Ο πρώτος αγώνας Τσάμπιονς Λιγκ που έγινε σε ελληνικό έδαφος, ήταν ο Τελικός του 1994, το 4-0 της Μίλαν επί της Μπαρτσελόνα στο ΟΑΚΑ. Πριν από αυτό το ματς, στα δύο χρόνια ζωής της διοργάνωσης (από τη σεζόν 1992-93) δεν είχε υπάρξει ελληνική συμμετοχή. Όταν έπαιξε σε όμιλο ο Παναθηναϊκός στην «πειραματική» διοργάνωση της σεζόν 1991-92, η διοργάνωση δεν ονομαζόταν ακόμα Τσάμπιονς Λιγκ.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι το σεντόνι στρώθηκε και ο ύμνος ακούστηκε για πρώτη φορά σε ελληνικό γήπεδο σαν σήμερα πριν από 23 χρόνια στη Νέα Φιλαδέλφεια. Στη δεύτερη αγωνιστική των ομίλων εκείνης της σεζόν (μετά το 0-0 της ΑΕΚ με την Καζίνο Σάλτσμπουργκ στην πρεμιέρα της Βιένης) η καλύτερη ευρωπαϊκή ομάδα της εποχής, ο Αγιαξ, ήρθε στη Νέα Φιλαδέλφεια και νίκησε με 2-1, επιβεβαιώνοντας τον τίτλο του που πήρε και τυπική υπόσταση λίγους μήνες αργότερα με τη νίκη του επί της Μίλαν στον τελικό της διοργάνωσης στην Βιένη.
Η ΑΕΚ προηγήθηκε με τον Τόνι Σαβέβσκι στο 30’ (στη φωτογραφία) μετά από εξαιρετική ασίστ του Βασίλη Τσιάρτα, αλλά ο Αγιαξ απάντησε αμέσως με την ισοφάριση του Γιάρι Λιτμάνεν στο 32’ και με το νικητήριο γκολ του Πάτρικ Κλάιφερτ στο 63’. Η νίκη του Αγιαξ επί της τότε πρωταθλήτριας Ευρώπης Μίλαν με 2-0 στην πρεμιέρα είχε στείλει μήνυμα σε όλη την Ευρώπη ότι ο Λουίς Φαν Χάαλ δημιουργούσε κάτι εντελώς διαφορετικό και στη Νέα Φιλαδέλφεια το είδαμε με τα μάτια μας.
«Δεν είναι ντροπή να χάνεις απ' αυτόν τον Αγιαξ» δήλωσε μετά τον αγώνα ο Ντούσαν Μπάγεβιτς. «Είναι καλύτερη ομάδα σ' όλους τους τομείς. Οταν έχεις γρήγορους παίκτες, οι λύσεις μέσα στο παιχνίδι είναι περισσότερες. Ο Αγιαξ δεν έχει ούτε έναν αργό παίκτη. Και το στιλ ποδοσφαίρου που λανσάρει δεν το παρουσιάζει καμιά άλλη ομάδα στην Ευρώπη...».
Ήταν, ωστόσο, μια βραδιά από αυτές που «στολίζουν» την ευρωπαϊκή ιστορία της ΑΕΚ. Η Νέα Φιλαδέλφεια φόρεσε τα γιορτινά της και έγινε ρεκόρ εισπράξεων μέχρι τότε με 118.145.000 δρχ., καθώς κόπηκαν 24.747 εισιτήρια. Στην ευρωπαϊκή ιστορία της ΑΕΚ καταγράφηκε μία ακόμα πρωτιά: ότι έφερε το Τσάμπιονς Λιγκ στην Ελλάδα.
H σύνθεση της ΑΕΚ: Ατματσίδης, Αγορογιάννης, Καραγιάννης (73’ Μιρτσέκης) Μανωλάς, Κασάπης, Βλάχος, Σαραβάκος, Σαβέβσκι, Κοπιτσής, Τσιάρτας (62’ Δημητριάδης) Κωστής.
