ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΖΝΤΟΒΤΣ ΑΕΚ: «Eμείς δεν ανταγωνιζόμαστε τον Άρη, εμείς θέλουμε να ανταγωνιζόμαστε τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό»

Συνέντευξη στους Κώστα Κετσετζόγλου και Λουκά Μαστροδήμο

Το ραντεβού με τον Γιούρι Ζντοβτς είχε κλειστεί για το πρωί της Δευτέρας στην Πλατεία του Κεφαλαρίου. Το κρύο ήταν τσουχτερό ακόμη και για τον σκληραγωγημένο κόουτς της ΑΕΚ, ο οποίος τελικά αποχωρίστηκε μόνο το σκουφί του, κατά τη διάρκεια της συζήτησης μας.
Τι και αν είχε ζήσει για δύο χρόνια στην Αγία Πετρούπολη... Εκεί, όπου, με την Σπαρτάκ, είχε αναδειχθεί «προπονητής της χρονιάς» για το Eurocup, το 2012. «Περπατούσα καθημέρινα για δύο ώρες», μας είπε και άρχισε να ξεκουμπώνει το μπουφάν του. «Πολύ ωραία πολή, ιστορική. Ο ποταμός ήταν παγωμένος. Αλλά, εκεί, στους κλειστούς χώρους, είχε πάντα ζέστη».
Σχεδόν δύο ώρες μετά, είχε απαντήσει με μεγάλη αμεσότητα σε κάθε ερώτηση σχετική με την ΑΕΚ που χτίζει. Πότε με σκληρά λόγια, πότε με χιούμορ, αναφέρθηκε στον τρόπο που εκείνος αντιλαμβάνεται και ζει το παιχνίδι. Η απομαγνωτοφώνηση ξεπέρασε τις 4.000 λέξεις!

Οπως είναι λογικό, η κουβέντα ξεκίνησε από το ξέσπασμά του στον τελευταίο αγώνα.
 
Έχετε ηρεμήσει μετά τον αγώνα στο Λαύριο;
Δύσκολο παιχνίδι για μας. Ηταν δύσκολος ο Γενάρης για μας με πολλά, συνεχόμενα και δύσκολα παιχνίδια και οι παίκτες, φυσιολογικά, ήταν κουρασμένοι σωματικά και ψυχολογικά. Δεν περίμενα να είναι εύκολο, είχαμε και απουσίες. Το πρόβλημά μας ήταν η άμυνα. Ημασταν αργοί. Δεν παίζαμε ομαδική άμυνα, φοβόμασταν να δίνουμε βοήθειες. Τις επόμενες δύο ημέρες, δεν είδα το ματς πάλι. Ηθελα να ηρεμήσω πρώτα. Δεν είμαι απογοητευμένος, γενικά. Απλά πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι και συγκεντρωμένοι. Μπορείς να κάνεις 1-2 λάθη, αλλά είναι υπερβολικό να κάνουμε δέκα βλακείες σε ένα ματς. Στο Λαύριο νικήσαμε… τρεις φορές για να νικήσουμε επειδή τους ξαναβάζαμε με απίστευτα λάθη στο παιχνίδι. Αυτό που με ηρεμεί κάπως είναι πως βλέπω και παίκτες που κοστίζουν εκατομμύρια να κάνουν ανοησίες στην Ευρωλίγκα (γέλια).  

Γενικότερα, είστε ευχαριστημένος από την ομαδική άμυνα;
Δεν έχουμε αμυντική ομάδα. Δεν είμαι ευχαριστημένος σύμφωνα με τις απαιτήσεις μου, όμως βλέπω κάποια βελτίωση. Το πιο δύσκολο είναι διδάξεις στους παίκτες κάτι διαφορετικό. Επί 20 χρόνια, κάνουν κάτι συγκεκριμένο με αυτοματισμό και δεν κάνουν ορισμένα απλά πράγματα. Το σήκωμα των δύο χεριών από την πρώτη στιγμή στα close out για παράδειγμα, δεν το κάνουν πάντα στους αγώνες, ενώ το κάνουν στις προπονήσεις.

Είναι δυσκολότερο να προετοιμάσετε αγώνα για την Ευρώπη ή για το πρωτάθλημα;
Είναι διαφορετικό. Οι ευρωπαϊκές ομάδες δεν κάνουν τόσο καλό σκάουτινγκ. Στην Ελλάδα είναι καλύτερα προετοιμασμένες απέναντί μας. Αυτό είναι φυσιολογικό, μας γνωρίζουν. Εμείς προετοιμαζόμαστε το ίδιο σε Ελλάδα και Ευρώπη. Είμαστε καλή ομάδα και είμαστε συγκεντρωμένοι.

Ηταν η 3η περίοδος με την Ζιελόνα Γκόρα στην Πολωνία ότι χειρότερο έχετε δει;
Το ξαναείδαμε στο βίντεο εν όψει του αγώνα στην Αθήνα. Το τελευταίο δίλεπτο της 3ης περιόδου στην Πολωνία ήταν απαίσιο. Δεν ήταν καν όλο το δεκάλεπτο. Μας έκαναν 7-0 και χάσαμε τον έλεγχο. 

