Η ΑΕΚ στο έλεος της και τα μετρημένα κουκιά

Μετρημένα κουκιά

Του Ηλία Τομαρά, αρχισυντάκτη του aek365.gr

Είναι δεδομένο ότι η ΑΕΚ χρειάζεται διοίκηση και ενίσχυση. Από τη στιγμή όμως που στην αιτία όλου του κακού, λύση στο ορίζοντα δεν διαφαίνεται, τα κουκιά είναι μετρημένα.

Μέσα σε τρεις αγώνες το... μαρτύριο είναι και πάλι εδώ . Η ΑΕΚ κατάφερε, σχεδόν άμεσα, να επιστρέψει στην κατάσταση που οδήγησε στην αλλαγή προπονητή. Από την εξαιρετική και ψυχωμένη εμφάνιση απέναντι στον Ολυμπιακό πήγαμε στο καλό αλλά με λάθη παιχνίδι στη Μόσχα και τελικά η ανώμαλη προσγείωση ολοκληρώθηκε με την σφαλιάρα στην Κρήτη.

Τα προβλήματα είναι γνωστά και κανείς δεν περίμενε θαύματα όμως υπήρχε η ελπίδα (που είχαν τροφοδοτήσει τα δύο προηγούμενα ματς) ότι δεν θα ξαναδούμε τα ίδια και τα ίδια. Κάποια πράγματα στην ομάδα δεν λειτουργούν και όσο ο κάθε προπονητής επιμένει σε αυτά θα βλέπουμε μια ομάδα που θα παραδίνεται στον αντίπαλο, θα έχει έλλειψη φαντασίας και εκνευριστικά μονόπλευρο παιχνίδι.

Οι δυνατότητες αυτού του ρόστερ είναι συγκεκριμένες. Είτε λοιπόν το διαχειρίζεται σωστά και παρουσιάζεις μια ομάδα με αρχή και τέλος που δεν θα πνίγεται στις αδυναμίες της, είτε πέφτεις στις ίδιες παγίδες και χάνεις το τόπι. Αυτά για το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι γιατί στο διοικητικό πλέον το μόνο που μπορεί να γίνει είναι αυτοί που δεν μπορούν να ενεργοποιήσουν με την αποχώρηση τους αυτούς που δεν θέλουν.

ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΑΡΒΟΥΝΙΑΡΗΣ

Το ποτήρι ξεχείλισε

Στο έλεός της...

Του Αλέξανδρου Λυμπέρη, ρεπόρτερ ΑΕΚ στο aek365.gr

Δεν χρειάστηκε να σκεφτώ και πολλά πράγματα για να ξεκινήσω να γράφω. Η μεγάλη ατάκα του Νίκου Κωστένογλου, «Πιστεύω ότι η ομάδα προσπάθησε και κατά διαστήματα έπαιξε ορθολογικό ποδόσφαιρο», θεωρώ ότι θα μείνει στην ιστορία. Ακόμα και αν το πιστεύεις κ. Κωστένογλου, μετά από δεύτερη συνεχόμενη τριάρα, δεν το λες. Πες το στους παίκτες σου, στους συνεργάτες σου, στον πρόεδρο (πάρε τον τηλέφωνο γιατί δεν ήταν στην Κρήτη), όχι όμως δημοσίως και μπροστά στις κάμερες. Δεν φταίει ο προπονητής της ΑΕΚ. Ευθύνες θα είχε αν αποφάσιζε να βάλει τον Αραμπατζή στην επίθεση και τον Λεονάρντο στο τέρμα. Εκεί ναι, τώρα όμως όχι. Χρησιμοποίησε τους παίκτες που είχε στη διάθεσή του, τους έβαλε στη θέση τους και ιδού το αποτέλεσμα. Βέβαια, αν όλα τα παραπάνω τα έκανε ο Χιμένεθ, πιθανότατα τώρα να συζητούσαμε για τον προπονητή της 6άρας που βάζει τον Σιαλμά στα άκρα και όχι στην κορυφή, δεν χρησιμοποιεί σωστά τον Μπέλεκ, δεν βάζει τον Βάργκας 8άρι, αλλά 6άρι και ξεκινάει βασικούς τους Λυμπερόπουλο και Δέλλα.

