«Είμαι πρωταγωνιστής, ζω για τα ντέρμπι»!

Το δεύτερο μέρος της συνέντευξης του Ισλανδού, θα δημοσιευθεί στο αυριανό φύλλο της εφημερίδας, «Κιτρινόμαυρη Ώρα». Απολαύστε τον Έϊντουρ Γκούντγιονσεν:

-Πως προέκυψε η ΑΕΚ στη ζωή σου; Και τι σκέφτηκες μόλις ενημερώθηκες για την προοπτική να συνεχίσεις την καριέρα σου στην Ελλάδα;

«Ένα χρόνο πριν, βρέθηκα με τον Άρναρ στην Ισλανδία. Μεταξύ σοβαρού και αστείου, μάλλον περισσότερο μεταξύ... αστείου και αστείου, μου είπε... ''αλήθεια γιατί δεν έρχεσαι στην ΑΕΚ;''. Η συγκυρία δεν ήταν η κατάλληλη ασφαλώς, ήμουν συζητήσεις με την Στόουκ, είχα τελειώσει με την Τότεναμ αλλά ήταν περίοδος που έπαιρνα ακόμα πολλά χρήματα και ήταν δύσκολο το να έρθω εδώ. Το μυαλό μου για να είμαι ειλικρινής ήταν σε ομάδες της κεντρικής Ευρώπης, δεν έγινε μεγάλη κουβέντα, τα είπαμε στο πόδι. Κάποιες φορές όμως, ότι λες έτσι στα γρήγορα, στον αέρα, με έναν τρόπο μένει στο μυαλό. Και η ζωή τα φέρνει έτσι που τελικά διαπιστώνεις ότι τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία».

Ήταν δηλαδή της μοίρας σου γραφτό;

Αυτό που ξέρω είναι ότι ο Άρναρ μάλλον το έβαλε στην άκρη του μυαλού του και περίμενε την ευκαιρία. Έτσι, φέτος το καλοκαίρι, έπιασε τον πατέρα μου και του είπε, «ήρθε η στιγμή να μιλήσουμε σοβαρά». Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Βρέθηκα στην ΑΕΚ από την μία στιγμή στην άλλη. Ήταν απόφαση μερικών ημερών. Μία κουβέντα που έγινε στο πόδι ένα χρόνο πριν, ήταν τελικά καθοριστική για το ποδοσφαιρικό παρόν και μέλλον»

Πόσο εύκολο είναι για έναν ποδοσφαιριστή ο οποίος έχει αγωνιστεί στο κορυφαίο επίπεδο επί σειρά ετών να αρνείται την πρόταση μίας αγγλικής ομάδας (Γουέστ Χαμ) η οποία μάλιστα από εδώ και στο εξής θα χρησιμοποιεί ως έδρα το Γουέμπλεϊ;

«Κάθε μεγάλη απόφαση στην ζωή μας είναι δύσκολη. Και αυτή ήταν πραγματικά μία μεγάλη απόφαση. Για να είμαι ειλικρινής, το είδα πολύ ρομαντικά. Η πρόκληση του να αγωνιστώ σε ένα πρωτάθλημα για το οποίο δεν γνώριζα παρά ελάχιστα πράγματα, η Ελλάδα ως πολιτισμική αξία και η ευκαιρία να βοηθήσω μία ομάδα που είναι πραγματικά διαφορετική εκτός από μεγάλη, είναι όλα όσα με έφεραν εδώ. Είναι μία πρόκληση για μένα από κάθε άποψη. Ένας καινούργιος κόσμος που δεν είχα την ευκαιρία να γνωρίσω».