Υπήρξε και ο αποκλεισμός από το Κύπελλο...
Είμαι ο προπονητής και το βλέπω διαφορετικά από τον πρόεδρο, ο οποίος ήθελε να... αυτοκτονήσει, γιατί είναι και οπαδός της ΑΕΚ. Είναι και αυτή η απίστευτη αντιπαλότητα που υπάρχει με τον Άρη. Αλλά εμείς δεν ανταγωνιζόμαστε τον Άρη, εμείς θέλουμε να ανταγωνιζόμαστε τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό. Και το αντιμετωπίσαμε αυτό το ματς με ανωτερότητα, με αυτοπεποίθηση. Πιάσαμε καλή απόδοση, αλλά είναι μια δύσκολη έδρα, ο καθένας μπορεί να χάσει εκεί. Ιδίως αν έχουν και 50% στα τρίποντα!

Φταίει και η άμυνα για το 50% του Άρη στα τρίποντα; Για τον βομβαρδισμό των πρώτων λεπτών...
Δεν ξέρω τι... είχαν φάει. Δεν είχα χρόνο να αναλύσω αυτό το ματς. Ειλικρινά, δεν ξέρω. Κάθε παίκτη που φέρνω του εξηγώ πως στην άμυνα τον θέλω να... πεθαίνει. Στην επίθεση δίνω και ελευθερίες, αλλά στην άμυνα φαίνεται η επιθυμία του παίκτη για νίκη. Ετσι ήμουν και ως παίκτης, δεν μπορώ να αλλάξω. Σίγουρα, λοιπόν, για τα τρία συνεχόμενα τρίποντα του Άρη έχουμε ευθύνη. Με τα τρίποντα, πάντως, υπάρχει το εξής ενδιαφέρον. Αν βάλει κάποιος το πρώτο, μετά μπαίνουν όλα. Αν χαθεί το πρώτο, συνήθως είναι άστοχα και τα επόμενα. Είναι και ψυχολογικό.

Πάντως η ομάδα δεν διαλύθηκε μετά τον αποκλεισμό. Το αντίθετο...
Γι’αυτό είμαι περήφανος! Ποτέ δεν λέω καλές κουβέντες για μένα, αλλά είμαι περήφανος, γιατί οι ήττες με κάνουν δυνατότερο. Με παρακινούν, με κάνουν πιο θετικό. Μετά από νίκες όπως αυτή στο Λαύριο είμαι πεσμένος, επιτίθεμαι στους παίκτες. Μετά την ήττα από τον Άρη, ήμουν θετικός. Ημασταν και άτυχοι με τους τραυματισμούς του Σάκοτα και του Βασιλειάδη, αλλά και την κόπωση του Μαυροειδή. Επίσης δεν καταλαβαίνω τον κανονισμό με το μονό νοκ-άουτ. Πουθενά δεν γίνεται αυτό.  

Φέτος, ωστόσο, η ΑΕΚ δείχνει πολύ ανώτερη από τον Άρη...
Εχουμε καλή ομάδα. Μου αρέσει η ομάδα. Είναι η ομάδα μου. Καμιά φορά, κάνεις λάθη. Παρασύρεσαι σε μια αλλαγή παίκτη. Το περιβάλλον είναι σκληρό και σε ωθεί σε λάθη, αν δεν τους αρέσει κάποιος παίκτης. 

Δεν είναι και το πιο εύκολο να προσαρμοστούν οι νέοι παίκτες στις απαιτήσεις σας...
Για αυτό δεν μου αρέσουν οι αλλαγές. Χρειάζεται χρόνο για να προσαρμοστούν οι παίκτες στις απαιτήσεις μου.

Με τον Φάλκερ τι έγινε;
Ο Φάλκερ ήταν ταιριαστός στην αρχή. Οταν ξεκίνησαν οι απουσίες, εκτέθηκε γιατί αναγκάστηκε να παίξει πάρα πολύ. Είναι παίκτης ομάδας. Άψογος. Οι συμπαίκτες του τον εκτιμούσαν. Είναι νορμάλ βέβαια να το βλέπει αλλιώς ο κόσμος. Σημασία στο τέλος έχουν οι νίκες.

Υπάρχει και η... σνομπ προσέγγιση του Μάλκοβιτς: «Κοουτσάρω για το 10% των οπαδών που καταλαβαίνει το παιχνίδι»...
Τον σέβομαι πολύ. Αλλά, ως προπονητής, βαδίζω το δρόμο μου, μόνος. Μαθαίνω από τα λάθη μου. Προσπαθώ να λέω την αλήθεια και ότι αισθάνομαι. Δεν παίζω παιχνίδια, δεν κάνω πολιτική. Καταλαβαίνω ότι είναι κακό για μένα μερικές φορές.

