Πίκουλας: Η ΑΕΚ του Μελισσανίδη θα είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον Ολυμπιακό

Παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον το πως βλέπουν οι παραδοσιακοί αντίπαλοι της ΑΕΚ την πιθανότατη, πλέον, επιστροφή του Δημήτρη Μελισσανίδη στην αγαπημένη μας ομάδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το παρακάτω άρθρο του εκδότη της εφημερίδας "Γαύρος" κ. Αντώνη Πίκουλα που σε μια ανάλυση του για το μέλλον του Ελληνικού ποδοσφαίρου ονομάζει σαν πιο επικίνδυνο αντίπαλο για την ομάδα του την ΑΕΚ του Μελισσανίδη. Αν και σίγουρα θα διαφωνείτε και μπορεί και να... εκνευριστείτε με τα περισσότερα όπως και σε κάθε προπαγανδιστικό κείμενο υπέρ του ΟΣΦΠ πιστεύουμε πως αξίζει να το διαβάσετε. Ακολουθεί το άρθρο:

Μπορεί φέτος, φίλες και φίλοι ΓΑΥΡΟΙ, να έχουμε κατακτήσει το πρωτάθλημα και να διεκδικούμε το Κύπελλο στον τελικό με τον Αστέρα, έχοντας παράλληλα κατοχυρώσει μία θέση στους ομίλους του Champions League, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να επαναπαυθούμε στις επιτυχίες μας και να θεωρούμε ότι η νέα χρονιά θα είναι στρωμένη με ροδοπέταλα.

Εκείνο που την ώρα τούτη προέχει και είναι για μένα επιτακτική ανάγκη είναι να χτιστεί η νέα ομάδα του Ολυμπιακού, η νέα αυτοκρατορία, που θα κυριαρχήσει τα επόμενα χρόνια και θα συνεχίσει πάνω στον δρόμο που χαράχθηκε από το 1996 και μετά.

Η αίσθηση που διαμορφώνεται αυτήν την ώρα γύρω μας είναι ότι στο ελληνικό ποδόσφαιρο πολλά πάνε να αλλάξουν, νέες δυνάμεις δημιουργούνται και νέοι ισχυροί παίκτες ετοιμάζονται να μπουν στο παιχνίδι. Το γεγονός αυτό, αν πράγματι επιβεβαιωθεί, σίγουρα θα δημιουργήσει και νέα δεδομένα, αλλά και νέα δυναμική στο ελληνικό πρωτάθλημα, όπου θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι, ακόμα και προετοιμασμένοι, για ό,τι πιθανώς αντιμετωπίσουμε. Και πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι πέρα από το προσκήνιο, από τα όσα διαδραματίζονται, δηλαδή, στο φως της μέρας, υπάρχει και ένα παρασκήνιο που συνδέεται με υπόγεια κυκλώματα και πάσης φύσεως νταραβερτζήδες, που κάποτε ήλεγχαν θεσμικά ή εξωθεσμικά το ελληνικό ποδόσφαιρο.

1. Ο ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη: Πέραν πάσης αμφιβολίας ο ΠΑΟΚ εμφανίζεται, αυτήν τη στιγμή, ως ο εν δυνάμει ισχυρότερος αντίπαλός μας. Στη Θεσσαλονίκη ήδη θεωρούν ότι μπορούν από το πρωτάθλημα αυτής της περιόδου να μας αμφισβητήσουν την κυριαρχία. Ο Ιβάν Σαββίδης είναι πράγματι ένας επιχειρηματίας που διαθέτει λεφτά, δεν ξέρω πόσα, αλλά πολλά με βάση τα σημερινά ελληνικά δεδομένα, και δείχνει εκτός των άλλων να θέλει να χρησιμοποιήσει τον ΠΑΟΚ ως πολιορκητικό κριό στα επιχειρηματικά συμφέροντά του στην Ελλάδα. Ηδη απέκτησε την καπνοβιομηχανία ΣΕΚΑΠ, το Μακεδονία Παλλάς, διεκδικεί την ελληνική βιομηχανία ζάχαρης και σύμφωνα με πληροφορίες υπέβαλε πρόταση στον διαγωνισμό για την απόκτηση της ΕΥΑΘ, της Εταιρείας Υδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης.