Αυτά λοιπόν είναι τα κριτήρια βάσει των οποίων προτίμησες την ΑΕΚ από την Γουέστ Χαμ; Δεν ήταν οικονομικοί λόγοι αυτοί που σε έφεραν στα μέρη μας;

«Οικονομικοί; Θα αστειεύεσαι... Ασφαλώς όχι διότι υπήρχαν ομάδες που μου ΄διναν περισσότερα χρήματα, κάποιες πολλά πολλά περισσότερα ομολογώ. Όπως σου είπα και πριν, η Ελλάδα μου δίνει την ευκαιρία να γνωρίσω κάτι καινούργιο, μία χώρα με διαφορετική κουλτούρα, με πολιτισμό ο οποίος δεν μοιάζει με κανέναν άλλον. Στο Λονδίνο όλα ήταν γνώριμα σε μένα, είχα ανάγκη από κάτι διαφορετικό. Από ένα νέο μέρος, από κάτι που θα με ανανέωνε. Βρήκα την ευκαιρία της Αθήνας ως ιδανική για να ανοίξω τους ορίζοντές μου ακόμα περισσότερο».

Έτσι όπως το θέτεις, μοιάζει με επιλογή η οποία αφορά στον τρόπο ζωής και όχι σε αμιγώς ποδοσφαιρικά κριτήρια...

«Για μένα το ποδόσφαιρο ήταν είναι και θα είναι το Νο1 στις επαγγελματικές μου αποφάσεις. Εννοείται ότι αν δεν είχα την επιθυμία να φορέσω την φανέλα της ΑΕΚ για να ζήσω τα μεγάλα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό δεν θα ήμουν εδώ. Έχω μεγάλη προσμονή γι αυτά τα ματς, να ζήσω την εντελώς διαφορετική ατμόσφαιρα που δημιουργείται σε αυτά τα παιχνίδια όπως μου την έχουν μεταφέρει. Αν δεν είχα ακούσει γι αυτά τα παιχνίδια δεν θα ήμουν εδώ. Αυτός είναι ο πρώτος και βασικότερος λόγος που επέλεξα την ΑΕΚ. Τα υπόλοιπα έπονται, αν και είναι εξίσου σημαντικά».

Πως έμαθες για τα αθηναϊκά ντέρμπι και τον «ηλεκτρισμό» που αυτά παράγουν;

«Όποιος ακολουθεί το ποδόσφαιρο στην Ευρώπη, γνωρίζει τα μεγάλα ντέρμπι σχεδόν σε όλα τα προηγμένα ευρωπαϊκά κράτη. Ασφαλώς η Ελλάδα έγινε περισσότερο φημισμένη κι ενδιαφέρουσα μετά την κατάκτηση του Euro 2004. Βέβαια ομολογώ ότι και νωρίτερα από αυτό το μεγάλο γεγονός γνώριζα για τα ελληνικά ντέρμπι, για την ΑΕΚ, τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό και το θόρυβο που γίνεται γύρω από αυτά. Είμαι αθλητής που ζει με πάθος τα μεγάλα ματς, θέλω να είμαι μέρος αυτών, να είμαι πρωταγωνιστής».

Ποιες είναι οι πρώτες σου εντυπώσεις από τη νέα σου ομάδα και αναφέρομαι πρωτίστως σε οργανωτικό επίπεδο;

«Εξαιρετικές ως σήμερα. Ενσωματώθηκα στην ομάδα κατά την διάρκεια της προετοιμασίας στην Σλοβενία, το ξενοδοχείο ήταν πολύ καλό, οι εγκαταστάσεις που κάναμε προπόνηση επίσης καλές. Τα πάντα εκεί ήταν όπως έπρεπε ώστε η ομάδα να δουλέψει σωστά στην φυσική κατάσταση και στην τακτική. Επιστρέφοντας στην Αθήνα συνάντησα ακόμα καλύτερα πράγματα. Ένα φανταστικό αθλητικό κέντρο αλλά και μία ομάδα ενωμένη σε όλα τα επίπεδά της, από τον πρόεδρο ως τον τελευταίο υπάλληλό της. Εδώ στα Σπάτα έχουμε όλα όσα θέλουμε, είμαι πολύ χαρούμενος γι αυτό»