Είστε αντικοινωνικός;
Αντικοινωνικός; Ναι είμαι! Δεν κάνω δημόσιες σχέσεις, δεν βγαίνω έξω. Γυρίζω στο σπίτι μου, στην οικογένειά μου, και αυτό είναι. Είναι σημαντικό ο προπονητής να γνωρίζει τις αδυναμίες του. Να μπορούν να τις καλύψουν οι καλοί συνεργάτες, ο τζένεραλ μάνατζερ και η ομάδα.

Οι δηλώσεις στο Λαύριο, πάντως, δείχνουν έναν άνθρωπο που δουλεύει όχι μόνο με πίεση, αλλά και με ασφάλεια και ελευθερία...
Είπα στους παίκτες μου πως έπρεπε να έχουν χάσει από το Λαύριο. Γιατί έτσι θα καταλάβαιναν τι βλακείες έκαναν. Γιατί ο κόσμος θα μας περίμενε απ’έξω και θα μας γαμ...! Είναι καλή η πίεση. Δίνεις το μάξιμουμ. Οι Ελληνες το νιώθουν καλύτερα πως μετά από ένα στραπάτσο δεν μπορείς να βγεις έξω άνετα (γέλια). Αλλά, ναι, νιώθω καλά στην Ελλάδα. Οπου πηγαίνω, εισπράττω σεβασμό. Δεν ξέρω αν το ποδόσφαιρο είναι σημαντικότερο από το μπάσκετ εδώ, αλλά σίγουρα είναι πολύ σημαντική υπόθεση να εισαι προπονητής σε μια μεγάλη ομάδα. Για μένα η πίεση δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, γιατί πιέζομαι από μόνος μου συνεχώς.

Τη φετινή σεζόν παρουσιάζετε μια καλύτερη ομάδα, με μικρότερο μπάτζετ...
Είμαστε ομάδα. Πέρσι δεν ήμασταν. Δείξαμε τον χαρακτήρα μας μετά την ήττα από τον Άρη. Παίξαμε στο γεμάτο γήπεδο της Παρτιζάν με μεγάλη πίεση και κερδίσαμε. Ηταν η πρώτη μου νίκη εκεί μέσα, είτε ως παίκτης είτε ως προπονητής. 

Έχετε αντιμετωπίσει την ΑΕΚ σε διάφορες έδρες. Από τη Νέα Φιλαδέλφεια ως το Γαλάτσι. Σας λείπει μια τέτοιου είδους έδρα για την ΑΕΚ;
Εννοείται πως μου λείπει. Τα θυμάμαι. Πέρσι γίνονταν συζητήσεις για το Γαλάτσι. Το τέλειο θα ήταν ένα γήπεδο 6-7 χιλιάδων θέσεων.

Δεν είστε της άποψης πως οι μεγάλες ομάδες θέλουν μεγάλες έδρες;
Δεν είμαστε Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός. Θέλουμε να γίνουμε. Χρειάζεται δουλειά, να «εκπαιδεύσουμε» τον κόσμο. Υπήρξαν, φυσικά, παιχνίδια που μας βοήθησε πολύ ο κόσμος στο ΟΑΚΑ.

«Τυχεροί με τον Ούκιτς»

Με παίκτη σας στην ΑΕΚ, έχετε υπάρξει άδικος;
Άδικος; Υπάρχουν παίκτες που προσπαθούν πολύ. Που αξίζουν να παίξουν περισσότερο και το θέλεις κι εσύ αυτό. Αλλά στο τέλος δεν τους βάζεις, γιατί δεν τους εμπιστεύεσαι. Αυτό, αυτομάτως, σε κάνει άδικο.

Από τον Ντίξον είστε ευχαριστημένος;
Δεν είναι μυστικό: ρισκάραμε με τον Ντίξον και τον Ιβάνοβιτς στο «1». Ο Χάμοντς και ο Κάλογουεϊ ζητούσαν πολλά χρήματα για το δικό μας μπάτζετ. Το καλό με τον Μάικλ είναι πως τα δίνει όλα στην προπόνηση. Το 100%. Ακόμα και αν έχει βγει έξω, θα προπονηθεί σκληρά (γέλια). Το βασικό πρόβλημα είναι πως παίζει με το ένστικτό του, δεν καταλαβαίνει ακόμη άπολυτα το παιχνίδι. Είναι καλό παιδί όμως και προσπαθεί. Αν δεν ήταν, θα έφευγε.

Δεν έφυγε, αλλά υπέγραψε τριετές συμβόλαιο. Δεν συμβαίνει εύκολα αυτό με Αμερικανούς παίκτες...
Είναι και λίγο... μπίζνες. Ξέρουμε ποιος είναι το αφεντικό. Πολλές φορές λέω πως ο προπονητής είναι για να λύνει, όχι για να δημιουργεί προβλήματα. Εχουμε τον Μάικλ με το ταλέντο του, είναι καλό παιδί και πρέπει να μεγαλώσει, να ωριμάσει. Αν το κάνει... Εχει πάντως το δολοφονικό ένστικτο, επιθετικά. Αν ήταν διαφορετικός σαν παίκτης, μπορεί και να μην το είχε αυτό. Δουλειά μου είναι να τον ελέγχω. Και να τον αξιοποιώ για το καλό της ομάδας.  

