Αυτοί θα είναι οι στόχοι της ΑΕΚ!

Ενθουσιασμός; Φιλοδοξία; Τρέλα; Μπορεί τίποτα, μπορεί και όλα αυτά μαζί. Τα όσα θα διαβάσετε παρακάτω ειπώθηκαν από το στόμα του Βαγγέλη Βλάχου. Του ανθρώπου που γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα, πως αν ανεβάσει τον πήχη, μπορεί να φάει τα… μούτρα του, αλλά δεν μπορεί να παραγνωρίσει το γεγονός πως κάθεται στον πάγκο της ΑΕΚ. Σίγουρα τα λεγόμενά του είχαν αρκετή δόση υπερβολής. Μπόλικη αισιοδοξία, όμως και μεγάλη πίστη. Όποιος είχε τη δυνατότητα να τον παρακολουθήσει από κοντά, θα καταλάβαινε πως όσα είπε, έβγαιναν από την ψυχή του και δεν ειπώθηκαν, απλά για να… ειπωθούν.

-Αν ο ΑΕΚτζής δει μέσα στο γήπεδο, μια ομάδα με μέλλον, θα τη στηρίξει…

«Αυτό είπα και πριν. Θα έρθουν 2-3 παιδιά, 5… 10… δεν με νοιάζει. Μπορεί να είναι βασικοί, μπορεί και όχι. Μπορεί να το δει και τώρα άμεσα. Θα θέλει όμως μέσα του να πάρει το πρωτάθλημα, να πάρει τίτλους. Έχει κουραστεί. Αν δεν έπαιρνε με τον Χιμένεθ το Κύπελλο, είχε τόσα χρόνια να πάριε τίτλο. Δηλαδή, δεν μπορεί να αντέξει ο φίλαθλος. Δυστυχώς. Δεν είμαστε Άγγλοι που είναι έτσι ψυχροί. Ωραίο είναι, όλοι το θέλουν. Αλλά εμείς είμαστε μεσογειακοί. Βράζει το αίμα μας. Θέλουμε να πηγαίνουμε στην καφετέρια και να λέμε πως το πήραμε εμείς. Αυτό θέλουμε να λέμε… εμείς, άσχετα αν το πήραν οι παίκτες τον τίτλο, γιατί αυτοί παίρνουν τα πάντα, ούτε ο κόσμος, ούτε ο προπονητής, ούτε κανείς».

-Δηλαδή, η προσπάθεια είναι χωρισμένη στα δύο. Να τους κάνεις επαγγελματίες και εν συνεχεία παίκτες της ΑΕΚ…

«Αυτό. Παίκτες της ΑΕΚ. Αυτή είναι η χρυσή κουβέντα. Πως θα γίνουν παίκτες της ΑΕΚ. Δεν είναι το ίδιο να είσαι σε μικρές ομάδες. Μην πούμε ονόματα και κατηγορήσουμε κάποιες ομάδες. Στην ΑΕΚ μπορείς; Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Σε λίγο καιρό θα φανεί».

-Δείχνει να είναι μόνο αυτό που φοβάσαι…

«Δεν φοβάμαι τίποτα άλλο. Αν εξαιρέσεις μία δύο ομάδες, άντε φέτος εμφανίστηκε και ο ΠΑΟΚ, που έχουν την οικονομική δυνατότητα να πω ότι παίρνω τον Βλάχο αντί για τον Κουτρουμπή, ποιος άλλος είναι καλύτερος από εμάς. Αυτό μπορούν να το καταλάβουν; Δεν υπάρχει κάποιος καλύτερος από εμάς. Είναι πιο έμπειροι; Δεν πειράζει. Δηλαδή πότε θα παίξεις; Ήδη έπρεπε να έπαιζες. Και στην Ελλάδα πρέπει να γινόμαστε μεγάλοι και στην ΑΕΚ τους δόθηκε το μεγαλύτερο όνειρο και η μεγαλύτερη χαρά που θα μπορούσε να τους δοθεί στη ζωή τους. Δεν ασχολούμαστε με κανέναν. Εγώ το έχω ξαναπει. Αν βρω έναν, όπως τον Φορτούνη, θα με κάνει μάγκα. Αν βρω τον Σωτήρη τον Κυργιάκο, που δεν περνάει τίποτα, θα με κάνει μάγκα. Εγώ έχω 5 τέτοιους τώρα. Να η ευκαιρία σου. Έξι έχω, που μπορούν να φύγουν αύριο και να πάνε κάπου και να φέρουν λεφτά στην ομάδα. Άμεσα. Ήρθε η ώρα τους».

