Η ΑΕΚ που αντέχει και τα... σημάδια

Τουλάχιστον κάτι βγήκε

Του Ηλία Τομαρά, αρχισυντάκτη του aek365

Αυτό το πράγμα που είδαμε σήμερα στη Λιβαδειά σίγουρα δεν ήταν ποδόσφαιρο. Παρόμοιο θέαμα θα έβλεπες μόνο αν έβαζες μέσα σε ένα γήπεδο 22 γυμνασμένα παλικάρια που δεν έχουν κλοτσήσει στη ζωή τους ούτε νεράντζι, τους έλεγες τους κανόνες του αθλήματος και τους άφηνες να... αλωνίζουν. Όπως έχουν έρθει τα πράγματα όμως αυτό το 0-0 αφήνει μια γλυκιά γεύση στην ΑΕΚ που έκανε ένα ακόμα βήμα για να αποφύγει τον εφιάλτη.

Η εμφάνιση βέβαια ήταν εφιάλτης από μόνη της καθώς αν εξαιρέσουμε το κέντρο που, ως συνήθως, παρουσίασε καλή εικόνα τίποτα άλλο δεν λειτούργησε. Κλασικά θέμα στα στημένα, καμία συνεννόηση-συνεργασία στην επίθεση, κενά στην άμυνα και πλάνο "πάμε παιδιά γερά να κρατήσουμε". Αν η ΑΕΚ δεν θέλει να πάει τελευταία αγωνιστική στο Περιστέρι με την ψυχή στο στόμα πρέπει να αλλάξει εικόνα και ο Λίνεν, έστω και στο τέλος, να... αποκτήσει καθαρό μυαλό και να βοηθά από τον πάγκο του ώρα του αγώνα.

Πάντως ο Ανάκογλου για ποδοσφαιριστής 22 λεπτών (τόσο είχε αγωνιστεί ως το ματς στη Λιβαδειά) κάτι έδειξε ότι μπορεί να κάνει ακόμα και αν δεν έχει προσαρμοστεί στα δυσνόητα συστήματα που χρησιμοποιεί η Ένωση. Ο καλύτερος παίκτης ήταν στο πρώτο μέρος και μαζί με τον Κορδέρο οι κορυφαίοι του ματς. Ελπίζω να γίνει η.... έκπληξη και να τον ξαναδούμε μετά την επιστροφή του Ρότζερ.

Παίζει με τη φωτιά η ΑΕΚ κι όμως αντέχει...

Του Θοδωρή Καρβουνιάρη, ρεπόρτερ ΑΕΚ του aek365

Με νίκη πραγματικά ξεμπερδεύαμε. Δεν ήρθε. Από την ήττα καλή είναι και η ισοπαλία, αλλά ο πόλεμος συνεχίζεται. Και όσο συνεχίζεται το άγχος και η πίεση, συνεχίζει να κάνει τη ζωή στον πλανήτη ΑΕΚ δύσκολη. Το χειρότερο που είδαμε και σήμερα στη Λιβαδειά είναι πως η ομάδα έχει σοβαρό αγωνιστικό πρόβλημα. Δεν υπάρχει φρεσκάδα, δεν υπάρχει πλάνο, δεν υπάρχει τρόπος να κυκλοφορήσει τη μπάλα. Σήμερα με την ποιότητα του Κορδέρο και του Ανάκογλου (ο οποίος έδειξε και ως βασικός ότι μπορεί να σταθεί στην ΑΕΚ και να κάνει το κάτι παραπάνω) η ομάδα προσπαθούσε κάπως να κάνει κάτι καλό. Γενικά λίγα πράγματα. Ο Πετρόπουλος είναι βαρύς και σε κακό μεγάλο φεγγάρι, ο Φούντας συνεχίζει να προβληματίζει νομίζοντας ότι θα βάζει γκολ από οποιοδήποτε σημείο του γηπέδου και έχοντας πρώτα στο μυαλό του πως θα γίνει... ήρωας και κατόπιν πως θα παίξει για το σύνολο δίνοντας καμιά πάσα.

