Δύσκολα, μοναχικά και... κηδειόχαρτα

Στο συρτάρι τα κηδειόχαρτα

Του Ηλία Τομαρά, αρχισυντάκτη του aek365

Το να βγάλουμε από τώρα τα "κηδειόχαρτα", να αρχίσουμε το κράξιμο για παιδιά που δεν μπορούν, τον Βλάχο που δεν κάνει και να προφητεύουμε υποβιβασμούς είναι μακράν το πιο εύκολο. Η ομάδα όμως χρειάζεται φέτος εκείνους που μπορούν να αντισταθούν στο εύκολο και να επιλέξουν το δύσκολο.

Κανείς δεν ενθουσιάζεται με δύο ήττες χωρίς ένα γκολ στην αρχή του πρωταθλήματος. Όμως δεν μιλάμε για μια υγιή ομάδα που αφού έβαλε κάτω το μπάτζετ της, έκανε τον μεταγραφικό της σχεδιασμό και έχτισε ένα ισχυρό ρόστερ.  Βλέποντας τα πράγματα ρεαλιστικά είναι ξεκάθαρο πως έχουμε να κάνουμε με μια ομάδα που έφτιαξε ένα σύνολο επιβίωσης από νεαρά παιδιά τα οποία δεν είχαν καμία παράσταση από την Σούπερ Λίγκα και η φανέλα είναι πολύ βαριά στους ώμους τους.

Η ΑΕΚ χρειάζεται υπομονή, στήριξη και όχι αφορισμούς από το δεύτερο ματς (για όσους το ξέχασαν ότι δεν βρισκόμαστε ήδη στο δεύτερο γύρο). Για να μπορέσει η ομάδα έτσι μέσα σε κλίμα ηρεμίας να συνεχίσει τη σκληρή δουλειά, να μειώσει τα λάθη και να βελτιωθεί. Να βρει αυτό το κάτι που της λείπει για να έρθουν τα αποτελέσματα και να φύγει το άγχος. Όσοι τώρα αρέσκονται σε συγκρίσεις με το παρελθόν για το πως ήταν η ΑΕΚ και πως είναι τώρα τότε σίγουρα δεν θα αντέξουν την φετινή σεζόν ούτε θα τους... αντέξει εκείνη.

Θα είναι δύσκολα, μοναχικά, αλλά το τέλος δεν θα είναι αυτό που ήδη κάποιοι έφεραν

Του Θοδωρή Καρβουνιάρη, ρεπόρτερ ΑΕΚ του aek365

Καταρχάς, να ξεκαθαρίσω - θυμίσω σε όσους από τη 2η αγωνιστική και βλέποντας τη βαθμολογία έχουν ήδη γράψει... ιστορία: Καμία ομάδα και ΠΟΤΕ στην ιστορία δεν... έπεσε ή πήρε πρωτάθλημα από τη 2η αγωνιστική, όσους βαθμούς κι αν συγκέντρωσε, όποια εικόνα κι αν παρουσίασε, με το «καλημέρα» στο πρωτάθλημα. Η ΑΕΚ δεν θα πέσει κατηγορία επειδή έχασε δύο ματς στη σειρά. Η ΑΕΚ απλά δεν θα πέσει κατηγορία! Τελεία και παύλα... Θα βελτιωθεί, αρκεί να γίνουν σωστά πράγματα από τον προπονητή και τους παίκτες και φυσικά τον κόσμο. Και το γράφω πάλι ξανά, τώρα που το ξεκίνημα είναι τραγικό: Όποιος δεν αντέχει να βλέπει (για θεμιτούς, κατανοητούς, δικούς του λόγους) αυτή την ΑΕΚ και τη μάχη που θα δώσει να σταθεί στα πόδια της, καλό για όλους, μα κυρίως για την ΑΕΚ, θα είναι να σωπάσει. Όλοι βλέπουμε τα προβλήματα, όλοι νοιώθουμε πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα. Αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι θα γίνουν ακόμα δυσκολότερα, όταν η κριτική και η απογοήτευση μπολιάσει και τα αποδυτήρια, ερχόμενη προς τα έξω. Πάμε τώρα στα... σοβαρά.