-Μένουν λιγότερες από 20 μέρες για το πρώτο επίσημο ματς και μάλιστα εντός έδρας. Το σκέφτεσαι καθόλου; Και πως θα μοντάρεις τα νέα παιδιά που έρχονται;

«Ενώ ζω στο παρόν και σκέφτομαι το τώρα, γιατί πάντα λέω πως όταν κάνεις όνειρα, σε βλέπει ο Θεός και γελάει, θα ελεγα έματα ότι δεν το έχω σκεφτεί. Θα πω ψέματα πως δεν το φαντάζομαι, να έχουμε κερδίζει και να ζητωκραυγάζει ο κόσμος. Το λέω και σας μιλάω ειλικρινά πως ανατριχιάζω αυτή τη στιγμή. Όλο το έχω σκεφτεί. Έχω σκεφτεί και το… ανάποδο. Όλα τα έχω σκεφτεί. Εμείς πιστεύω –γιατί τα φιλικά δεν με ενδιαφέρουν- ότι θα είμαστε, εκείνη την ημέρα όταν θα βγουν τα παιδιά στο γήπεδο –γιατί είμαι σίγουρος πως θα έχουμε πάρα πολύ κόσμο- και θα δουν πως θα τους συμπεριφερθεί ο κόσμος της ΑΕΚ, νομίζω πως θα περνάμε από πάνω από τον αντίπαλο. Όποιος και αν είναι. Ο Αστέρας έχει πολύ καλή ομάδα φέτος. Θα είναι πιο έτοιμος, με παιχνίδια. όταν έρθει η ώρα θα μιλήσουμε. Παραμονές. Και θα πως πραγματικά πως νιώθω. Θα πω αυτό που πιστεύω. Ότι η ομάδα θα κερδίσει ή θα είναι δύσκολο το ματς. Όπως νιώθω. Την αλήθεια. Το σκέφτομαι αλλά είναι μακρινό. Έχουμε χρόνο».

-Τι είναι αυτό που σε ανησυχεί περισσότερο; Μία «σφαλιάρα» την πρώτη αγωνιστική ή μία νίκη που θα απογειώσει την ψυχολογία;

«Τον ενθουσιασμό, ε; Είναι και τα δύο ίδια. Μπορεί με τη σφαλιάρα, που το απεύχομαι, να ταρακουνηθείς και να γκρεμίζονται τα όνειρα και οι ελπίδες, γιατί έτσι είμαστε σαν λαός, το άλλο είναι πιο δύσκολο. Ο ενθουσιασμός είναι ακόμα πιο δύσκολος, ειδικά όταν έχεις να κάνεις με τόσα πολλά παιδιά. Το να είναι 1-2 ενθουσιασμένοι, δεν είναι τίποτα. Ο έμπειρος, στον ενθουσιασμό θα σε πατήσει. Εκεί που θα χάνεις την οργάνωση. Που θα τρέχεις άσκοπα, που θα δίνεις μάχες και μετά δεν θα μπορείς να πάρεις την ανάσα σου. Εκεί πατάει ο έμπειρος. Μπορεί να τρέξω εγώ μαζί τους και στην αρχή να χάσω, όμως στην πορεία θα τους κερδίσω, με τον ενθουσιασμό που έχουν. Αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα».