Γενικά η ομάδα δεν πείθει. Η διακοπή δεν έδειξε να βοηθάει, όμως το θετικό είναι ότι η ΑΕΚ έχει πάρει 4 βαθμούς στα δύο τελευταία ματς χωρίς να είναι καλύτερη από τον αντίπαλό της. Παίζει με τη φωτιά, αλλά είμαι πλέον σίγουρος ότι οι παίκτες είναι τόσο καταβεβλημένοι από την κούραση και την πίεση, που φαίνεται ξεκάθαρα στο γήπεδο. Πολλοί είναι στα όρια τραυματισμών κι όμως παλεύουν όπως μπορούν... Και σε αυτή την κατηγορία δεν ανήκουν παίκτες που βρίσκονται από το ξεκίνημα της σεζόν και μπορεί να πει κανείς ότι έκαναν... κακή προετοιμασία. Πλέον, υπάρχουν παίκτες που ήρθαν τον Γενάρη και δείχνουν κατάκοποι, βρισκόμενοι στα όριά τους.

Η μάχη λοιπόν, συνεχίζεται. Έρχεται νέο δύσκολο ματς την επόμενη Δευτέρα με τον ΠΑΣ στα Γιάννινα. Δεν περιμένω τίποτα να αλλάξει πλέον ο Λίνεν στο αγωνιστικό κομμάτι, να βελτιώσει κάπως την εικόνα. Ειδικά, από τη στιγμή που βγαίνει και μιλάει για τη διαιτησία μετά από το σημερινό παιχνίδι, όταν η ΑΕΚ έκανε μία φάση με απευθείας φάουλ του Ανάκογλου και μία κεφαλιά του Κουτρουμπή στο δεύτερο ημίχρονο, πάλι από στημένο, είναι να απορείς. Αυτό που, τουλάχιστον, περιμένω από τον Λίνεν στα επόμενα ματς που απομένουν είναι να λειτουργήσει σωστά και να επιλέξει τους σωστούς παίκτες στις σωστές θέσεις. Η χρονιά και η  ιστορία αυτού του τεράστιου συλλόγου, που κακό ψόφο να έχουν εχθροί και «φίλοι» που την έφεραν σε αυτή τη θέση, θα σωθεί στις λεπτομέρειες και στην υπέρβαση που εδώ και καιρό κάνουν οι ποδοσφαιριστές. Τόσο μπορούν τόσο παίζουν, γι' αυτό και αυτός ο συγκλονιστικός κόσμος ήταν ακόμα και σήμερα εκεί δίπλα τους... Κι ας ήθελε ο Γιάννης από τη Λιβαδειά λιγότερους. Οι γούνες και τα ράμματα που χρειάζονται αυξάνονται, για όταν γυρίσουμε... Και θα γυρίσουμε, όταν σκάσουν επιτέλους να μιλάνε οι πάντες για την ΑΕΚ και να βγάζουν... παιδικά απωθημένα τους στο όνομά της...

Καλό το αποτέλεσμα, κακά τα σημάδια...

Του Μάριου Τριβιζά, ρεπόρτερ ΑΕΚ του aek365

Δεδομένων των συνθηκών, των περιστάσεων και της κατάστασης, ο βαθμός της ισοπαλίας στη Λιβαδειά δεν μπορεί να θεωρηθεί άσχημο αποτέλεσμα. Το αντίθετο, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι μιλάμε για τη φετινή ΑΕΚ που μετρά μέχρι τώρα μακριά από το ΟΑΚΑ δύο νίκες, άλλες τόσες ισοπαλίες και εννέα ήττες! Ήταν ακόμη ένας πόντος που μπήκε στο σακούλι, σε μια μάχη που είναι δεδομένο ότι ακόμη και ο... μισός βαθμός θα αποδειχθεί πολύτιμος. Σε αυτή τη λογική, το αποτέλεσμα ήταν καλό. Τα σημάδια όμως όχι...

