Μια από τις πιο μεγάλες νίκες της οκταετίας 1988-96 ήταν αυτή επί του Εδεσσαϊκού με 1-0, σαν σήμερα πριν από 24 χρόνια. Ήταν η προτελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος και η ΑΕΚ ήθελε μόνο νίκη, ώστε να διατηρήσει την απόσταση του ενός βαθμού από τον δεύτερο Παναθηναϊκό (που είχε φέρει 0-0 στην Έδεσσα ένα μήνα νωρίτερα, χάνοντας την πρωτοπορία από την ΑΕΚ) και να πάει με προβάδισμα στην τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος, όπου την περίμενε ο αδιάφορος βαθμολογικά Ολυμπιακός στη Νέα Φιλαδέλφεια.
Τα πράγματα, όμως, δεν ήταν απλά. Ο νεοφώτιστος Εδεσσαϊκός έπαιζε για τη σωτηρία του και δεν έπρεπε να χάσει, ενώ ο διαιτητής Δερμετζόγλου έδειξε από νωρίς τις προθέσεις του καταλογίζοντας ανύπαρκτο πέναλτι σε μαρκάρισμα του Ζόραν Σλίσκοβιτς στον Γιώργο Καραϊσαρίδη. Ο Αντώνης Μήνου, όμως, έπεσε σωστά και απέκρουσε το πέναλτι του Κρίστο Κόλεφ, κρατώντας έτσι το 0-0 και δίνοντας το σύνθημα για την αντεπίθεση νίκης.
Από εκεί και μετά, υπήρχε μόνο ΑΕΚ στο γήπεδο. Οι παίκτες του Ντούσαν Μπάγεβιτς πίεσαν και έχασαν ευκαιρίες, όμως έπεσαν πάνω στη μεγάλη εμφάνιση του τερματοφύλακα Ναούμ Τάκου. Στο βίντεο που παραθέτουμε, μπορείτε να δείτε και να καταλάβετε…
Ήταν, όμως, αρκετή μια στιγμή του κορυφαίου σκόρερ της ΑΕΚ (33 γκολ σε 33 ματς σε εκείνο το πρωτάθλημα) Βασίλη Δημητριάδη για να γραφτεί η ιστορία. Στο 61’, μετά την καλοζυγισμένη σέντρα του Γιώργου Αγορογιάννη, ο Δημητριάδης έπιασε κεφαλιά-ψαράκι και νίκησε τον αντίπαλο τερματοφύλακα, δίνοντας το έναυσμα σε περίπου 3.000 οπαδούς της ΑΕΚ που είχαν… χωρέσει στο γηπεδάκι της Εδεσσας (έχοντας υποστεί απίστευτη ταλαιπωρία κατά τη μετάβασή τους στη μακεδονική πόλη μέσα σε συνθήκες καύσωνα) να αρχίσουν το… γλέντι τίτλου.
Δύο εβδομάδες μετά (μεσολάβησε ένα κενό λόγω του αγώνα Ρωσίας-Ελλάδας 1-1 που αποτέλεσε το «εισιτήριο για την πρόκρισή μας στο Μουντιάλ του 1994) το 3-1 επί του Ολυμπιακού στη Νέα Φιλαδέλφεια σήμαινε τη μαθηματική κατάκτηση του τίτλου.
Η σύνθεση της ΑΕΚ: Μήνου, Αγορογιάννης, Καραγιάννης, Μανωλάς, Σαμπανάτζοβιτς, Καραγκιοζόπουλος, Αλεξανδρής, Σαβέβσκι, Δημητριάδης (89’ Κοπιτσής) Σλίσκοβιτς (78’ Κλόπας) Σταματής
Στις 30 Μαϊου
30/5/26 Αθηναϊκός-ΑΕΚ 8-0 (Πρωτάθλημα Αθήνας – η πιο βαριά ήττα στην ιστορία της ΑΕΚ σε επίσημο αγώνα)
30/5/54 Παναθηναϊκός-ΑΕΚ 1-1 (Πρωτάθλημα Ελλάδας –επεισοδιακός αγώνας μέσα σε λάσπη και με την ΑΕΚ να ισοφαρίζει με τον Σταματιάδη)
30/5/71 Εθνικός-AEK 1-3 (Α’ Εθνική – ανατροπή με τα γκολ των Παπαϊωάννου, Κ. Νικολαϊδη και Πομώνη και η κατάκτηση του τίτλου ήταν απλά θέμα χρόνου)
30/5/79 ΑΕΚ-Παναχαϊκή 5-1 (Κύπελλο Ελλάδας –εύκολη πρόκριση στον τελικό μετά την ήττα στην Πάτρα με 3-2)
30/5/82 AEK-Καστοριά 2-1 (Α’ Εθνική –ο τελευταίος αγώνας της μεγάλης καριέρας του Λάκη Νικολάου μετά από 11 χρόνια στην ΑΕΚ, σε ηλικία 33 ετώμν)
30/5/99 Ολυμπιακός-ΑΕΚ 0-0 (Α’ Εθνική –η ΑΕΚ έμεινε αήττητη σε όγδοο σερί ντέρμπι τηξ διετία 1997-99, ενώ ο Ντέμης Νικολαϊδης λίγο έλειψε να χαλάσει τη φιέστα τίτλου στο Καραϊσκάκη)
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
Όλοι Θεό σε είχαν Ντούσαν , φίλοι και αντίπαλοι κ εσυ έκανες τη χειρότερη επιλογή κ άφησες τη στάμπα του προδότη..
