Ο Γιώργος Καραφέσκος «σιδερένιος» πια, ευχαριστεί…

Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΜΟΥΡΤΖΗΣ

Η περιπέτεια υγείας, που αντιμετώπισε ο Γιώργος Καραφέσκος, παίρνει τέλος μετά από 20 ημέρες … Και ο «μπέμπης» της ΑΕΚ, μετά από περίπου τρείς εβδομάδες νοσηλείας στο «ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ» που τις πέρασε μεταξύ των χειρουργείων του 2ου ορόφου και του θαλάμου παρακολούθησής και διαμονής του στον 5ο όροφο, αύριο Τετάρτη 22 Οκτωβρίου, παίρνει εξιτήριο!

Και είναι χαρακτηριστικό, ότι στην επικοινωνία μας , διανθίζοντας με ποδοσφαιρικούς όρους τα πάντα γλαφυρά λεγόμενά του, μεταξύ άλλων μας έλεγε: «Ο μεγαλύτερος ποδοσφαιρικός αγώνας που έπαιξα, κράτησε είκοσι μέρες. Και μπορεί να με κούρασε, αλλά ευτυχώς τώρα τελείωσε. Και από αυτό το παιχνίδι βγήκε νικητής η δύναμη που έδειξα για ζωή. Ήταν αγώνας δύσκολος και γεμάτος ανατροπές. Και αυτοί που έσωσαν τον αγώνα και μου επέτρεψαν να αισθανθώ στο τέλος νικητής, ήταν οι γιατροί.

Οι άνθρωποι με τις γαλάζιες μπλούζες, που ως διαιτητές σε αυτόν τον αγώνα, αρνήθηκαν να σφυρίξουν τη λήξη, εάν δεν έβγαινα νικητής. Ακόμη και όταν το παιχνίδι φαινόταν χαμένο, οι γιατροί με όσα έκαναν για εμένα, βοήθησαν να το κερδίσω. Επιθυμώ λοιπόν να ευχαριστήσω μέσα από τα κατάβαθα της ψυχής μου κυρίως δύο ανθρώπους. Τον διευθυντή της καρδιοχειρουργικής μονάδας στο Νοσοκομείο ΝΙΜΙΤΣ , Κυριάκο ΛΑΖΑΡΙΔΗ, , που σε συνεργασία με τον αναπληρωτή διευθυντή της καρδιοχειρουργικής μονάδας στο Θεραπευτήριο « ΕΡΡΙΚΟΣ ΝΤΥΝΑΝ» Γιάννη ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ, έστησαν αερογέφυρα ζωής, για να κερδίσω την μάχη που έδωσα.

Ο Γιάννης Παναγιωτόπουλος μάλιστα, ο οποίος και με χειρούργησε, με ζηλευτή ψυχραιμία, απόρροια της τεράστιας εμπειρίας του και με μεγάλη δύναμη ψυχής, με την βοήθεια της ομάδας του, πάλεψαν μαζί μου, μέχρι το τελευταίο λεπτό του αγώνα. Και έτσι κατάφερα να βγω νικητής στον δύσκολο αυτό αγώνα ζωής που συμμετείχα. Το λιγότερο λοιπόν,που μπορώ να κάνω γι΄ αυτούς σε αυτή τη φάση, είναι να τους ευχαριστήσω δημόσια και θερμά»

Ο Γιώργος ήταν, είναι και θα παραμείνει γλαφυρός στις περιγραφές του. Και η οικογένεια της ΑΕΚ και ειδικά αυτή των παλαιμάχων τον περιμένουν και πάλι κοντά τους, σιδερένιο και… ανανεωμένο. Γιώργο από εδώ και στο εξής, να γράφουμε μόνο για καλά...