Δείχνουν το δάσος γιατί τα... δέντρα τους τρομάζουν

Όσοι έχουμε το άρρωστο βίτσιο να ασχολούμαστε με το ελληνικό ποδόσφαιρο το έργο το έχουμε ξαναδεί. Την περίοδο της παντοδυναμίας της Εγκληματικής Οργάνωσης ο πολιτικός κόσμος, με ελάχιστες εξαιρέσεις που το πλήρωσαν ακριβά, σφύριζε αμέριμνα. Όταν δε η κατάσταση έφτανε στο απροχώρητο και το κεφάλι έπρεπε αναγκαστικά να βγει από την άμμο, τότε έκανε την εμφάνιση της η βολική τακτική της "συνολική ευθύνης". Κάποιοι έφταιγαν, κάπου βρίσκονταν και κάποτε θα τιμωρούνταν. Ονόματα δεν υπήρχαν παρότι ακούγαμε τις φωνούλες τους σε ηχογραφήσεις της ΕΥΠ, συγκεκριμένες ευθύνες δεν αποδίδονταν. "Να πληρώσουν όλοι όσοι φταίνε, αν φταίνε" κήρυτταν οι εθνοπατέρες και οργισμένοι στα κανάλια τόνιζαν ότι "επιτέλους πρέπει κάτι να γίνει".

Την Κυριακή το βράδυ ο Λούμπος Μίχελ εισέβαλε στο γήπεδο και είπε με κάθε τρόπο (στο αυτί, φωνάζοντας και με χειρονομίες) στον διαιτητή ότι τελείωσε γιατί τόλμησε να ακυρώσει ένα γκολ που σύμφωνα με τον κανονισμό είναι οφσάιντ. Δευτερόλεπτα μετά ο Ιβάν Σαββίδης μπήκε οπλοφορώντας με την εύσωμη συνοδεία του και απείλησε διαιτητή και ανθρώπους της ΑΕΚ. Συγκεκριμένα πρόσωπα με ονόματα και συγκεκριμένες θέσεις στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ. Δύο μέρες μετά η πολιτική της "συνολικής ευθύνης" έχει κάνει την εμφάνιση της και ένα ποτάμι υποκρισίας επιχειρεί να πνίξει τα γεγονότα. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός φέρεται να είπε πως "όλοι όσοι έχουν την ευθύνη θα τιμωρηθούν" ενώ το περιβάλλον του υφυπουργού αθλητισμού τονίζει πως "οι τέσσερις μεγάλες ΠΑΕ είναι το πρόβλημα".

Επιστροφή λοιπόν στο "κάποιος, κάπου, κάποτε", επιστροφή στο βολικό τσουβάλιασμα του χαμηλού πολιτικού κόστους που την περίοδο των εκλογών θα μας δώσει την δυνατότητα να κλείσουμε το μάτι στον οπαδό. Δείχνουμε προς το δάσος γιατί τα δέντρα που κάνουν τη ζημιά είτε μας αποφέρουν καρπούς, είτε έχουν αγκάθια που θα μας πληγώσουν ανεπανόρθωτα.

Δεν κατέστρεψε το ελληνικό ποδόσφαιρο η Εγκληματική Οργάνωση, δεν έβαλε μπουρλότο στο φετινό πρωτάθλημα το "ή εμείς ή κανείς", δεν έφταιγε ο Μίχελ και ο Σαββίδης που δεν τελείωσε το ματς στην Τούμπα, φταίνε όλοι. Από την ΑΕΚ του Ντέμη και του Δημητρέλου ως τον ΠΑΟ των χιλίων προβλημάτων. Όλοι μέσα στο τσουβαλάκι που δεν έχει ετικέτα με ονόματα.

Και μέσα από σε αυτή τη βροχή της υποκρισίας να εμφανίζονται σαν σαλιγκάρια οι θεματοφύλακες του ο "Ολυμπιακό να κερδάει" και να μιλούν για δικαίωση. Να αποκτούν φωνή και να ζητούν πίσω τις Κυριακές τους και το όμορφο πρωτάθλημα που είχαν στήσει. Στη χώρα όμως του "φταίνε όλοι και κανείς συγκεκριμένα", στη χώρα του "ηθικός σημαίνει φλώρος και ηττοπαθής" ο καθένας μπορεί να αισθάνεται δικαιωμένος. Εδώ η μαγκιά είναι το έγκλημα σου να έχει αναγνωριστεί αλλά να έχεις αποφύγει την ποινή, όχι να μην είσαι εγκληματίας. 

Μέσα σε αυτό τον οχετό η ΑΕΚ καλείται να επιπλεύσει. Το ότι είναι κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό να είστε σίγουροι ότι βαθιά μέσα τους το αναγνωρίζουν και οι αντίπαλοι της. Αποδεδειγμένα βέβαια αυτό το διαφορετικό στην Ελλάδα δεν δικαιώνεται έμπρακτα αλλά μόνο ηθικά. Πλέον όμως δεν υπάρχουν άλλες αντοχές για αδικία και καμία ανοχή στο τσουβάλιασμα. Υπάρχουν μόνο καταγεγραμμένα γεγονότα, ονόματα, στοιχεία και μάχη μέχρι το τέλος απέναντι σε όλους. Όποιος επιχειρεί να βάλει την ΑΕΚ στην ίδια ζυγαριά με "Θείους", "Φαταούλ" και "Σερίφηδες" είναι μέρος του προβλήματος και απέναντι της.