Ναι, η ομάδα δεν ήταν καλή. Αλλά τα ελαφρυντικά είναι πάρα πολλά και θα είναι άδικο να στηθούν στον τοίχο όλοι, επειδή αυτή η ρημάδα η μπάλα δεν πήγε λίγο... δεξιά στο δοκάρι του Λαγού ή δεν γινόταν πάλι το τραγικό λάθος στην άμυνα. Άλλα πράγματα είναι για μένα σοβαρά, όπου καλείται ο Βλάχος να βρει τρόπο να διορθώσει στη διακοπή. Το βασικό; να δημιουργεί η ομάδα φάσεις. Οκτώ σουτ έκανε η ΑΕΚ σε όλο το ματς, ούτε ένα δεν πήγε προς την εστία. Δυσκολεύεται πάρα πολύ να δημιουργήσει φάσεις. Και πώς να το κάνει, όταν ο Γκερέιρο θέλει... δουλειά (θα ανέβει στο μέλλον, δεν μπορεί να είναι τόσο χάλια συνέχεια, έλεος δηλαδή), όταν ο Κορδέρο (απόλυτα λογικό) με ελάχιστες προπονήσεις με την ΑΕΚ δεν έχει εγκλιματιστεί. Όταν ανέβουν αυτοί οι δύο, όταν πάρει μπρος και ο Κατίδης (είχε θράσος το παλικάρι μόλις μπήκε, το έβγαλε στο γήπεδο) είναι σίγουρο ότι θα βγουν φάσεις και δεν θα γίνονται τόσα πολλά λάθη στις μεταβιβάσεις.

Γενικά τακτικά σήμερα δεν βγήκαν πολλά. Η άμυνα μόνο στο τέλος και όταν επιτέλους ασκήθηκε πίεση, πάτησε σέντρα, ανεβάζοντας την ομάδα ψηλά. Δεν υπήρχε καθαρό μυαλό στις πάσες, δεν κατάφερε ο Κατσικοκέρης να πάρει την υποδοχή, αφού σε πάρα πολλές μάχες που έδωσε ηττήθηκε. Όταν συμβαίνουν όλα αυτά και δεν υπάρχει και το... θράσος ενός παίκτη να πάρει την πρωτοβουλία να κάνει ένα σουτ, να επιχειρήσει μία ατομική ενέργεια της προκοπής, δύσκολα θα γίνουν οι φάσεις και ακόμα πιο δύσκολα θα έρθει το γκολ.

Όλα αυτά είναι θέματα που θα λυθούν. Ναι, θα λυθούν. Είμαι σίγουρος, εφόσον η κούραση δεν... σκοτώσει αυτά τα παιδιά. Η προσπάθεια πάντως θα γίνει. Και όποιος προσπαθεί και δουλεύει στο τέλος θα κερδίσει... Και η ΑΕΚ θα κερδίσει. Πάνω απ' όλα την ύπαρξή της, αφού έτσι όπως την κατάντησαν οι... φωστήρες του πρόσφατου παρελθόντος, πρώτος στόχος είναι αυτός: Να υπάρχει σε όλα τα επίπεδα.

Και θα τα καταφέρει. Πίστη, στήριξη, υπομονή και κουράγιο. Όπως έδειξαν το δρόμο όσοι ήταν στο πέταλο! Περισσότερο κόσμο από πέρυσι, είχαμε απόψε στα Πηγάδια. Τώρα στα δύσκολα είναι εκεί και φωνάζουν, στηρίζουν και όχι στα λόγια, αλλά με πράξεις! Εκεί είναι η μαγκιά. Κουράγιο ΑΕΚάρα! Κουράγιο... Θα γυρίσουμε! Το πότε δεν ξέρουμε! Αλλά θα γυρίσουμε... Θα είναι δύσκολα, θα είναι... μοναχικά ίσως. Αλλά το τέλος δεν θα είναι αυτό που πολλοί έχουν φέρει ήδη.

YΓ: Δεν γράφω λέξη για τον διαιτητή. Με την πρώτη... κάρτα, με τη... δεύτερη κόκκινη! ΟΚ! Αλλά ήταν το πρώτο κρούσμα! Ας μην έχουμε άλλο...

Φέτος θα δώσουμε αγώνα...

Του Μάριου Τριβιζά, ρεπόρτερ του aek365

Το καλοκαίρι του 2004, όταν ο Φερνάντο Σάντος έλεγε στα «καθιερωμένα» πηγαδάκια για... τσιγάρο με τους δημοσιογράφους έπειτα από τις συνεντεύξεις Τύπου ότι ο στόχος εκείνης της ΑΕΚ ήταν να καταφέρει να μείνει στην κατηγορία, τον κρίναμε ως υπερβολικό και θεωρούσαμε ότι ήταν και αυτή η «άποψη» που εξέφραζε μέσα στο παιχνίδι της προσπάθειας του να απαλλάξει την ομάδα του από κάθε πίεση, καθώς γνώριζε ότι δεν μπορούσε να την αντέξει. Τελικά, εκείνη η ΑΕΚ έφτασε μια ανάσα από τον τίτλο και τον έχασε από τον... Ιωνικό στο ΟΑΚΑ.

