_ Δεν κατέβηκα στους αγώνες σκεφτόμενος κάτι τέτοιο, σε καμία περίπτωση. Αν και στο πίσω μέρος του μυαλού μου υπήρχε μια τέτοια σκέψη. Είχαμε δουλέψει αρκετά όλον εκείνο τον καιρό και απλά πήγαινα για κάποια καλή επίδοση. Στη συνέχεια βέβαια ήρθε αυτό το ρεκόρ που μας έκανε και τους δύο πολύ χαρούμενους γιατί η προσπάθεια μας είχε αποτελέσματα.
_Λίγο πριν αγωνιστείς σου είχε δώσει κάποια συγκεκριμένη συμβουλή ο προπονητής σου;
_Όχι δεν είχαμε συζητήσει τίποτα το συγκεκριμένο. Απλά στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα πέρυσι είχα σημειώσει ρεκόρ και μετά από μια πολύ καλή χρονιά και το μόνο που έπρεπε να κάνω ήταν να πιστέψω στις δυνατότητές μου και σε συνδυασμό με την σκληρή δουλειά να πετύχω το καλύτερο. Φυσικά όταν τερμάτισα σε χρόνο 20.94 και κατέρριψα το ρεκόρ του Κώστα Κεντέρη που κρατούσε 17 ολόκληρα χρόνια.
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
