Ο Ανδρέας Δημάτος έγραψε στο προφίλ του στο facebook:
Τον Ιανουάριο παίξαμε ένα παιχνίδι με το Αιγάλεω και νικήσαμε 5-2. Εβαλα πέντε γκολ στη σειρά! Μετά τη λήξη της αναμέτρησης ακολούθησε κάτι που μάλλον θύμιζε τα παιδιά μου χρόνια. Ο πατέρας μου, που με παρατηρούσε όπως συνήθως με το άγρυπνο μάτι του από τις κερκίδες, έφυγε και με περίμενε στο σπίτι μου.
Καθίσαμε σε ένα δωμάτιο μόνοι μας και άρχισε τις ερωτήσεις.
-Επαιξες καλά σήμερα;
-«Χάλια!» φώναξε με σοβαρό ύφος. Τον κοίταξα με απορία.
-«Μπορείς να μου εξηγήσεις αυτό το χάλια, γιατί όπως και να έχει, μπήκαν πέντε γκολ;»
-«Οκτώ έπρεπε να είχες βάλει! Θα σου πω με λεπτομέρειες και πού» μου απάντησε.
Αρχισε, λοιπόν, να αναλύει σε ποιο ακριβώς χρονικό σημείο του αγώνα και σε ποια φάση έπρεπε να είχα βάλει γκολ.
Ωστόσο του είπα: «Αν και στις οκτώ ευκαιρίες μπορούσα να βάλω οκτώ γκολ, δεν θα υπήρχε ομάδα να με χωράει. Πέτυχα τις πέντε από τις οκτώ, άρα είμαι καλά».
Αναψε και κόρωσε: «Λάθος σκέψη! Σου ήρθε αυτό το δώρο από το Θεό και δεν το εκμεταλλεύτηκες, για να κάνεις γκολ αυτές τις τρεις φάσεις; Τώρα θα είχες γραφτεί στην ιστορία ως ο μόνος παίκτης που σημείωσε οκτώ τέρματα σε έναν αγώνα και κανείς δεν θα μπορούσε να σε ξεπεράσει»…
Είχα την τύχη αλλά και την τιμή να έχω στα χέρια από πολύ νωρίς τα πρώτα κείμενα της αυτοβιογραφίας του Θωμά Μαύρου στην εξαιρετικά επιτυχημένη έκδοση της Ελληνοεκδοτικής, που παρουσιάζεται αύριο στις 20.30 στην αίθουσα VIP του ΟΑΚΑ παρουσία πολύ σημαντικών προσωπικοτήτων και με πλατιά εκπροσώπηση της κιτρινόμαυρης οικογένειας.
Θεώρησα εξαρχής το παραπάνω (συμπυκνωμένο) απόσπασμα της βιογραφίας του κορυφαίου σκόρερ στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου ως το πλέον χαρακτηριστικό ενός βιβλίου που αποτελεί περισσότερο manual – εγχειρίδιο με τίτλο… «Μόνο έτσι μπορείτε να γίνετε ένας σημαντικός ποδοσφαιριστής» παρά μία απλή αυτοβιογραφία ενός σπουδαίου παίκτη, που αποτέλεσε έμβλημα υπερηφάνειας μίας ολόκληρης γενιάς ΑΕΚτζήδων, της δικής μας γενιάς.
Πρόκειται για ένα βιβλίο που εκτός από την παράμετρο της σκληρής σχέσης πατέρα – γιου ποδοσφαιριστή (του πατέρα που δεν είδε ποτέ τον γιο του ως το νέο… Πελέ, όπως ίσως οι σύγχρονοι γονείς, αλλά ήταν ο πιο σκληρός κριτής και απαιτούσε από τον γιο του συνεχώς να παλεύει και να βελτιώνεται) αποκαλύπτει σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια το μυστικό της επιτυχίας του –για όσους τον έζησαν και τον θαύμασαν- Θ(ε)ωμά Μαύρου όπως τον «βάφτισε» ο μεγάλος Φαίδωνας Κωνσταντουδάκης.
«Για να κατακτήσεις την κορυφή πρέπει κάθε στιγμή να ξεπερνάς τον εαυτό σου» αναφέρει ο ίδιος ο Θωμάς Μαύρος και αυτή η καθημερινή μάχη με τα ανθρώπινα όρια από την πρώτη μέχρι την τελευταία μέρα της ποδοσφαιρικής του καριέρας αναδεικνύεται σε καθεμία από τις 391 σελίδες του βιβλίου.