Έχεις αγωνιστεί, είτε ως συμπαίκτης, είτε ως αντίπαλος και μάλιστα επί σειρά ετών με τους περισσότερους από τους κορυφαίους εν ενεργεία ποδοσφαιριστές στον κόσμο. Πόσο εύκολο είναι για σένα να αγωνίζεσαι τώρα δίπλα σε ποδοσφαιριστές για τους οποίους μέχρι πριν λίγο καιρό δεν ήξερες σχεδόν τίποτα;

«Πως δεν ήξερα. Υπάρχει κάποιος στον κόσμο που να μην ξέρει τον Γεωργέα; Είχα απλά ακούσει για τον Λυμπερόπουλο και τον Δέλλα. Δεν ξέρω αν το περίμενα τόσο εύκολο, όμως πολύ γρήγορα άρχισα να νιώθω μέλος της ομάδας,, γρήγορα έμαθα τα ονόματα των νέων συμπαικτών μου και γενικά δεν μου πήρε χρόνο να μπω στο κλίμα. Μου αρέσει εδώ που είμαι. Σημασία έχει η ποιότητα των ανθρώπων που βρίσκονται καθημερινά γύρω σου και τα παιδιά στην ΑΕΚ είναι άψογοι χαρακτήρες και επαγγελματίες».

Ύστερα από δύο εβδομάδες και τέσσερα φιλικά ματς με την ΑΕΚ, ποια γνώμη έχεις σχηματίσει για την ποιότητα των ποδοσφαιριστών της ομάδας; Δίχως να ωραιοποιείς καταστάσεις...

«Δεν θέλω να μπω σε τέτοια θέματα. Μου αρέσει να μιλάω για την ομάδα και όχι μεμονωμένα για συμπαίκτες μου. Σημασία έχει το σύνολο. Αναφορικά με αυτό λοιπόν θα πω ότι βλέπω καλά πράγματα. Τα πρώτα 2-3 φιλικά έγιναν περισσότερο για την αφομοίωση της τακτικής και ώστε να εξαχθούν συμπεράσματα για το επίπεδο της φυσικής κατάστασής μας. Από εδώ και πέρα, αγώνα με αγώνα, θα παίρνουμε τα πράγματα πιο σοβαρά. Πάντως από το επίπεδο της δουλειάς είμαι απόλυτα ικανοποιημένος».

Υπάρχουν ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ τους οποίους έχεις ξεχωρίσει για την ποιότητά τους; Κάποιοι που ενδεχομένως θα μπορούσαν να αγωνιστούν σε υψηλότερο επίπεδο;

«Σε γενικές γραμμές είμαι περισσότερο εντυπωσιασμένος από την δουλειά που γίνεται, την επιθυμία των παικτών να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις αυτής αλλά και την επαγγελματικότητα που διακρίνει άπαντες. Αναμφίβολα η εμπειρία των Δέλλα και Λυμπερόπουλου είναι καταφανής, όπως επίσης και το ταλέντο κάποιων νεαρών παικτών της ομάδας. Ο Χοσέ Κάρλος είναι ένας παίκτης που σίγουρα θα μπορέσει να αγωνιστεί σε υψηλότερο επίπεδο. Ο Κατσέτης έχει μεγάλη προοπτική επίσης, είναι μόλις 15 ετών και δείχνει ήδη κάτι το διαφορετικό. Υπάρχουν και άλλοι. Το θέμα είναι κατά πόσο αυτά τα παιδιά μπορούν να αποδειχθούν έτοιμα και στο μυαλό ώστε να καταλάβουν ότι πρέπει να δώσουν όλο τον εαυτό τους για το ποδόσφαιρο και την καριέρα τους. Το ταλέντο δεν είναι ποτέ αρκετό. Υπάρχει πάντοτε μία λεπτή γραμμή ανάμεσα στο να είσαι ταλέντο και στο να περνάς αυτό το στάδιο στο επόμενο να θεωρείσαι πλέον καταξιωμένος ποδοσφαιριστής. Πρέπει να έχεις το κατάλληλο μυαλό για να περάσεις στο επόμενο επίπεδο»

