Ανδρέα Μάρκου, θα μείνεις «αιωνόβιος» στη μνήμη μας

Ο ευπατρίδης της ΑΕΚ, που πριν 58 χρόνια, ήταν εκ των ιδρυτών του Συνδέσμου Φιλάθλων ΑΕΚ Περιστερίου-Δυτικών Προαστίων, ο οποίος εξελίχθηκε σε πολιτιστική και αθλητική κυψέλη για την περιοχή- και υπηρέτησε πιστά την ιδέα της «Ένωσης» για περισσότερο από μισό αιώνα!

Γράφει ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΥΜΟΥΡΤΖΗΣ

Για όσους γνωρίζαμε τον Ανδρέα Μάρκο, η είδηση της «φυγής» του, μας ξάφνιασε… Και μας λύπησε βαθύτατα. Και τούτο, γιατί ως άνθρωπος ήταν το σύμβολο και η ψυχή της ΑΕΚ Περιστερίου και ένας αεικίνητος ευπατρίδης για την ΑΕΚ…..
Την ΑΕΚ, που υπηρέτησε πιστά από τις 15 Μαϊου 1958, όταν με τον φαρμακοποιό Διονύση Χρονά, ίδρυσαν τον Σύνδεσμο ΑΕΚ Δυτικών Προαστίων (σ.σ. από το 1964 μετονομάστηκε σε Σύνδεσμο ΑΕΚ Περιστερίου-Δυτικών Προαστίων) για να στεγάσουν τα όνειρα των φίλων της «Ένωσης», που κατοικούσαν στους Δήμους Αιγάλεω, Χαιδαρίου και Περιστερίου και οι οποίοι σύχναζαν στην πλατεία Αγίου Σπυρίδωνος στο Αιγάλεω!
Και την ΑΕΚ, την υπηρέτησε με αγνό τρόπο. Άλλωστε ο αείμνηστος Ανδρέας Μάρκος, ήταν από τους φιλάθλους μιας ‘άλλης εποχής’. Έβλεπε την ΑΕΚ ως ιδέα. Γι’ αυτό και μεταξύ άλλων, επεδίωκε να αναδείξει πρωτίστως τον πολιτιστικό χαρακτήρα ύπαρξής της. «Η ΑΕΚ είναι σωματείου που κουβαλάει τον πολιτισμό του Βυζαντίου και της Κωνσταντινούπολης. Και εμείς με τη δράση μας, που δεν πρέπει να είναι μόνο αθλητική, επιβάλλεται να γίνουμε συνεχιστές αυτού του πολιτισμού», έλεγε.
Και συνέβαλε τα μέγιστα στην ανάπτυξη τμημάτων χορού και παραδοσιακής μουσικής για τα μέλη του Συνδέσμου ΑΕΚ Περιστερίου-Δυτικών Προαστίων.
Και στην πορεία ήταν η βάση πάνω στην οποία ‘πάτησαν’ για δημιουργία, τμημάτων μπάσκετ ανδρών και γυναικών, αλλά κυρίως ακαδημιών παίδων-εφήβων, νεανίδων κορασίδων. Τμήματα τα οποία ακόμη και σήμερα πρωταγωνιστούν με τις «κιτρινόμαυρες -δικεφαλοφόρες» φανέλες στις κατηγορίες της ΕΣΚΑ!
Και αυτά τα τμήματα, που δημιουργήθηκαν με τις δικές του άοκνες προσπάθειες και την αμέριστη βοήθεια των μελών της ΑΕΚ Περιστερίου, δεν τον κατέστησαν μόνο ιδρυτή –δημιουργό του σωματείου και άνθρωπο σύμβολο της ΑΕΚ Περιστερίου.
Αλλά πιστοποίησαν ότι ο Ανδρέας Μάρκος, παρά τις όποιες δεκαετίες «κουβαλούσε» στην πλάτη του, λειτουργούσε με σφρίγος νεαρού για το καλό της ΑΕΚ….
Ήταν ο μόνιμος γενικός γραμματέας του Συνδέσμου Φίλων ΑΕΚ Περιστερίου. Και παρ’ ότι του είχε προταθεί πολλές φορές η προεδρία του Συνδέσμου και της ΑΕΚ Περιστερίου, απαντούσε: «Δεν επιθυμώ να μειώσω την προσφορά και την θέση σας, όμως ένας γραμματέας, έχει να κάνει πολύ πιο σπουδαία εργασία από ένα πρόεδρο» . Αυτό είχε πει τόσο στον αείμνηστο Διονύση Χρονά, που επί σειρά ετών καθόταν στον προεδρικό θώκο της ΑΕΚ Περιστερίου, όσο και στον διάδοχό του Μαρκοπουλιώτη. Και την ίδια απάντηση έδινε και στον απόλυτα επιτυχημένο ως πρόεδρο Θανάση Παπαθανάση, που τα οκτώ τελευταία χρόνια, διοικεί την ΑΕΚ Περιστερίου.