Μια μάχη που δεν τελείωσε ποτέ. Αλλά τον έβγαζε πάντα νικητή. Πολύ απλά γιατί είχε αποφασίσει να πετύχει. Και θα έδινε και τη ζωή του για να βγει νικητής. Και το κατάφερε.
Η ΠΑΕ ΑΕΚ αλλά και η Ελληνοεκδοτική παρουσιάζουν με υπερηφάνεια αύριο Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου και ώρα 20.30 στα VIP του ΟΑΚΑ την αυτοβιογραφία του Θωμά Μαύρου.
Οσοι τον λάτρεψαν θα είναι εκεί!
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
Μια δεκαετία -τουλάχιστον- κρατούσε την ΑΕΚ ψηλά, ολομόναχος................ ΠΟΙΟΣ -ΠΟΙΟΣ - ΠΟΙΟΣ - Ο ΜΑΥΡΟΣ Ο ΘΕΟΣ....................... Ανεπανάληπτο επίσης και το ''Σαργκάνη-Σαργκάνη ο Μαύρος τι σου κάνει''
" ενός σπουδαίου παίκτη, που αποτέλεσε έμβλημα υπερηφάνειας μίας ολόκληρης γενιάς ΑΕΚτζήδων, της δικής μας γενιάς" τα ειπε ολα ο Δηματος!
Τερματοφύλακες: Σπύρος Οικονομόπουλος- Χρήστος Αρβανίτης – Λάκης Στεργιούδας
Αμυντικοί: Λύσσανδρος Γεωργαμλής -Στέλιος Μανωλάς – Βαγγέλης (Τζώνι) Παραπραστανίτης – Πέτρος Ραβούσης – Παύλος Παπαϊωάννου – Παναγιώτης Στυλιανόπουλος – Τάκης Καραγκιοζόπουλος... ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Μέσοι: Χρήστος Αρδίζογλου – Angel Kolev – Σπύρος Θώδης – Βαγγέλης Βλάχος -Ντίνος Μπαλλής – Τάκης Νικολούδης – Χαράλαμπος (Μπάμπης) Ακριβόπουλος – Trevor Ross – Σταύρος Λέτσας
Επιθετικοί: Tom Langley – Θωμάς Μαύρος – Γιάννης Δίντσικος – Μανώλης Κώττης – Γιώργος Χατζηιωαννίδης – Χρήστος Τατίδης – Τζορτζ Χριστόπουλος
Προπονητής: John Barnwell...είναι η ομάδα των Παναγίδη - Ρουσσάκη, της επόμενης χρονιάς από την κατάκτηση του κυπέλλου του '83...εκείνη η χρονιά δεν μας έδωσε πολλές συγκινήσεις, αλλά όταν αναπολείς το παρελθόν από κάθε χρονιά θυμάσαι κτα καλά....
ΜΕΣΑ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ, ΣΥΝΕΒΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΔΥΣΑΡΕΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΣΤΙΣ ΣΕΡΡΕΣ , ΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '80.
ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΓΗΠΕΔΟΥ , Ο ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ ΠΕΡΓΑΜΗΝΟΣ ΧΤΥΠΗΣΕ ΤΟΝ Θ(Ε)ΩΜΑ , ΠΡΙΝ ΑΡΧΙΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ, ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ....
ΟΛΟΙ ΑΝΑΡΩΤΙΩΜΑΣΤΑΝ ΓΙΑΤΙ ;
Αν και έχω τον Ντέμη στην φωτογραφία, το ξαναγράφω: Θωμά είσαι ο ήρωας των παιδικών μου χρόνων! Να είσαι πάντα καλά!
Ημουν στη θυρα 16-17 σε εκεινον τον αγωνα με το Αιγαλεω. Μολις μπηκε το πεμπτο, οι περισσοτεροι δεν φωναξαν γκοολ αλλα πεντεεεε, πανηγυριζοντας για το πεμπτο γκολ τιυ Θωμα. Οπως ειχε γραψει και καποιος, και ο Μαραντονα να ερχοταν στην ΑΕΚ, παλι το κυριο συνυημα θα ηταν "ποιος ποιος ποιος ο Μαυρος ο Θεος".
Εγω το ειδα γεματα να παιζει και στο 5 - 2 ημουνα εκει ακομα και σε κεινο το φιλικο προς τιμην του ΑΕΚ - ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ στην Φιλαδελεια να παιζει και να σκοραρει και με τιις δυο ομαδες και να τριζει το γηπεδο με το ΠΟΙΟΣ ΠΟΙΟΣ ΠΟΙΟΣ Ο ΜΑΥΡΟΣ Ο ΘΕΟΣ μεγαλες εποχες αξεχαστες...
