«Ποιος διαβήτης; Αφού θα παίζω μπάλα, όλα καλά»!

Ήταν 31 Δεκεμβρίου του 2013. Απέμεναν μερικές μόνο ώρες για να φύγει ο χρόνος. Λίγο νωρίτερα ο 13χρονος τότε Μιχάλης, μετά από έντονους πόνους που είχε νιώσει στο πόδι, θα πήγαινε για εξετάσεις στον οικογενειακό του γιατρό και θα μάθαινε πως έπασχε από διαβήτη. Πάθηση χρόνια, με την οποία καλείται ο ασθενής να ζήσει όλη την υπόλοιπη ζωή του. -«Μπάλα θα ξαναπαίξω;», ήταν οι πρώτες λέξεις που βγήκαν από το στόμα του πιτσιρικά στο άκουσμα της είδησης. -«Βεβαίως!», ήταν η απάντηση του γιατρού.

-«Α, εντάξει, τότε όλα καλά...», θυμάται, σχεδόν φωτογραφικά ο ίδιος, μιλώντας στο SDNA. «Δεν φοβήθηκα, πείσμωσα περισσότερο. Ακόμα, ωστόσο, κι αν μου το απαγόρευαν, δεν υπήρχε περίπτωση να σταματήσω», μας λέει με τον ενθουσιασμό της ηλικίας του. Αυτό ήταν. Από τη στιγμή που μάθαινε ότι δεν θα έβαζε «φρένο» στα όνειρά του ο διαβήτης, η ηρεμία επέστρεψε και πάλι στο πρόσωπο του. Δεν συνέβαινε φυσικά το ίδιο και για τους γονείς του, που όπως είναι λογικό είχαν σοκαριστεί. Και πώς όχι άλλωστε, από τη στιγμή που ήξεραν ότι η ζωή τους, αλλά κυρίως του γιου τους, θα έπρεπε να αλλάξει σε σημαντικό βαθμό από εκείνη τη μέρα.

Διαβάστε τη συνέχεια πατώντας ΕΔΩ