Αξιότιμοι ασθενείς, καλημέρα σας.
Εδώ και αρκετό καιρό πάσχουμε όλοι από την ίδια ασθένεια, την ασθένεια της αποστασιοποίησης. Δε μας τραβάει πια η ΑΕΚ, δε μας τρελαίνει, δε μας πείθει να ασχοληθούμε μαζί της. Όλοι έχουμε συλλάβει τον εαυτό μας, να μη μας καίει το επόμενο ματς, να μην κανονίζουμε δουλειές και άδειες ώστε να μπορέσουμε να το παρακολουθήσουμε, να μας νοιάζει αν θα βρέχει ή αν θα κάνει κρύο στο ΟΑΚΑ, αν θα έχει κίνηση, αν θα στερηθούμε κάποια άλλη έξοδο για να δούμε το ματς.
Βαριά και επικίνδυνη ασθένεια αυτή. Πρόκειται δε για φαύλο κύκλο. Όσο λιγότερο ασχολούμαστε με τα χάλια μας, τόσο πιο απίθανο να τα δούμε να διορθώνονται. Χάνουμε με τα χέρια κάτω στην Τρίπολη, και δεν τρέχει κάστανο. Ακόμα πιό χαλαρό θα είναι το κλίμα στην επόμενη ήττα, και στη μεθεπόμενη.
Όλα ξεκινάνε από ψηλά. Από τους μετόχους και τη διοίκηση. Όταν δεν ασχολείται η κεφαλή με το πρόβλημα, τότε είναι δύσκολο να λυθεί από τα πόδια και τα χέρια. Όμως αυτό δυστυχώς αποτελεί ταυτόχρονα και το τέλειο άλλοθι για παίχτες και προπονητή. Οι οποίοι ναι μεν έχουν μείνει αβοήθητοι, όμως κι εκείνοι δεν κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους, ώστε να βοηθήσουν τους εαυτούς τους.
Έτσι λοιπόν οι μέρες περνούν και πάμε από αποτυχία σε αποτυχία. Χωρίς αυτό να συγκινεί κανέναν. Ο ένας ρίχνει τις ευθύνες στον άλλον. Οι μέτοχοι ρίχνουν τις ευθύνες στους...συμμετόχους τους, πρώην και νυν. Ο προπονητής ρίχνει τις ευθύνες στη διοίκηση. Έφτασε μέχρι και στο φοβερό σημείο να αναρωτηθεί...γιατί δεν τον διώχνουν, και ποιος θα τον διώξει. Φοβερά πράγματα, δηλαδή. Οι παίχτες φροντίζουν να περνάνε προς τα έξω ότι είναι απλήρωτοι. Λες και είναι συμβασιούχοι των τετρακοσίων ευρώ και ζουν με δανεικά από τους γονείς τους για να πάρουν ψωμί. Και μέσα σε όλα αυτά, κανείς δε βάζει ως πρώτη προτεραιότητα την ΑΕΚ, και τη διόρθωση αυτής της άθλιας εικόνας που παρουσιάζει η ομάδα μέσα στο γήπεδο.
Όλα αυτά μας οδηγούν μοιραία στην αποστασιοποίηση. Δεν έχουμε πια κέφι να ασχοληθούμε με τη μπάλα. Δεν παίρνουμε τον κολλητό μας να μιλάμε μία ώρα για τη χτεσινή φάση που έκρινε το παιχνίδι. Έχουμε μπει σε έναν αυτόματο πιλότο, και απλά περιμένουμε να περάσουν οι μέρες για να τελειώσει το μαρτύριο και της φετινής χρονιάς. Δε μιλάμε πια για την ΑΕΚ. Και τι να πούμε; Tι να πεις, για τη φετινή ΑΕΚ; Tι να πεις...Μια ευχή μόνο: Το 2010 να μας φέρει πίσω το χαμένο μας κέφι για ΜΠΑΛΑ.
Αυτά για σήμερα. Είμαστε στα πρόθυρα του ψαρώματος. Αλλά ελπίζουμε να αντέξουμε!
Ο Ψαράς.
Novibet ΕΠΑΘΑ με Super Προσφορά* Γνωριμίας* 21+ | ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ: ΕΕΕΠ | ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΕΘΙΣΜΟΥ & ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ | ΓΡΑΜΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΚΕΘΕΑ: 2109237777 | ΠΑΙΞΕ ΥΠΕΥΘΥΝΑ
SEAJETS Ταξιδεύουμε μαζί με το μεγαλύτερο στόλο ταχύπλοων παγκοσμίως σε 50 προορισμούς του Αιγαίου!
