Η οικογένεια της ΑΕΚ θρηνεί τον θάνατο του Ανδρέα Καρακιδη (ΦΩΤΟ)

Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΜΟΥΡΤΖΗΣ

Ένα από τα καλύτερά «παιδιά» της θρηνεί από χθες η οικογένεια των παλαιμάχων -και όχι μόνο-της ΑΕΚ. Και ομολογούμε,  ότι κάναμε πολύ ώρα να συνέλθουμε,  όταν ο πρόεδρος του Συνδέσμου  παλαιμάχων ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ Στέλιος Σεραφείδης, μας ενημέρωνε για το μοιραίο. «Ο Ανδρέας Καρακίδης, έφυγε από κοντά μας. Άφησε  πριν λίγη ώρα την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο Μεταξά, που νοσηλεύονταν», μας είπε.

Και μέσα στη θλίψη που αισθανθήκαμε, μας ήρθαν στο μυαλό, οι χιλιάδες στιγμές που είχαμε ζήσει από το 1989, που τον γνωρίσαμε, μέχρι και πριν δύο εβδομάδες, που τον είδαμε τελευταία φορά στοπ ΟΑΚΑ, στον αγώνα της ΑΕΚ με τον ΠΑΣ Γιάννινα. Και στην πορεία των 26 χρόνων γνωριμίας, είχαμε κατανοήσει, ότι ο Ανδρέας Καρακίδης, ήταν από τα καλύτερα «παιδιά» που είχαμε γνωρίσει στα όσα χρόνια καλύπτουμε το ρεπορτάζ της ΑΕΚ.  

Ήταν ένας από τους πιο φιλότιμους εργάτες του Συνδέσμου παλαιμάχων ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ , που τον υπηρέτησε από την ίδρυσή του, το 1989, μέχρι και τα… στερνά του.

Και ήταν μπροστάρης σε όλες τους τις εκδηλώσεις. Ακόμη και όταν το ‘κτύπησε’ στα πνευμόνια η επάρατη νόσος, δε σταμάτησε να έρχεται στις εκδηλώσεις της ΑΕΚ και των παλαιμάχων. Ο Ανδρέας, «έφυγε» ως μαχητής, όπως ήταν πάντα. Μαχητής της ζωής, αλλά και των ιδανικών της ΑΕΚ…

Ο Ανδρέας Καρακίδης, ήταν γλυκύτατος ως άνθρωπος… Άκακος-όπως τον χαρακτήρισε ο γενικός γραμματέας του Συνδέσμου παλαιμάχων Χρήστος Αντωνόπουλος- και μαχητής για τι δίκιο. της ζωής. Τον τρέλαινε το άδικο, σε όλα τα επίπεδα… Και για όλους είχε πάντα μια καλή κουβέντα, αφού δεν κράταγε κακία σε κανένα.

 Παρ’ ότι η επάρατος νόσος τα τρία τελευταία χρόνια, του είχε «καταφάει» τα σωθικά, αφού τον «κτύπησε» στα πνευμόνια (σ.σ. ποιον (!), έναν άνθρωπο, που δεν είχε βάλει ποτέ στο στόμα του τσιγάρο!) δεν το έβαζε κάτω. Ήταν παρόν σε όλες τις εκδηλώσεις της ΑΕΚ . Μπροστάρης στην γιορτή που έκανε η ΑΕΚ για την επιστροφή της στην SuperLeague και θεατής των αγώνων της στο ΟΑΚΑ. 

Και πάντα συνοδεύονταν από τη σύντροφο της ζωής του Νένα, που με τον γιό του Αλέκο, γύρω στις 12:30 χθες το μεσημέρι, τον είδαν να αφήνει την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο. Στο νοσοκομείο, που είχε πάει  για το τελικό στάδιο των εξετάσεων, αφού δεν ένοιωθε καλά  την επόμενη μέρα του νικηφόρου αγώνα της ΑΕΚ με τα Γιάννινα στο ΟΑΚΑ.