Πώς;
Αυτό που δουλεύουμε είναι να δίνει πάσες σε σωστό τάιμινγκ και δείχνει βελτίωση. Δεν είναι πολύ ψηλός και δεν πρέπει να πασάρει την τελευταία στιγμή, γιατί οι πολύ καλές ομάδες αν τον κλείσουν μπορούν τον εξουδετερώσουν. Η πρώτη του επιλογή είναι το καλάθι και η δεύτερη η πάσα. Δεν διαβάζει την αντίπαλη άμυνα, πρέπει να βελτιωθεί σε αυτό γιατί αν το κάνει θα γίνει πολύ καλύτερος παίκτης για την ομάδα..

Περιμένατε να είναι τόσο καλός ο Ούκιτς σε αυτό τον ρόλο;
Οχι δεν το περίμενα, παρότι εγώ τον έφερα! Υπήρχε και όψιον αποδέσμευσης του στο συμβόλαιο κυρίως λόγω των προβλημάτων που είχε συα γόνατα. Ο Ρόκο είναι παίκτης μου. Είχαμε πάρει μαζί κύπελλο με τη Σπλιτ όταν ήταν μικρός κι εγώ πολύ νέος ως προπονητής. Είχε σκοράρει το τελευταίο καλάθι και αυτός είναι και ο λόγος που πίστεψα πως θα επαναληφθεί η ιστορία στη Θεσσαλονίκη, όπου πέτυχε πάλι καλάθι στο τέλος. Ίσως του χρόνου. Ο Ρόκο παίζει καλά. Εχει κίνητρο, έχει συγκέντρωση. Ξέρει και τα λάθη του. Οταν κουράζεται, κρατά περισσότερο τη μπάλα. Είναι επαγγελματίας. Είμαστε τυχεροί που τον έχουμε.

Αρχικά ψάχνατε για έναν πιο... σούτινγκ γκαρντ;
Ενας από τους λόγους που ήρθε είναι πως δεν είχαμε οργανωτή στην προετοιμασία. Ήμουν ο μόνος που πίστευε πως ο Μωραϊτης θα είναι το τρίτο πλέι μέικερ, αλλά φάνηκε πως δεν είναι ακόμη έτοιμος γι’αυτό το επίπεδο. Σωματικά και ψυχολογικά. Δεν είναι ώριμος, χρειάζεται χρόνο. Φυσικά και τον πιστεύω. Είναι μεγάλο ταλέντο. Αλλά από την προετοιμασία έλειπαν ο Ντίξον και ο Ιβάνοβιτς. Είχαμε αγώνες με την Εφές, την Μακάμπι και την ΤΣΣΚΑ και καταλήξαμε στον Ούκιτς. Δεν είναι εύκολο να συνδυάσεις τις νίκες και την προώθηση των νέων παικτών. Υπάρχει και ο Τσαλμπούρης, είναι ο Λαρεντζάκης, που δεν είναι τόσο μικρός, πλέον, βρίσκει χρόνο και ο Σκουλίδας.

Είστε ευχαριστημένος από τον Σκουλίδα;
Είναι σοβαρός, συγκεντρωμένος, πειθαρχημένος, αλλά φοβάται να πάρει τη μπάλα, να δημιουργήσει. Αν παίξει και με την μπάλα, μπορεί να γίνει πολύ καλός παίκτης. Είμαι πολύ ικανοποιημένος και από αυτόν και από τον Τσαλμπούρη. Αξίζουν κάθε λεπτό που παίζουν.

Ο Τσαλμπούρης είναι περισσότερο «5» ή «4», τελικά;
Εξαρτάται από τον αντίπαλο και το παιχνίδι. Παίζει και στις δύο θέσεις. Ολοι μου το ρωτάνε αυτό. Είναι 4-5άρι. Οπως και ο Μαυροκεφαλίδης, ταιριάζει παντού. Πέρυσι, με ρωτούσαν για τον Λουκά γιατί παίζει στο «4». Αλλά η ομάδα έπαιξε το καλύτερο μπάσκετ με τον Λουκά μαζί με τον Μαυροειδή στην ίδια πεντάδα. Ενταξει, στο «5» θα σκόραρε περισσότερο...

Σας θυμίζει καθόλου και τον Φούτσκα ο Τσαλμπούρης;
Οχι, μοιάζει μόνο με τον Κούκοτς! Στο αριστερό χέρι, στο πρόσωπο, σε όλα. Αλλά του λέω: «“Κούκι”, ο Κούκοτς έδινε πάσες», γιατί εκείνος κοιτάζει μόνο το καλάθι.