Η ΑΕΚ έχασε έναν σημαντικό ποδοσφαιριστή το καλοκαίρι, τον Πάπα Μπούμπα Ντιόπ. Εντοπίζεις κενό στην συγκεκριμένη θέση;

«Δεν ήμουν πέρυσι στην ομάδα για να έχω τη δική μου άποψη για το μέγεθος της απώλειας τόσο στον αγωνιστικό χώρο όσο και στα αποδυτήρια. Σίγουρα πρόκειται για μία σημαντική απουσία, από αυτά που μου είπαν οι συμπαίκτες μου και οι άνθρωποι της ομάδας, ο Ντιόπ είχε εντυπωσιακή απόδοση στο δεύτερο μισό της σεζόν και ήταν από τους βασικούς πρωταγωνιστές της ΑΕΚ στην πορεία προς την κατάκτηση του κυπέλλου. Πρόκειται για μία θηριώδη παρουσία, αλλά η ζωή δεν τελειώνει εδώ. Κάθε ομάδα οπουδήποτε στον κόσμο, θα χάσει κι έναν σημαντικό ποδοσφαιριστή. Αυτό σημαίνει ότι η ευκαιρία θα δοθεί σε κάποιους άλλους».

Και από όσα διαπιστώνεις ως σήμερα σε προπονήσεις και αγώνες, ο Μάκος και ο Γκέντσογλου είναι ποδοσφαιριστές ικανοί να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της θέσης και να καλύψουν το κενό;

«Ειδικά οι συγκεκριμένοι δύο που ανέφερες χαρακτηρίζονται από πειθαρχία στο παιχνίδι τους και είναι όσο πρέπει σκληροί και ανταγωνιστικοί, ειδικά στο ανασταλτικό μέρος των υποχρεώσεων τους. Πιστεύω ότι μπορούν να κάνουν καλά την δουλειά. Είναι το μόνο που μπορώ να πω. Από το σημείο αυτό και μετά μπαίνω στο όριο του προπονητή».

Κάνω πάντα αυτό που θέλει ο προπονητής

Είσαι ικανοποιημένος από την δουλειά που γίνεται στις προπονήσεις; Ταιριάζει η φιλοσοφία σου με αυτή του Μανόλο Χιμένεθ στον τομέα της καθημερινής δουλειάς;

«Η αλήθεια είναι πως ναι και μάλιστα σε μεγάλο βαθμό. Το επίπεδο είναι υψηλό, η ένταση αυτή που πρέπει, μικρές και πολλές προπονήσεις σε up tempo, όχι μεγάλη διάρκεια για το τίποτα. Είναι η ισπανική σχολή με την οποιία συμβαδίζω απόλυτα, μου αρέσει αυτό το στυλ προπόνησης, έχιε πολλή μπάλα και είναι κοντά στα θέλω του ποδοσφαιριστή».

Ο προπονητής σου δείχνει την πρόθεση να σε χρησιμοποιήσει στο αριστερό άκρο της μεσοεπιθετικής γραμμής. Σου ταιριάζει αυτή η θέση; κι επειδή έχεις αγωνιστεί σε πολλές θέσεις στην καριέρα σου, ποια θεωρείς ότι είναι αυτή που σου ταιριάζει καλύτερα

«Η αλήθεια είναι ότι στην συγκκριμένη θέση έχω παίξει τις λιγότερες φορές από κάθε άλλη. Όμως είμαι κι εγώ ένα μέλος της ομάδας, οπότε αν στον συγκεκριμένο ρόλο κάνω αυτό που θέλει ο κόουτς και αν η ομάδα λειτουργεί καλά με εμένα στη συγκεκριμένη θέση τόσο ανασταλτικά όσο και δημιουργικά, τότε όλα είναι εντάξει. Η αλήθεια είναι ότι ο προπονητής μου δίνει την ελευθερία των κινήσεων όταν βρισκόμαστε στην επίθεση και αυτό με κάνει νιώθω καλά. Σίγουρα δεν θα έχω πρόβλημα προσαρμογής στον συγκεκριμένο ρόλο»

