Η ΑΕΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ψυχίατρος

Στην ΑΕΚ, τις τελευταίες δεκαετίες, είναι ελάχιστα τα χρονικά διαστήματα που απουσιάζουν από το προσκήνιο οι εσωτερικές αντιθέσεις, οι έριδες, ακόμη και οι διχασμοί. Απ' όσο θυμάμαι, μόνο στα πρώτα χρόνια του μέγιστου Λουκά Μπάρλου, στην πρώτη διετία των Μελισσανίδη - Καρρά και στην πρώτη σεζόν του Ντέμη Νικολαΐδη, υπήρχε σύμπνοια και ενότητα. Αυτή που υπάρχει και τώρα (για την ακρίβεια, εδώ και ενάμιση χρόνο, δηλαδή από τη στιγμή που η ομάδα επέλεξε την αυτοκάθαρση μέσω του υποβιβασμού της στη Γ' Εθνική).

Αν ένα πρόσωπο εκφράζει αυτό το κλίμα σύμπνοιας και ενότητας, είναι (καλώς ή κακώς) ο Δημήτρης Μελισσανίδης. Το πέτυχε, όχι μόνο γιατί έβαλε σε μία σειρά το ποδοσφαιρικό τμήμα, αλλά και διότι εξήγγειλε την υλοποίηση του οράματος εκατοντάδων χιλιάδων φίλων της ΑΕΚ, που δεν είναι άλλο από την κατασκευή γηπέδου, αντάξιου του μεγέθους της ομάδας, στην ιστορική της έδρα, τη Νέα Φιλαδέλφεια.
Το γεγονός ότι το θέμα της ανέγερσης του γηπέδου αναδείχθηκε σε θέμα της προεκλογικής ατζέντας των εκλογών που θα γίνουν σε λίγες μέρες, αποτελεί ένα μικρό θαύμα. Ένα πραγματικό επίτευγμα μιας μερίδας στελεχών του κόμματος που αναμένεται να καταλάβει την πρώτη θέση στις προτιμήσεις του εκλογικού σώματος και άρα να αποτελέσει τον κύριο κορμό της νέας κυβέρνησης.
Δεν είναι της παρούσης η συνολική εξέταση του θέματος. Από την περασμένη άνοιξη έχουν γραφτεί και ειπωθεί σχεδόν τα πάντα. Έχει νόημα όμως να γίνουν ορισμένες επισημάνσεις, έτσι όπως ο γράφων τις αντιλαμβάνεται:
1. Κάθε πολίτης έχει δικαίωμα να καθορίσει ο ίδιος και μόνο, τα κριτήρια της ψήφου του. Άλλος ψηφίζει για το μέλλον των παιδιών του, άλλος για το οικονομικό ή επαγγελματικό του συμφέρον, άλλος για την ιδεολογία του. Άλλοι για το πόσο όμορφοι(ες) ή γλυκομίλητοι(ες) είναι αρχηγοί ή υποψήφιοι βουλευτές, άλλοι για το καλό της ποδοσφαιρικής τους ομάδας, άλλοι για 1002 λόγους. Στο παρελθόν, το ΠΑΣΟΚ έχανε ψήφους, αλλά και κέρδιζε άλλους, εξαιτίας του τριγώνου ΚΟ-ΛΑ-ΣΗ (Κόκκαλης, Λαμπράκης, Σημίτης). Καθόλου περίεργο, αν και ο ΣΥΡΙΖΑ χάσει μερικές χιλιάδες ψήφους εξαιτίας της αλλοπρόσαλλης στάσης του στο θέμα του γηπέδου της ΑΕΚ.
2. Κανένα κόμμα δεν δικαιούται να έχει προηγούμενα με κανένα πολίτη, είτε αυτός είναι βιομηχανικός εργάτης, είτε μικροβιοτέχνης, είτε μεγαλοεπιχειρηματίας, είτε μετανάστης, είτε οτιδήποτε. Κανείς δεν (πρέπει να) αντιμετωπίζεται με βάση τις προτιμήσεις του, πολιτικές, θρησκευτικές, ποδοσφαιρικές, καλλιτεχνικές, σεξουαλικές, κ.λπ., αλλά με βάση τις πράξεις (ή τις παραλείψεις) του. Επίσης, αν κάποιος είναι υπόλογος για κάποιο αδίκημα, ελέγχεται γι αυτό και όχι για το σύνολο των δραστηριοτήτων του ή για πτυχές της προσωπικότητάς του.
3. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ (και πιθανότατα αυριανός πρωθυπουργός της χώρας) Αλέξης Τσίπρας, μετά τη συνάντηση με παλαίμαχους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ, έκανε μία δήλωση για το θέμα του γηπέδου. Δεν ικανοποίησε το σύνολο του κόσμου της ΑΕΚ η δήλωση αυτή. Ίσως επειδή οι φίλαθλοι (όλων των ομάδων) μιλούν μια γλώσσα περισσότερο ποδοσφαιρική και λιγότερο πολιτική. Όποιος έχει -ωστόσο- έναν υψηλό βαθμό εξοικείωσης με τον πολιτικό λόγο, ιδίως σε προεκλογικές περιόδους, μπορεί να διακρίνει ότι ο Τσίπρας ήταν σαφής: «Η ΑΕΚ δικαιούται να αποκτήσει νέο, σύγχρονων προδιαγραφών γήπεδο στην ιστορική της έδρα και στο φυσικό της χώρο, αντάξιο του μεγέθους και της προοπτικής της κι ενταγμένο αρμονικά σε ένα αναβαθμισμένο φυσικό και οικιστικό περιβάλλον».
«Σύγχρονων προδιαγραφών, αντάξιο του μεγέθους και της προοπτικής της, στην ιστορική της έδρα», δεν μπορεί να είναι τίποτε λιγότερο από το υποβληθέν σχέδιο που έχει ήδη νομοθετηθεί. Το δε «αναβαθμισμένο φυσικό και οικιστικό περιβάλλον» μάλλον του λόγου το ασφαλές αποδεικνύει, αφού όσοι αντιτίθενται στο σχέδιο δείχνουν να προτιμούν την διατήρηση της υπάρχουσας κατάστασης.
4. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει (εκ γενετής) ένα «ελάττωμα». Δεν είναι κόμμα αρχηγικό (όπως η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ ή και άλλα κόμματα) άρα οποιαδήποτε εσωτερική διαφωνία δεν τερματίζεται με το σύνηθες «αρχηγική διαταγή και τα σκυλιά δεμένα». Δεν έχει όμως ούτε τη σταθερή κομματική συγκρότηση, που μεταφράζεται σε ενιαία έκφραση, του ΚΚΕ. Άρα είναι επιρρεπής σε δημόσια πολυγλωσσία και ευάλωτος σε πολεμική αντιπάλων του γι αυτόν ακριβώς τον λόγο. Παρ' όλα αυτά, ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο αυθεντικότερος εκφραστής των απόψεών του δεν είναι κανείς υποψήφιος βουλευτής, κανένα στέλεχος της τοπικής αυτοδιοίκησης ή του κομματικού μηχανισμού, παρά ο ίδιος ο πρόεδρός του (χωρίς την παρουσία του οποίου μάλλον δεν θα βρισκόταν σήμερα στο κατώφλι της κυβερνητικής εξουσίας).
5. Προ ετών, μία έρευνα κοινής γνώμης είχε δείξει ότι οι οπαδοί της ΑΕΚ που ασχολούνται με τα πολιτικά πράγματα, βρίσκονται λίγο πιο αριστερά από τον μέσο όρο των οπαδών όλων των ομάδων. Και ταυτόχρονα, ότι οι ψηφοφόροι της Αριστεράς που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, δηλώνουν φίλοι της ΑΕΚ, σε ποσοστό αισθητά μεγαλύτερο από το σύνολο των πολιτικοποιημένων ποδοσφαιρόφιλων. Έτσι, το επικό Βελιγράδι του Απριλίου 1999 έμοιαζε μια φυσική συνέπεια. Αν φθάσαμε σήμερα, σχεδόν 16 χρόνια μετά, στο σημείο να μπαίνει δίλημμα «ή με την ΑΕΚ ή με τον ΣΥΡΙΖΑ», (με το συμπάθειο αλλά) πολλοί εξ ημών θα πρέπει να πάμε στον ψυχίατρο. Αν και θα προτιμούσαμε να απευθυνθούν εκεί, αυτοί που τώρα δεν μπορούν ούτε να διανοηθούν ότι το γήπεδο θα γίνει έτσι ακριβώς όπως ο κόσμος της ΑΕΚ το οραματίζεται και ότι στα εγκαίνια θα πρωταγωνιστούν κυβερνητικά και αυτοδιοικητικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ...

* Ο Κώστας Ξηροκώστας έχει συμπληρώσει (και με το παραπάνω) τρεις δεκαετίες στη δημοσιογραφία. Ουδέποτε έκρυψε τα Ενωσίτικα ποδοσφαιρικά του αισθήματα, αλλά ούτε και την αριστερή πολιτική του ιδεολογία. Η εφημερίδα «ΩΡΑ των Σπορ» ζήτησε την άποψή του για τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με το γήπεδο της ΑΕΚ, σε σχέση και με τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, ιδιαίτερα δε ορισμένων στελεχών του. Προτίμησε να στείλει αυτό το κείμενο.