Εκείνο το σημείο ήταν το... πικ της συγκεκριμένης ομάδας. Το λεπτό όριο που χώριζε τα δικά της «κυβικά» από αυτά που πρέπει να έχει μια ομάδα για να αντέξει την τεράστια προσδοκία που η ίδια γέννησε, να πιάσει από τον λαιμό την ομάδα της Νίκαιας μέσα στο σπίτι της και να αγκαλιάσει τον τίτλο.

Στην φετινή ΑΕΚ, ο Βαγγέλης Βλάχος βάζει... χέρι σε όποιον του λέει ότι η ομάδα του θα παλέψει για την σωτηρία. Γιατί ως παιδί που έχει φορέσει αυτή τη φανέλα δεν μπορεί να ανεχτεί τέτοιες συζητήσεις. Όμως και ο ίδιος γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν πρόκειται για μια... υπερβολή ή για ένα... mind game. Είναι μια πραγματικότητα. Καλείται να διαχειριστεί την πιο άπειρη, την πιο... από το μηδέν ομάδα που έχει εκπροσωπήσει ποτέ τον δικέφαλο αετό.

Ίσως, το... mind game του Βλάχου να είναι ακριβώς αυτό. Να πιστεύει δηλαδή ότι αν συμβιβαστεί με αυτή την ιδέα, αν αποδεχθεί την πραγματικότητα, θα είναι πιο δύσκολο για εκείνον να «σταθεί» στην άνιση μάχη που δίνει από την περίοδο της προετοιμασίας μέχρι σήμερα για να την αλλάξει. Και είναι δεδομένο ότι μέχρι τώρα το παλεύει με τρόπο που θα τον ζήλευαν ακόμη και... Σπαρτιάτες.

Με αυτή την ΑΕΚ όμως δεν είναι εύκολο να... φυλάξεις Θερμοπύλες. Δεν ξέρεις από πού θα σου έρθει. Όταν έχεις ένα σύνολο με τόσο μεγάλη απειρία, δεν μπορείς να απαιτείς ικανότητα διαχείρισης ενός αγώνα, την αποφυγή των προσωπικών λαθών, την ψυχραιμία να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες που μπορεί να προκύψουν. Και όσο διορατικός και αν γίνεις, θα το... βρεις από αλλού. Θα αλλάζεις πλευρά στον Αρκούδα που αν και τα έχει πάει θαυμάσια πάνω στον Μαρσελίνιο, είχε κίτρινη κάρτα και ήθελες να προλάβεις τα χειρότερα και θα τρώει τελικά την κόκκινη ο Κουρέλλας.

Το αποψινό ματς ήταν λίγο πολύ ίδιο με αυτό της πρεμιέρας. Η ΑΕΚ ήταν μαχητική, είχε τις ευκαιρίες για να πάρει αυτή το προβάδισμα και να φέρει το πράγμα στα μέτρα της, όμως δεν τα κατάφερε και τελικά έχασε. Πάλι από ένα ατομικό λάθος. Είναι πολύ μεγάλος ο κίνδυνος να δούμε αρκετές φορές ακόμη αυτό το σκηνικό. Γιατί και ο Κατσικοκέρης έδειξε ότι χρειάζεται χρόνο (όπως και οι άλλοι διαθέσιμοι επιθετικοί) και όταν δεν έχεις το εύκολο γκολ για να γίνεις αφεντικό, σε μια ομάδα με τόση απειρία δεν μπορείς να... προλάβεις το προσωπικό λάθος που θα κάνει τη ζημιά.

Θα περάσουμε μια δύσκολη χρονιά φέτος. Το ξέραμε και οι πρώτες δύο αγωνιστικές μας το επιβεβαιώνουν. Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα περισσότερο -αλλά και τίποτα λιγότερο- από υπομονή. Με την ελπίδα ότι σταδιακά -αρχής γενομένης από τη διακοπή- ο Βλάχος θα καταφέρει σιγά σιγά να διορθώσει ότι μπορεί και να βρει απαντήσεις σε όσα μπορεί. Άλλη λύση δεν υπάρχει. Και σίγουρα δεν είναι λύση να γυρίσουμε την πλάτη. Γιατί η έκφραση «η ΑΕΚ μας έχει ανάγκη όσο ποτέ» δεν γίνεται να πάρει πιο κυριολεκτική έννοια...

Δεν χάνει μόνο βαθμούς αυτή η ΑΕΚ...

