Όταν ήμουν μικρός και μέχρι μέσα δεκαετίας 90 ο πατέρας μου είχε βέσπα. Απέκτησε και αυτοκίνητο το 1977 αλλά τη βέσπα την είχε από πριν γεννηθώ και πήγαινε όλες τις κοντινές αποστάσεις με αυτή. Δεν έμαθα ποτέ να οδηγάω βέσπα, ούτε καν μηχανή. Αλλά πάντα αυτός ο ήχος ήταν ο αγαπημένος μου. Γιατί όταν τον άκουγα σήμαινε όταν ήμουν μικρός ότι ο μπαμπάς γύρισε ασφαλής σπίτι το βράδυ από το εργοστάσιο. Επίσης τα άλλα μισά βράδια σήμαινε ότι γύρισαν ασφαλείς και οι δύο γιατί πήγαινε και έφερνε τη μάνα μου όταν ήταν εκείνη βραδινή. Και πάντα είχα την αγωνία. Το βράδυ, όχι όλες τις άλλες ώρες.
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
1990 εγω τοτε 11χρονων, ο πατερας καπετανιος ελειπε εως και 11 μηνες συνεχομενα. Ερχοταν σπιτι ενα μηνα το χρονο...αν ημουν τυχερος ισως δυο μηνε
σ...δεν θα ξεχασω ποτε πως περιμενα πως και πως να γυρισει να περασω χρονο μαζι του και να παμε παρεα στο γηπεδο...με επαιρνε απο το χερι μπαιναμε στο αμαξι και παρκαραμε, αμεσως για εισιτηρια και καρφι στη 3...εγω παντα τρελλαμενος με τη σκεπαστη στα αριστερα μου τον ηρωα μου στα δεξια μου... ΣΥΝΕΧΕΙΑ και την Αεκαρα ευθεια μου...απο τις πιο ευτυχισμενες αναμνησεις του πατερα μου! Πατερα συντομα θα ειμαι παλι εκει και θα φωναζω για την Αεκαρα μας!!! Θα φωναζω τοσο δυνατα για να με ακουσεις! Σε ευχαριστω που με εκανες Αεκ, τη μεγαλυτερη ομαδα του κοσμου!!!
Μικρος ημουν Παναθηναϊκός ενεκα του πατερα! Η μαμα τρελη αεκτζου.το 99 καθως γυρνουσαμε απ τους παππουδες κ ενω κατεβαινουμε τη δεκελειας λεει του πατερα: δε μας αφηνεις εδω να παμε με το μικρο? Με την ξανθη παιζαμε θυμαμαι τελευταια αγωνιστικη..ως εκ θαυματος ο μπαμπας ειπε ναι! Μολις μπηκαμε στο γηπεδο( καπου στην 3) κ ειδα τη σκεπαστη...εν δρασει ηξερα πως θα στενοχωρουσα τον πατερα! Δεν κοιταξα ποτε ξανα πισω ποτε δεν αμφεβαλλα μονο αεκ παντα αεκ κ ας του ειχα αδυναμια! Να... ΣΥΝΕΧΕΙΑ σαι καλα εκει που εισαι πατερα μου κ να χαιρεσαι αποψε με τη χαρα μου απο κει ψηλα...
Τι έγραψες φίλε μου (κι ας μην σε γνωρίζω προσωπικά) για μένα η βεσπα ήταν ένα opel cadet ταξί (ταξιτζής βλέπεις ο πατέρας μου) τώρα πρέπει να μπω στον καινούργιο ΝΑΟ και να πάω "μαζί" του
Δυνατό άρθρο Κωστα... Όλοι μας έχουμε κάτι να θυμόμαστε από τον ναο... Μικρά πράγματα που τώρα καταλαβαίνουμε την αξία τους... Με Βεσπες με τραίνα με λεωφορεία και πλοία... Όλοι ξεκινήσαμε κρατώντας ένα χέρι... Για τους περισσότερους από εμάς δυστυχώς το χέρι δεν είναι πλέον μαζί μας... Αλλά με κάποιον τρόπο θα το ξανακρατησουμε μπαίνοντας στον ναό μας... Άντε να περάσει γρήγορα ο καιρός... Άντε να μην χαθούν και άλλα χέρια...