Γίνεται πολύ κουβέντα για την φροντ λάιν της ΑΕΚ. Τι έχει συμβεί;
Χτίσαμε την ομάδα γύρω από τον Λουκά. Σχεδιάσαμε να είναι περισσότερο στο «5», φέραμε τον Όουενς και τον Γουίλιαμς. Τα σχέδια όμως ανατράπηκαν. Φέραμε τον Μαυροειδή και ο Όουενς έμεινε εκτεθειμένος. Δεν θέλαμε να τον αλλάξουμε. Αλλά είχε υψηλό συμβόλαιο και περιμέναμε πολλά απ’ αυτόν, περισσότερα από όσα είχαμε στο μυαλό όταν τον επιλέξαμε. Δεν μπορούσε να τα δώσει. Δεν μπορείς να βασίζεσαι στους αθλητικούς. Χρειαζόμασταν κάτι άλλο. Ο Φάλκερ ταίριαζε.  Παίκτης ομάδας που μπορούσε να αξιοποιήσει πολύ περισσότερο τους υπόλοιπους παίκτες. Με καλύτερη άμυνα, επιθετικά ριμπάουντ, καλύτερες πάσες. Ηρθε απροετοίμαστος, όμως, μετά αρρώστησε και τραυματίστηκε. Νοιαζόταν όμως. Καταλάβαινε. Αλλά δεν μπορείς να περιμένεις θαύματα. 

Με τον Άτιτς τι ισχύει;
Είναι μεγάλο ταλέντο. Είναι μεγάλο πρότζεκτ και καταλαβαίνω τον πρόεδρο, γιατί έχει επενδύσει σε αυτόν. Αλλά δεν μπορεί να βάλεις στην ίδια σεζόν 3-4 πρότζεκτ. Το βασικό πρόβλημα είναι πως πιάνει θέση ξένου. Πέρυσι, ήταν μεγάλη απογοήτευση για μένα. Βρήκα τρόπο να επικοινωνήσω μαζί του. Είναι ευαίσθητο παιδί, δεν μιλάει και αγγλικά, που είναι η γλώσσα που χρησιμοποιούμε στην προπόνηση και στην τακτική. Δούλεψε καλά, πήγε στα Τρίκαλα...

Τον πιστεύετε;
Οι νέοι παίκτες συχνά παίζουν χωρίς υπευθυνότητα. Ο νέος παίκτης πρέπει να έχει ενέργεια. Πρέπει να είναι παντού. Δεν χρειάζεται να τον σπρώξεις εσύ. Πολλές φορές βλέπεις νέους παίκτες που όλοι, οι γονείς, οι μάνατζερ, οι φίλοι θέλουν να παίξουν, αλλά οι ίδιοι δεν έχουν πολύ μεγάλη επιθυμία. Το ταλέντο από μόνο του δεν σημαίνει κάτι. Λέω στα νέα παιδια: «Δεν θα σε βάλω επειδή έχεις ταλέντο, αλλά όταν μου δείξεις υπευθυνότητα, σκληράδα». Η σκέψη μας με τον πρόεδρο είναι να τον έχουμε του χρόνου στην εξάδα των ξένων. Θα εξαρτηθεί από τους Ελληνες που θα μπορέσουμε να φέρουμε. Είναι ένα «παζλ» αυτό. Εχει δυνατότητες, πρέπει όμως να παίξει και άμυνα.

Όπως συνέβη με τον Λαρεντζάκη;
Ο «Λάρυ» έχει αλλάξει. Μας δίνει κάτι. Εχει κίνητρο και χαρακτήρα. Του έχω πει πως το πρόβλημα είναι πως μοιάζει με τον 10χρονο γιο μου. Θέλει την προσοχή, θέλει να μιλάει. Αλλά είναι καλό παιδί και πρέπει να βγει έξω απ’ όλο αυτό. Να γίνει πιο υπεύθυνος. Αν το αλλάξει, θα γίνει πολύ καλός παίκτης. 

Γιατί σε κάποιους αγώνες τον έχετε ξεχάσει στον πάγκο;
Τους έχουμε κερδίσει όμως. Εξαρτάται από το παιχνίδι. Μετά είχα καλύτερους παίκτες για εκείνες τις στιγμές.

Και ο Ντίξον γιατί δεν ξεκινά ποτέ;
Δεν ξεκινά και συχνά ούτε τελειώνει. Και ο προπονητής του στη Νίμπουργκ, που μιλήσαμε, δεν τον ξεκινούσε. Ο Μάικλ είναι καλός για να αλλάξει αμέσως τον ρυθμό, ερχόμενος από τον πάγκο. Καλά ή κακά (γέλια). Αλλά δίνει αμέσως ενέργεια, ακόμα και με τα λάθη του. 

«Είμαστε πολύ εγωιστές»

Υπάρχει ομάδα στην Ευρώπη που παίζει μπάσκετ, σύμφωνα με τις αρχές σας;
Πραγματικά, δεν ξέρω. Κάθε κόουτς έχει τη φιλοσοφία και το σέβομαι αυτό...