Δεν γίνεται να παραβλέψει κανείς ότι η ΑΕΚ εξακολουθεί να παρουσιάζεται μέσα στο γήπεδο κατώτερη των περιστάσεων στους «τελικούς». Στο... παιχνίδι δίχως αύριο με τη Βέροια ήταν πολύ κακή και κέρδισε -καθαρά- συμπτωματικά. Σήμερα, γνώριζε ότι είχε την ευκαιρία με νίκη να τελειώσει μια και καλή την υπόθεση παραμονή και η απόδοσή της δεν ήταν σε καμία περίπτωση ανάλογη των όσων διακυβεύονταν σε αυτά τα 90 λεπτά, αφού δεν κατάφερε να κάνει έστω μια ευκαιρία. Αν ήμουν στην θέση των ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ, με δεδομένη την εικόνα σε αυτά τα δύο παιχνίδια, δεν θα ήθελα να οδηγήσω τις καταστάσεις σε έναν... τελικό παραμονής με τον Πανθρακικό. Ειδικά αν είχα δει την εμφάνισή του, το Σάββατο, στο Βικελίδης. Δεν θα ήθελα να «φορτιστεί» τόσο πολύ αυτό το ματς.

Θα είναι μεγάλο ρίσκο, που καλό θα ήταν να μην το πάρουν. Ο Πλατανιάς καθάρισε την παραμονή με μια «κουφή» νίκη μέσα στο ΟΑΚΑ, με τον ΠΑΟ. Με ένα αποτέλεσμα «εκτός προγράμματος». Η ΑΕΚ είχε μπροστά της δύο ματς, με τον Λεβαδειακό και τον ΠΑΣ, για να κάνει κάτι ανάλογο. Η πρώτη ευκαιρία χάθηκε. Επιβάλλεται στα Γιάννενα να παρουσιαστούν μέσα στο γήπεδο πραγματικά ως μια ομάδα που παίζει τη ζωή της... Όχι ότι είναι απαραίτητο πως η παραμονή θα φτάσει όσο... ψηλά είχε εκτιμηθεί (32-33 βαθμούς). Όμως, πρέπει η ΑΕΚ να... φυλάξει τα ρούχα της...

Υ.Γ.: Αν και πάντα η θέση μου ήταν ότι δεν αξίζει να ασχολείται κανείς με τον Κιντή (ανεξάρτητα με το ποιον τοποθετεί στο στόχαστρο του, και όχι... επιλεκτικά) δεν γίνεται να μην σχολιάσω κάτι στο τελευταίο του mail, το οποίο κατά την άποψή μου ξεπέρασε κάθε όριο. Ανεξάρτητα με τα λάθη που έχει κάνει ο καθένας, είναι αστείο να κάνει μάθημα του τι σημαίνει ΑΕΚ και τι «μέθοδοι Ολυμπιακού» στον άνθρωπο που πήγε στον Λούβαρη και ζήτησε πίσω το δελτίο του για να έρθει στην ΑΕΚ, κάποιος που ανέλαβε πρόεδρος του Νέου Πανιωνίου και δεξί χέρι του... Τσακίρη. Και καταδεικνύει το με τι... περίπτωση έχουμε να κάνουμε η ατάκα του «μεταξύ μας ο Μπάγεβιτς την ΑΕΚ την αγάπησε περισσότερο κι από σένα κι από μένα». Βάζει δηλαδή τον εαυτό του, στην ίδια κουβέντα με τον προπονητή που έφερε στην ΑΕΚ τέσσερα πρωταθλήματα και ένα κύπελλο (και κατέκτησε άλλα δύο πρωταθλήματα και ένα κύπελλο ως παίκτης) και τον ποδοσφαιριστή που κατέκτησε τρία κύπελλα, πέτυχε 175 γκολ για την ΑΕΚ και ήταν αυτός που «γεννούσε» ΑΕΚτσήδες στα μαύρα χρόνια της παράγκας...