Θα κάνω χαρούμενο τον κόσμο

Πως ένας ποδοσφαιριστής που έχει κατακτήσει την κορυφή της Ευρώπης βρίσκει κίνητρο για τον εαυτό του σε μία υποδεέστερη ποδοσφαιρικά χώρα;

«Αρχικά πρέπει να πω ότι είναι τέτοιος ο ενθουσιασμός των ανθρώπων εδώ που πραγματικά είναι από μόνος του αρκετός για να γεμίσει με βενζίνη το ρεζερβουάρ σου. Υπάρχει πίεση στην ΑΕΚ, μπορείς να το αισθανθείς στην ατμόσφαιρα. Είναι τόσοι πολλοί οι άνθρωποι γύρω της που καθημερινά σου θυμίζουν ότι αυτή η ομάδα πρέπει να είναι ψηλά, στην κορυφή. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με το ότι πάντοτε δημιουργώ από μόνος πίεση στον εαυτό μου και περιμένω από αυτόν να αποδώσει στο υψηλότερο επίπεδο, είναι νομίζω κίνητρα αρκετά για να με κρατούν σε εγρήγορση».

Αυτό που περιμένουν από εσένα οι φίλοι της ΑΕΚ είναι το να κάνεις τη διαφορά. Πιστεύεις ότι είσαι έτοιμος να ανταποκριθείς; Τι θέλεις εσύ να περιμένουν από τον Έιντουρ;

«Πρέπει να ξέρουν ότι κάθε μέρα που περνάει αισθάνομαι πιο κοντά στην ομάδα και στους συμπαίκτες μου, πιο δυνατός, σε καλύτερη φυσική κατάσταση και πιο σίγουρος για τον εαυτό μου. Το σίγουρο είναι ότι ημέρα με την ημέρα θα αισθάνομαι και καλύτερα. Δεν είναι σωστό να υπόσχεσαι μεγάλα πράγματα διότι πολλές φορές η ζωή αποφασίζει διαφορετικά από αυτό που θέλεις και στο οποίο στοχεύεις. Αυτό που έχω να πω είναι ότι αν είμαι υγιής και φτάσω στο επιθυμητό επίπεδο θα κάνω πολλούς ανθρώπους χαρούμενους».

Σου αρέσει η ατμόσφαιρα που βρήκες στα αποδυτήρια; Είναι τέτοια η κατάσταση ώστε να νιώθεις άνετα και παράλληλα σίγουρος ότι η δουλειά που γίνεται στην ΑΕΚ θα αποδώσει καρπούς;

«Αν θα έλεγα ότι τα πράγματα είναι καλύτερα από αυτό που περίμενα ή φανταζόμουν, δεν θα γινόμουν υπερβολικός. Υπάρχει ισορροπία σε όλα τα επίπεδα. Όταν πρέπει να δουλέψουμε, όλοι είναι συγκεντρωμένοι και πειθαρχημένοι στις εντολές του Χιμένεθ. Ο Δέλλας και ο Λυμπερόπουλος μπορούν με δύο λέξεις ή με ένα νεύμα να δώσουν σε όλους να καταλάβουν πότε είναι ώρα για πλάκα ή πότε η στιγμή δεν σηκώνει αστεία. Γενικότερα όμως, όλοι φαίνεται ότι ξέρουν πότε μπορούν να αστειευτούν και πότε πρέπει να σκύψουν το κεφάλι και να δουλέψουν. Ασφαλώς η παρουσία του Χιμένεθ και ο τρόπος με τον οποίο δουλεύει δίνουν το ρυθμό σε όλες τις δραστηριότητες.