Η φετινή ΑΕΚ βρίσκεται κοντά στη δική σας φιλοσοφία;
Όχι! Είμαστε ακόμη πολύ εγωιστές. Εχουμε πολλούς σκόρερ και όταν περνάνε τους αντιπάλους πρώτα κοιτάζουν να βάλουν καλάθι ή ψάχνουν τον ψηλό. Δεν γυρίζουν τη μπάλα. Και αυτό είναι απογοητευτικό, γιατί το δουλεύουμε από την πρώτη ημέρα. Είμαστε ακόμη μακριά από τα στάνταρ μου. Τώρα, με τα παιχνίδια και τα ταξίδια, δεν έχουμε πολλές προπονήσεις για να μπορέσουμε να βάλουμε στο παιχνίδι μας όλα αυτά που θέλουμε. Ο «Λάρυ», για τον οποίο λέγαμε πριν, έχει εξαιρετικές προσποιήσεις, καλή ντρίμπλα, διαβάζει το παιχνίδι, όπως οι περισσότεροι μη αθλητικοί παίκτες, αλλά δεν πασάρει. Μαλώνω κάθε μέρα μαζί του.
Και ο «Μίνια» όταν παίρνει τη μπάλα... ετοιμαζόμαστε για άμυνα (γέλια). Με σκοτώνει αυτό. Ο Ντόνι, τώρα, είναι αλήθεια μας δίνει περισσότερη ομαδικότητα. Και ο Ντούσαν έχει feeling για πάσες, αλλά όταν περνά τον αντίπαλο δεν πασάρει ποτέ. Είναι σκόρερ, είναι σουτέρ, θα ψάξει τη διείσδυση το floater. Οταν όμως περνάς τον αντίπαλο σημαίνει ότι αυτόματα κάποιος συμπαίκτης είναι ελεύθερος. Πρέπει να τον ψάχνεις για να κάνεις τα πράγματα ευκολότερα.

Φέτος, ο Ντούσαν έχει «κερδίσει» και τον κόσμο με την παρουσία του...
Είναι επαγγελματίας, εμπειρος και παίκτης ηγέτης όπως και ο Ρόκο, ο Βασιλειάδης και ο Τζαουάντ. Ο Τζαουάντ είναι συγκεντρωμένος, ξέρει τις αρχές στην άμυνα, μιλάει. Εχουμε καλή χημεία.

Και αν φύγει ο Γουίλιαμς;
Θα στεναχωρηθώ. Μου αρέσει. Νοιάζεται πραγματικά. Είχε κάποιους μικροτραυματισμούς. Ποτέ δεν κλαύτηκε. Δεν είναι όλα «καλάθι, καλάθι, καλάθι». Υπάρχουν κι άλλα πράγματα που, μερικές φορές, είναι πιο σημαντικά. Και παίζει άμυνα. Πολλοί προπονητές που αντιμετωπίζουμε τον φοβούνται. Τον σέβονται. Επανέρχεται σιγά σιγά. Τo πρόβλημα του ήταν καθαρά στην επίθεση.

Η παρουσία του Βασιλειάδη είναι όσο κομβική μας φαίνεται;
Ναι! Δεν καταλάβαινα ότι είναι τόσο σημαντικός παίκτης. Οταν τραυματίστηκε τα πάντα άλλαξαν. Η ομάδα είναι απλά διαφορετική με τον Κώστα μέσα. Δίνει κάτι που ίσως κανείς άλλος δεν μπορεί. Εχουμε καλή ομάδα. Χρειαζόμαστε και λίγη τύχη.

«Θέλω να ακούω, θέλω να πιστεύουν»

Ο Ντούσαν έχει δηλώσει πως είστε πολύ δίκαιος...
Προσπαθώ να είμαι. Με ρωτήσατε και πιο πριν αν είμαι άδικος. Είναι η φύση της δουλειάς μου. Δεν θέλω να κάνω πολιτική. Πολλές φορές έχουν δίκιο και οι παίκτες. Το παιχνίδι πηγαίνει γρήγορα.

Τους ακούτε κατά τη διάρκεια του ματς, πάντως...
Ναι, πάντα τους ακούω! Μπορεί κάποιος παίκτης με κάτι που θα πει την κρίσιμη στιγμή στο τάιμ άουτ να σε οδηγήσει στην σωστή απόφαση.

Όπως και τον κόουτς Μανωλόπουλο φυσικά. Πώς είναι η συνεργασία σας;
Μου αρέσει. Εχουμε πολύ καλή χημεία τώρα.

Πρέπει να είχατε αυτοπεποίθηση για να έρθετε χωρίς κάποιον δικό σας συνεργάτη...
Ναι, έχω! Και θέλω να έχω φιλόδοξο συνεργάτη. Να θέλει να είναι πρώτος κόουτς, όταν φύγω. Να πάρει την θέση μου.

Όπως συνέβη με τον Δέδα στην Γκαζιάντεμπ...
Ναι. Δεν θέλω να ακούω «ναι κόουτς, ναι κόουτς»! Θέλω να συζητώ με τους προπονητές μου. Να μαλώνω. Να διαφωνώ. Να ακούω την αλήθεια και κάτι διαφορετικό.