Ο Κωστένογλου ήρθε την... κατάλληλη στιγμή. Ξεγύμνωσε για τα καλά την ανύπαρκτη διοίκηση. Ο προπονητής δεν ήταν ούτε πέρσι, ούτε φέτος το πρόβλημα. Και όσο είναι αυτοί οι «αόρατοι» στο Δ.Σ. της ΠΑΕ, τόσο δεν θα φταίει κανένας προπονητής και κανένας παίκτης. Ανεξάρτητα το ποιος κάθεται στον πάγκο, ανεξάρτητα με το πόσο αμείβεται. Όταν η ομάδα έχει εγκαταλειφτεί από τους πάντες και έχει σαν αποτέλεσμα να ταξιδεύει στην Κρήτη με... κάποιον Κασνακίδη, τότε δείχνει ξεκάθαρα ότι οι διοικούντες την έχουν παρατήσει στο έλεος του Θεού. Αλήθεια, τι μπορεί να σκεφτόταν ο πρόεδρος της ΑΕΚ που καθόταν αναπαυτικά στην πολυθρόνα του σπιτιού του, έπινε το ουίσκι του και έβλεπε αυτό το θέαμα; Και όμως, κανένας από τους συγκεκριμένους «αόρατους» δεν έχει την ευθιξία να παραιτηθεί. Κανείς. Έτσι για τα μάτια του κόσμου. Αυτό είναι και το πιο επικίνδυνο. Το... έργο του κ. Παππά, μέσω του κ. Αδαμίδη, συνεχίζεται. Και για να μην ξεχνιόμαστε, γυμναστή θα πάρει η ομάδα ή στο πλαίσιο λιτότητας θα καλέσουν εμένα να γυμνάζω την ομάδα, που δεν θα θέλω ούτε ευρώ.

Κλείνοντας ένα μόνο σχόλιο από τα όσα αξιόλογα πράγματα είπε ο Μανόλο Χιμένεθ στην εξομολόγηση του. Θεωρώ ότι όποιος διάβασε προσεκτικά τη συνέντευξη, έβγαλε χρήσιμα συμπεράσματα για το τι συμβαίνει μέσα στην οικογένεια της ΑΕΚ. Θα σταθώ όμως μόνο στο αγωνιστικό σκέλος. «Η διοίκηση προσπαθούσε να βρει λεφτά, δεν έβρισκε, δεν υπήρχαν. Εγώ αυτό που προσπαθούσα ήταν να κάνω τους ποδοσφαιριστές να ξεχάσουν ότι είχε να κάνει με τα λεφτά τους». Η ταπεινή μου άποψη είναι πως δουλειά του προπονητή, που αμείβεται με 1,2 εκατ. ευρώ, είναι να δουλεύει για να βελτιώσει τους παίκτες του και να φτιάξει ένα ανταγωνιστικό σύνολο. Αντίθετα, αυτό που μάθαμε από τον Ισπανό είναι ότι προσπαθούσε να κρατήσει τους -απλήρωτους- παίκτες του ήρεμους και συγκεντρωμένους στις αγωνιστικές υποχρεώσεις. Όντως, για αυτή τη δουλειά ήταν... κομματάκι ακριβός.

Δεν σκοράρεις, δεν κερδίζεις...

Του Τάσου Καπετανάκου, ρεπόρτερ ΑΕΚ του aek365.gr

Οι προπονητές λένε ότι η άμυνα δίνει τις νίκες. Σωστό. Όμως, όταν έχεις περισσότερες ευκαιρίες από όσα τα γκολ του αντιπάλου σου, τότε η επίθεση σου δείχνει τον δρόμο της νίκης. Μια επίθεση που «σίγησε» στην Κρήτη. Εβαλε ένα γκολ και αυτό με το... στανιό. Έχασε ακόμα πέντε και μοιραία ηττήθηκε. Διότι ακόμα και αυτή η κάκιστη ανασταλτικά ΑΕΚ μπορούσε να φύγει από το Ηράκλειο με «κάτι». Από νίκη μέχρι και ισοπαλία. Αφού ο «Λύμπε» έχασε αυτό που ποτέ του δεν έχανε, ο Χοσέ Κάρλος ανάγκασε τον Κάρολ σε απόκρουση που θύμισε Πρέμιερ Λιγκ, ο Μπέλεκ δύο μέτρα από το τέρμα έστειλε την μπάλα στον κόσμο του ΟΦΗ, πώς να κερδίσει η ΑΕΚ;

