ΠΑΕ ΑΕΚ: Η ιστορία δεν έχει τέλος. Μόνο αρχή! (ΦΩΤΟ)

Αδερφέ ntagxan_irak, επειδή η Μικρασιατική καταστροφή είναι ένα θέμα που με "καίει" από μαθητή του Δημοτικού (τώρα είμαι 52) και έχω διαβάσει τα γεγονότα από πάρα πολλές και διαφορετικές πηγές, θέλω να κάνω κάποιες επισημάνσεις:

1) ΟΛΟΙ οι πολιτικοί της εποχής φέρουν ευθύνες, συμπεριλαμβανομένου του Βενιζέλου. Αυτός, πρώτος αποβίβασε ελληνικό Στρατό τον Μάιο του 1919 στη Σμύρνη, με τις ευλογίες των Άγγλων οι οποίοι... ΣΥΝΕΧΕΙΑ δεν ήθελαν να καταλάβουν την Σμύρνη, οι Ιταλοί). Στη συνέχεια ο ελλην. Στρατός επεκτάθηκε παραπέρα ως και την περιοχή της Προύσας, με τους Άγγλους να ξεκαθαρίζουν ότι δεν θα στηρίξουν στρατιωτικά ή οικονομικά την Ελλάδα.

2) Το καλοκαίρι του 1920 υπογράφεται η συνθήκη των Σεβρών (δόθηκε στην Ελλάδα η Ανατ. Θράκη και η περιοχή Σμύρνης - Προύσας), η οποία όμως ΔΕΝ επικυρώθηκε από ΚΑΝΕΝΑ Κοινοβούλιο των Μεγ. Δυνάμεων, πόσο μάλλον από τον Κεμάλ, που ζητούσε αποχώρηση των Ελλην. Στρατευμάτων από την Σμύρνη.

3) Τον Νοέμβριο του 1920, ο Βενιζέλος κάνει ΠΡΟΩΡΕΣ εκλογές και τις χάνει. (Απλά, δεν κάνεις εκλογές σε εμπόλεμη κατάσταση...).

4) Οι επόμενες κυβερνήσεις (Γούναρη, Θεοτόκη, Πρωτοπαπαδάκη κλπ.), βρίσκονται μπλεγμένοι σε μία κατάσταση, όπου αν έδιναν εντολή αποχώρησης του Στρατού από την Σμύρνη, μοιραία θα ήταν προδότες.

5) Η εκστρατεία έγινε με τον Στρατηγό Παπούλα. Ο Χατζηανέστης (πράγματι κάτω του μετρίου) ήταν Στρατηγός μόνο το τελευταίο τρίμηνο, όπου τα πάντα είχαν κριθεί.

6) Οι μεγάλες δυνάμεις (Γαλλία, Ιταλία, Ρωσία) τάσσονται με τον Κεμάλ και του δίνουν όπλα και χρήματα, με μεγάλα ανταλλάγματα φυσικά (εδαφικές εκτάσεις και πετρέλαια στην Μέση Ανατολή). Η μόνη δύναμη που μας στήριζε (στα χαρτιά), ήταν η Βρετανία (η οποία δεν έστειλε ούτε Στρατό ούτε οικονομική βοήθεια).

7) Προσπάθειες για υπογραφή Συνθήκης με τον Κεμάλ, πέφτουν στο κενό, διότι ο Κεμάλ ήθελε την αποχώρηση όλων των ελληνικών δυνάμεων από την Μ. Ασία. Οι Έλληνες πολιτικοί και επιτελείς (ενώ ο ελλην. Στρατός είχε ήδη καταλάβει την γραμμή Εσκισεχήρ-Αφιόν Καραχισάρ) αποφασίζουν τότε (υπέρμετρη φιλοδοξία και μέγα σφάλμα) την κατάληψη της Άγκυρας, ώστε να εξαναγκασθεί ο Κεμάλ σε συνθήκη.

8) Παρά την εγκατάλειψη της Ελλάδας από τις Μεγ. Δυνάμεις και την σύνταξή τους με τον Κεμάλ, ο ελλην. Στρατός το Καλοκαίρι του 1921, φτάνει στα πρόθυρα της Άγκυρας (40 μόλις χλμ.), έχοντας καταλάβει τις 2 από τις 3 οχυρωματικές γραμμές των Τούρκων, ενώ ήταν ζήτημα 1 ώρας να καταλάβει και την 3η. Ο Κεμάλ είχε ήδη δώσει εντολή για εγκατάλειψη της Άγκυρας και υποχώρηση προς την Καισάρεια. Και τότε ο Στρατηγός Παπούλας δίνει εντολή για υποχώρηση στην γραμμή δυτικά του Σαγγάριου ποταμού, λόγω πολλών απωλειών (το ίδιο βέβαια συνέβαινε και με τους Τούρκους). Ο Κεμάλ δεν πίστευε το δώρο που του δινόταν! Τα υπόλοιπα είναι ιστορία...

9) Αν τότε λοιπόν γινόταν η τελική επίθεση και καταλαμβάναμε την Άγκυρα, η σημερινή Τουρκία δεν θα υπήρχε και εμείς θα ήμασταν σήμερα η μεγάλη δύναμη της περιοχής. Όταν φτάνεις τόσο κοντά, δεν γίνεται να κάνεις πίσω...

Φίλε Στέλιο, είμαι ιστορικός χωρίς να ασκώ αυτό το επάγγελμα! Γενικά, νομίζω ότι τα λες καλά, αν και όπως ξέρεις η ιστορία είναι ένα δύσκολο θέμα, μπαίνουν στην μέση τα πολιτικά και γίνονται όλα άνω κάτω! Προσωπικά, συμφωνώ μέσες άκρες με αυτά που γράφεις...,

Σε ευχαριστώ φίλε μου. Εγώ αν και δεν είμαι ιστορικός, με ενδιαφέρει πολύ η νεότερη ελληνική ιστορία και τα έχω "ψάξει" αρκετά τα πράγματα. Σίγουρα μπαίνουν στην μέση τα πολιτικά, όπως έγινε και τότε και αν είχαμε πολιτική σύμπνοια, η ιστορία θα ήταν διαφορετική.