Τον  τελευταίο που είδε «ζωντανά» την αγαπημένη του ομάδα, στην  οποία ως ποδοσφαιριστής πήγε το 1961. Κατέκτησε πρωτάθλημα με την εφηβική ομάδα το 1964-65 και τρία χρόνια αργότερα ήταν ο πρώτος σκόρερ στην ερασιτεχνική ομάδα που πήρε το Πρωτάθλημα Ελλάδος. Έγινε επαγγελματίας το καλοκαίρι του 1967, σε ηλικία 17 ετών με τους Καραπουλιτίδη και Λαβαρίδη. Όμως έφυγε άδοξα από την Ένωση

Γέννημα –θρέμμα της ΑΕΚ

Γεννημένος  το 1945, μεγαλωμένος λίγα μέτρα από το γήπεδο της ΑΕΚ και γέννημα- θρέμμα της ΑΕΚ ήταν ο Ανδρέας Καρακίδης… Και μπορεί να μην έκανε στην ομάδα της καρδιάς του, την καριέρα που πολλοί περίμεναν, όμως υπηρέτησε την  ΑΕΚ  με όποιον τρόπο μπορούσε. Μάλιστα, ήταν από τα ιδρυτικά μέλη του Συνδέσμου των παλαιμάχων και επί σειρά ετών μέλος στο διοικητικό τους συμβούλιο, ενώ για τρία χρόνια, από το 1990 μέχρι το 1993, ήταν προπονητής στα παιδικά και εφηβικά τμήματα της ομάδας.

Ως ποδοσφαιριστής, ο αείμνηστος Ανδρέας, διακρινόταν για την ταχύτητα και το πείσμα του. Είχε, μάλιστα, ιδιαίτερα καλή σχέση με τα δίχτυα, αφού ξεκίνησε την καριέρα του στην ΑΕΚ ως επιθετικός με τους αείμνηστους Γάσπαρη και Νταισπάγγο να παίζουν σημαίνοντα ρόλο για την ανάδειξη του ταλέντου του, αλλά και την καθιέρωσή του στην «Ένωση».

Οι συμπαίκτες του τόσο στην εφηβική ομάδα της περιόδου 1964- 65, που πήρε το πρωτάθλημα Ελλάδος, όσο και αυτοί στην ερασιτεχνική, την περίοδο 1967-68, που πήρε τον πανελλήνιο τίτλο, τον χαρακτήριζαν «βεντέτα» της ομάδας, αφού ήταν «αέρινος» ως ποδοσφαιριστής, πολλά υποσχόμενος για το μέλλον, και είχε τον τρόπο του να… περνάει το δικό του. Είναι χαρακτηριστικό ότι επειδή ήταν από τους ποδοσφαιριστές που άφηναν πολλές υποσχέσεις για το μέλλον, η ΑΕΚ, από τότε που ήταν 15 χρόνων μέχρι τα 18,  του πλήρωνε ιδιωτικό εκπαιδευτήριο για να βγάλει το Γυμνάσιο, αφού οι υπεύθυνοι τεχνικοί υπεύθυνοι της Ένωσης, τον ήθελαν παρόντα στις προπονήσεις και το Γυμνάσιο, δεν θα έπρεπε να είναι δικαιολογία.

Με αεροπλάνο στη Θεσσαλονίκη

Για να αναδείξουμε το πόσο ήταν χρήσιμος στην ομάδα, θα αναφερθούμε σε ένα περιστατικό που μας είχε περιγράψει ο αείμνηστος Βύρωνας Αμελίδης, που ήταν τερματοφύλακας στην Ερασιτεχνική ομάδα, η οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα της περιόδου 1967-1968. «Είχαμε πολύ καλή ομάδα εκείνη την περίοδο και ο Ανδρέας, ήταν ο πρώτος μας σκόρερ. Φτάσαμε στον τελικό οπού θα αντιμετωπίζαμε τον Ηρακλή. Στο παιχνίδι που έγινε στη Νέα Φιλαδέλφεια, είχαμε κερδίσει 2-0. Ο επαναληπτικός λοιπόν είχε οριστεί για τις 7 Ιουλίου στη Θεσσαλονίκη. Η αποστολή θα πήγαινε με πούλμαν. Όμως, ο Ανδρέας είχε πει ότι δεν μπορούσε να ανέβει στη Θεσσαλονίκη με το πούλμαν, γιατί θα έδινε εξετάσεις στο Γυμνάσιο. Δεν ξέρω τι έγινε στη συνέχεια, όμως ο Ανδρέας ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη με το αεροπλάνο και ήρθε και βρήκε την αποστολή στο ξενοδοχείο Πανόραμα που μέναμε με ταξί. Και, φυσικά, αεροπορικό εισιτήριο και ταξί τα είχε πληρώσει η ΑΕΚ αφού ούτε ο τότε διοικητικός υπεύθυνος της ομάδας Κώστας Βλάχος, ούτε ο προπονητής Γιώργος Γάσπαρης, θα επιθυμούσαν να γίνει το παιχνίδι και να μην παίξει ο Ανδρέας, που ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας»

