Όταν έκλαψε ο Ντίντακ και η ΑΕΚ ήταν «απάτη»...

Υπάρχουν χίλια σοβαρά πράγματα για να ασχοληθείς από το χθεσινό ντέρμπι στο Καραϊσκάκη, στο οποίο η ΑΕΚ έγραψε για ακόμη μια φορά ιστορία, αφού στον πρώτο γύρο πέτυχε κάτι που δεν είχε συμβεί ποτέ, την ανατροπή από το 0-2 και στο Φάληρο πρόσθεσε ακόμη ένα «ποτέ» στη συλλογή της, με δύο νίκες μέσα – έξω με τους ερυθρόλευκους στο πρωτάθλημα, αμφότερες με ανατροπή του σκορ, όμως και να θες να σταθείς σε αυτά, δε σ' αφήνουν...

Είναι πραγματικά απίστευτο ότι ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να αποδεχθεί μια ήττα του, κάνοντας απλώς την αυτοκριτική του και πάντα προσπαθεί να... κατασκευάσει παραμύθια με δράκους. Το κακό είναι ότι κάποιοι θα βρεθούν για να τα πιστέψουν. Εδώ η επικοινωνιακή του πολιτική έχει παίξει ρόλο στην αντιμετώπιση που έχει φέτος από τη διαιτησία, έχει επηρεάσει την κεντρική διοίκηση του ποδοσφαίρου αυτή η επικοινωνιακή τακτική, δεν θα πείσει κάποιους στο... καφενείο;

Σύμφωνα με τη θέση που εκφράστηκε από την ομάδα του Πειραιά, λοιπόν, το παιχνίδι κρίθηκε από τη διαιτησία, καθώς δεν δόθηκε πέναλτι στον Ολυμπιακό στο 18'(!) και το γκολ της ΑΕΚ στην εκπνοή ήταν... επιθετικό φάουλ. Αν προσπαθούσε να αντικρούσει κανείς αυτά τα αστεία επιχειρήματα με ανάλογα, θα έλεγε ότι και το γκολ των γηπεδούχων ήταν άκυρο, γιατί η μπάλα στο κόρνερ τοποθετήθηκε εκτός ορίων. Ή ότι ακριβώς ίδια φάση με αυτή που ζητά πέναλτι ο Ολυμπιακός, έχει γίνει πάνω στον Μασούντ, αλλά πάλι δεν δόθηκε τίποτα.

Όμως, δεν γίνεται να μπεις στη λογική του παραλόγου. Στον κανονικό κόσμο του ποδοσφαίρου τα μαρκαρίσματα πάνω στον Μασούντ και τον Μποτία δεν είναι πέναλτι, το γεγονός ότι η μπάλα ήταν λίγο πιο έξω τοποθετημένη στο κόρνερ δεν έχει καμία σημασία στην εξέλιξη της φάσης και όσες φορές κι αν δεις το ριπλέι του γκολ που πέτυχε ο Γιακουμάκης δεν μπορείς να πεις «να ένα επιθετικό φάουλ». Κάποιοι μπορεί να θέλουν να το δουν και να το βλέπουν, αλλά υπό φυσιολογικές συνθήκες το μόνο που λες είναι (για τον Μποτία) «πώς -δεν- μπήκες έτσι στη φάση, ρε αγόρι μου;».

Διαβάστε αναλυτικά ΕΔΩ