Ντέγιαν Πέτκοβιτς: Ο "αδικημένος" μάγος της Σερβίας που… θεοποιήθηκε στην Βραζιλία

Η ιστορία του του Ντέγιαν Πέτκοβιτς, μοναδική. Ένας Σέρβος αρτίστας στα ντουζένια του που αποφασίζει να εγκαταλείψει την Ευρώπη κάνοντας το υπερατλαντικό ταξίδι με προορισμό τη Βραζιλία για να ενταχθεί στη Βιτόρια Μπαϊα!Μόλις δύο χρόνια νωρίτερα, έχει καταφέρει να πείσει την Ρεάλ Μαδρίτης να τον αγοράσει από τον Ερυθρό Αστέρα βλέποντας στο πρόσωπο του το επόμενο μεγάλο θαύμα του Σέρβικου ποδοσφαίρου, αλλά η πορεία του στο Μπερναμπέου και στις Σεβίλλη – Σανταντέρ που δόθηκε δανεικός αργότερα δεν ήταν η αναμενόμενη και επήλθε η απογοήτευση.

Το καλοκαίρι του 1997 έρχεται η πρόταση που του αλλάζει όλη του τη ζωή. Ο πρόεδρος της Βιτόρια τον πλησιάζει κι αφού επιστρατεύει ακόμα και… ψέματα για να τον πείσει λέγοντας του πως θα τον πάει σε έναν κορυφαίο σύλλογο της Βραζιλίας που διεκδικεί το πρωτάθλημα του αποσπά το μεγάλο ναι! Ο Ντέγιαν Πέτκοβιτς πείστηκε λοιπόν να κάνει το αδιανόητο για κάθε Ευρωπαίο ποδοσφαιριστή. Σε ηλικία 25 ετών άφησε το ισπανικό πρωτάθλημα και μπήκε στο αεροπλάνο με κατεύθυνση τη Βραζιλία και την πόλη του Σαλβαδόρ. Γρήγορα κατάλαβε ότι η Βιτόρια δεν διεκδικούσε το πρωτάθλημα της Βραζιλίας αλλά εκείνο της επαρχίας Μπαϊα, και σίγουρα το "Μπαραντάο" είχε πολλές διαφορές από το "Μπερναμπέου", ωστόσο δεν άφησε να τον πάρει από κάτω.

Στην Βιτόρια προσαρμόστηκε άμεσα και κατέκτησε το Πολιτειακό πρωτάθλημα και την τοπική διοργάνωση "Copa do Nordeste". Οι οπαδοί τον λατρεύουν, και σε ψηφοφορία τον αναδεικνύουν κορυφαίο ποδοσφαιριστή του συλλόγου στον 20ο αιώνα. Η παρουσία του στη Βιτόρια διαρκεί δύο σεζόν καθώς με τις εμφανίσεις του προσελκύσει το ενδιαφέρον της Ευρώπης και τελικά η μεγάλη του επιστροφή γίνεται για λογαριασμό της Βενέτσια. Μια επιλογή όμως που δεν του βγήκε. Δεν κατάφερε να βρει θέση πρωταγωνιστή και λίγους μήνες μετά την έλευσή του βγήκε στη γύρα και ψάχτηκε για επιστροφή στον τόπο που δοξάστηκε. Και πράγματι γυρίζει στη Βραζιλία. Αυτή τη φορά όμως θα πήγαινε στην πραγματική... Ρεάλ της Βραζιλίας.

Η Φλαμένγκο τον γνώριζε από το προηγούμενο επιτυχημένο πέρασμά του στη Βιτόρια και κινήθηκε άμεσα για την απόκτησή του. Ο Πέτκοβιτς ξαναγυρνά στη χώρα που αναγνωρίστηκε το ταλέντο του και αναλαμβάνει να ηγηθεί της προσπάθειας των "κοκκινόμαυρων" του Ρίο, που  με τη βοήθεια των χρημάτων της ελβετικής εταιρείας ISL είχαν στο δυναμικό τους παίκτες όπως ο Γκαμάρα, ο Άλεξ και ο Ρομάριο και ο Ντενίλσον. Ο "Ράμπο", στα 28 του χρόνια είναι στην πιο παραγωγική περίοδο της καριέρας του και η Φλαμένγκο κατακτά τα δύο πρώτα Πολιτειακά πρωταθλήματα της νέας χιλιετίας. Ειδικά αυτό του 2001 θα μείνει αξέχαστο σε κάθε φίλαθλο των φλαμενγκίστας.