«Σπάνιο ταλέντο» και τρία γκολ με τον Ηρακλή

Ο Ανδρέας Καρακίδης όμως, αποζημίωσε και με το παραπάνω τους συμπαίκτες του για τη μετακίνηση χωρίς τον κόπο που είχαν «τραβήξει» οι άλλοι στην Θεσσαλονίκη. Πέτυχε τα τρία γκολ με τα οποία η ΑΕΚ επικράτησε 3-0,έφτασε τα 28 γκολ εκείνη την περίοδο και βοήθησε για να κατακτήσει η ΑΕΚ με πανηγυρικό τρόπο το πρωτάθλημα. Μάλιστα, η εκτελεστική του δεινότητα, επετεύχθη παρότι αγωνιζόταν από το δέκατο λεπτό τραυματίας. Ο τότε προπονητής της ομάδας Γιώργος Γάσπαρης, αναλύοντας τον θρίαμβο της ομάδα, επισήμανε στις εφημερίδες της εποχής, ότι τον είχε εντυπωσιάσει το ψυχικό σθένος και η αυταπάρνηση που έδειξε ο Καρακίδης : «Ο νεαρός φορ ήταν τραυματίας από πολύ νωρίς και κατέβαλε θαυμαστάς προσπάθειας αγωνιζόμενος με ηρωισμό και αυταπάρνηση για την κατάκτηση της νίκης. Θεωρώ ότι ο Καρακίδης είναι σπάνιο ταλέντο και η είσοδός του εις την επαγγελματική ομάδα θα είναι η καλύτερη μεταγραφή για την Ένωση. Μπορεί να σταδιοδρομήσει επιτυχώς στην πρώτη ομάδα, αρκεί να προσέξει και να μην πάρουν τα μυαλά του αέρα. Με τα προσόντα του, που είναι η ταχύτητα, το ισχυρό σουτ, το σπάσιμο της μέσης στην ντρίμπλα που κάνει και η εν γένει αρίστη τεχνική του κατάρτιση, προδιαθέτουν λαμπρό μέλλον» έλεγε τότε ο προπονητής του Γιώργος Γάσπαρης. Να σημειώσω εδώ, ότι ο Ανδρέας Καρακίδης, ήταν διεθνής με την Εθνική Ελπίδων

Από τα…πουλέν του Στάνκοβιτς

Ο Μπράνκο Στάνκοβιτς έτυχε να έλθει στην ΑΕΚ το καλοκαίρι εκείνης της περιόδου. Ο Γιουγκοσλάβος προπονητής, αρεσκόταν να δουλεύει με νεαρούς και ειδικότερα ψηλούς ποδοσφαιριστές.

Και ο Ανδρέας Καρακίδης υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο σε ηλικία 18 ετών. Ήταν 1η Σεπτεμβρίου 1968, παραμονή του αγώνα που θα έδινε η ΑΕΚ με τη Ζενές Ες από το Λουξεμβούργο για το Κύπελλο Πρωταθλητριών, όταν ο νεαρός Ανδρέας, μαζί με τους Γιώργο Λαβαριδη και Νίκο Καραπουλιτίδη που προωθήθηκαν από την ερασιτεχνική ομάδα, έκανε το μεγαλύτερο όνειρο της ζωή του, να γίνει δηλαδή επαγγελματίας στην ΑΕΚ. Μάλιστα με τη δουλειά του άφηνε πολλές υποσχέσεις για το μέλλον, γι’ αυτό και εξελίχθηκε σε ένα από τα «πουλέν» του Στάνκοβιτς.