Νιώθεις ακόμα δυνατός για να πετύχεις σημαντικά πράγματα, έχεις ακόμα προσωπικούς στόχους στο ποδόσφαιρο;

«Ασφαλώς, νομίζω ότι αν δεν ένιωθα έτσι θα σταματούσα να παίζω. Ποιος ποδοσφαιριστής δεν θέλει να κερδίζει ακόμα και αν έχει πετύχει όσα εγώ στην καριέρα του; Πάντοτε βέβαια ήμουν υπέρμαχος της φιλοσοφίας ότι η ομάδα είναι πάνω από όλους και ότι για να είσαι πετυχημένος θα πρέπει να βοηθάς τον σύλλογο που ανήκεις ώστε να προοδεύει. Μιλάμε για ένα ομαδικό άθλημα, δνε μπορείς να πετύχεις κάτι δίχως την βοήθεια του συμπαίκτη σου. Από εκεί και πέρα ασφαλώς και θέλω να πετύχω πολλά γκολ και να μοιράσω όσο περισσότερες ασίστ είναι εφικτό. Αλλά δεν είναι κάτι που πρέπει να με αγχώνει αυτό. Όταν φτάσω στο επίπεδο που ξέρω ότι μπορώ όλα θα γίνουν».

Θεωρείς ότι οι επόμενες δύο σεζόν στην ΑΕΚ θα είναι οι τελευταίες σου σου στο ποδόσφαιρο ή μήπως αυτό είναι κάτι που θα το αποφασίσεις τότε;

«Όπως αισθάνομαι αυτή την στιγμή, νομίζω ότι μπορώ να αγωνίζομαι σε υψηλό επίπεδο για πολλά περισσότερα χρόνια. Βέβαια σε δύο χρόνια από τώρα θα μπορώ να απαντήσω με περισσότερη σιγουριά. Ήμουν τυχερός στην καριέρα μου διότι δεν είχα σοβαρούς τραυματισμούς κι αν συνεχίσω να είμαι υγιής τότε θα έχω την ίδια επιθυμία. Πάντοτε λέω στον εαυτό μου ότι πρέπει να είμαι επαγγελματίας αλλά του θυμίζω επίσης πόσο προνομιούχος είμαι. Είναι ευλογία το να ξυπνάς κάθε πρωί και να πηγαίνεις στην δουλειά για να κάνεις το χόμπι σου. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι. Πρέπει να σου αρέσει για να το παίζεις. Όταν κάθε πρωί που ξυπνάω έχω την ίδια διάθεση για προπόνηση, θα συνεχίζω. Αν διαπιστώσω ότι βαριέμαι ή ότι κουράστηκα τότε θα σταματήσω. Όμως νομίζω ότι απέχω πολύ από αυτή την ημέρα. Ο πατέρας μου έπαιζε ως τα 40 του σε επαγγελματικό επίπεδο δε ως τα 38 του. Αν νιώθω δυνατός σωματικά και αισθάνομαι γεμάτος ως άνθρωπος θα κάνω το ίδιο».

Το καλοκαίρι του 2007 η ΑΕΚ απέκτησε τον Ριβάλντο και ο Βραζιλιάνος αποδείχτηκε ο ηγέτης που της έλειπε ώστε να κατακτήσει το πρωτάθλημα μέσα στο γήπεδο, ασχέτως αν αυτό της αφαιρέθηκε με δικαστική απόφαση. Μπορείς να διαδραματίσεις ανάλογο ηγετικό ρόλο;

«Το να πω ότι μπορώ να συγκριθώ με τον Ριβάλντο θα ήταν τουλάχιστον υπερφίαλο, αυτός ο ποδοσφαιριστής ήταν κάτι το ξεχωριστό, έφτασε πολύ ψηλότερα στην καριέρα του από ότι εγώ. Από εκεί και πέρα όμως θέλω να ελπίζω να είμαι εξίσου καλό παράδειγμα στην προπόνηση στα αποδυτήρια αλλά και στους αγωνιστικούς χώρους. Όταν ο κόσμος διαπιστώσει πόσο διασκεδάζω με αυτό που κάνω, πόσο μου αρέσει να είμαι πρωταγωνιστής, αλλά και πόσο σκληρά δουλεύω, θα είναι ευχαριστημένος μαζί μου».