Μια ΑΕΚ που ανασταλτικά, εκεί που σε 1,5 παιχνίδι (το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και το πρώτο 45λεπτο στην Ρωσία) έδειξε την δύναμη της, είχε μόλις δύο παίκτες να κάνουν σοβαρή δουλειά. Τον Βάργκας και τον Κοντοέ. Ο Καφές «απουσιάζει» από όλες τις «μάχες» και τα μαν του μαν του κέντρου και ήταν ένα κλικ πίσω (σε όλα), ο Καράμπελας έκανε τον Παπουλή να θυμίζει Βίγια, ο Μανωλάς δεν βάζει μυαλό και συνεχίζει τα ίδια τακτικά και ατομικά λάθη, ο Δέλλας δεν έχει την περσινή ηρεμία και ψυχραιμία. Ο Χοσέ Κάρλος μόνο αν έχει χώρο διακρίνεται και στα δύσκολα, χάνεται... Ο Σιαλμάς προσπάθησε αλλά δεν του βγήκε τίποτα και ο «Λύμπε» προσπαθεί περισσότερο από άλλες φορές, αλλά η ηλικία και το «βαρύ» κορμί δεν βοηθάνε πια τον ίδιο. Ετσι, ένας Λεονάρντο έμενε να κάνει τα πάντα επιθετικά και δύο παίκτες τα πάντα αμυντικά (Βάργκας, Κοντοές). Με τρεις παίκτες κανείς δεν κέρδισε, κανέναν...

Θεωρώ ότι το ματς στο Γεντί Κουλέ το έχασαν οι παίκτες. Μόνοι τους έδωσαν το δικαίωμα στον ΟΦΗ να προηγηθεί, να κάνει το 2-0 στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου και σε μια αντεπίθεση που βρήκε μια άμυνα για... γέλια να κάνει το 3-1. Σκόραρε δύο φορές ένας επιθετικός που είχε «τσακωθεί» με το γκολ (ούτε τώρα πάντως κάνει για την ΑΕΚ), ένας επιθετικός που έκανε τον Μανωλά ότι ήθελε και αυτό πρέπει να προβληματίσει πολύ τον 20χρονο στόπερ που θεωρεί τον εαυτό του αμυντικό υψηλού επιπέδου. Καιρός από τα λόγια, να πάει στις πράξεις. Μήπως τελικά βαδίσει τον δρόμο του Παπασταθόπουλου. Ενός παίκτη που θα πρέπει για το καλό του να έχει «παράδειγμα».

Ο Κωστένογλου αρχίζει και αντιλαμβάνεται ότι έχει πολύ πιο δύσκολο έργο από ότι ίσως νόμιζε. Όταν «Λύμπε», Δέλλας, Καφές δεν σε βοηθούν, τότε πως και τι να ζητήσεις από τους υπόλοιπους. Και το λέω αυτό διότι αυτοί οι τρεις έπρεπε να «τραβήξουν» τους άλλους από το χέρι. Συνεχίζουμε, την Κυριακή έχουμε ακόμη ένα τελικό. Ήρεμοι και ξεκούραστοι. Η χειρότερη τιμωρία σε αυτήν την ΑΕΚ είναι να την εγκαταλείψει και ο κόσμος της. Μετά την συμπεριφορά των μετόχων της, θα είναι ότι χειρότερο...

Υ.Γ.: Διοίκηση και παίκτες προσπαθούν, αλλά δεν μπορούν. Είναι εμφανές. Δεν είναι... ΑΕΚ. Η διοίκηση δεν βρίσκει χρήμα και οι παίκτες ποιότητα στα... πόδια τους. Κύριε Νοτιά καλώς να ορίσετε στα μέρη μας, υπάρχει και μια ομάδα για την οποία έχετε ευθύνη. Κύριε Παππά παραμένεται "βλάκας", τώρα γίνεστε και "επικίνδυνος" για μια μεγάλη ομάδα...

Κώστας Λημναίος

Όλο το δράμα...