Στα ζητήματα του ποδοσφαίρου ο Ι. Σαββίδης συμπεριφέρεται όπως ο κάθε πρωτάρης. Λειτουργεί παρορμητικά, κάνει λανθασμένες δηλώσεις, ενώ ήδη οι όποιες ανακοινώσεις του σχετικά με τη διαιτησία στον αγώνα Κυπέλλου με τον Αστέρα και αυτές περί ντόπινγκ κοντρόλ του γύρισαν μπούμερανγκ. Και όπως ο κάθε νέος στο είδος, έδιωξε την ίδια στιγμή τον προπονητή. Ομως ο ηγέτης του ΠΑΟΚ έχει ήδη καταφέρει να ενσωματώσει δίπλα του παράγοντες που κάποτε ήλεγχαν το ελληνικό ποδόσφαιρο και τη διαιτησία. Και ίσως να μην είναι τυχαίο ότι ο ΠΑΟΚ έχει ευνοηθεί φέτος όσο κανείς από τα σφυρίγματα μέσα στο γήπεδο. Εάν ο Σαββίδης πράγματι ενισχύσει τον ΠΑΟΚ με τρεις-τέσσερις πρωτοκλασάτους παίκτες και παράλληλα «επενδύσει» στο θεσμικό κομμάτι του ποδοσφαίρου, τότε θα πρέπει να είμαστε πολύ έγκαιρα έτοιμοι για να τον αντιμετωπίσουμε σε όλα τα επίπεδα.

2. Ο ΠΑΟ του Αλαφούζου και των λοιπών... δυνάμεων: Κατά τη γνώμη μου ο Παναθηναϊκός φέτος δεν ήταν τόσο κακός όσο δείχνει η βαθμολογική θέση του. Ας μην ξεχνάμε ότι ξεκίνησε το πρωτάθλημα με -2 βαθμούς, ενώ σε όλα τα δυνατά παιχνίδια της Superleague, με τις ομάδες, δηλαδή, της πρώτης πεντάδας, οι «πράσινοι» πήγαν πολύ καλά και σε απόδοση και σε αποτελέσματα. Με εξαίρεση το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, όπου έπαιζαν από το 30' με 10 παίκτες και γενικώς η διαιτησία είχε ευνοήσει τους Θεσσαλονικείς.

Η επιστροφή στη Λεωφόρο κατά πάσα πιθανότητα θα προσδώσει τη δύναμη της έδρας που έλειπε από τον Παναθηναϊκό, καθώς το άψυχο και παγωμένο ΟΑΚΑ σε πολλές περιπτώσεις αποδείχθηκε ως ο αδύναμος κρίκος της φετινής ομάδας. Ο Αλαφούζος έχει ήδη βρει τα 5-6 εκατομμύρια για την αύξηση κεφαλαίου, με προσωπικό δάνειο, όπως λένε οι πληροφορίες, από την Εθνική Τράπεζα. Παράλληλα και κάποιοι... πρώην πρωτεργάτες της πολυμετοχικότητας εμφανίζονται διατεθειμένοι να βοηθήσουν εμπράκτως. Ακόμη υπάρχει η πληροφορία, πολύ σοβαρή κατά τη γνώμη μου, ότι μεγάλος επιχειρηματικός όμιλος έχει ήδη κάνει κάποιες πρώτες κουβέντες... Δεν θα πω πιο πολλά αυτήν την ώρα, διότι το ψάχνω το θέμα...

Σε κάθε περίπτωση, ο Παναθηναϊκός, στον βαθμό που ο Αναστασίου καταφέρει να συμμαζέψει την ομάδα και φέρει στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας δύο τρεις καλούς Ολλανδούς, δεν θα είναι αμελητέα ποσότητα, σε καμία περίπτωση. Αλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι δεν τον νικήσαμε ούτε στον ΟΑΚΑ ούτε στο Καραϊσκάκη. Και στα δύο παιχνίδια θα μπορούσαμε, υπό προϋποθέσεις, να έχουμε φύγει ηττημένοι.

3. Η νέα ΑΕΚ του Δ. Μελισσανίδη: Οσο και να σας φανεί παράξενο, φίλες και φίλοι ΓΑΥΡΟΙ, η μεγαλύτερη απειλή που θα έχει απέναντί του ο Ολυμπιακός τα επόμενα χρόνια θα είναι η ΑΕΚ του Δημήτρη Μελισσανίδη. Μπορεί, αυτήν τη στιγμή, τούτο να ακούγεται υπερβολικό, υπό την έννοια ότι η Ενωση βαδίζει για την τρίτη κατηγορία, από όπου και θα ξεκινήσει να χτίζεται από μηδενική βάση. Ομως η σκληρή αυτή πραγματικότητα, που συνιστά και «τιμωρία» της Ενωσης, είναι και η αφετηρία της για ένα καλύτερο αύριο. Καθώς από το πουθενά θα έχει τη δυνατότητα να βρεθεί χωρίς χρέη, με δικό της γήπεδο σε δύο χρόνια και με νέους μετόχους, που θα μπορούν να ρίξουν χρήμα το οποίο θα έχει αντίκρισμα.