Μέσα ήμουν. 42 πούλμαν από Αθήνα και αμέτρητα αυτοκίνητα. Και πριν το ματςσε παρακείμενη εκκλησία που γινόταν γάμος να φωνάζουμε στον ΑΕΚτζη γαμπρό: "Γαμπρέ θυμήσου, ήρθε η original και είναι εδώ μαζί σου)" Μεγάλες στιγμές....στριμωγμένοι όλοι στο πέταλο όπου δεν υπήρχε κερκίδα...απλό flat δάπεδο...όποιος είναι ψήλος βλέπει...οι άλλοι ακούν μόνο ;-)
Χα χα χα και μετά δεν αφήσαμε μπουμπουνιερα χα χα χα
Ήταν και η Original Βέροιας εκεί..!!!
εδινα προφορικά Lower εκεινη την ημερα στο ξενοδοχειο park, γ΄γυμνασιου...γκαντεμια μεγιστη...το μυαλο στο ματς, αλλα ευτυχως η εξεταστρια ηταν μια γυναικαρα που προς στιγμην για ενα 10λεπτο εδιωξε τη σκεψη μου απο την χαμενη εκδρομη και μπορεσα να συγκεντρωθω και να τα παω σουπερ στην εξεταση.. την ιδια ωρα οι 3 κολλητοι μου ηταν Εδεσσα, τους πηγε ο πατερας μου με το αμαξι μας. κινητα δεν υπηρχαν, απλα θυμαμαι το τηλεφωνημα απο ενα καρτοτηλεφωνο της Εδεσσας μετα το ματς, που με το... ΣΥΝΕΧΕΙΑ ζορι ακουγα τον πατερα μου καθως σκεπαζαν τη φωνη του τα ουρλιαχτα των τρελαμενων ΑΕΚτζήδων. ο,τι γραφουν τα αδερφια παραπανω ισχυει στο απολυτο, καθως ο φουκαρας ο μπαμπας μου, κοντουλης γαρ, ζητημα να ειδε 5 λεπτα μας. χαλαλι η 10ωρη οδηγηση πηγαινε-ελα..αξεχαστη μερα κι ας μην ημουν εκει. α ρε ΑΕΚαρα για παρτη σου η ζωη μου εχει χαραχτει απο αναμνησεις!
Ήταν δύο αλάνια από την Αθήνα "ντίρλα¨... σε όλο το μάτς κοιμόντουσαν,
Και λίγο πριν το τέλος του μάτς τους ξυπνάνε.
Ρωτάει ο ένας, τι κάνουμε? Νικάμε του λένε και αρχίζει αμέσως να πανηγυρίζει.
Ρωτάει και ο άλλος, με ποιους παίζουμε?
Ρε σεις. η φωτογραφία του Μπορμπόκη είναι άσχετη. Στην Καλαμαριά νομίζω έπαιζε ακόμα ο άνθρωπος τότε.
Οντως η φωτο αυτη ειναι απο αγωνα στην εδεσσα αλλης χρονιας
Φοβερή εκδρομή. Είχαμε ξεκινήσει 4-5 πούλμαν από Θεσσαλονίκη από τα Δικαστήρια. Καμιά 30αριά ντόπιοι που ήταν σε ένα καφενείο (πίσω από μια ωραία πλατειούλα με ρυάκια κλπ) πιθανώς οπαδοί του ΠΑΟΚ, πέταξαν κάτι μπουκάλια προς το μέρος μας. Θυμάμαι έναν δικό μας ψηλό αδύνατο με μακριά μαλλιά, ημίγυμνο από τη μέση και πάνω, να κρατάει ένα στυλιάρι και να τρέχει εντελώς μόνος του προς το μέρος τους. Και τα 30 άτομα, μαζί και με τους φιλήσυχους θαμώνες του καφενείου, ακόμα τρέχουν. Μέσα... ΣΥΝΕΧΕΙΑ στο γήπεδο απίστευτο στριμωξίδι. Εννοείται όλοι όρθιοι και παστωμένοι σαν σαρδέλες, σηκωνόμασταν στις μύτες των ποδιών για να βλέπουμε μπάλα.
Ας δουν το πέναλτι που κερδίζει ο Εδεσσαικός οι εξυπνητζίδες που μιλάνε για ευνοημένη ΑΕΚ (ως μέρος του ΠΟΚ)
Είχα πάει και θυμάμαι ότι η έξοδος απο την πόλη ήταν επεισοδιακή με αυτοκίνητο αθηναϊκό και το βράδυ στην επιστροφή μας πετούσαν πέτρες οι Λαρισαίοι στην εθνική οδό.
εγω ημουν 13 τοτε αλλα θυμαμαι όλες τις λεπτομέρειες του αγωνα, φυσικά την τελευταία αγωνιστική με τον γαυρο ήμουν στην 21,τι ωραια χρονια ρε παιδισ
Τι μου θυμησες τωρα!Αγωνας ολοκληρο πρωταθλημα.
Μετα το ματς τον καρεκλοπολεμο στην πλατεια ,το κυνηγητο και τα πουλμαν που ηταν σε αλλο σημειο.Επικες στιγμές!!!Η καλυτερη εκδρομη μου στα 49 μου χρονια (εξαιρω το 0-1 στο αιμπροξ με την Ρειτζερς)