Στο τελευταίο παιχνίδι με τη Βάσκο ντα Γκάμα, η "Φλα" ήθελε νίκη με 2 τέρματα για να πάρει τον τίτλο με το ρολόι να δείχνει το 88' λεπτό και το σκορ να είναι στο 2-1 υπέρ της.Η "Μενγκάο" κερδίσει φάουλ περίπου δέκα μέτρα εκτός περιοχής και ο σπεσιαλίστας των στημένων φάσεων Πέτκοβιτς αναλαμβάνει την εκτέλεση. Με τον κόσμο να τρέμει από αγωνία, ο αγαπημένος των φιλάθλων "Πετ", πιάνει ένα ασύλληπτο σουτ και καρφώνει τη μπάλα στο αριστερό παραθυράκι της εστίας του Έλτον.Το "θαύμα" του Πέτκοβιτς, όπως ονομάστηκε το γκολ του Σέρβου κόντρα στην μισητή αντίπαλο Βάσκο, δημιούργησε πανζουρλισμό στις κερκίδες του Μαρακανά. 

Ένα μήνα αργότερα σκοράρει ξανά με φάουλ κατά της Σάο Πάολο στο τελικό του "Copa dos Campeões" και μετατρέπεται σε πραγματικό ίνδαλμα των οπαδών της Φλαμένγκο. Μετά το 2001 ο Πέτκοβιτς εγκαταλείπει την Φαλμένγκο και ξεκινά ένας νέος γύρος αναζήτησης. Παίζει στην Βάσκο Ντα Γκάμα, πάει στην Κίνα, την Αλ Ιτιχάντ, επιστρέφει στην Βραζιλία και αγωνίζεται στις Φλουμινένσε, Γκοιάς, Σάντος, Ατλέτικο Μινέιρο και τον Μάιο του 2009 επιστρέφει στην ομάδα της καρδιάς του. Η διοίκηση της Φλαμένγκο ανακοινώνει την επιστροφή του Ντέγιαν Πέτκοβιτς στο σύλλογο. Η κίνηση αυτή προκάλεσε προβληματισμό γιατί ο "Ράμπο" πέραν του ότι ήταν 36 ετών, βρισκόταν έξι μήνες σε απραξία και αντιμετώπιζε δυσκολίες να βρει τη φυσική του κατάσταση.

Όταν έφτασε ο Πέτκοβιτς η "Φλα" κειτόταν κάτω από τη μέση του βαθμολογικού πίνακα και οι οπαδοί γκρίνιαζαν γιατί έβλεπαν ακόμη μια χρονιά να πηγαίνει χαμένη. Η προσωπικότητα του ανεβάζει ένα σκαλί την ποιότητα της "Μενγκάο", και συνεργάζεται εξαιρετικά με τον σταρ της ομάδας Αντριάνο. Παράλληλα σκοράρει και ο ίδιος οκτώ τέρματα, τα δύο από αυτά με απευθείας εκτέλεση κόρνερ. Μάλιστα είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής στην ιστορία που έχει σημειώσει τόσα γκολ με αυτόν τον τρόπο.

Η Φλαμένγκο κορυφώνει την απόδοσή της και μια στροφή πριν το φινάλε σκαρφαλώνει στην πρώτη θέση της βαθμολογίας. Το ύστατο εμπόδιο για την κατάκτηση του τίτλου είναι η Γκρέμιο, και ο Πέτκοβιτς με την παρέα του μέσα σ' ένα κατάμεστο Μαρακανά νικούν 2-1 και βάφουν το πρωτάθλημα "κοκκινόμαυρο", για 6η φορά στην ιστορία της ομάδας, και πρώτη μετά από 17 ολόκληρα χρόνια. Απόδειξη της δεύτερης νιότης του Σέρβου είναι ότι συμπεριλαμβάνεται για δεύτερη φορά στη καριέρα του, στην καλύτερη ενδεκάδα του Brasileirão.

Τα πανηγύρια των φλαμενγκίστας δεν έχουν τελειωμό και όλοι πιστώνουν ένα μεγάλο μέρος της επιτυχίας στον γερόλυκο μεσοεπιθετικό, που με τις εμπνεύσεις του οδήγησε τη Φλαμένγκο στην κορυφή της Βραζιλίας.

***Ο συμπατριώτης του σκηνοθέτης Ντάρκο Μπάγιτς, ετοίμασε ντοκιμαντέρ με τη ζωή του Πέτκοβιτς με τίτλο "O Gringo" που αφηγείται την μακρόχρονη πορεία του ποδοσφαιριστή στα γήπεδα.