Και έχετε αρκετούς συνεργάτες πλέον...
Όντως, αλλά είμαστε καλό τιμ. Είναι πολλοί αγώνες, είναι η προετοιμασία του σκάουτινγκ. Δουλεύουν τρεις σε αυτό για να έχουν οι παίκτες όλες τις πληροφορίες και τις λεπτομέρειες.

Μιλάτε συχνά για τις λεπτομέρειες...
Ναι. Γιατί ζητάω πολλά. Οι λεπτομέρειες κάνουν ευκολότερο το μπάσκετ. Και για τους παίκτες, αν καταλαβαίνουν τα μικροπράγματα. Είχα στη Βοσνία έναν παίκτη, τον Σέχοβιτς.
Ότι έκανε, ήταν λάθος. Έλεγα: «γιατί έκανες αυτό, γιατί έκανες το άλλο». Έρχεται, μετά από δύο εβδομάδες, και μου λέει: «Κόουτς, θέλω να φύγω. Δεν ξέρω τι θέλεις». Του ζήτησα να δουλέψει και τα πράγματα θα έφτιαχναν μετά από 2-3 μήνες. Του είπα πως θα βρισκόταν στις σωστές θέσεις και θα απολάμβανε το παιχνίδι. Δεν θα σπαταλούσε και ενέργεια.

Ακούνε οι παίκτες;
Οι παίκτες πρέπει να πιστέψουν. Πρέπει να θέλουν να αλλάξουν. Θέλω να πω για τον Ρισάρ Ντακουρί κάτι. Σήμερα μπορεί να μην τον ξέρουν οι νέοι παίκτες. Στη Λιμόζ ήταν μεγάλος σταρ και όταν ήρθε ο Μάλκοβιτς ήταν 34 ετών. Ο «Μπόζα» ήρθε και άλλαξε το παιχνίδι του. Και ήταν ο καλύτερος παίκτης. Αν δεν πιστέψει ο παίκτης, δεν γίνεται τίποτα. Και ποτέ δεν είναι αργά για έναν παίκτη να γίνει ακόμη καλύτερος.

Στην Πάτρα είχατε μπει μέσα στο γήπεδο για να δείξετε στον Βασιλειάδη τη θέση του...
Λέω στους παίκτες μου που να είναι μέσα στο γήπεδο. Απλά αυτό, για να γίνουν τα πράγματα πιο εύκολα. Εχει τεράστια σημασία η θέση για να γίνει μια σωστή επίθεση. Σε συγκεκριμένες φάσεις παιχνιδιού πρέπει να είναι κοντά στη γραμμή για να είναι πιο απειλητικοί. Πολλοί δεν κάνουν κίνηση, γιατί δεν περιμένουν την πάσα. Τώρα ο Ρόκο το κάνει. Ενας Σλοβένος κόουτς έλεγε: «αν η μπάλα είχε μάτια, θα πρέπει να σε βλέπει». Είναι πολύ απλό, αλλά πολύ δύσκολο.

«Στο Λαύριο, ήθελα να αυτοκτονήσω»

Στο πρωτάθλημα σε τι στοχεύετε;
Στο πρωτάθλημα πρέπει να κυνηγήσουμε τη 2η θέση στην κανονική περίοδο. Κάναμε την ήττα στη Ρόδο. Μας βρήκε σε κακή στιγμή το παιχνίδι, είχαμε τρομερά προβλήματα, ο Κολοσσός έπαιξε καλά, δεν βγήκαν τα μαρκαρίσματα. Αλλά δεν πειράζει. Παίζουμε εντός με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Δεν είναι εύκολο. Αν δεν γίνει μετά θα προσπαθήσουμε να ανατρέψουμε την κατάσταση στα πλέι οφ.

Αφού είχατε πέρσι, με χειρότερη ομάδα, στόχο τον τελικό, γιατί να μην τον έχετε και φέτος;
Ναι είναι στόχος. Πέρυσι, συγκρούστηκα με τοίχο! Έβαλα υπερβολική πίεση στον εαυτό μου. Καμιά φορά ξεπερνάω τα όρια.

Αλλά δεν ήταν πολύτιμη η περσινή σας εμπειρία στην ΑΕΚ;
Βέβαια! Με ρώτησαν πώς πήγαν τα πράγματα, πέρυσι. Και λέω: «Καλά, παραμένω στην ομάδα». Επιβίωσα και είμαι ακόμη εδώ.

Του χρόνου θα είστε εδώ;
Για του χρόνου, δεν ξέρω. Εχω εμπειρία σε τέτοιες καταστάσεις. Δεν πετάω στα σύννεφα. Εδώ (σσ στην Ελλάδα) περιμένουν τα πάντα. Αν σε κοντράρουν οι οπαδοί δεν είναι εύκολο. Πρέπει να υπάρχει σεβασμός. Μεταξύ των παικτών, με τον κόσμο, παντού.

Έχετε κάποιο παράπονο;
Σε σχέση με πέρυσι, όχι (γέλια). Είναι σκληρή η δουλειά.