Σ. Σεραφείδης: «Ο Ανδρέας ήταν «στρατηλάτης»

Ο Στέλιος Σεραφείδης, με τον οποίο συνοδοιπορούσαν για περίπου 60 χρόνια, και τις τρείς τελευταίες δεκαετίες ήταν βασικοί συνεργάτες στην ΑΕΚ Περιστερίου, τον χαρακτήριζε «στρατηλάτη»!
«Είναι μεγάλη υπόθεση να έχει μαζέψει περίπου 500 παιδάκια όλων των ηλικιών και να τους μπολιάζει με την ιδέα της ΑΕΚ» έλεγε και του ‘έπλεκε’ το εγκώμιο για την άοκνη και ανιδιοτελή προσπάθειά και προσφορά του τόσο στον Σύνδεσμο, όσο και στην ΑΕΚ Περιστερίου.
«Ο Ανδρέας, δεν θα ξεχαστεί από κανέναν μας στο Περιστέρι, αφού πρόσφερε τεράστιο κοινωνικό έργο. Ήταν αγνός ιδεαλιστής, γι’ αυτό και δεν αξιοποιήθηκε ποτέ από την ΠΑΕ ΑΕΚ, αφού δεν επιθυμούσε να μπλέξει με… εταιρίες. Έβλεπε τον αθλητισμό με ρομαντισμό. Και είχε ως όραμα το έμβλημα του ‘δικέφαλου αετού’ το οποίο πρέπει να σου πω, ότι δεν αποκαθηλώθηκε ποτέ από τα Γραφεία του Συνδέσμου. Ακόμη και όταν τα είχε κλείσει η Χούντα τα Γραφεία όλων των Συνδέσμων, ο δικός μας διατηρήθηκε και η σημαία με τον δικέφαλο αετό κυμάτιζε περήφανα», μας είπε. Τον χαρακτήρισε ακόμη «άγιο άνθρωπο» που δεν έβλαψε ποτέ κανέναν –αντίθετα βοήθησε- και είχε παντού μόνο φίλους. Και κυρίως ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ, από τις δεκαετίες 1960-70 και 80, που μα τα μάλη του Συνδέσμου, δεν έχαναν αγώνα της ομάδας στη Νέα Φιλαδέλφεια, ενώ οργάνωναν και εκδρομές στα εκτός έδρας παιχνίδια.
Και θυμήθηκε, ότι τα τμήματα χορού, που είχε δημιουργήσει ο Σύνδεσμος Φίλων ΑΕΚ Περιστερίου, ήταν αυτά που συμμετείχαν στις φιέστες κατακτήσεως Πρωταθλημάτων από την ΑΕΚ στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας τόσο το 1989, όσο και σε αυτά της «δικεφαλικής ηγεσίας» των Μελισσανίδη-Καρρά 1992. 1993 και 1994.
«Με την φυγή του, άφησε ένα τεράστιο κενό. Κενό που εύχομαι και ελπίζω να καλυφθεί από το τεράστιο έργο που άφησε. Αλλά και τους πολύ καλούς αντικαταστάτες που υπάρχουν για να τον διαδεχτούν και να συνεχίσουν το έργο του» τόνιζε ο Στέλιος Σεραφείδης. Και συνέχιζε: «Ο Ανδρέας, ήταν ξεχωριστός άνθρωπος. Τίμησε τόσο την στολή που φόρεσε (σ.σ. ήταν συνταξιούχος της Αστυνομίας), όσο και την ΑΕΚ. Ήταν πολύ ηθικός και πολύ καλός τόσο ως οικογενειάρχης όσο και ως φίλος. Η απώλειά του, είναι τεράστια για την ΑΕΚ, αλλά και το Περιστέρι»

