Η νύχτα είχε ρίξει από ώρα τα βαριά της πέπλα πάνω απ'την κακόφημη συνοικία. Το ελαφρό βοριαδάκι που χάιδευε απαλά τη θάλασσα μαρτυρούσε πως το φθινόπωρο έδινε σιγά σιγά τη θέση του στο χειμώνα αυτό το βράδυ του Νοέμβρη.
Μια βαριά σκιά έκανε την εμφάνισή της στην αρχή της Φίλωνος με αργά, σίγουρα βήματα .Ήταν ο Βαγγέλης ή Βάγγος ή Βαγγέλας ο Κουτσουρές το καμάρι της μαγκιάς Αθηνών, Πειραιώς και περιχώρων. Τσιγκελωτό μουστάκι ,σταυρωτά κουμπωμένο κουστούμι, καβουράκι, μακρύ ζωνάρι λυμένο και κομπολόι με χάντρες σε μέγεθος μπουλονιού από λάστιχα τρακτέρ. Στη τσέπη του φώλιαζε η μόνιμη συντροφιά του, ένα τεράστιο κουζινομάχαιρο απ'αυτά για το ψωμί, γι'αυτό άλλωστε και τον είχαν ονομάσει «το πιο μεγάλο μαχαίρι της Τρούμπας». Όσοι νταήδες τον συναντούσαν άλλαζαν δρόμο ενώ όταν άναβε το ναργιλέ του στην αλυσίδα τεκέδων «Η ΓΟΥΒΑ ΤΟΥ ΒΑΒΟΥΛΑ, ΣΕΡΒΙΡΟΝΤΕ ΤΟΠΙΚΑ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΠΡΟΥΣΑΣ-ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ» το ντουμάνι που δημιουργούταν έκανε το κεντρικό φουγάρο του Τιτανικού να μοιάζει με όαση οξυγόνου. Το παρελθόν του σκοτεινό ακούγονταν πολλά πράγματα γι'αυτόν αλλά κανείς δεν ήξερε παραπάνω καθώς δεν έβγαζε ποτέ πάνω από δυο τρεις κουβέντες. Όλοι οι μάγκες τον σέβονταν αλλά παράλληλα τον φθονούσαν.
Καθώς λοιπόν ο Βαγγέλας συνέχιζε τη βραδινή του τσάρκα στο βάθος κάτω από μια δημοτική λάμπα διέκρινε έναν γνώριμο ίσκιο να τον περιμένει, ακουμπιστός στον τοίχο. Κοντοστάθηκε, πράγμα σπάνιο, κοίταξε προσεκτικά και σιγουρεύτηκε. Ήταν ο Στελάρας ο Σερέπας άντρας βαρύς και μερακλής κι αυτός και το νούμερο δύο στην μαγκιά μετά το Βάγγο.
Ο Στελάρας ήταν σκληρός και βίαιος και ήταν ανακατεμένος σε κάθε λογής βρωμοδουλειά. Δεν κουβάλαγε ποτέ μαχαίρι αλλά πάντα ήταν αρματωμένος με μια ξύλινη σφεντόνα. Λέγαν πως ποτέ δεν είχε αστοχήσει ενώ παράλληλα με ιστορίες αλλόκοτες ο θρύλος είχε ζώσει αυτήν τη σφεντόνα. Όπως κυκλοφορούσε από στόμα σε στόμα και γέμιζε τις καρδιές με ανατριχίλα με μια και μόνη βολή ο Στελάρας είχε ρίξει στο έδαφος την κεντρική καμπάνα, στον Άγιο Σπυρίδωνα ένα δειλινό. Μια άλλη φορά στην Ακτή Τζελέπη με μία βολή πάλι βούλιαξε μια βάρκα που ετοιμαζόταν να αποβιβάσει 27 ναύτες του Έκτου στόλου με αποτέλεσμα να βρεθούν όλοι στη θάλασσα και την παραλίγο δημιουργία θερμού επεισοδίου.
Ο Βάγγος συνέχισε τον αργό βηματισμό του. Την περίμενε αυτή τη συνάντηση από καιρό. Ήξερε πως ο Σερέπας θα τον καλούσε σε μονομαχία ώστε να του πάρει τα πρωτεία στην άτυπη ιεραρχία. Πλησίασε σε απόσταση 3 μέτρων από τον αντίπαλό του και στάθηκε.
Η βαριά φωνή του Στελάρα έσπασε τη νυχτερινή σιγή.