Διαβάστε το σχετικό αφιέρωμα:

"Ο γκρίνγκο", αναφέρεται στην ζωή, την καριέρα και τις προσωπικές στιγμές του Σέρβου Ντέγιαν Πέτκοβιτς, του πιο αδικημένου ίσως ποδοσφαιριστή της γειτονικής χώρας, που ενώ έκανε λαμπρή καριέρα στα γήπεδα της Βραζιλίας, με δόξα και τεράστιες διακρίσεις, δεν έπαιξε ούτε μια φορά στην εθνική της πατρίδας του.

Στα 90 λεπτά του καλογυρισμένου φιλμ, που έχει τεχνική αρτιότητα, πλούσιο αρχειακό και μονταρισμένο υλικό, καταγράφονται οι ποδοσφαιρικές περιπλανήσεις του διάσημου στην λατινική Αμερική ποδοσφαιριστή, που έχει τη μοναδική ιδιαιτερότητα να έχει διανύσει την ακριβώς αντίθετη διαδρομή από ό,τι οι εκατοντάδες Βραζιλιάνοι συνάδελφοι του. Από την Ευρώπη προς την Βραζιλία, όπου αγωνίστηκε και δοξάστηκε στις κορυφαίες ομάδες Φλαμέγκο, Βάσκο ντα Γκάμα και Φλουμινένσε, αλλά και τη Βιτόρια, Μπαϊα, που ο πρόεδρος της του άνοιξε την πόρτα του βραζιλιάνικου ποδοσφαιρικού ονείρου.

Ο σκηνοθέτης της ταινίας Ντάρκο Μπάζιτς, μετά την δεύτερη προβολή της ταινίας, το απόγευμα της Κυριακής, μίλησε για ώρα με το κοινό του φεστιβάλ, παρουσία του αδελφού του ποδοσφαιριστή, για την ταινία και τον πρωταγωνιστή της:

"Έκανα μια ταινία που αντιπροσωπεύει την πατρίδα μου. Αν και είμαι φίλος της Παρτιζάν και ο Ντέγιαν ξεκίνησε την καριέρα του στη Σερβία στον Ερυθρό Αστέρα, ακολούθησα την πορεία του και την κατέγραψα με πολύ καλή διάθεση και με πολύ θετική συνεργασία από την πλευρά του. Η πρεμιέρα της ταινίας δόθηκε στο Βελιγράδι παρουσία 3000 θεατών που στο τέλος χειροκροτούσαν όρθιοι για το αποτέλεσμα.

Προσπάθησα να καταγράψω και την κάθε λεπτομέρεια, σαν να γυρίζαμε μια ταινία μυθοπλασίας και όχι ένα ντοκιμαντέρ στους φυσικούς χώρους για να έχουμε το καλύτερο οπτικό αποτέλεσμα. Μάλιστα, όταν ο Πέτκοβιτς, επρόκειτο να δώσει το αποτύπωμα των ποδιών του στη 'Λεωφόρο της δόξας' του Σταδίου Μαρακανά, στο Ρίο, εκεί δίπλα στα αντίστοιχα αποτυπώματα των μεγάλων άσων του βραζιλιάνικου και παγκόσμιου ποδοσφαίρου, όπως οι Πελέ, Ζίκο, Ζαγκάλο, Ρονάλντο, Ροναλντίνιο, Κακά, Αντριάνο και άλλων, ήμουν εκεί με τρεις κάμερες, μπροστά από περίπου 1000 παραληρούντες οπαδούς της Φλαμένγκο και κατέγραψα την κάθε λεπτομέρεια.

Εκείνη τη στιγμή, ένας Βραζιλιάνος δημοσιογράφος ρώτησε τον Ντέγιαν Πέτκοβιτς πώς αισθάνεται πως δεν έχει αγωνιστεί ποτέ στην εθνική ομάδα της πατρίδας του, της Σερβίας. Τότε, ο ποδοσφαιριστής κόμπιασε, σταμάτησε, χαμήλωσε το κεφάλι και βούρκωσε. Μόλις κατέγραψαν οι κάμερες αυτή τη στιγμή, είπα στους συνεργάτες μου. Τώρα έχουμε την ταινία. Τώρα την πετύχαμε".

Ο Ντάρκο Μπάζιτς κλήθηκε να απαντήσει στο ερώτημα γιατί με την κάμερα και το συνεργείο του ακολούθησε αυτό το διαδοχικό μακρύ ταξίδι πίσω από τον Πέτκοβιτς και όχι έναν άλλο από τους διάσημους ποδοσφαιριστές συμπατριώτες του, που επίσης έκαναν μεγάλη καριέρα στα ευρωπαϊκά γήπεδα και την εθνική της Σερβίας. Η άποψή του ήταν απόλυτα δικαιολογημένη:

Γιατί κανείς Ευρωπαίος ή Σέρβος δεν έκανε αυτή τη διαδρομή προς τη Βραζιλία, την πατρίδα του ποδοσφαίρου και γιατί η κάμερα κατέγραψε την δίψα του αθλητή να γυρίσει στην νοσταλγία της πατρίδας του όσο μακριά και να ήταν. Υπό την έννοια αυτή, η ταινία και το θέμα της έρχονται σε αντίθεση με το πνεύμα της παγκοσμιοποίησης γιατί ναι μεν ο Πέτκοβιτς ένιωσε σαν πολίτης δυο χωρών και φυσικά σαν Βραζιλιάνος, αλλά η πατρίδα εξακολουθεί να είναι σημείο αναφοράς μέσα του.