Ας μη γελιόμαστε, ο Δ. Μελισσανίδης είναι ένας πανίσχυρος επιχειρηματίας, ο οποίος μέσα του το θέλει και, για μένα, θα επιστρέψει στην ΑΕΚ. Και ο Μελισσανίδης της νέας εποχής θα είναι ο νέος ιδιοκτήτης του ΟΠΑΠ που παράλληλα διαθέτει πολύ ισχυρές προσβάσεις στο υψηλότερο επίπεδο της πολιτικής εξουσίας.

Μπορεί τα δύο χρόνια που θα χρειαστεί η ΑΕΚ για να επιστρέψει στη Superleague να φαίνονται πολλά, όμως στην ουσία δεν είναι τίποτα. Διότι ο χρόνος περνά γρήγορα, ενώ τα δεδομένα σε οικονομικό επίπεδο αλλάζουν και διαφοροποιούνται με μεγάλη ταχύτητα. Και η καθαρή και εύρωστη οικονομικά ΑΕΚ, με μετόχους τον Μελισσανίδη, τον Παππά, τον Νοτιά και δεν ξέρω ποιους άλλους, σίγουρα θα είναι η μεγάλη απειλή μας, μόλις καταφέρει να επιστρέψει στην πρώτη κατηγορία.

ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ

Τα γράφω όλα αυτά, τώρα που είναι ακόμα νωρίς και που κανένας, για να είμαστε σοβαροί, δεν μπορεί να μας απειλήσει ουσιαστικά, τουλάχιστον και την επόμενη αγωνιστική περίοδο. Οσο καλός και να είναι ο ΠΑΟΚ, όσο και να ανέβει ο Παναθηναϊκός, σε καμία περίπτωση δεν θα είναι έτοιμοι να μας αμφισβητήσουν τα πρωτεία. Και υπό αυτήν την οπτική, για μένα είμαστε σχεδόν βέβαιοι πρωταθλητές και την επόμενη χρονιά.

Ομως, εάν αυτήν τη στιγμή, που είμαστε πολύ μπροστά σε όλα τα επίπεδα από τους άλλους, δεν χτίσουμε τη νέα μας αυτοκρατορία, τη νέα ομάδα βασισμένη σε καινούργιους παίκτες που θα παίζουν σύγχρονο ποδόσφαιρο κάτω από την καθοδήγηση ενός πραγματικού προπονητή, τότε πολύ σύντομα θα δώσουμε το δικαίωμα να μας αμφισβητήσουν. Και γι' αυτόν τον λόγο θεωρώ το φετινό καλοκαίρι κομβικό, που θα κρίνει, σε μεγάλο βαθμό, την πορεία του Ολυμπιακού μας στο μέλλον. Διότι τώρα είναι η στιγμή που χρειάζεται η μεγάλη ανατροπή, που πρέπει να έρθουν οι νέοι παίκτες, που πρέπει να ανανεωθεί ο κόσμος, που πρέπει να γεμίσει ξανά σε όλα τα παιχνίδια το Καραϊσκάκη.

Ο Ευ. Μαρινάκης είναι άνθρωπος της πιάτσας, που βλέπει, ξέρει και καταλαβαίνει. Δεν είναι τυχαίο γεγονός τα όσα είπε στους παίκτες όταν κατέβηκε στο Ρέντη. Και δεν θα πρέπει να αμφιβάλλει κανείς ότι έχει αντιληφθεί και συνειδητοποιήσει τι αξίζει ο καθένας, τι πρέπει να αλλάξει, ποιους πρέπει να εμπιστευθεί. Και στον βαθμό που ο πρόεδρος ακολουθήσει το ένστικτό του, αυτό που βγαίνει από μέσα του, τότε να είστε βέβαιοι ότι στη μεταγραφική περίοδο που έρχεται θα μπουν οι βάσεις εκείνες που απαιτούνται ούτως ώστε ο Ολυμπιακός να ανοίξει από τώρα έναν νέο μακρόχρονο κύκλο κυριαρχίας.

* Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Γαύρος"