-Μπορεί όμως η ψυχολογία τους να αντέξει ένα ανάποδο αποτέλεσμα;

«Είναι το ίδιο με τον ενθουσιασμό. Κάθε μέρα τους μιλάω και τους λέω πως το μυαλό είναι το σημαντικότερο όργανο που έχει ο άνθρωπος. Και δεν το λέω επειδή το βγάζω από το κεφάλι μου, πάω σε σεμινάρια και τα παρακολουθώ. Εκεί λένε πως το μυαλό κάνει focus κάπου και το μεγεθύνει. Και λέει μόνο ναι ο εγκέφαλος. Ότι του πεις είναι. Αν φοβάμαι, δεν γλιτώνω από πουθενά. Τον έχω κάνει τεράστιο τον φόβο μου. Κάνω focus εκεί και το κάνω μεγάλο. Και τώρα στην προπονητική λένε, ότι θα πρέπει να έχουμε ένα επίπεδο. Κερδίζεις ή χάνεις να είσαι σε ένα επίπεδο. Δεν μπορεί να κερδίζεις και να είσαι στο ζενίθ και όταν χάνεις να είσαι στο ναδίρ. Δεν μπορεί κανείς να γίνει έτσι ποδοσφαιριστής σε μεγάλη ομάδα. Έχει να κάνει με την πίεση που είπαμε πριν. Πρέπει να είμαστε σε ένα ίδιο επίπεδο κερδίζουμε-χάνουμε. Εξαρτάται μόνο από αυτούς. Εγώ νιώθω όπως νιώθω. Δεν μπορώ να μπω στην καρδιά τους, δεν μπορω να μπω στην ψυχή τους. Για αυτό και οι προπονητές δεν έχουν ινδάλματα. Η σκέψη η δική μου είναι εντελώς διαφορετική με των άλλων προπονητών. Μπορούμε να κάνουμε την ίδια άσκηση και εγώ να τη μεταδώσω και να λέει κάποιος… πω, τι έκανε, και να την κάνεις εσύ 100 φορές και να μην τα καταφέρεις. Δεν με νοιάζει λοιπόν εμένα ποιος είναι δίπλα μου και μεταφέρει τις προπονήσεις, αν είναι 100 και γράφουν. Τι με νοιάζει εμένα; Ας κάνει ότι θέλει. Και εγώ βλέπω και ο καθένας κάνει όπως μπορεί τι δουλειά του. Και εσείς βλέπετε ένα ματς και εγώ το βλέπω διαφορετικά. Εμένα μου άρεσε το πρώτο ημίχρονο, εσάς το δεύτερο. Εγώ έβλεπα άλλα πράγματα. Δεν με νοιάζει που η ομάδα έχανε 2-0. Εγώ είδα ότι υπήρχε οργάνωση, έγιναν κάποια λάθη που θα τα διορθώσουμε μετά. Ο καθένας σκέφτεται διαφορετικά».

-Να πάρουμε όμως και το χειρότερο σενάριο όλων. Η ομάδα ξεκινάει με συνεχόμενες ήττες. 2-3. Αυτό το αντέχει ο «οργανισμός» ΑΕΚ; Όχι ο κόσμος, όλη η ΑΕΚ;

«Η διοίκηση; Όχι φυσικά. Δεν γίνεται αυτό. Δεν υπάρχει υπομονή. Εγώ, ο κάθε εγώ, θέλω να κερδίσει η ομάδα…»

-Μπορεί αυτό όμως να αποδώσει μετά από 3 μήνες, 5 μήνες. Τον Δεκέμβρη, τον Γενάρη… Πως  θα περάσει το μήνυμα προς τα έξω;

«Είναι δύσκολο. Δεν περνάει ποτέ. Νομίζω πως δεν μπορεί να περάσει ένα τέτοιο μήνυμα. Ό,τι και αν κάνεις».