Σχόλιο του Τάσου Καπετανάκου, ρεπόρτερ ΑΕΚ στο aek365

Έχασε πάλι η ΑΕΚ. Έχασε για δεύτερη σερί αγωνιστική. Στο -6 σε σχέση με πέρυσι που τερμάτισε πέμπτη στην βαθμολογία. Και όμως δεν είναι αυτό το χειρότερο για την ΑΕΚ. Η ΑΕΚ δεν χάνει πια μόνο βαθμούς. Κινδυνεύει ή χάνει ήδη πολλά περισσότερα. Χάνει σε μεγάλο βαθμό την αίγλη του παρελθόντος (όσο κοινότυπο είναι, τόσο πιο σημαντικό από όλα είναι), χάνει πάνω στην αυτοπεποίθηση των πολλών νεαρών παικτών της, χάνει γενιές οπαδών (το πιο σημαντικό μετά από την αίγλη...), απογοητεύει και τους τελευταίους που «παραμυθιάστηκαν» (με την καλή έννοια) αυτό το καλοκαίρι και συνεχίζει να προσπαθεί να κάνει «ΑΕΚ» κάτι που δεν είναι ΑΕΚ (σε κανένα επίπεδο και τομέα).

Η ΑΕΚ είναι στο μηδέν σε βαθμούς και γκολ. Αυτή είναι η πραγματικότητα και πρέπει να αντιμετωπίζεται ρεαλιστικά για να μπορέσει να βελτιωθεί η κατάσταση και να δούμε κάτι καλύτερο στην συνέχεια. Κάτι συγκλονιστικά καλύτερο δεν μπορούμε να δούμε από αυτήν την ΑΕΚ. Αλλά επειδή το επίπεδο του ελληνικού πρωταθλήματος είναι πολύ χαμηλό και οι ομάδες πλην Ολυμπιακού «βράζουν» στο ίδιο καζάνι δίχως μεγάλες διαφορές, δεν αποκλείεται (και μακάρι) να δούμε βελτίωση άμεσα και καλύτερους αριθμούς (σε βαθμούς και γκολ) από την ΑΕΚ.

Μακάρι να γίνει για τον κόσμο, που δέχεται κάθε φορά «σφαλιάρες». Για αυτούς τους «τρελούς» που πήγαν στο ΟΑΚΑ στην πρεμιέρα, τα «αρρωστάκια» που βρήκαν τον δρόμο για την Ξάνθη σήμερα, για αυτούς που θα είναι και με τον Άρη στην τρίτη αγωνιστική. Μόνο ο κόσμος θυμίζει τώρα ότι μιλάμε για την ΑΕΚ και η φανέλα.

Ο Κορδέρο θα βοηθήσει πολύ, ο Κατίδης επίσης, όπως και ο Κατσικοκέρης. Όλοι χρειάζονται εδώ. Από τον πρώτο (που δεν υπάρχει...) μέχρι τον τελευταίο. Πέρα από ποδοσφαιρικές αναλύσεις, συστήματα, παίκτες, μεταγραφές και επιλογές, η ΑΕΚ χρειάζεται να γίνει πιο σκληρή στο γήπεδο. Ποδοσφαιρικά στοιχεία έχει, αλλά χρειάζεται και σκληράδα για να σε νιώσει ο αντίπαλος και να μην ξέρει εκ των προτέρων ότι έχει το πάνω χέρι. Και η ΑΕΚ το πληρώνει αυτό διότι Αστέρας και Ξάνθη, είχαν το πάνω χέρι πριν την σέντρα...

Τα φιλικά με Ιωνικό και Λεβαδειακό θα βοηθήσουν τον Βλάχο και τους παίκτες. Με τον Άρη η ΑΕΚ θα είναι σίγουρα καλύτερη. Μέχρι που θα μπορέσει να φτάσει και τι να κάνει, μην με ρωτήσετε. Δεν το ξέρω. Πάμε και όπου μας βγάλει... Η' μαζί θα πέσουμε ή μαζί θα σηκωθούμε στα πόδια μας. Όποιος δεν μπορεί, δεν αντέχει, δεν γουστάρει, μένει σπίτι του και μακριά από την ΑΕΚ. Για όλους τους άλλους το ΟΑΚΑ, τα πούλμαν, τα διόδια, τα πέταλα στα γήπεδα όλης της Ελλάδας είναι μονόδρομος...

Υ.Γ.: Μηδέν γκολ σε δύο ματς κόντρα σε δύο επαρχιακές ομάδες. Ποιος θα μας το έλεγε και θα το πιστεύαμε...