Ή μοίρα έπαιξε περίεργο παιχνίδι..

Η αλήθεια είναι ότι η σχέση του αείμνηστου Ανδρέα Μάρκου με τον Στέλιο Σεραφείδη, ήταν κάτι παραπάνω από αδελφικές. Ήταν μαζί στις χαρές, μαζί και στις λύπες. Και η μοίρα, τους ‘κτύπησε’ και τους δύο το 2001. Τότε, ο νυν πρόεδρος του Συνδέσμου βετεράνων ποδοσφαιριστών ΑΕΚ έχασε τη σύντροφο της ζωής του Αντιγόνη και ο Ανδρέας, σε ηλικία33 ετών την μοναχοκόρη του Κυριακή!
Ήταν από τα περίεργα παιχνίδια που παίζει η μοίρα.
Όπως περίεργο ήταν το παιχνίδι που έπαιξε η μοίρα και στον Ανδρέα Μάρκο. Όταν πριν από περίπου δύο μήνες μπήκε στο Αττικό Νοσοκομείο με πόνους στο στομάχι, κανείς δεν περίμενε την εξέλιξη.
Η πρώτη διάγνωση μίλαγε για κακοήθη όγκο στο πάγκρεας και το έντερο! Οι γιατροί έκαναν την επέμβαση, ο όγκος αφαιρέθηκε, και ο Ανδρέας, πριν περίπου τρείς εβδομάδες πήρε τον δρόμο της επιστροφής για το σπίτι.
Και παρέα με τον μοναχογιό του Κώστα, που του στάθηκε ως «φύλακας άγγελος» σε όλη την περιπέτεια της υγεία του, αντιμετώπιζε με στωικότητα και ηρεμία το πρόβλημα.
Υπήρχε η ελπίδα ότι θα το ξεπερνούσε, για να γυρίσει και πάλι στο Γραφείο του στην ΑΕΚ Περιστερίου, που ως Γενικός Γραμματέας, επιλαμβάνονταν όλων των υποθέσεών της.
Όμως κάτι οι στεναχώριες, κάτι το άγχος -για την ΑΕΚ και όχι μόνο, αφού έπρεπε να διεκπεραιώσει τις υποχρεώσεις του στον Σύνδεσμο-κάτι, ότι δεν άντεξε ο κουρασμένος οργανισμός του, το πρόβλημα επιδεινώθηκε. Και παρ΄ ότι ούτε έπινε, ούτε κάπνιζε, δημιουργήθηκε μετάσταση στο στομάχι!
Και στη μάχη που έδινε με την επάρατη νόσο και η οποία του προκάλεσε κακοήθη όγκο σε πάγκρεας, έντερο και συκώτι (!) δεν άντεξε. Ήταν η μοναδική που έχασε σε όλη του τη ζωή, αφού ήταν γεννημένος μαχητής και νικητής. Και μοιραία αφού τον υποχρέωνε να αφήσει την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 80 ετών (σ.σ. είχε γεννηθεί στη 1 Δεκεμβρίου του 1934) το πρωί του Σαββάτου 2 Μαϊου.