-Υπάρχουν περιπτώσεις ομάδων που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Να μην ξεκινάνε καλά και στο τέλος να είναι 3ες-4ες στο πρωτάθλημα…

«Όχι, ο κόσμος δεν αντέχει. Ούτε η διοίκηση, ούτε κανείς. Δεν νομίζω ότι μπορούν να αντέξουν κάτι τέτοιο;»

-Και τότε τι συμβαίνει;

«Τα γνωστά επακόλουθα…»

-Και πάει στράφι όλη η δουλειά με τα μικρά παιδιά;

«Και τι να κάνουμε. Το ξαναείπα. Για μένα το πιο εύκολο ήταν να πω ότι βολεύομαι. Να το πάω χαλαρά, με τον πήχη χαμηλά. Όμως δεν γίνεται, αφού είμαι έντονος στη ζωή μου πως θα αλλάξω; Πως θα γίνω τώρα λαμόγιο. Δεν ήμουν ποτέ στη ζωή μου. Αυτό είχα πάντα εγώ. Είχα δυο επιτυχίες στη ζωή μου και άλλες δύο στη δουλειά μου, πως θα το αλλάξουμε τώρα; Ούτε τη Μπαρτσελόνα μπορώ να δείξω ότι προπονούσε. Πως θα γίνει; Είχα πάντα ομάδες που ξεκινώντας πήγαιναν να σωθούν και αυτός ήταν ο στόχος τους και τώρα εδώ δεν μπορώ να το πω, γιατί άλλοι έτσι θα έλεγαν. Έτσι μου είπαν πολλοί. Αυτό μου είπαν εμένα. Τι να σωθεί; Η ΑΕΚ να σωθεί; Δηλαδή ντρέπομαι να το πω, να το σκεφτώ. Με είπαν τρελό. Ναι, είμαι τρελός. Εμείς θα πρέπει να είμαστε εκεί. Εκεί που δίνουν μάχες οι καταξιωμένες ομάδες. Αυτό είμαστε».

-Ποιος όμως είναι ο ρεαλιστικός στόχος;

«Σήμερα βλέπω κάποια παιδιά που λέω ότι μπορούν. Αύριο τελικά μπορεί να αποδειχθεί ότι δεν μπορούν. Πως μπορώ να το ξέρω αυτό. Ξέρω πως με κάποιες προσθήκες, αυτές που μπορεί η ομάδα, μπορούμε να πετύχουμε. Δεν θέλω να πω ότι δεν ζω στην πραγματικότητα. Δεν μπορώ όμως να φανταστώ ότι θα στραβώσουν όλα».

-Με βάση τη τώρα κατάσταση, πως θα ήταν επιτυχημένη η χρονιά;

«Επιτυχημένη για την ΑΕΚ; Να πάρει το πρωτάθλημα ή να βγούμε στο Τσάμπιονς Λιγκ. Είναι σαν να έχουμε πάρει το πρωτάθλημα. Δηλαδή να βγω τρίτος με 40 βαθμούς από τον πρώτο; Και γιατί δεν βγαίνω προτελευταίος με 40. Ή να βγούμε να παίζουμε σε αυτή την παρωδία τα πλέι οφ για να βγω στην Ευρώπη. Αφού εκεί έπαιζε πάντα η ΑΕΚ. Μα, θα πουν όλοι με αυτά τα παιδιά… και εσείς θα το πείτε και εγώ ίσως. Μα τους υποβιβάζω έτσι. Εγώ είμαι ο προπονητής τους. Για μένα αυτοί είναι οι καλύτεροι. Δεν υπάρχει άλλος. Τους το λέω και με κοιτάνε. Ξέρω τι σκέφτονται. Ξέρω ότι μπορεί να το σχολιάζουν. Όταν όμως αυτός που ηγείται αυτής της προσπάθειας, δεν έχει την ικανότητα αυτή, να τους δείξει πως αυτό πιστεύω».

-Φοβάσαι μήπως απογοητευτείς από τα παιδιά στη διάρκεια της σεζόν;