Στις 28 Σεπτεμβρίου
28/9/47 AEK-Αθηναϊκός 1-1 (Πρωτάθλημα Αθήνας)
28/9/69 Ολυμπιακός-AEK 2-1 (Α’ Εθνική –ήττα με ανύπαρκτο πέναλτι και με μια συνολικά εχθρική προς την ΑΕΚ διαιτησία του Μίχα, με τον οποίον είχε γίνει έξαλλος ακόμα και ο συνήθως ήρεμος Μίμης Παπαϊωάννου )
28/9/80 Ατρόμητος-AEK 1-2 (Α’ Εθνική –τέταρτη νίκη σε ισάριθμα ματς πρωταθλήματος, με τον Ντούσαν Μπάγεβιτς να σκοράρει στο τέλος στην έδρα του νεοφώτιστου Ατρόμητου)
28/9/85 Ολυμπιακός-AEK 2-2 (Α’ Εθνική –ντέρμπι στο ΟΑΚΑ γεμάτο εναλλαγές και ανατροπές, με τον Μάρτον Εστερχάζι να ισοφαρίζει δύο φορές για την ΑΕΚ στο 74’ και στο 96’)
28/9/97 ΑΕΚ-Καβάλα 1-0 (Α’ Εθνική)
28/9/66: ΑΕΚ-Μπράγκα 0-1 (Κύπελλο Κυπελλούχων)
28/9/72: Σαλγκοταριάν-ΑΕΚ 1-1 (Κύπελλο ΟΥΕΦΑ –πρώτη πρόκριση για την ΑΕΚ στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ μετά το 1-1 της Νέας Φιλαδέλφειας)
28/9/77: ΑΕΚ-Τίργκου Μούρες 3-0 (Κύπελλο ΟΥΕΦΑ –πρόκριση από ημίχρονο με τα γκολ του Μουσούρη, Βιέρα και Παπαϊωάννου και ανατροπή της ήττα με 1-0 στη Ρουμανία)
28/9/83: Ουίπεστ-ΑΕΚ 4-1 (Κύπελλο Κυπελλούχων –η εχθρική διαιτησία του Γερμανού Ντίτερ Πάουλι δεν επέτρεψε στην ΑΕΚ να διαφυλάξει το 2-0 του πρώτου αγώνα)
28/9/95: Σιόν-ΑΕΚ 2-2 (Κύπελλο Κυπελλούχων –μετά το 2-0 του πρώτου ματς, η ΑΕΚ πήγε πολύ σίγουρη στην Ελβετία, αλλά στο τέλος χρειάστηκε να… ιδρώσει)
28/9/00: ΑΕΚ-Βάσας 2-0 (Κύπελλο ΟΥΕΦΑ –Νικολαϊδης και Μαλαδένης καθάρισαν μέσα σε 3’ για την ΑΕΚ)
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
Τι ματς Θεέ μου. Ήμουν φοιτητής και εκείνη την χρονιά είχαμε ξεπαραδιαστεί με την αρρώστια μας. Καθόμουν στην 4-5-6 και δεν θα ξεχάσω την τρίπλα!!!!!!!! του Κασάπαρου στον Ντε Μπουρ, που τον έχει πλάτη και πετά την μπάλα από την μια μεριά και αυτός από την άλλη και βγάζει μια σέντρα η οποία πέρασε ανεκμετάλλευτη. Η ενέργεια όμως ήταν μαγική. Μπορεί να χάσαμε αλλά κανείς δεν στεναχωρήθηκε γιατί τους πέξαμε στα ίσια αλλά ήταν απλά καλύτεροι.