Έχετε συμβόλαιο για άλλο ένα χρόνο, σωστά;
Ναι, για άλλο ένα. Στο τέλος της σεζόν γίνεται ο απολογισμός. Η χρονιά είναι μεγάλη. Με τα πάνω και τα κάτω. Όλες οι ομάδες έχουν προβλήματα, σκληρές περιόδους. Εμείς είχαμε τραυματισμούς, το θέμα με τον Ντίξον.

Πέρσι χρειαστήκατε μια εβδομάδα για να ηρεμήσετε και για να συζητήσετε για το μέλλον. Φέτος, θα επαναληφθεί το έργο;
(Γέλια). Δεν ξέρεις τι θα σου φέρει το μπάσκετ. Στο Λαύριο ήθελα να αυτοκτονήσω! Κάθε παιχνίδι φέρνει νέες καταστάσεις. Κάθε πρωί σε παίρνουν τηλέφωνο και μαθαίνεις κάτι νέο.

Οι δηλώσεις στο Λαύριο δεν ήταν και λίγο... mind game για τους παίκτες σας;
Σίγουρα, ναι...

«Απολαμβάνω τη δουλειά μου»

Σπάνια χαμογελάτε στον πάγκο. Μία φορά κόντρα στην Κύμη, μετά από καλάθι του Χαριτόπουλου κάνατε χάι φάιβ με όλο το τιμ. Είστε μόνο σε ένταση κοουτσάροντας ή το απολαμβάνετε, παράλληλα;
Ναι, το απολαμβάνω. Αυτή η αδρεναλίνη, η δημιουργικότητα του επαγγέλματος, λόγω των πολλών επιλογών. Αρχικά απολαμβάνω την ομάδα, απολαμβάνω να πηγαίνω για προπόνηση, να μιλάω στους συνεργάτες μου. Εχουμε καλό περιβάλλον, περνάμε καλά.

Ποιο ήταν το καλύτερο φετινό ματς, ως τώρα; Με την Κύμη; Με την Παρτιζάν;
Το μπάσκετ είναι τόσο... ψεύτικο. Εχασαν τόσα ελεύθερα σουτ οι παίκτες της Κύμης στην αρχή. Είναι μεγάλη… απάτη το μπάσκετ. Ο Άρης είχε 40 πόντους στο ημίχρονο. Δεν ξέρω ποιο είναι το καλύτερό μας. Είναι τόσα παιχνίδια, τα ξεχνάς. Στην Παρτιζάν ήταν καλά. Πράγματι εκεί παίξαμε πολύ σκληρά.

Τη δουλειά των άλλων προπονητών πώς την βλέπετε;
Βλέπω τη φιλοσοφία τους. Είναι φορές που γίνονται βλακείες από την ομάδα μου και μπορεί να αναρωτιούνται για μας τι συμβαίνει. Και τι κάνουμε. Γι’αυτό ποτέ δεν κρίνω τους άλλους προπονητές. Ποτέ δεν σχολιάζω αρνητικά, γιατί πιστεύω ότι αυτό θα μου... επιστραφεί.

Σας αρέσει, όντως, το ελληνικό μπάσκετ;
Μ’αρέσει, ναι! Η Ελλάδα έχει τόσους καλούς παίκτες, προπονητές, διαιτητές. Το μπάσκετ στην Ελλάδα έχει σκληράδα και τακτική.

Προπονητές όπως ο Ιωαννίδης, ο Ίβκοβιτς και ο Σάκοτα είναι μέρος της ιστορίας της ΑΕΚ. Μπορείτε να μπείτε και εσείς σε αυτό το κλαμπ;
Πρέπει να πετύχω και εγώ κάτι. Οι τίτλοι μετράνε. Πρέπει επίσης να αναδείξω παίκτες. Δεν είναι εύκολο, αλλά η ΑΕΚ είναι σε καλό δρόμο. Ο πρόεδρος προσπαθεί να φέρνει ταλαντούχους παίκτες. Είναι δύσκολο να έχουμε Ελληνες επιπέδου Ευρωλίγκα. Πρέπει να τους δημιουργήσουμε.

Μεγάλο κεφάλαιο οι νέοι...
Οι νέοι πρέπει να παίζουν. Πιστεύω πως ο Μωραϊτης πρέπει να πάει κάπου να παίξει. Εστω και στην Α2. Να αναλάβει ευθύνες, να γίνει σημαντικός και σκληρός. Και να γυρίσει έτοιμος να πάρει υεπύθυνο ρόλο στην ΑΕΚ. Φέτος η αλήθεια είναι περίμενα περισσότερα γιατί τον πιστεύω πολύ. Είναι νέος ακόμη, παίζει με τους Νέους. Είχε τραυματισμούς, είχε την Εθνική. Κάποιοι ωριμάζουν πιο γρήγορα, όπως ο Ντόνσιτς. Αλλά δεν υπάρχουν πολλοί Ντόνσιτς. Είναι μια σπάνια περίπτωση. Στην Ολίμπια Λουμπλιάνας μάζεψαν όλα τα ταλέντα, αλλά, λόγω της συμμετοχής της στην Ευρωλίγκα, δεν υπήρχε χώρος για κάποιον.