-Καλώσ'τ'αδέρφι μου το Βάγγο..
-Γεια χαρά νταν, αντιγύρισε τον προκλητικό χαιρετισμό ο Κουτσουρές.
-Ξέρεις γιατί σε περιμένω;
-Ξέρω...
-Έτοιμος;
-Έτοιμος...
Πριν καν τελειώσει το λόγο του ο Βάγγος εκτόξευσε με αστρονομική ταχύτητα ένα από τα μαχαιράκια(τα είχε πάρει σετ με το μεγάλο από το γιουσουρουμ) που αλείφουν βούτυρο προς το Σερέπα. Το μαχαίρι έσκισε τον αέρα και διαγράφοντας αρκετούς κύκλους καρφώθηκε στο αριστερό πέτο του Στελάρα...Γκλινγκ...ένας απόκοσμος ήχος κυριάρχησε στην ατμόσφαιρα και το μαχαίρι έπεσε άψυχο λες στο έδαφος.
Ο Στελάρας γέλασε σαρδόνια. Το όπλο του εχθρού του είχε προσκρούσει στο πλήθος των δραχμών και των διφράγκων που του έδινε καθημερινά ο Παπαζαχαρίας, ιερέας του Άγιου-Σπυρίδωνα, από το παγκάρι για να μην του ξαναρίξει τη καμπάνα.
-Πολλά τα λεφτά Κουτσάρη (περιπαιχτική απόδοση του ονόματος του Κουτσουρέ στα καλιαρντά),φώναξε κοροϊδευτικά. Και τώρα φυλάξου..
Με σίγουρες και συνάμα γρήγορες κινήσεις όπλισε τη σφεντόνα και εξαπέλυσε μια τρομερή βολή.
Ο Βάγγος δαγκώθηκε...για καλή του τύχη όμως εκείνη τη στιγμή το λυμένο ζωνάρι του που κάλυπτε απόσταση δύο χιλιομέτρων έμπλεξε στα δίχτυα μιας τράτας στο Πασαλιμάνι που το πλήρωμά της ξεψάριζε εκείνη την ώρα. Από το αναπάντεχο τράνταγμα ο ήρωας μας παραπάτησε κι έτσι απέφυγε τη μοιραία βολή.
Πολλές ιστορίες ακούγονται για την πορεία εκείνης της πέτρας. Κάποιοι λένε πως μετά από συνεχείς εξοστρακισμούς κατέστρεψε το εμπόρευμα τριών σαλεπιτζήδων και δύο κουλουράδων έως και πέντε στενά πιο κάτω, ενώ κάποιοι ορκίζονται πως έσπασε το τζάμι της κυρά-Μαρίας της πλύστρας στο Κερατσίνι που βγήκε στο μπαλκόνι κι έκλαιγε γιατί υπολόγισε πως θα έπρεπε να σφουγγαρίσει τριακόσιες είκοσι μία σκάλες για να βγάλει τα έξοδα της αλλαγής.
Ο Κουτσουρές εκμεταλλεύτηκε τη σαστιμάρα του εχθρού του ,έβγαλε το κουζινομάχαιρο και μ' έναν αστραπιαίο διασκελισμό και μια κίνηση χειρουργικής ακρίβειας...χραπ, έκοψε δυόμισι από τις τρίχες του μουστακιού του Σερέπα.
Αυτό ήταν...η μονομαχία είχε τελειώσει. Ο Στελαρας ντροπιασμένος πέταξε τη σφεντόνα και το'βαλε στα πόδια. Δε θα ξαναεμφανιζόταν ποτέ στη Τρούμπα, τα επόμενα χρόνια μάλιστα θα τον έβρισκαν μόδιστρο στο Παρίσι.
Ο Κουτσουρές έκρυψε το μαχαίρι, έσιαξε το ριγέ σακάκι του το διπλοσταυροκουμπωτό και αψύς συνέχισε το δρόμο του σιγά . Σε αντικρινά μπαλκόνια πρόβαλλαν οι αδερφοί Κατσάμπα, ως αλλοτινοί λαϊκοί τροβαδούροι έτοιμοι με το τραγούδι τους να δώσουν στην επική μονομαχία τη θέση που της αξίζει στο Πάνθεον της Ιστορίας. Μετά από έναν μακρόσυρτο αμανέ η φωνή τους αντήχησε στην άγρια σιγαλιά της νύχτας:
-Πο ρο πο πομ...
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