Α ρε ΑΕΚάρα μου! Πρωτοπόρα στα πιο σπουδαία είσαι πάντα. Για να μαθαίνουν οι μικροί. Εκείνη την σαιζόν πέσαμε με τον Αγιαξ και την Μίλαν που ήταν και το ζευγάρι του τελικού. Την δεκαετία του '90 η Μίλαν ήταν κάτι σαν την σημερινή Ρεάλ, ενώ την διετία 1994-1996 ο Άγιαξ (αν και αυτοδημιούργητος) σε αξία ποδοσφαιρική ήταν κάτι σαν την σημερινή Μπαρτσελόνα.... ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Με την Μίλαν εντός φέραμε 0-0. Μιλαμε τώρα μια Μίλαν με παίχτες μεγαθήρια. Μας ακυρώθηκε μάλιστα κανονικότατο γκολ του Σαραβάκου ως οφ σάηντ. Στην Ιταλία προηγηθήκαμε με τον Τόνι Σαβέφσκι αλλά χάσαμε με 1-2 γιατί στο τελευταίο τέταρτο του αγώνα ο Ατματζίδης έπαθε "Ανέστη" και ο Πανούτσι με δυο κεφαλιές στο δεύτερο δοκάρι γύρισε το ματς. Οι ΑΕΚτζήδες ήμασταν να σκάσουμε που δεν καταφέραμε να νικήσουμε την τεράστια Μίλαν μέσα στην Ιταλία. Όταν σήμερα κάποιοι πανηγυρίζουν γιατί έχασαν μόνο με 2-0.
Ο Άγιαξ εκείνη τυην χρονιά απλά δεν παιζόταν. Χάσαμε 1-2 στην καυτή Φιλαδέλφεια και 2-0 στο Άμστερνταμ. Η ΑΕΚ, ιδίως στη Φιλαδέλφεια, έπαιξε μπαλάρα. Ούτε ταμπούρι ούτε τίποτα. Αλλά εκείνη η ομάδα των πιτσιρικάδων Ολλανδών που έμελε να γίνει και η βάση της Εθνικής Ολλανδίας που πήγε στον ημιτελικό του Μουντιάλ 1998, απλά ήταν ακαταμάχητη.
Μεγάλη ευκαιρία χάθηκε για διπλό στο Σάλτσμπουργκ. Στην Αθήνα το ματς με τους Αυστριακούς στράβωσε από νωρίς και με πολύ μεγάλες απουσίες (τότε απουσίες όπως του Μανωλά και του Σαβέφσκι ήταν σχεδόν αδύνατο να καλυφθούν ποιοτικά) χάσαμε με 1-3.
Εκείνη η ΑΕΚ με παιχταράδες όπως ο Ατματζίδης, ο Κασάπης, ο Μανωλάς, ο Σαμπανάτσοβιτς, ο Τσάρτας, ο Σαβέφσκι, ο Κετσπάγια, ο Κωστής, ο Σαραβάκος, ο Δημητριάδης κτλ πλήρωσε την κούραση από το Τσάμπιονς Ληγκ (ήταν η πρώτη φορά που ελληνική ομάδα έμπαινε σε τέτοια διαδικασία) και έμελε να μείνει από νωρίς εκτός διεκδίκησης τίτλου (είναι που ο Μελισσανίδης είχε φτιάξει παράγκα σύμφωνα με τους γάβρους μωρέ, οι γελοίοι). Όπως και να έχει η ΑΕΚ 1994-1997 θεωρω ότι έπαιξε το καλύτερο ποδόσφαιρο που προσωπικά έχω δει από ελληνική ομάδα (προφανώς δεν πρόλαβα την ΑΕΚ του Μπάρλου). Κι όμως αυτή η ομάδα δεν πήρε κανένα πρωτάθλημα, παρόλο που ιδίως το 1996 και το 1997 ήταν κλάσεις ανώτερη από τους αντιπάλους της.
ήμουν μέσα στην 21 πρωτοετής φοιτητής.Την ισοφάριση δεν την είδαμε , ακόμη πανηγυρίζαμε το 1-0