Ο φόβος και ο τρόμος των γάβρων τα πέτρινα χρόνια της δεκαετίας του ογδόντα!Μόνος του έκανε και κράτησε ΑΕΚΤΖΗΔΕΣ πολλούς συνομηλίκους μου εκείνη την εποχή!Από τότε θεωρώ το Θωμά πραγματικό αδελφό μου!
5 χρονων ακουγα Μαυρος Μαυρος παντου ......απο αυτον ειμαι ΑΕΚ
Όσο και να λέμε ΑΕΚ πάνω από πρόσωπα, τα πρόσωπα τελικά είναι αυτά που κάνουν πραγματικά σπουδαίο έναν σύλλογο. Από αυτή την άποψη είμαστε τυχεροί που συνέδεσαν το όνομά τους με την ΑΕΚ προσωπικότητες και ποδοσφαιριστές σαν τον Νεστορίδη, τον Παπαιωάννου, τον Μαύρο, τον Νικολαΐδη και φυσικά πολλοί άλλοι που παραλείπω για την οικονομία της συζήτησης. Κι επειδή ΑΕΚ σημαίνει επίθεση, δεν υπάρχει τίποτε που να το αποδεικνύει περισσότερο από τα τέσσερα προαναφερθέντα... ΣΥΝΕΧΕΙΑ ονόματα.
Δεν νομίζω να είναι λάθος η λατρεία για κάποιους παίχτες.Αρκεί να υπάρχει η απαράβατη αρχή πως πάνω από την ΑΕΚ δεν είναι κανένας.Το καλό αυτής της ομάδας πρώτα και πάνω απ' όλα.Τώρα σε κάποιους που η ΑΕΚ κι οι οπαδοί της τους πρόσφεραν πολλά κι εκείνοι δεν το σεβάστηκαν είναι άλλο θέμα.Δεν μπορείς να ξέρεις από την αρχή πως θα φερθεί ο καθένας.
Στο θέμα προσωπολατρείας πολλά μικρά παιδιά διαλέγουν την ομάδα τους εξαιτίας ενός... ΣΥΝΕΧΕΙΑ ποδοσφαιριστή που θαυμάζουν.Δεν επέλεξαν όλοι οι ΑΕΚτζήδες αυτή την ομάδα εξαιτίας καταγωγής από την Πόλη,λόγω του παππού ή πατέρα ΑΕΚτζή ως οικογενειακή παράδοση ή λόγω του τι συμβολίζει η ΑΕΚ;Ένας πιτσιρικάς που διαλέγει την ομάδα του 5-6 χρονών που να καταλάβει από συμβολισμούς κιόλας;
Πολλοί ως παιδιά έγιναν ΑΕΚ εξαιτίας του Νεστορίδη παλιότερα ή του Μίμη Παπαϊωάννου,όπως αργότερα εξαιτίας του Θωμά ή του Ντέμη.Η προσωπολατρεία σε όλες τις ομάδες πάντα υπήρχε και θα υπάρχει.Απλά στην ΑΕΚ ήταν πάντα σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από τις υπόλοιπες ομάδες.
Ωραια θεση φίλε Θανάση! Συμφωνω! Εγω εγινα ΑΕΚ απο τον πατερα μου, και θα τον ευχαριστω για παντα για αυτο. Αλλα πως να ξεχασω την λατρεια για Νιλσεν οταν ημουν 7? Η θεοποιηση του Μανωλα οταν εκανε εκεινη την αποκρουση στην γραμμη στις 7 Μαιου 1989, κι ας ημουν μολις 9. Η αγαπη για τον Δημητριαδη. Το γεγονος οτι το 8 εγινε το αγαπημενο μου νουμερο λογω Σαβεφσκι. Η συνειδητοποιημενη πια αγαπη στον Νικολαιδη....... ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Να εισαι καλα αδερφε μου. Μου φτιαχνει την ημερα να κανω ΑΕΚοκουβεντα!
Επίσης φίλε να είσαι καλά.Εγώ έγινα ΑΕΚ από τον παππού μου και αδυναμία μου ήταν ο Ντέμης.Μπορεί να μην γίναμε εξαιτίας ενός ποδοσφαιριστή ΑΕΚ,αλλά κάποιον παίχτη της ομάδας μας λατρέψαμε ανάλογα την εποχή.
Θανάση, έχεις απόλυτο δίκιο!
αξιζει το βιβλίο να το πάρει καθε αληθινός ΑΕΚτζης ! Για να θυμούνται οι παληοι και να μαθαίνουν οι καινούργιοι.
Τετοιους παιχταραδες θελει η ΑΕΚ