Την ταινία παρακολούθησαν στην κατάμεστη αίθουσα "Παύλος Ζάννας" πολλοί θεατές που εμπλέκονται και με το ποδόσφαιρο και, μεταξύ αυτών, ο τέως ποδοσφαιριστής και προπονητής Μάκης Σεντελίδης, λέκτορας ΤΕΦΑΑ και καθηγητής στις σχολές προπονητών της ΕΠΟ εδώ και πολλά χρόνια.

Μιλώντας για την ταινία και το περιεχόμενό της ο πρώην διεθνής με την Ελπίδων ποδοσφαιριστής είπε: "Με κεντρικό θέμα τον Ντέγιαν Πέτκοβιτς, αλλά και ενταγμένο στο χώρο του αθλητικού ντοκιμαντέρ, το φιλμ καταγράφει με πειστικότητα και πιστότητα τα έντονα χρόνια της καριέρα του στην Βραζιλία. Ενός ποδοσφαιριστή από τη διπλανή μας ποδοσφαιρική πόρτα, αυτήν της Γιουγκοσλαβίας. Ομολογώ πως είναι ένα πολύ ευχάριστο και καλογυρισμένο φιλμ που συναρπάζει με την θεαματικότητα των σκηνών του και την πολύ καλή συνεργασία του πρωταγωνιστή με τον δημιουργό του. Ο ίδιος ο αθλητής, που τέλειωσε την καριέρα του στα γήπεδα της Βραζιλίας, δίνει ένα μάθημα ζωής. Κοιτάει μόνο μπρος και δεν στέκεται στις δυσκολίες που συνάντησε. Άλλωστε, γι αυτό και τις ξεπέρασε".

Μιλώντας για το ντοκιμαντέρ του, ο Ντάρκο Μπάζιτς, εξήγησε ότι γνώρισε τον Πέτκοβιτς το 2001 στο Σάο Πάολο και εντυπωσιάστηκε από το πόσο δημοφιλής και αγαπητός ήταν εκεί.

"Περίπου 38 με 40 εκατομμύρια οπαδοί της Φλαμένκο τον θεωρούσαν ίνδαλμά τους. Τότε αναρωτήθηκα πώς είναι δυνατό ο Ντέγιαν Πέτκοβιτς να είναι ήρωας στη Βραζιλία και στην πατρίδα του να είναι άγνωστος και θεώρησα ότι αυτός ο άνθρωπος θα γινόταν μία υπέροχη ταινία" υπογράμμισε ο κ. Μπάζιτς, προσθέτοντας πως, έθεσε σαν αποστολή του να κάνει γνωστό αυτόν τον θρύλο του ποδοσφαίρου και στην Ευρώπη.

Στη συνέχεια, ο δημιουργός τόνισε τη σημασία αυτής της επιτυχίας του Πέτκοβιτς ως εισαγόμενου παίκτη στη Βραζιλία, σε μία χώρα που συνήθως εξάγει παίκτες. "Θεωρώ ότι είναι τόσο αγαπητός γιατί λειτουργεί σαν συνδετικός κρίκος ανάμεσα στη Σερβία και τη Βραζιλία. Ένας Έλληνας θα μπορούσε να είναι εξίσου αγαπητός λόγω της παρόμοιας νοοτροπίας της Ελλάδας με τη Βραζιλία" σημείωσε ο κ. Μπάζιτς.

Ο σκηνοθέτης ανέφερε ακόμη πως τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν την πιο κατάλληλη στιγμή, όταν απογειώθηκε η καριέρα του Πέτκοβιτς. "Προς το τέλος της καριέρας του κατάφερε σπουδαία πράγματα: κέρδισε έναν τίτλο, άφησε τα αποτυπώματά του στο Hall of Fame και έλαβε μετάλλιο από τον ίδιο τον Πρόεδρο της Βραζιλίας, οπότε δεν θα μπορούσε να είναι πιο ιδανική η στιγμή για τη δημιουργία της ταινίας" κατέληξε ο κ. Μπάζιτς.

Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ

SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!