Το μεγάλο παράπονο

Την περίοδο 1968-1969 ο Ανδρέας, που αγωνίζονταν ως δεξιός επιθετικός, φόρεσε τη φανέλα της ΑΕΚ σε έξι αγώνες πρωταθλήματος. Ο τελευταίος όμως, θα του μείνει για πάντα χαραγμένος στη μνήμη. Ο ίδιος, μας έλεγε: «Παίζαμε με την Καβάλα για το Κύπελλο του ΟΠΑΠ και κερδίζαμε 1-0 με δικό μου γκολ. Όμως στο 85΄πόνεσαν οι προσαγωγοί μου και ζήτησα αλλαγή από τον προπονητή μου Γιώργο Γάσπαρη. Στη συνέχεια, οι αντίπαλοι μας ισοφάρισαν και πήραν τη νίκη στα πέναλτι. Αυτό ήταν. Ο Γάσπαρης θεώρησε ότι το έκανα σκόπιμα και πιστεύω ότι ήταν αυτός που εισηγήθηκε την απομάκρυνσή μου από την ομάδα. Τότε με ζητούσαν τα Τρίκαλα, δίνοντάς μου 300.000 και να πήγαινα στην ομάδα ως αντάλλαγμα για τον Απόστολο Τόσκα. Όμως επειδή είπα ‘‘όχι’’ η ΑΕΚ με αποδέσμευσε την τελευταία ημέρα, και δεν είχα καν περιθώριο να διαπραγματευθώ την ένταξή μου σε ομάδα Α΄ Εθνικής. Πήγα λοιπόν, στον Φωστήρα, με τον οποίο την επόμενη χρονιά ανεβήκαμε στην Α΄ Εθνική. Και εγώ,  αντί να κάνω καριέρα στην ομάδα της καρδιάς και της γειτονιάς μου, έκανα στον Ταύρο και τα σφαγεία. Έφυγα με περίεργο τρόπο από την ΑΕΚ, όμως δεν πειράζει. Μετά από όλα όσα έγιναν δεν κακίζω κανέναν. Ο, τι έχω πετύχει στη ζωή μου το κατάφερα από το ‘‘θείο δώρο’’ που είναι το ποδόσφαιρο και ως αναμνήσεις κρατάω μόνο τα όμορφα. Άλλωστε, αυτά είναι ο οδηγός μας για το μέλλον», μας έλεγε. Και ο Ανδρές για το μέλλον έχει αφήσει μεγάλη παρακαταθήκη «ζεστών» αναμνήσεων,  τόσο στη σύντροφό του Νένα, όσο και στον γιό του, αλλά και τον εγγονό του. Όπως άλλωστε και σε όλους εμάς, που είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε….

Αντί επιλόγου…

Ο Ανδρέας Καρακίδης, από χθες, κάνει παρέα στους ουρανούς, με ανθρώπους που αγάπησε και τον αγάπησαν στην ΑΕΚ.  Όπως τον Στέλιο Σκευοφύλακα, τον Αλέκο Σοφιανίδη, τον έφορός του Δημήτρη Τράγο… Και ακόμη τον Γιώργο Αμερικάνο, του οποίου υπήρξε μέγας θαυμαστής. Με  τους προαναφερθέντες, αλλά και όλους όσοι έχουν «ταξιδέψει» για τον ουρανό, από την «κιτρινόμαυρη» οικογένεια,  θα «στήσει» εξέδρα, και θα συνεχίσει να φωνάζει βλέποντας από ψηλά τους αγώνες της ΑΕΚ.

Η νεκρώσιμη ακολουθία για τον Ανδρέα, θα ψαλεί αύριο Παρασκευή 9 Οκτωβρίου 2015 στις 2 μμ από τον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος στη Νέα Φιλαδέλφεια. Απέναντι, από τον χώρο που κάποτε στέγαζε τα όνειρα του κάθε «Ενωσίτη» και τώρα είναι… οικόπεδο. Ευχή όλων όμως είναι, να μη μείνει για πολύ καιρό  οικόπεδο και να κτιστεί εκ νέου  στα πάτρια εδάφη, το γήπεδο της ΑΕΚ. Κάτι που ήθελε και ο Ανδρέας… Για να νοιώθει όπως έλεγε τα πατήματα των ποδοσφαιριστών και για να δει στον χώρο που ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά, με την «κιτρινόμαυρη» φανέλα τον εγγονό του Ανδρέα.

Η  κηδεία του θα γίνει στο Κοιμητήριο Μεταμορφώσεως στην  οδό Τατοϊου. Ανδρέα ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ… Και εάν όπως πιστεύει η Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη μας, υπάρχει «μετά θάνατο ζωή»,  καλή αντάμωση…