Εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω

Βάση της λύσης για ένα καλύτερο ποδόσφαιρο αποτελεί ο τρόπος που το αντιμετωπίζεις. Είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι κάθε κοινωνίας το οποίο μαστίζεται από τις ίδιες παθογένειες ή ένα λαϊκό άθλημα που λειτουργεί αυτόνομα με δικούς του κανόνες; Η επιστημονική άποψη είναι η πρώτη. Το ποδόσφαιρο είναι εικόνα της κάθε κοινωνίας και τα προβλήματα της είναι και δικά του. Μεγάλο όμως μέρος του πολιτικού αλλά και αθλητικού κόσμου της χώρας μας δεν φαίνεται να πιστεύει κάτι τέτοιο.

Μέσα στον "καταρράκτη" δηλώσεων και απόψεων των τελευταίων ημερών νιώθεις ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι το μαύρο πρόβατο σε μια χώρα απόλυτης κοινωνικής δικαιοσύνης,  υψηλότατου επιπέδου παιδείας και απόλυτης διαφάνειας. Λυπάσαι που η θαυμάσια ελληνική κοινωνία αμαυρώνεται από αυτό το σκουπίδι και αναρωτιέσαι γιατί δεν μπαίνει πλέον το μαχαίρι στο κόκαλο για ζήσουμε ήρεμοι σε έναν αγγελικά φτιαγμένο κόσμο.

Πριν μιλήσεις λοιπόν μιλήσεις για οριστική διακοπή, νέους σκληρούς κανόνες και κάνεις συγκρίσεις δεν θα πρέπει να ξέρεις σε ποια κοινωνία αναφέρεσαι; Δεν θα πρέπει να γνωρίζεις τι γίνεται έξω από τα γήπεδα για να δώσεις λύσεις μέσα σε αυτά; Να αναγνωρίσεις τα λάθη και τις παραλείψεις σου που οδήγησαν δύο άτομα να θεωρούν τσιφλίκι τους τον αγωνιστικό χώρο. Να δεις που έχεις συμβάλει κι εσύ ως κράτος, εδώ και δεκαετίες, στο να καλλιεργηθεί η σιγουριά ότι ο δυνατός τη γλιτώνει και η διαπλοκή αποφέρει καρπούς

Πρέπει να αποδεχθείς πως τα όσα συμβαίνουν μέσα στους αγωνιστικούς χώρους είναι η αντανάκλαση των όσων γίνονται έξω από αυτούς. Ο παράγοντας εισβάλει οπλοφορώντας στον αγωνιστικό χώρο, δηλώνει "ή εμείς ή κανείς" ή "διδάσκει ήθος" γιατί το αξιακό κοινωνικό σύστημα τον έχει κάνει να πιστέψει ότι έχει το δικαίωμα.  

Μην απαιτείς λοιπόν από το ποδόσφαιρο να είναι κάτι διαφορετικό από την κοινωνία μην το κρίνεις ξεχωριστά. Λειτουργεί μέσα στο πλαίσιο της. Δεν θα το βοηθήσουν οι παράλογοι κανόνες και τα ρομαντικά ευχολόγια, δεν θα το "μεταμορφώσει" μια οριστική διακοπή του φετινού πρωταθλήματος. Το ποδόσφαιρο θα αποδεχθεί ότι η ισονομία και η δικαιοσύνη είναι ο μόνος δρόμος όταν το κράτος θα του καταστήσει σαφές ότι σε αυτή χώρα κερδίζει ο καλύτερος χωρίς αλισβερίσια και παραθυράκια, όταν η πολιτεία σε μια κρίση αυτογνωσίας κοιταχτεί για λίγο στον καθρέφτη και πει "τι τέρας δημιούργησα;".

Μέχρι τότε ας τηρηθούν οι νόμοι που ήδη υπάρχουν, ας μην ξαναδούμε αποφάσεις "ένοχος αλλά αθώος" κι ας αποδεχθούμε ότι για την ποιότητα και τις αξίες που κυριαρχούν στην κοινωνία μας το φετινό πρωτάθλημα μάλλον έκανε βήματα προόδου.