Το «τελευταίο αντίο» και η σημαία της ΑΕΚ

Ο αείμνηστος Ανδρέας, ήταν πολύ δραστήριος. Και είχε πολλούς φίλους. Ακόμη και πριν μπει στο Νοσοκομείο έτρεχε για τον Σύλλογο και την ΑΕΚ. Η αλήθεια είναι ότι του είχε στοιχίσει η απώλεια πριν ένα χρόνο της συντρόφου στη ζωή του Αργυρώ, που είχε γνωρίσει πριν 60 χρόνια με τον Στέλιο Σεραφείδη.
Μια Κωνσταντινουπολίτισα, που και αυτή είχε την ΑΕΚ στην καρδιά και από την οποία ο ‘κυρ Ανδρεάς’ έπαιρνε δύναμη.
Στην οικογένειά του, ο μόνος που είχε μείνει για να του κρατάει συντροφιά, ήταν ο μοναχογιός του Κώστας. Ο Κώστας, που πάνω από το τελευταίο κρεβάτι του πατέρα του, ακούγοντας την εξόδιο ακολουθίας, έμοιαζε με πρόσωπο αρχαίας τραγωδίας….
Απ’ όλους όμως όσοι παρευρέθησαν στην Κηδεία του πατέρα του, άκουγε ένα λόγο παρηγοριάς και θαυμασμού για το έργο που ο Ανδρέας Μάρκος, αφήνει πίσω του. Δεν είναι μικρό πράγμα άλλωστε να έχει δημιουργήσει μια ‘άλλη οικογένεια’, που την αποτελούν περίπου 500 αθλητές και αθλήτριες! Γι αυτό και οι διοικούντες την ΑΕΚ Περιστερίου, ναύλωσαν πούλμαν, για να μεταφέρουν τους φίλους του Ανδρέα Μάρκου στη γεννήτορα του Γκούρα Κορινθίας.
Και περίπου 200 φίλοι της «οικογένειας» και της ΑΕΚ Περιστερίου-οι διοικούντες της οποίας εξέδωσαν συλλυπητήρια ανακοίνωση για τον χαμό του ιδρυτή της- βρέθηκαν στο Κοιμητήρι, για το «στερνό αντίο» και τη συνοδεία στην …τελευταία του κατοικία, που έγινε με τη σημαία της ΑΕΚ…
Και στο μακρινό του ταξίδι, θα πάει να συναντήσει την κόρη του Κυριακή, τη σύντροφο της ζωής του Αργυρώ, που έφυγε πριν ένα χρόνο και ο Ανδρέας, φαίνεται ότι δεν άντεξε τον χαμό της.
Αλλά και τον αείμνηστο «στρατηγό» των παραγόντων της ΑΕΚ, Δημήτρη Τράγο,, που η ΑΕΚ Περιστερίου, είχε τιμήσει με τον Θωμά Μαύρο, το 2010. Αλλά και τον Γιώργο Αμερικάνο, με τον οποίο ήταν φίλοι. Και είναι σίγουρο ότι θα ξεκινήσουν κουβέντα για τη «βασίλισσα» και το μπάσκετ που λάτρευαν και οι δύο.
Όμως μπορεί κάτω από το χώμα να σκεπαστεί και να ξεχαστεί η προσφορά ενός από τους χαρακτηριστικότερους φίλους της ΑΕΚ; Του παράγοντα, που θα μείνει στη μνήμη μας, ως ο μοναδικός «αιωνόβιος» μεν-αλλά με εφηβικό σφρίγος-για την προσφορά του στην «κιτρινόμαυρη» ομάδα;
Δυνητικό το ερώτημα, αφού η απάντηση, θεωρούμε πως απ’ όλους όσοι διαβάζεται αυτό το κείμενο και γνωρίζεται η έχετε ακούσει γα την πολιτεία του Ανδρέα Μάρκου στην ΑΕΚ, είναι «Όχι»… Γι΄ αυτό και στο «τελευταίο ταξίδι», υπήρχε ως συντροφιά για τον Ανδρέα Μάρκο, η σημαία της ΑΕΚ…
Ανδρέα είμαστε σίγουροι ότι θα έχεις ήρεμο ταξίδι. Και εκεί που θα πάς, θα δώσεις χαιρετίσματα σε όλους τους «Ενωσίτες» και μαζί τους, θα δημιουργήσεις την ΑΕΚ του Παραδείσου.. Καλό παράδεισο να έχεις…