«Αν δεν απογοητευτώ, τότε είμαι τελείως αλλού. Έχουμε μιλήσει όλοι εδώ. Από τον οδηγό, τον φροντιστή, όλους. Όλοι δουλεύουμε πάρα πολύ. Έχουμε εντοπίσει 2-3. Κάνουν όλοι την προσπάθειά τους, είναι όλα τα παιδιά εντάξει. Θέλουν δεν θέλουν θα πάνε όπως ζητάμε. Αν είναι οι πολλοί λάθος, τότε χαλάει. Δεν είναι οι πολλοί, οι λίγοι είναι λάθος. το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι όταν θα φύγουμε από εδώ. Θα πρέπει να μάθουν να τρώνε, να ξεκουράζονται και να προπονούνται. Θα πρέπει να μάθουν να προστατεύονται για να αποφύγουν τραυματισμούς. Για παράδειγμα είπα στον Μπουγαΐδη να μην προπονηθεί και εκείνος το έκανε και τραυματίστηκε. Το ίδιο και με τον Γιάγκο. Όχι, θα παίξω… Δεν με νοιάζει το ματς, τι άλλο να πω; Γιατί να χάσουν προπονήσεις. Εμείς θα τους δώσουμε διαιτολόγιο. Να τρώνε σε ένα συγκεκριμένο εστιατόριο –και μπράβο στη διοίκηση- συγκεκριμένα πράγματα. Πρέπει να το μάθουν. Από εκεί και πέρα δεν μπορώ να τους ψάχνω. Και εγώ έκανα προπόνηση με ένα τοστ. Ήταν κακό, όμως άλλα τα χρόνια. Αυτοί ξέρουν. Αν μπορέσουν και καταλάβουν το κομμάτι αυτό, δεν θα έχουμε προβλήματα. Είμαστε η ΑΕΚ. Θα βγαίνουμε ομάδα, θα είμαστε αξιοπρεπείς. Θα είμαστε όπως πρέπει να είναι μία μεγάλη ομάδα. τουλάχιστον σε αυτό το κομμάτι θα είμαστε όπως πρέπει να είμαστε. Εμένα δεν με νοιάζουν τα διοικητικά. Εδώ όλα είναι άψογα. Δουλεύουμε καλά και είμαστε μία οικογένεια. Οι προετοιμασίες και τα ξενοδοχεία είναι για δύο λόγους. Βρίσκεις έναν άλλο καιρό από ότι στην Ελλάδα και γίνεσαι οικογένεια. Γίνεσαι γκρουπ, τρώμε μαζί, κοιμόμαστε μαζί, ξυπνάμε μαζί. Το ίδιο και πριν τα παιχνίδια. δεν χρειάζεται να πας στο ξενοδοχείο για να φας. Γίνεσαι οικογένεια. Αυτός είναι ο ρόλος του ξενοδοχείου. Όλοι μαζί για να πας να δώσεις τη μάχη σου. Αυτό στηρίζεται στα βασικά πράγματα. Ομάδα, πάνω από όλα, κοινός στόχος –ποιος είναι ο στόχος; Να πάρουμε το πρωτάθλημα- από όλους και τρίτο κοινός ορίζοντας ζωής. Όπως δηλαδή μία οικογένεια. Αυτά τους τα έχω δώσει και γραπτώς. Εκεί στηρίζεται η φιλοσοφία μας. Μιλάτε στους δημοσιογράφους. Δεν υπάρχει πρόβλημα. Όμως δεν χρειάζεται να πεις πως ο Βλάχος σου πέταξε πέτρα. Θα το γράψουν και κάνεις κακό στην ομάδα. Δεν θα το γράψουν επειδή θέλουν να κάνουν κακό, αλλά επειδή θέλουν να κάνουν τη διαφορά, γιατί αυτή είναι η δουλειά τους. Δεν είναι κανείς κακοπροαίρετος. Τι λέμε; Ότι πλακωθήκατε στις μπουνιές. Μα αν δεν πλακωθείτε, κάτι σημαίνει. Δεν γίνεται όλα να είναι ρόδινα. Ο Νικολιάς δεν έχει νευριάσει μια φορά. Πως γίνεται αυτό;
Μου λέει η κόρη μου, που της λένε στο σχολείο για την ΑΕΚ. Που πήγες ρε μπαμπά; Της είπα και εγώ πως θα τα καταφέρω. Μιλάμε προχθές στο τηλέφωνο και με ακούει στεναχωρημένο. Με ρωτάει λοιπόν, εσύ μπαμπά δεν είπες πως θα τα καταφέρεις; Γιατί είσαι στεναχωρημένος και προβληματισμένος; Λέω, έχεις δίκιο. Θα τα καταφέρω».